Scenariusz akademii z okazji Dnia Nauczyciela
JAN PAWEŁ II
NAUCZYCIEL WSZECH CZASÓW
Chórek szkolny – „Mazurek Dąbrowskiego”
Narrator 1: W imieniu wszystkich uczniów naszej szkoły mamy zaszczyt serdecznie powitać dyrekcję szkoły i wszystkich nauczycieli, którzy jutro będą obchodzić swoje święto. Dzisiejsza akademia poświęcona jest Nauczycielowi wszechczasów Janowi Pawłowi II z racji zbliżającej się 28 rocznicy wyboru Karola Wojtyły na papieża.
Narrator 2 – Jan Paweł II: Wielokrotnie czytałem poezję Juliusza Słowackiego, jednak nie przypuszczałem, że jego słowa się sprawdzą, i że będą dotyczyły mojej skromnej osoby.
Recytator 1: Wiersz J. Słowacki - „Pośród niesnasek …”
Pośród niesnasek Pan Bóg uderza
W ogromny dzwon,
Dla słowiańskiego oto papieża
Otworzył tron.
Twarz jego, słowem rozpromieniona,
Lampa dla sług,
Za nim rosnące pójdą plemiona
W światło, gdzie Bóg.
Na jego pacierz i rozkazanie
Nie tylko lud
Jeśli rozkaże, to słońce stanie,
Bo moc to cud!
A trzeba mocy, byśmy ten pański
Dźwignęli świat:
Więc oto idzie papież słowiański,
Ludowy brat;
On rozda miłość, jak dziś mocarze
Rozdają broń,
Sakramentalną moc on pokaże,
Świat wziąwszy w dłoń.
Chórek szkolny – „Barka”
Pan kiedyś stanął nad brzegiem,
szukał ludzi gotowych pójść za Nim,
by łowić serca słów Bożych prawdą.
Ref: O Panie, to Ty na mnie spojrzałeś
Twoje usta dziś wyrzekły me imię.
Swoją barkę pozostawiam na brzegu,
razem z Tobą nowy zacznę dziś łów.
Jestem ubogim człowiekiem,
Moim skarbem są ręce gotowe
Do pracy z Tobą i czyste serce.
Narrator 2: Wiecie zapewne, a może i nie wiecie, że urodziłem się 18 maja 1920 roku w Wadowicach. Od śmierci matki wychowywał mnie ojciec, który zmarł w 1941 roku. Wcześniej zmarł mój starszy brat Mundek. I tak kochani w wieku 20 lat byłem już pozbawiony wszystkich, których kochałem.
Muszę Wam jednak powiedzieć, że to w moich rodzinnych Wadowicach wszystko się zaczęło. I życie się zaczęło, szkoła się zaczęła i studia się zaczęły, i kapłaństwo się zaczęło. I była ta cukiernia, do której chodziliśmy na kremówki.
Recytator 2: Karol Wojtyła „Dzieci”
Dorastają znienacka przez miłość, i potem tak nagle dorośli
Trzymając się za ręce wędrują w wielkim tłumie –
( serca schwytane jak ptaki, profile wrastają w półmrok).
Wiem, że w ich sercach bije tętno całej ludzkości.
Trzymając się za ręce usiedli cicho nad brzegiem.
Pień drzewa i ziemia w księżycu: niedoszeptany tli trójkąt.
Mgły nie dźwignęły się jeszcze. Serca dzieci wyrastają nad rzekę.
Czy zawsze tak będzie – pytam – gdy wstaną stad i pójdą?
Narrator 2: Niemal od zawsze wiedziałem, że chcę służyć Stwórcy. Taka widocznie była wola Pana. W ciągu 32 lat przeszedłem długą drogę od wikarego do najwyższego przedstawiciela Boga na ziemi. 16 października 1978 roku zostałem pierwszym od 465 lat słowiańskim papieżem. Postanowiłem wówczas otworzyć drzwi Watykanu i wyszedłem ze swoją nauką poza jego mury, jako posłaniec Dobrej Nowiny.
Nagranie z płyty CD - „Habemus Papam”
Recytator 3: Karol Wojtyła „Miłość”
Miłość mi wszystko wyjaśniła,
miłość mi wszystko rozwiązała –
dlatego uwielbiam tę Miłość,
gdziekolwiek by przebywała.
Więc w takiej ciszy ukryty ja-liść,
oswobodzony od wiatru,
już się nie troskam o żaden z upadających dni,
gdy wiem, że wszystkie upadną.
Narrator 2: W trakcie mojego, trwającego 27 lat pontyfikatu, odbyłem ponad 100 pielgrzymek zagranicznych. Odwiedziłem 125 krajów przemierzając około 1 100 000 km. Najwięcej razy, bo aż 8 byłem w Polsce. W podróży spędziłem 552 dni, czyli około 18 miesięcy.
Chórek szkolny – „Lolek”
Wadowice rok XX Emi rodzi syna
Szkoła, teatr i kapłaństwo tutaj się zaczyna.
Pierwsze mecze, pierwsze smutki, w gimnazjum klasówki
Po maturze z kolegami wypad na kremówki.
Nie ma lepszego od Jana Pawła II / 2x
Całą drogę życia oddał Lolek swemu Panu.
Wnet Go droga ta zawiedzie aż do Watykanu.
16 października siedem osiem roku słyszy świat,
Habemus Papam i doznaje szoku.
13 maja cały świat oddech wstrzymuje,
Ali w stronę Jana Pawła pistolet kieruje.
