Adams Audra- Bogata dziewczyna, niegrzeczny chłopak.pdf

AUDRA ADAMS

Bogata dziewczyna,

niegrzeczny chłopak

Harlequin®

Toronto • Nowy Jork • Londyn

Amsterdam • Ateny • Budapeszt • Hamburg • Istambuł

Madryt • Mediolan • Paryż • Praga • Sofia • Sydney

Sztokholm • Tajpej • Tokio • Warszawa

ROZDZIAŁ PIERWSZY

Była tak piękna, jak wszyscy o niej mówili.

Może nawet jeszcze piękniejsza.

Lucas Stratten poprawił ostrość obiektywu, by skon-

centrować go na jej twarzy. Obejrzała się najpierw za

siebie, a potem na prawo i na lewo, przez cały czas z

niepokojem marszcząc brwi. Upewniwszy się, że nic nie

zakłóca jej prywatności, powoli zdjęła długie, białe futro

z lisów.

Pod spodem była zupełnie naga.

Lucas Stratten wstrzymał oddech. Aparat wyślizgnął

mu się z rąk i niewiele brakowało, żeby go upuścił. Ten

incydent przypomniał mu, po co się tutaj zjawił. Szybko

pstrykał kolejne zdjęcia, podczas gdy dziewczyna roz-

koszowała się spienioną i gorącą wodą w wannie.

Miała przymknięte oczy i w miarę jak ciepła kąpiel

zdawała się przynosić efekt, jej rysy zmieniał leniwy

uśmiech. Odskoczył, czując się jak podglądacz. Ale na

tym przecież polegał jego zawód: starał się uchwycić

naturalne ludzkie zachowania, relacjonować bieżące

wydarzenia. A Alexandra Beck była wydarzeniem.

Jednak akurat to zlecenie budziło w nim niesmak, bez

względu na sumę, którą spodziewał się otrzymać i

której rozpaczliwie potrzebował.

Obróciła się w wodzie, ukazując piersi, różowe

obrzmiałe sutki. Ciało Luke'a reagowało na jej wdzięki

tak, jak zapałka reaguje na zetknięcie z płomieniem.

Niespodziewanie poczuł twardość w swoich dżinsach

BOGATA DZIEWCZYNA, NIEGRZECZNY CHŁOPAK

i zmienił pozycję, żeby zmniejszyć napięcie. Cóż za

niedorzeczność! Pracował już z wieloma nagimi kobie-

tami i zawsze patrzył na nie chłodnym okiem. Nie miał

kłopotu z rozgraniczaniem życia zawodowego i

prywatnego, więc dlaczego tym razem czuł się ina-

czej?

Fakt, że spędził ostatnio prawie pięć lat z dala od

ojczyzny, tłumaczył taką gwałtowną reakcję. W krajach

Trzeciego Świata trudno było myśleć o trwałym związ-

ku, a on nigdy nie przepadał za przelotnymi roman-

sami.

Kiedy widział Alexandre Beck stojącą w wodzie w

całej okazałości, wszystkie jego racjonalne argumenty

ulatywały z wiatrem. Przypominała boginię pośrodku

starożytnego stawu ofiarnego. Luke'owi pulsowały

skronie. Wykonał kolejne zdjęcie: nędzny dowód, iż

kolor jej gęstych miodoworudych włosów był absolut-

nie, całkowicie, niezaprzeczalnie naturalny.

Zdążył jeszcze zrobić dwa ujęcia, a potem dziew-

czyna wyszła z wanny, owinęła się futrem i wsunęła

stopy w białe, futrzane pantofelki. Po chwili zniknęła

w drzwiach swojej willi na zboczu góry za ekskluzyw-

nym, prywatnym ośrodkiem narciarskim w Vermont.

Luke opuścił aparat, cały spocony mimo chłodnego

marcowego wiatru. Dzięki Bogu, zrobił dzisiaj kilka

niezłych ujęć. Pomyślał, że powinien szybko wykonać

zlecenie, zanim nadarzy się okazja do bezpośredniego

zetknięcia z tą kobietą. Taka komplikacja byłaby teraz

bardzo niepożądana w jego życiu.

Zadzwonił do Joe'ego, żeby mu powiedzieć, co ma.

Dzięki jego aktom szmatławce miały się sprzedać w mi-

lionowych nakładach. Na myśl o radosnym uśmieszku

Joe'ego zadygotał. Ale dość już rozważań na temat

charakteru prasy brukowej. Najważniejsze, żeby mu

zapłacili, a wtedy będzie mógł stąd wyjechać i przestać

kusić los. To właśnie los zadecydował o jego pobycie

BOGATA DZIEWCZYNA, NIEGRZECZNY CHŁOPAK

tutaj. Następne zlecenie czekało go w Afryce i żeby

znieść panujący tam dokuczliwy upał, postanowił wypo-

cząć w jakimś niedrogim ośrodku narciarskim. Ale gdy

tylko wsiadł do autobusu na lotnisku, obudził się w nim

instynkt reportera.

Siedziała sama w tylnej części wozu. I chociaż była

osłonięta kapeluszem, apaszką i ciemnymi okularami,

dostrzegało się w niej niezwykłą klasę. Ignorował ją przez

większą część jazdy, prawie nie zastanawiając się nad

tym, kim jest ta kobieta albo dlaczego się ukrywa. Ale

niebawem dosięgnęła go ręka przeznaczenia w osobie nad

wiek rozwiniętego dwuletniego chłopczyka, który nie

mógł usiedzieć w miejscu. Malec wyrwał się z objęć

udręczonej matki i zerwał z głowy eleganckiej damy ten

kaszmirowy, podobny do turbanu kapelusz.

Jeśli nie bujne miodoworude włosy, które wysypały

się spod kapelusza dziewczyny, to zaintrygowała go

przynajmniej jej nazbyt gwałtowna reakcja na całe

zdarzenie. Ktoś inny skwitowałby zajście śmiechem. Ona

- wprost przeciwnie, i Luke zadawał sobie pytanie:

dlaczego. Dręczyło go to tak bardzo, że przegapił swój

przystanek i dojechał razem z nią do końca linii. Wma-

wiał sobie, że ta dziewczyna jest co najwyżej nieśmiałą,

prowadzącą samotne życie pięknością. Ale przecież

wcale nie musiało tak być...

Z holu niezwykle ekskluzywnego hotelu szybko za-

dzwonił do zaprzyjaźnionego wydawcy brukowych pise-

mek, Joe'ego Ryana, który w dużym stopniu zaspokoił

jego ciekawość. Alexandra Beck, sławna dziedziczka

zaliczająca się do śmietanki towarzyskiej, zrezygnowała

z zaplanowanego ślubu. Podobno widziano ją na Karai-

bach, lecz Luke - a teraz również Joe - wiedzieli swoje.

Joe nie omieszkał przekazać szczegółowej relacji o daw-

nych romantycznych eskapadach tej damy. Według

Joe'ego panna Beck skakała z kwiatka na kwiatek i

zostawiła za sobą cały orszak kochanków.

BOGATA DZIEWCZYNA, NIEGRZECZNY CHŁOPAK

Nagle planowany wypoczynek Luke'a nabrał nowego

charakteru, gdyż gazeta Joe'ego zaproponowała, że po-

kryje jego rachunki, a on będzie chodził za dziewczyną

tak długo, aż zdoła ją sfotografować. Jednakże panna

Beck nie wykazała chęci współpracy. Pierwsze dni

pobytu w kurorcie spędziła w całkowitej izolacji i Luke

nie był w stanie zrobić jej ani jednego zdjęcia.

Aż do dzisiejszego dnia.

Luke sprawdził film i odkręcił obiektyw od aparatu.

Skończył swoją robotę. Kiedy pakował sprzęt, już wybie-

gał myślą ku następnemu zleceniu. Pewne państewko

w Afryce dopiero co zaczęło egzystować bez swojego

dożywotniego prezydenta. Stary generał zmarł, przekazu-

jąc ster rządów niezaradnemu synowi. Zamiast zmian

ustrojowych rozpoczął się chaos... I nikt tych wydarzeń

nie relacjonował, nawet największe stacje telewizyjne.

Z powodu cięć budżetowych w ostatnich latach więk-

szość zagranicznych biur informacyjnych została zmu-

szona do masowych redukcji personelu albo całkowitego

zaprzestania działalności.

To dawało pole do popisu dla niezależnych foto-

reporterów, takich jak on sam. Mając przy sobie tylko

sprzęt i podręczną torbę z wełnianej bai, mógł jeździć

dokąd chciał i uwieczniać najciekawsze wydarzenia.

W tym okresie Luke wyrobił sobie reputację uczciwe-

go, szczerego reportera. Jego zdjęcia ozdabiały we-

wnętrzne strony i okładki wszystkich ważniejszych

dzienników i magazynów ogólnokrajowych. To był

świat, który Luke znał i kochał i... nie mógł się

doczekać, kiedy znowu do niego powróci.

Przewiesił przez ramię torbę z aparatem i wygramolił

się ze swojej kryjówki. Ból w prawym kolanie przypo-

mniał mu inny powód, dla którego się tu znalazł. Podczas

ostatniej wyprawy odłamek pocisku zranił go w nogę, gdy

fotografował potyczkę w miejscu leżącym na południe od

granicy. Incydent, który Luke traktował najpierw jak

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: