Brokuł to niesamowite warzywo. Ze względu na ogromne ilości witamin i minerałów, a przede wszystkim cennych przeciwutleniaczy brokuł to prawdziwy champion w kategorii najzdrowszych warzyw, zapobiegających wielu groźnym chorobom, w tym nowotworom i chorobom serca.
Badania naukowców wykazały, że regularne spożywanie brokułów zapobiega rakowi jelita grubego i minimalizuje ryzyko katarakty. W innych badaniach nad wpływem diety na zapobieganie atakom serca, brokuł znowu był na pierwszym miejscu. A wg najnowszych badań brokuł, dzięki zawartości sulforafanu, chroni także przed ciężką chorobą płuc, nękającą głównie palaczy.
Składnik brokułów o nazwie sulforafan hamuje enzym, który przyczynia się do rozwoju zwyrodnienia stawów. Zwyrodnienie stawów jest najczęstszą przyczyną niepełnosprawności osób starszych. Choroba ta jest spowodowana zwiększoną aktywnością enzymów degradujących chrząstkę stawową (jak kolagenaza) i zmniejszeniem aktywności czynników stymulujących jej odbudowę. Prowadzi to do stopniowej utraty chrząstki, głównie w stawach kolanowych, biodrowych i stawach kręgosłupa. Na predyspozycje do zwyrodnienia stawów mają wpływ czynniki genetyczne, wrodzone wady stawów, jak również cukrzyca, nadwaga i otyłość oraz brak aktywności fizycznej. Schorzenie objawia się bólami, które mogą utrudniać wykonywanie różnych ruchów i czynności, takich jak chodzenie, wstawanie, siadanie. Obecnie brak skutecznych metod jego leczenia. W ostateczności, zniszczony staw można zastąpić endoprotezą. Aby złagodzić ból, pacjenci ze zwyrodnieniem stawów zażywają duże ilości leków przeciwbólowych, jednak wiąże się to z ryzykiem silnych działań niepożądanych.
Sulforafan jest obecny w warzywach z rodziny krzyżowych, jak kapusta, kalafior, a zwłaszcza w brokułach. Jedzenie brokułów podnosi jego stężenie we krwi, ale naukowcy nie wiedzą, czy dociera on do stawów w wystarczających ilościach, by dawać efekt terapeutyczny.
Wartości odżywcze brokuła
Brokuł jest bardzo zasobny w witaminy A (400 j.m.), C (100mg), B1 (90 mcg), B2 (210 mcg), PP, kwas foliowy oraz minerały (dużo wapnia, żelaza, fosforu, sporo magnezu, siarki i potasu). I tak dla przykładu gotowany brokuł ma więcej witaminy C niż pomarańcza i tyle samo wapnia co szklanka mleka. Jedna średnia różyczka brokuła zawiera trzy razy tyle błonnika co kromka chleba razowego. Również pod względem zawartości witaminy A brokuł to jedno z największych źródeł tej witaminy.
Właściwości lecznicze brokułów
Ale o wyjątkowej wartości brokuła świadczy nie tyle jego zasobność w witaminy i minerały, co zawartość substancji zwalczających nowotwory.
Poza sulforafanem chroniącym przed obturacyjną chorobą płuc, brokuły zawierają także inne formy izotiocyjanów stymulujących produkcję w organizmie antynowotworowych substancji tzw. enzymów II fazy odtruwania. Enzymy te z kolei neutralizują substancje nowotworowe zanim zdążą one uszkodzić DNA zdrowych komórek. Badania wykazały, że izotiocyjany chronią przed rakiem piersi i prostaty, a z badań przeprowadzonych przez naukowców japońskich wynika, że blokują one również wzrost komórek nowotworowych raka skóry.
Niezależnie od właściwości zapobiegania nowotworom, brokułom przypisuje się także zapobieganie i łagodzenie takich schorzeń jak: choroba Alzheimera, cukrzyca, choroby wynikające z niedoboru wapnia, choroby serca, artretyzm, a nawet procesy starzenia.
Czerwony burak oprócz dużej ilości witaminy C, B1, karotenu i witaminy P, zawiera wiele makro- i mikroelementów; jest w nim dużo wapnia, magnezu, sodu, potasu oraz dwa rzadkie metale: rubid i cez. Ten skład chemiczny buraka ma bardzo duże znaczenie w zwalczaniu nowotworów. Czerwony kolor buraków pochodzi od antocyjanu, działającego leczniczo na nowotwory złośliwe.
Właściwości lecznicze buraka
Dzięki zawartości betaniny buraki są skuteczne na regulowanie funkcji wątroby i przewodów żółciowych oraz pracy woreczka żółciowego. Zaleca się je więc chorym na wątrobę, woreczek żółciowy czy przewody żółciowe oraz na wszystkie choroby, którym towarzyszy odmineralizowanie kości i zębów.
Zjadanie czerwonych buraków w postaci jarzynki ma ponadto działanie lecznicze w otyłości, przy zaparciach stolca i chorobach nerek. Buraki pomagają też bardzo przy leczeniu anginy, grypy i wszelkich przeziębień. W przypadku tych chorób bardzo pomocny jest sok ze świeżych warzyw, który przygotowujemy w proporcji: 2 części marchwi, 12 części buraków i część selera. Sok ten po zmieszaniu należy rozcieńczyć wodą w stosunku 1:1 i pić bardzo powoli.
Z uwagi na swój skład chemiczny, buraki są bardzo silnie zasadotwórcze. Dlatego dla osób zjadających dużo mięsa, ciasta, pieczywa o charakterze kwasotwórczym wręcz konieczne jest spożywanie buraków pod różną postacią po to, aby doprowadzić w organizmie do równowagi kwasowo-zasadowej, która jest warunkiem zdrowia.
O właściwościach buraka czerwonego wypłukujących kwas moczowy z organizmu, jego działaniu krwiotwórczym, oczyszczającym krew i bakteriobójczym możemy przekonać się, przyjmując dwa razy dziennie, pół godziny przed jedzeniem, 50-100 g soku, najlepiej rozcieńczonego ciepłą wodą, gdyż silne właściwości alkalizujące soku mogą spowodować nudności.
Sok z buraka działa też wykrztuśnie przy kaszlu i jest bardzo skutecznym lekarstwem w oczyszczaniu dróg oddechowych, przy zapaleniu oskrzeli. W tych przypadkach podaje się codziennie sok nie rozcieńczony w ilości 4-5 łyżeczek.
Czerwony barszczyk jest doskonałym środkiem na wszelkiego rodzaju "pieczenie w dołku", "zgagi" i "kwasy". Wypicie filiżanki gorącego barszczyku (ale bez octu!) powinno postawić nas na nogi.
W medycynie ludowej wykorzystuje się nie tylko korzeń, ale także liście ćwikły.
Kilkumiesięcznym dzieciom można podawać syrop z czerwonego buraka w stanach przeziębieniowych, katarze i kaszlu. Jest on całkowicie bezpiecznym i skutecznym lekarstwem: Oczyścić i umyć duży burak (nie obierać!), wyciąć na górze stożkowaty otwór i wstawić do piekarnika na ok. 45 minut.
Niemowlętom od 5 miesiąca życia daje się 5-10 kropli co 2 godziny, dzieciom małym po łyżeczce co godzinę. Syrop ten obniża też gorączkę.
Utrzeć ćwikłę, wycisnąć z niej sok i delikatnie masować nim podeszwy stóp przez 18 dni, następnie robi się przerwę na 8 dni i w razie potrzeby powtarza się kurację w tym cyklu.
Przy zapaleniu ślinianek (śwince)
Młode liście ćwikły wymieszać w równych proporcjach z natka pietruszki, podgrzać w garnku na odrobinie masła i przykładać na ślinianki.
Okłady z liści ćwikły zmniejszają opuchliznę więc zaleca się karmiącym matkom, które cierpią na nabrzmienia lub zapalenia piersi.
*
Sok z buraka zawiera właściwą proporcję sodu i wapnia, co ma olbrzymie znaczenie przy nadciśnieniu krwi i zakłóceniach pracy serca. Działa on także oczyszczająco na wątrobę, nerki i pęcherzyk żółciowy. Może jednak wywołać mdłości i zawroty głowy. Aby tego uniknąć należy powoli przyzwyczajać organizm do większej dawki i pić go w mieszance, z przewagą soku z marchwi, stopniowo zwiększając proporcje obu składników na korzyść soku z buraka. Przed wypiciem sok trzeba odstawić nawet na 24 godziny do lodówki i koniecznie zdjąć z niego pianę, która powstaje podczas odwirowywania w sokowirówce.
Do szklanki soku z buraków doidać łyżeczkę soku z cytryny i 3 łyżki soku z pietruszki. Pić połowę porcji przed śniadaniem, drugą część przed snem. Kurację prowadzić przez 14 dni.
2 łyżki stołowe świeżo wyciśniętego soku z czerwonego buraka, 0,25 l kefiru, 1 łyżeczka wywaru z owoców dzikiej róży, sok z połówki cytryny. Składniki wymieszać w mikserze i pić 2 razy dziennie.
2 części soku z marchwi, 12 części soku z buraków i 1 część soku z selera. Zmieszać soki i rozcieńczyć wodą w stosunku 1:1. Popijać 3 razy dziennie po 2/3 szklanki.
Sok zmieszany pół na pół z miodem pić 3 razy dziennie po łyżce stołowej.