Matka Boża miała tutaj plany widać własne,
Totus Tuus i wszystko staje się zupełnie jasne.
2005 to kwiecień Bóg sam decyduje,
świat się modli gdy Jan Paweł niebo obejmuje.
Pontyfikat się nie kończy, dobrze o tym wiecie,
Papież dalej pielgrzymuje, lecz na tamtym świecie.
Pan kiedyś stanął nad brzegiem / 2x
Kościół żyje i żyć będzie słowo Boga dane,
od wiek wieków klucze Piotra są przekazywane.
Znów Habemus Papam słyszy świat i się raduje,
Dzieło Jana Pawła Benedetto podejmuje.
Mamy nowego Benedykta XVI / 2x
Recytator 4: „Nasz Papież”
Biskup Rzymu, czy świata, czy nasz,
nie kłóćmy się o to, rodacy,
w niebie jest jeden Bóg,
jeden Papież dla wszystkich wystarczy.
On zna wszystkie języki świata,
przemawia dziś echem,
dzieli się wielką miłością,
spogląda z nieba uśmiechem.
Bo zasiał złote ziarno,
które wydaje obfite plony,
był tu na ziemi kochany,
teraz w niebie jest czczony.
Pamięta każdy zakątek ziemi,
pozdrawia Wadowice i Kraków,
ukochał Rzym i Watykan,
lecz nie zapomniał Polaków.
Narrator 2: 2 kwietnia 2005 roku, w Wigilię Niedzieli miłosierdzia Bożego, zostałem powołany przez Boga Ojca do wieczności. Odszedłem do domu mego Ojca. I proszę was jak to czynił kiedyś św. Paweł, o trochę miejsca w waszych sercach i waszych modlitwach. Bóg zapłać za gościnę.
Recytator 5: Do Jana Pawła II
Umiłowany Ojcze Święty,
Świeć nam przykładem swego męstwa,
Bądź wzorem pracy i modlitwy,
Sensem cierpienia, koroną zwycięstwa.
Wpatrzony w oblicze Matki Boga –
Radość i piękna wzór wspaniały,
Szedłeś po ziemi, siejąc ziarno,
Dziś zbierasz plony w blasku chwały.
Ty ukochałeś Zbawiciela,
Króla pokoju i miłości,
W cierpieniu Go naśladowałeś,
Teraz królujesz z Nim w wieczności.
Chórek szkolny – „Zaufaj Panu już dziś”
1. Jak się nie bać powiedz jak, kiedy w strachu żyje świat.
Zaufaj Panu już dziś.
Jak uwierzyć powiedz mi, kiedy już nie wierzę w nic.
2. Jak mam kochać powiedz jak, kiedy rani mnie mój brat.
Jak być dobry powiedz mi, kiedy świat jest taki zły.
Zaufaj Panu już dziś / 4x
3. Jak mam walczyć, powiedz jak, kiedy silnej woli brak.
Jak pokonać własny grzech, kiedy pokus tyle jest.
4. Jak się cieszyć powiedz mi, kiedy płyną gorzkie łzy.
Jak do ładu z sobą dojść, kiedy siebie mam już dość.
5. Jak nie zbłądzić powiedz mi, kiedy nie wiem dokąd iść.
Jak nadzieję w sercu mieć, kiedy wszystko wali się.
Narrator 1: Drodzy Nauczyciele: Tak jak Ojciec Święty jest wzorem i najlepszym nauczycielem dla wszystkich ludzi, tak również i wy jesteście dla nas wzorem cierpliwości, łagodności i wielkiego serca. Za to co dla nas robicie każdego dnia, przyjmijcie słowa podziękowania. Niech ten wiersz będzie wyrazem tego, co czują nasze serca!
Recytator 6: Na Dzień Nauczyciela
Na Dzień Nauczyciela
Rozkwitają przedziwne kwiaty;
Nie te z łąk i pól,
Nie te z ogrodów, z kwiaciarni,
Lecz kwiaty serdecznych słów
Rozbrykanej dzieciarni.
Kwiaty życzeń, przyrzeczeń,
Podzięki i przeprosin
Za tyle Waszych wyrzeczeń’
Za doznane przykrości.
Za wielki dar dobroci,
Za bezcenny skarb wiedzy
Kwiaty szczerej wdzięczności
Od wszystkich szkolnych dzieci.
I życzymy wam dzisiaj
Tak gorąco serdecznie:
W waszych sercach i myślach
Niech będzie słonecznie,
Pogodnie, jak w kwiecistym ogrodzie
I tak, jak dziś uroczyście
Od święta i na co dzień.
Chórek szkolny - „Będę nauczycielką”
I. Wszyscy mi mówią wspaniały lekarz,
zdobywa sławę wielką.
Ja jednak wolę mieć inny zawód, będę nauczycielką.
Mama narzeka dziecko kochane,
to taka trudna praca
i na dodatek nie ma spokoju,
gdy się do domu wraca.
Ref: Bo jeszcze plany na dzień następny,
lektury do czytania,
dzienniczki, listy, zawiadomienia, sprawdziany i zadania.
II. Wszyscy mi mówią bądź dziennikarką,
księgową lub artystką.
Na świecie liczą się mądrzy ludzie,
tacy co wiedzą wszystko.
To prawda, ale jest jedna sprawa,
o którą chciałem spytać,
nim będę sławna, ci wielcy ludzie, kto ich nauczy czytać?
Wszyscy śpiewają „Sto lat”.
6
chaarryy