Jordan Penny - Małżeństwo nie wchodzi w grę.pdf - 2 - Agadoo86

PENNY JORDAN

Ma ł ł ż żeństwo nie

wchodzi w gr ę ę

PROLOG

W trakcie każdego wesela odbywającego się w Wielkiej

Brytani przychodzi taka chwila, w której panna młoda rzuca w

tłum gości swój strojny ślubny bukiet. Ta spośród

niezamężnych przedstawicielek płci pięknej, która zdoła go

pochwycić, ma ponoć — zgodnie z tradycyjną wróżbą — jako

pierwsza wyjść za mąż.

Wesele Sally i Chrisa odbywało się w niewielkim, ale

sympatycznym hotelu, w którym goście — a także państwo

młodzi — mogli nie tylko biesiadować i tańczyć w prze

stronnej sali restauracyjnej na parterze, ale również

wypoczywać w przytulnych pokojach na piętrze.

— Wiesz co, kochanie, lepiej zejdźmy już na dół, bo goście

zaczną snuć domysły, dlaczego nas tak długo me ma i co też

na osobności robimy — oświadczył z figlarnym uśmiechem

swojej świeżo zaślubionej małżonce Chris, po dłuższej chwili

spędzonej z nią sam na sam w hotelowym pokoju.

— Ech, tak mi tu z tobą dobrze, mój mężu! — westchnęła

Sally.

— Mnie też dobrze z tobą, kochanie, ale goście...

— Ciii. Wiesz co, Chńs? Dzisiaj jest najszczęśliwszy dzień w

moim życiu!

— I w moim, kochanie — stwierdził z powagą młody

małżonek, całując swoją połowicę w rękę.

— No, ale goście... - roześmiała się Sally, nie kończąc zdania.

- Właśnie. Powinnaś się im jeszcze raz pokazać w welonie i

białej sukni, no i cisnąć w nich swoim ślubnym bukietem.

Niech się dziewczyny biją o twoją wiązankę, niech sobie

wróżą, która pierwsza wyjdzie za mąż!

- Racja, kochanie! Sama jestem ciekawa, która teraz pójdzie w

moje ślady.

— No, więc chodźmy

— Idziemy!

Sally przejrzała się w dużym lustrze i trochę poprawiła na

sobie efektowną ślubną suknię z białego atłasu, długą do ziemi

i z trenem. Chris z atencją podał małżonce ramię. Raz jeszcze

spojrzeli, sobie w oczy i obdarowali nawzajem gorącym

pocałunkiem, po czym opuścili swoje przytulne ustronie.

Korytarzem pierwszego piętra doszli do szczytu schodów, by

zaprezentować się z góry zgromadzonym w sali recepcyjnej

gościom. Przyjęci burzliwymi oklaskami i gromkimi

wiwatami, zaczęli schodzić na dół.

Na którymś z kolei stopniu panna młoda, przyzwyczajona, na

co dzień do dżinsów i spódnic mini, stąpnęła jakoś

niezręcznie, zaplątała się pechowo w swój tren, straciła

równowagę, pociągnęła za sobą pana młodego i... Koniec

końców, po kilku ostatnich stopniach — na szczęście

wyłożonych miękkim i grubym dywanem — zsunęli się w

pozycji siedzącej, niczym po dziecięcej zjeżdżalni!

Zjazd nie był długi ani bolesny, ale wśród gości wywołał

spore poruszenie. Ktoś rzucił się w stronę Sally, żeby pomóc

jej wstać, ktoś w stronę Chrisa.

Tak się złożyło, że bukiet upuszczony przez wystraszoną

pannę młodą „i pokonujący samodzielnie drogę z góry na dół,

uchwyciły równocześnie aż trzy pary filigranowych damskich

rączek.

Mimowolnymi zdobywczyniami wróżebnej wiązanki okazały

się, ku własnemu ogromnemu zdziwieniu, trzy niezamężne

kobiety: Poppy — młodziutka kuzyneczka Chrisa, Star —

najbliższa przyjaciółka Sally oraz Claire — druga żona jej

nieżyjącego już ojca.

— Wielkie nieba, trzy śluby — wykrzyknęła Sally, gdy już

stanęła na nogach i zorientowała się, co zaszło. — Ale

wróżba! Aż trzy śluby nam się szykują w niedługim czasie.

Poppy! Star! Claire!

Wszystkie trzy panie energicznie zaprotestowały.

— Nie!

—Nie!

— Przecież ja ciebie chciałam złapać, a nie twój bukiet —

wyjaśniła Poppy.

— Rzuciłam się na oślep, żeby wam pomoc na tych schodach

— odezwała się tonem perswazji Star.

— To czysty przypadek, że te kwiaty wpadły w ręce akurat

mnie — oświadczyła Claire.

- To nie żaden przypadek, tylko zrządzenie losu — obstawała

przy swoim Sally. — Powychodzicie już niedługo za mąż,

moje kochane! Taka weselna wróżba zawsze się sprawdza, na

sto procent.

Znowu zabrzmiała seria protestów:

- Przesąd.

Jordan Penny - Małżeństwo nie wchodzi w grę.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: