2001.10_Ośla łączka.pdf

(5926 KB) Pobierz
445458428 UNPDF
93
A5
Ośla łączka
Informacje dotyczące zestawu EdW−A05 do „Oślej łączki“
znajdują sie na stronie 80.
Bramki XOR, XNOR
Ćwiczenie 3 Przerzutnik RS
Zbuduj układ według rysunku 5
z bramkami NOR z układu scalonego
4001 (nie zapomnij o końcówkach zasi−
lania). Bramki U1A, U1D (oznaczone
A, D) tworzą tak zwany przerzutnik
RS , dwie pozostałe bramki sterują dio−
dami LED. Zauważ, że bramki B, C peł−
nią funkcję negatorów.
Przerzutnik ten jest elementem pa−
miętającym – zapamiętuje i pokazuje
świeceniem diod LED, który z przyci−
sków został ostatnio naciśnięty.
Jeśli chcesz, układ o takich właściwo−
ściach zbudujesz z bramkami NAND
według rysunku 6 . Tym razem stany
wyjść zmieniamy zwierając wejścia
z masą. W układzie pokazanym na foto−
grafii 6 wolne bramki pełnią rolę nega−
torów i są sterownikami dwóch kontro−
lek LED.
Rysunek 14 pokazuje symbole i działanie
bramek XOR i XNOR (EXOR i EXNOR). Są
wykorzystywane stosunkowo rzadko i nie bę−
dziemy się na razie nimi zajmować. Informu−
ję tylko o ich istnieniu.
Zasady ich działania są takie same, jak po−
danych wcześniej bramek dwuwejściowych.
Rys. 5
Czy wiesz, że...
Określenie CMOS ( Complementary
MOS ) informuje, iż układ scalony jest zbudo−
wany z tranzystorów komplementarnych (dopeł−
niających) MOS, czyli z MOSFET−ów N
i MOSFET−ów P. Bipolarny układ scalony
to układ zawierający zwykłe, czyli
bipolarne tranzystory.
Fot. . . 6
Układy rodziny CMOS 4000
W ramach Oślej łączki wykorzystujemy
układy logiczne (cyfrowe) rodziny CMOS
4000, ponieważ mają bardzo dobre właści−
wości i od ponad trzydziestu lat zasłużenie
cieszą się wielką popularnością wśród prak−
tyków. Oto najważniejsze cechy układów
CMOS 4000, z których większość można
sprawdzić w ćwiczeniach:
1. Mogą być zasilane napięciem stałym
w szerokim zakresie: 3...18V.
2. Ogromnie cenną zaletą jest fakt, że ukła−
dy CMOS w spoczynku nie pobierają prą−
du ze źródła zasilania . Prąd jest pobierany
tylko w krótkich chwilach, gdy na wejściach
i wyjściach zmieniają się stany logiczne.
3. Wejścia mają ogromną rezystancję wej−
ściową. W praktyce oznacza to, że wejścia
nie pobierają prądu − sterowanie odbywa
się na drodze napięciowej.
Dlaczego „cemos”?
Działanie tranzystorów MOSFET omawialiśmy podczas
drugiej wyprawy (A2). Ponieważ są to elementy składo−
we bramek i wszystkich innych układów logicznych
CMOS, warto krótko przypomnieć ich działanie. Pomo−
cą będzie rysunek A . Połączenie dwóch komplementar−
nych tranzystorów MOSFET daje najprostszy element
logiczny – inwerter. Tak właśnie zbudowane są inwertery
układu CMOS 4069. Gdy na wejściu napięcie jest równe
zeru (stan logiczny niski), przewodzi górny tranzystor
MOSFET P i na wyjściu jest stan wysoki. Dolny tranzystor
A
(MOSFET N) jest za−
tkany. Gdy na wejściu
jest stan wysoki, czyli
napięcie bliskie napię−
ciu zasilania, przewo−
dzi dolny tranzystor,
a górny jest zatkany −
na wyjściu napięcie
jest równe zeru, czyli
utrzymuje się tam stan
niski.
Zwróć uwagę, że w normalnych warunkach pracy,
gdy na wejściu występują „czyste” stany logiczne, zawsze
jeden z tranzystorów jest zatkany, więc spoczynkowy po−
bór prądu jest równy zeru . Dotyczy to wszystkich ukła−
dów CMOS. Jedynie w czasie, gdy napięcie na wejściu
ma wartość zbliżoną do połowy napięcia zasilania −
w praktyce wtedy, gdy napięcie wejściowe się zmienia,
przez krótką chwilę przewodzą oba tranzystory i układ
CMOS pobiera prąd z zasilacza.
Rysunek B pokazuje budowę wewnętrzną dwuwej−
ściowej bramki NAND z kostki 4011 oraz dwuwejściowej
Elektronika dla Wszystkich
37
445458428.066.png 445458428.077.png 445458428.088.png 445458428.098.png 445458428.001.png 445458428.011.png 445458428.019.png 445458428.020.png 445458428.021.png
 
Ośla łączka
A5 94
Uwaga! Wejść układów CMOS w żad−
nym wypadku nie można pozostawić nie−
podłączonych, czyli jak mówimy „zawie−
szonych w powietrzu”. Niewykorzystane
wejścia koniecznie trzeba połączyć albo do
masy, albo do plusa zasilania, albo do ja−
kiegoś wyjścia .
4. Pomimo, że „wewnętrzna” bramka
w spoczynku nie pobiera prądu, z jej wyj−
ścia można pobierać prąd. Wartość tego prą−
du jest rzędu kilku...kilkudziesięciu miliam−
perów i zależy od wartości napięcia zasila−
nia. W praktyce obwód wyjściowy bramki
CMOS można traktować jako przełącznik
z wbudowanym rezystorem według rysun−
ku poniżej . Czym wyższe napięcie zasila−
nia, tym większy prąd można pobrać z wyj−
ścia (czyli wartość „rezystora” maleje ze
wzrostem napięcia zasilajacego).
5. Delikatne wejścia układów CMOS mają
wbudowane wewnętrzne obwody zabezpie−
Takie przerzutniki RS
dość często wykorzystu−
jemy w praktyce.
Przeanalizuj samo−
dzielnie, ewentualnie
sprawdź woltomierzem,
jak zmieniają się stany lo−
giczne (napięcia) na wej−
ściach i wyjściach pod−
czas i po naciśnięciu
przycisku S1, a potem S2
w obu układach. Możesz
śmiało naciskać jednocze−
śnie oba przyciski, nic
złego się nie stanie.
Rys. 6
Ćwiczenie 4 Przełącznik sensorowy
i usunąć
S1, S2, a układ zasilany z zasilacza bę−
dzie reagował na dotykanie punktów A,
B. Układ jest mało praktyczny, bo pod
wpływem różnych zakłóceń może nastą−
pić samoczynne przełączenie. Aby
zmniejszyć czułość na zakłócenia, moż−
na dodać na wejściach obwody filtrujące
RC według rysunku 7a . Jeśli jednak
zdecydowanie zwiększysz stałą czasową
RC, np. zwiększając C1, C2 do 100nF,
układ przestanie reagować na dotknięcie
czujników – obwody RC o dużej stałej
czasowej stłumią przebieg zmienny, in−
dukowany w Twoim ciele.
Przekonaj się, że układ nie będzie
działał przy zasilaniu bateryjnym,
a także przy jednoczesnym dotknięciu
czujników i obwodu masy. Jeśli jednak
dotkniesz jednocześnie do czujnika
i do dodatniej szyny zasilania, układ
według rysunku 7a na pewno zadziała,
nawet z dużymi pojemnościami. W tym
czające. Są to rezystory i diody włączone
zwykle jak na rysunku poniżej . Najczę−
ściej nie ma to żadnego znaczenia dla dzia−
łania układów, ale w niektórych przypad−
kach (np. generatory, układy czasowe) trze−
ba pamiętać o istnieniu tych obwodów
i uwzględniać ich wpływ.
Rys. 7
B
bramki NOR z kostki 4001. Przeanalizuj te dwa rysunki,
by wiedzieć, jak z grubsza zbudowana jest bramka.
Z grubsza, bo wszystkie układy CMOS mają na wejściach
i wyjściach obwody zabezpieczające, a do tego pewne pa−
sożytnicze struktury.
TTL, MOS, CMOS...
Jak już wiesz, bramki logiczne można zrealizować różnymi
sposobami. Realizowano je z użyciem przekaźników, lamp
elektronowych, diod i tranzystorów. Później pojawiły się
układy scalone.
Pierwsze naprawdę popularne scalone układy cyfrowe
(logiczne) zawierały tranzystory bipolarne . Były to ukła−
dy tak zwanej rodziny TTL (Transistor Transistor Logic),
38
Elektronika dla Wszystkich
W ćwiczeniu 3 testowaliśmy przerzutnik
RS. Możesz w bardzo prosty sposób
zbudować przełącznik dotykowy (sen−
sorowy) z takim przerzutnikiem. Wy−
starczy w układzie z rysunku 5 zwięk−
szyć wartość R1, R2 do 10M
445458428.022.png 445458428.023.png 445458428.024.png 445458428.025.png 445458428.026.png 445458428.027.png 445458428.028.png 445458428.029.png 445458428.030.png 445458428.031.png 445458428.032.png 445458428.033.png 445458428.034.png 445458428.035.png 445458428.036.png 445458428.037.png 445458428.038.png 445458428.039.png 445458428.040.png 445458428.041.png 445458428.042.png 445458428.043.png 445458428.044.png 445458428.045.png 445458428.046.png 445458428.047.png 445458428.048.png 445458428.049.png 445458428.050.png 445458428.051.png 445458428.052.png 445458428.053.png 445458428.054.png 445458428.055.png 445458428.056.png 445458428.057.png 445458428.058.png 445458428.059.png 445458428.060.png 445458428.061.png 445458428.062.png 445458428.063.png 445458428.064.png 445458428.065.png 445458428.067.png 445458428.068.png 445458428.069.png 445458428.070.png 445458428.071.png 445458428.072.png 445458428.073.png 445458428.074.png 445458428.075.png 445458428.076.png 445458428.078.png 445458428.079.png 445458428.080.png 445458428.081.png 445458428.082.png 445458428.083.png 445458428.084.png 445458428.085.png 445458428.086.png 445458428.087.png 445458428.089.png 445458428.090.png 445458428.091.png 445458428.092.png 445458428.093.png 445458428.094.png 445458428.095.png 445458428.096.png 445458428.097.png
 
95
A5
Ośla łączka
przypadku nie wykorzystujemy „śmie−
ci” indukowanych w ciele, tylko prze−
pływ prądu stałego przez rezystancję
skóry. Wykorzystaliśmy czujnik rezy−
stancyjny . Tym razem jeden czujnik
zawiera dwie elektrody.
W praktyce częściej stosujemy ukła−
dy z czujnikiem rezystancyjnym, gdzie
jedna z elektrod czujnika jest dołączona
nie do plusa zasilania tylko do masy –
przykład pokazany jest na rysunku 7b .
W czujniku rezystancyjnym obwody fil−
trujące R3C1, R4C2 mają dużą stałą cza−
sową i skutecznie eliminują „śmieci” −
przebiegi zmienne.
Fotografia 7 pokazuje model z kon−
trolkami LED, wykorzystujący układ
z poprzedniego ćwiczenia. Elektrodami
są kawałki drutu, zaznaczone na fotogra−
fii czerwonymi literami A, B.
Obwody te, o których istnieniu przekonu−
jemy się w ćwiczeniach 7 i 8, chronią przed
niszczącym działaniem tak zwanych ładun−
ków statycznych.
Fotografia poniżej pokazuje kilka ukła−
dów scalonych rodziny CMOS 4000.
Rys. . . 7
Ćwiczenie 5 Sygnalizator uniwersalny
Detektor wilgoci
W ćwiczeniu 2 w układzie z rysunku
4b stan diody LED zależał od napięcia
stałego na wejściu.
Jeśli zamiast potencjometru zastosu−
jemy rezystor i fototranzystor, termistor,
itp., otrzymamy atrakcyjny czujnik
światła, temperatury, itp.
Pamiętasz chyba jednak, że już na
poprzednich wyprawach natknęliśmy
się na kłopoty, gdy zmiany wielkości
mierzonej były bardzo powolne. Teraz
po próbach z ćwiczenia 2 wiesz, że jed−
Najpopularniejsze kostki
Jak już wiesz, najczęściej wykorzystywane
są inwertery oraz dwuwejściowe bramki
NAND i NOR. W rodzinie CMOS są to ko−
stki o oznaczeniach 4069, 4011 i 4001.
Scalone układy cyfrowe, których bę−
dziesz używać, są umieszczone w tak zwa−
nych obudowach DIL (Dual−in−line). Nie bę−
dziesz mieć trudności z numeracją nóżek –
zasada jest bardzo prosta. Każdy układ ma
wcięcie, punkt lub inny znaczek przy jednym
krótszym boku. Jak patrzymy na układ od
góry, gdy ten znaczek znajduje się z lewej
strony, wtedy dolna nóżka w pobliżu tego
znaczka ma zawsze numer 1, a numeracja
wzrasta w kierunku przeciwnym do ruchu
wskazówek zegara. Ilustruje to fotografia
poniżej .
nym z większych problemów są elek−
tromagnetyczne „śmieci”, przedostają−
ce się na wejścia układów CMOS.
Co prawda można je odfiltrować za
pomocą obwodów RC, jednak to nie
do końca załatwia sprawę. Nieprzypad−
kowo już na wcześniejszych wypra−
wach w różnorodnych sygnalizatorach
stosowaliśmy obwody zapewniające
histerezę. Wykorzystywaliśmy prze−
rzutnik Schmitta, zbudowany z dwóch
tranzystorów.
zasilane napięciem 5V – można je było poznać po pierw−
szych dwóch cyfrach oznaczenia (SN74XX,
UCY74XX...). Rysunek C, znany z niemal wszystkich
podręczników, pokazuje schemat wewnętrzny bramki
NAND z klasycznej kostki 7400 standardowej rodziny
TTL. Trochę później pojawiły się układy scalone z tranzy−
storami unipolarnymi MOS (z tranzystorami polowymi),
a potem ukazały się tak zwane układy CMOS (Comple−
mentary MOS) zawierające, jak wskazuje nazwa, komple−
mentarne tranzystory MOS, czyli zarówno tranzystory
MOSFET z kanałem N, jak i z kanałem P. Ogromną popu−
larność zdobyły i utrzymują do dziś kostki rodziny
CMOS4000 (oznaczenie zaczyna się od cyfry 4). Pełnią
one takie same funkcje, jak układy rodziny TTL, ale mają
odmienny układ wyprowadzeń i różnią się pewnymi istot−
nymi parametrami (np. zakresem dopuszczalnych napięć
zasilania). Co ciekawe, właśnie rodzina CMOS 4000 oka−
C
zała się tak atrakcyjna, że przetrwała bez większych zmian
trzydzieści lat aż do dziś.
Trzeba jednak lojalnie przyznać, że rodzina TTL
(74XX) ze „zwykłymi” tranzystorami rozwijała się i to
nieporównanie szybciej niż rodzina CMOS4000. Powsta−
wały kolejne, ulepszane generacje: 74HXX, 74SXX,
74LXX, 74LSXX, 74FXX. Co ciekawe, z czasem pojawi−
ły się wersje z tranzystorami polowymi CMOS, w pełni
wymienne z układami 74XX: 74HCTXX, 74ACTXX, itd.
Obecnie układów podstawowej, bipolarnej rodziny TTL
(kostek o oznaczeniach 74, a także 74H, 74L, 74S) nikt
już nie produkuje. Dzisiejsi następcy, pełniący identyczne
funkcje i mający rozkład wyprowadzeń identyczny jak
stare bipolarne kostki 74XX, to też wersje CMOS: 74HC,
74HCT, 74AC, 74ACT. W technice cyfrowej królują obe−
cnie układy CMOS, natomiast układy bipolarne są w zde−
cydowanej mniejszości. Natomiast w technice analogowej
Elektronika dla Wszystkich
39
445458428.099.png 445458428.100.png 445458428.101.png 445458428.102.png 445458428.103.png 445458428.104.png
 
Ośla łączka
A5 96
Symbole i rozkład wyprowadzeń najpo−
pularniejszych bramek znajdziesz na sche−
matach. Spróbuj zapamiętać rozkład wypro−
wadzeń inwerterów i bramek dwuwejścio−
wych, żeby za każdym razem nie zaglądać
do katalogu. Właśnie te kostki są zdecydo−
wanie najpopularniejsze i umożliwiają bu−
dowę zadziwiająco wielu ciekawych i przy−
datnych w praktyce układów.
Jeśli więc chcesz wykonać podobny
sygnalizator z bramkami, nie zapomnij
o histerezie. Histerezę zrealizujemy
w bardzo prosty sposób za pomocą
dwóch rezystorów i dwóch negatorów –
zestaw któryś układ według rysunku
8a...8c . Dodaj potencjometr PR1 i diodę
LED według rysunku 8d . W modelu
z fotografii 8a znów wykorzystałem ne−
gatory z kostki 4069. Układ jest podobny,
jak na rysunku 4c. Czy teraz uda Ci się
ustawić PR1, by dioda LED świeciła po−
łową jasności? W żadnym wypadku!
Dzięki obecności rezystorów Rx, R1
układ gwałtownie „przeskakuje” z jedne−
go stanu do drugiego – daje o sobie znać
Rys. 8
W rodzinie CMOS 4000 znajdziesz
bramki trzy−, cztero− i ośmiowejściowe, nie
ma natomiast scalonych bramek pięcio−,
sześcio− czy siedmiowejściowych. Układy
scalone o oznaczeniach 4081 i 4071 zawie−
rają po cztery dwuwejściowe bramki AND
i OR. Układ wyprowadzeń wszystkich bra−
mek rodziny CMOS 4000 znajdziesz w czę−
ści pt. Biblioteczka praktyka w EdW
11/2001.
Uwaga! W przypadku rodziny CMOS
4000 końcówki zasilania umieszczone są
w narożnikach. W omawianych najpopular−
niejszych kostkach 14−nóżkowych są to koń−
cówki o numerach 7 (minus) oraz 14 (plus).
W układach 16−nóżkowych będą to końców−
ki nr 8 i 16, w 24−nóżkowych: 12 i 24.
Rys. . . 8
nadal stosowanych
jest wiele układów bi−
polarnych, jak choćby
poznane wcześniej
stabilizatory. Fotogra−
fia obok pokazuje kil−
ka starszych i now−
szych kostek rodziny
74xx.
Czy chcesz być
kustoszem muzeum?
Prawdopodobnie wpadną Ci w ręce układy starej, standar−
dowej rodziny TTL. Produkowane w Polsce układy bipo−
larnej rodziny TTL miały oznaczenia zaczynające się od
UCY74. Dziś są to układy zdecydowanie przestarzałe i nie
będziemy się nimi zajmować. Jeśli wpadną w Twe ręce
układy serii UCY..., możesz je śmiało traktować jako muze−
alne zabytki. Podobnie wszystkie układy za−
wierające w oznaczeniu 74xx, 74Hxx,
74Sxx, 74Lxx.
czas, tylko podczas zmian stanów. Ilustrują to rysunek D
iE. Rysunek D wskazuje, że prąd pobierany jest tylko wte−
dy, gdy napięcia na wejściach nie są „czystymi” stanami lo−
gicznymi. Największy prąd (w sumie wcale nie tak duży,
mniejszy niż 1mA) jest pobierany, gdy napięcie na wej−
ściu(−ach) jest równe połowie napięcia zasilania. Poza tym,
pobór prądu silnie zależy od napięcia zasilania.
Rysunek E pokazuje, że nawet prosty inwerter popra−
wia stromość zboczy (co wynika z faktu, że jest też
wzmacniaczem), a co ważniejsze, prąd jest pobierany
w sposób impulsowy. Właśnie ze względu na takie impul−
Czy wiesz, że...
Przed laty najpopularniejsze wówczas cy−
frowe układy scalone rodziny TTL zasilane były
napięciem 5V (4,5...5,5V). Ze względu na specy−
ficzną budowę bipolarnych układów TTL jako
poziom logiczny niski traktowane były napię−
cia w zakresie 0...0,8V, natomiast jako po−
ziom wysoki napięcia 1,4V...5V.
Prądożercy?
Wszystkie cyfrowe układy
CMOS podłączone do źródła za−
silania i pozostające w spoczynku
praktycznie nie pobierają prądu.
Prąd jest pobierany tylko wtedy, gdy
w układzie „coś się dzieje”, a i to nie cały
D
40
Elektronika dla Wszystkich
445458428.105.png 445458428.106.png 445458428.107.png 445458428.002.png 445458428.003.png 445458428.004.png 445458428.005.png 445458428.006.png 445458428.007.png 445458428.008.png
 
97
A5
Ośla łączka
histereza. Sprawdź za pomocą woltomie−
rza, jak zmienia się wielkość pętli histere−
zy, gdy rezystor Rx ma wartości 10M
. Model z fotografii 9 po−
kazuje sygnalizator zmierzchowy. Wy−
korzystałem tu fototranzystor z poprze−
dnich ćwiczeń. Jeśli takowego nie masz,
możesz zastosować inny czujnik, np. ter−
mistor czy fototranzystor. Możesz wyko−
nać prosty czujnik wilgoci, np. sygnali−
zator suchego kwiatka. Czujnikiem będą
dwa druty wbite w doniczkę. Musisz in−
dywidualnie dobrać wartość rezystora
R1, by sygnalizator odzywał się, gdy
kwiatek będzie wymagał podlania.
...1M
Wyjątek stanowią kostki 4049 i 4050 zawie−
rające negatory i bufory o większej wydaj−
ności prądowej.
Pamiętaj, iż na schematach z reguły nie
zaznacza się końcówek zasilania układów
cyfrowych, traktując to jako coś oczywiste−
go. Choć w spoczynku układy CMOS nie
pobierają prądu, końcówki zasilające za−
wsze muszą być podłączone do szyn zasila−
jących.
i wyciągnij wnioski.
Oczywiście możesz stosować dowolne
rezystory z zakresu 1k
, 10k
, 1k
. Na fo−
tografii 8b zobaczysz podobny układ
z kostką 4011. Pozwoli on zrealizować
uniwersalny sygnalizator. Możesz wy−
korzystać układ z rysunku 9 . Zazwyczaj
wystarczy niewielka histereza, którą
osiągniemy z rezystorem R3 o wartości
...10M
Czy wiesz, że...
Układy cyfrowe pobierają prąd
w sposób impulsowy. Głównie dlatego ko−
nieczne jest stosowanie kondensatorów filtrują−
cych (inaczej odsprzęgających). W obwodzie za−
silania każdego urządzenia powinien być włą−
czony przynajmniej jeden kondensator elektro−
lityczny (10...100µF) i przynajmniej po jed−
nym kondensatorze ceramicznym
100nF na każde pięć układów
scalonych.
Rys. 9
Oznaczenia układów
Układy CMOS 4000 (i inne) wytwarzane są
przez wielu producentów. Choć pełnią iden−
tyczne funkcje, różnią się oznaczeniem. Na
obudowie układów scalonych zazwyczaj
znajdziesz znaczek – logo producenta. Dwie
pierwsze cyfry oznaczenia też wskazują pro−
ducenta (licencjodawcę). Nie są one dla Cie−
bie istotne. Układy oznaczone CD4011,
MM4011, V4011, GD4011, TC4011,
HCF4011, HEF4011, MMC4011 to ta sama
kostka 4011 zawierająca cztery dwuwejścio−
we bramki NAND.
Uwaga! Możesz napotkać dwa wyjątki.
Znana firma Motorola dodaje na początku
oznaczenia cyfrę 1, a literki oznaczenia to za−
wsze MC. Stąd MC14011 to też kostka 4011.
Drugi wyjątek to wciąż obecne na rynku kostki
CMOS produkcji nieistniejącej już polskiej fir−
my CEMI. Oznaczone były literami MCY, a do
numeru oznaczenia dodana była początkowa
cyfra 7. Stąd MCY74011 to też układ 4011.
Litery za oznaczeniem, na przykład
41011BP, 4011B, 4011D, 4011BE, 4011BCP
nie mają dla Ciebie żadnego znaczenia – nio−
są one informacje o szczegółach istotnych
dla profesjonalnych konstruktorów.
Rys . . . 9
sy prądu zasilania, w układach cy−
frowych koniecznie należy stoso−
wać kondensatory filtrujące w ob−
wodzie zasilania – producenci za−
lecają jeden „elektrolit“ 100µF
i dodatkowo przynajmniej jeden
ceramiczny 100nF na każde pięć
układów scalonych. Zwróć uwagę,
że zastosowałem je w większości
układów. Ich brak w bardziej
skomplikowanych układach może
spowodować różne przykre nie−
spodzianki. Nie zapominaj więc
o kondensatorach filtrujących na−
pięcie zasilania.
Czy wiesz, że...
Układy rodziny CMOS 4000 mają odmienny rozkład
wyprowadzeń niż pełniące identyczne funkcje
logiczne kostki wywodzące się z rodziny
TTL.
E
Wyścig z czasem
Cieszymy się, że bramki CMOS w spoczynku nie pobie−
rają prądu. To, że podczas pracy pobierają pewien prąd nie
jest wcale tragedią. Ogólnie biorąc, jedna bramka CMOS
pobiera bardzo mało prądu, nawet przy dużych częstotli−
wościach. Na przykład w generatorze większy wpływ na
Elektronika dla Wszystkich
45
100k
,
1M
445458428.009.png 445458428.010.png 445458428.012.png 445458428.013.png 445458428.014.png 445458428.015.png 445458428.016.png 445458428.017.png 445458428.018.png
 
Zgłoś jeśli naruszono regulamin