· Wymieszać 2/3 szklanki soku pomidorowego z 1/3 szklanki soku z buraków. Pić 2 razy dziennie po szklance, aż do ustąpienia dolegliwości.
· Do połowy szklanki soku dodać 3 łyżki soku z selera i szczyptę mielonego kminku. Pić około 20-30 minut przed śniadaniem przez 21 dni.
· Z buraków wycisnąć szklankę soku i odstawić w otwartym naczyniu na 2 godziny. Następnie zmieszać z taką samą ilością soku z czarnej rzodkwi. Wypijać jedną filiżankę mieszanki w ciągu dnia.
· Małe buraki obrać, pokroić na drobne kawałki i ułożyć w kamionkowym naczyniu. Zalać je letnią wodą, a na wierzchu ułożyć kawałki żytniego chleba. Garnek odstawić na 4 dni w ciepłe miejsce. Pić po ¼ szklanki po głównych posiłkach.
300 g czerwonych buraków, 100 g marchwi, 100 g selera, 1 ziemniak wielkości jajka i 30 g rzepy lub rzodkiewki włożyć do sokowirówki i odwirować sok. Następnie przecedzić go przez gęste sitko, tak żeby nie pozostał w nim żaden osad. Sok należy pić powoli, przetrzymując go nieco w ustach.
Połowę szklanki soku z buraków dopełnić sokiem ze świeżych winogron i dodać szczyptę mięty pieprzowej. Pić przed snem przez 14 dni.
Cebula
Lecznicze właściwości cebuli w ludowej medycynie były wykorzystywane już przed tysiącami lat.
Działanie:
Najbardziej cenione jest działanie bakteriobójcze cebuli, wywierane tak przez składniki lotne (fitoncydy), uwalniające się podczas krojenia lub miażdżenia cebuli, jak i przez związki nielotne, znajdujące się w miąższu. Od dawna wykorzystywana jest również do pobudzania wydalania moczu i w ogóle do odprowadzania nadmiaru wody z organizmu. Ponadto cebula łagodnie obniża podwyższone ciśnienie krwi i jest czynnikiem witaminizującym o dużym znaczeniu. Cebula jest tez popularną przyprawą kuchenną bogatą w siarkę, zwiększającą odporność organizmu na choroby. W krajach, gdzie spożycie cebuli jest bardzo duże, obserwuje się nieco niższą zapadalność na choroby nowotworowe.
Miazga ze świeżej cebuli, podana w formie okładów, rozszerza podskórne naczynia krwionośne i powoduje uczucie palenia i miejscowe zaczerwienienie skóry. Działa także bakteriobójczo. Natomiast miazga z cebuli ugotowanej lub pieczonej nie wywołuje przekrwienia skóry, zachowuje jednak w znacznym stopniu swoje działanie bakteriobójcze i odmiękczające.
Zastosowanie
Przetwory z cebuli zaleca się jako lek:
· wykrztuśny na suchy, męczący kaszel i bronchit,
· pomocny przy infekcji dróg moczowych (zapalenie pęcherza moczowego i gruczołu krokowego),
· przyspieszający wydzielanie się soków trawiennych, a więc pobudzający apetyt, a jednocześnie zapobiegający rozszerzeniu się procesów trawiennych i gnilnych w jelitach oraz eliminujący gazy i regulujący stolec,
· zmniejszający zawartość cukru we krwi a więc polecany cukrzykom,
· niszczący robaki, zwłaszcza owsiki,
· wzmacniający organizm, w tym serce (zwłaszcza sok),
· na zapalenia skóry, pomagający w leczeniu ran i czyszczący je.
Cebula od dawna była wykorzystywana do pobudzania wydalania moczu i w ogóle do odprowadzania nadmiaru wody z organizmu. Zaleca się ją więc osobom cierpiącym na:
· reumatyzm i artretyzm (zapalenie stawów),
· choroby, którym towarzyszy opuchlizna,
· przy zaburzeniach w oddawaniu moczu,
· albuminurii (obecność białka w moczu),
· uremii (zwiększona zawartość mocznika we krwi).
W tych przypadkach cebulę należy zawsze jadać jako sałatkę.
Uwaga:
Osobom, którym szkodzi surowa cebula, zaleca się jedzenie cebuli gotowanej w zupie lub z innymi warzywami.
Wprawdzie tylko cebula surowa jest niezwykle bogata w fitoncydy, czyli związki bakteriobójcze, ale nawet gotowana czy pieczona cebula ma zdolność rozpuszczania fibryny (nierozpuszczalne białko, tworzące się w czasie krzepnięcia krwi i stanowiące podstawę skrzepów), jest więc zalecana „sercowcom”. Ponadto gotowana cebula jest też pomocna na kaszel i przy zaparciach. Znane są również jej właściwości odtruwające po nadużyciu alkoholu, stąd tak chętnie jemy zupę cebulową po różnych imprezach.
Znakomitą mieszanką odkażającą, przeciwzapalną i wykrztuśną jest cebula z czosnkiem, pokrojone w plasterki. Układa się je warstwami, na przemian z miodem pszczelim w słoiku typu „twist”, uważając żeby było jak najmniej pęcherzyków powietrza, zakręca i pozostawia w ciepłym miejscu, np. na kaloryferze na 2-3 godziny w celu wydzielenia soku. Syrop ten podaje się dzieciom łyżeczkami wielokrotnie w ciągu dnia (co 2 godziny). Nawet najbardziej dokuczliwy, suchy kaszel i zapalenie gardła wyleczyć można tym sposobem w bardzo krótkim czasie.
Na opuchliznę i wzmożenie wydalania moczu:
· codziennie należy zjeść jedną surową cebulę,
· przez dłuższy czas zażywać 3 razy dziennie po łyżce świeżego soku z cebuli,
· cebulę ugotować w wodzie ze sporą ilością miodu, przecedzić i zażywać co 2 godziny po 3-4 łyżki.
Przy bolesnym zatrzymaniu moczu:
Napełnić płócienny woreczek siekaną cebulą, podgrzać i okładać nią pęcherz moczowy. Często zmieniać okłady.
Przeciw ischiasowi i reumatyzmowi:
· Świeżą cebulę rozetrzeć bardzo drobno, a otrzymaną miazgę rozsmarować na gazie lub innej tkaninie i przyłożyć na miejsce objęte bólem reumatycznym. Okład powoduje miejscowe zaczerwienienie skóry. Zdjąć go po wystąpieniu uczucia palenia.
· Bolące miejsca masować z udziałem soku z cebuli.
Na robaki:
· Ugotować 1 cebulę w filiżance mleka i jeść kilka razy dziennie przez kilka dni,
· Jedną główkę cebuli drobno posiekać, zalać ½ l wody i dawać dzieciom do picia po 2-3 łyżki kilka razy dziennie przeciwko owsikom.
Sok z cebuli wymieszać z octem winnym. Moczyć w przygotowanej mieszaninie tampony z waty i wkładać do nosa. Na kark i na czoło położyć chłodny okład, a ręce podnieść do góry.
Kilka razy dziennie na 2-3 godziny umieszczać w uszach watkę nasączoną sokiem z cebuli.
Smarować sokiem z cebuli chore miejsce. Powtarzać taką czynność nawet co kilkanaście minut.
Zetrzeć cebulę na drobnej tarce, wycisnąć sok. Szklankę tak uzyskanego soku wymieszać ze szklanką miodu. Jeśli mamy miód zgęstniały, bez obaw możemy go podgrzać. Przyjmować po 1 łyżce stołowej 3 razy dziennie, godzinę przed jedzeniem lub 2-3 godziny po jedzeniu. Profilaktycznie zażywać łyżeczkę od herbaty 3-4 razy dziennie.
Do 300 g miazgi cebuli dodać 100 g miodu i butelkę (700 ml) wytrawnego białego wina, starannie wymieszać, macerować 4-5 dni i przecedzić. Pić 1-3 razy dziennie.
Z 1 kg cebuli wycisnąć sok w sokowirówce, wymieszać go z sokiem z cytryny w proporcji 1:1. Przelać do słoika i zażywać po 1 łyżce dziennie. Taka mikstura oczyszcza arterie ze złogów cholesterolu.
Na przeziębienia, kaszel, zapalenie gardła:
250 g obranej i posiekanej cebuli,
250 g miodu,
250 g cukru
1 l wody
Wymieszać cebulę z wodą, miodem i cukrem, ugotować gęsty syrop i zażywać 3 razy dziennie po łyżeczce.
Rozetrzeć cebulę na bardzo drobnej tarce lub zemleć w maszynce, wymieszać z taką samą ilością miodu lub syropu, zagotować i wycisnąć przez płótno. Pić 3-5 razy dziennie po łyżce stołowej po jedzeniu. Dzieciom podawać po 1 łyżeczce.
Posiekać drobno cebulę, posypać cukrem i pozostawić w naczyniu w ciepłym miejscu do następnego dnia, następnie wycisnąć sok przez płótno. Pić 2-4 razy dziennie po 1 łyżce stołowej po jedzeniu przy kaszlu, chrypce i nieżycie gardła. Dzieciom podawać po 1 łyżeczce.
200 g cebuli + 1 l wody
Zalać cebulę wrzątkiem, przykryć i odstawić. Następnie przecedzić osłodzić miodem i pić po pół kubka na kaszel, a także na robaki.
200 g cebuli
½ l wody lub mleka
Cebulę gotować w wodzie lub mleku przez kilka minut. Posłodzić miodem i pić po pół kubka kilka razy dziennie na kaszel.
Wymieszać w proporcji 1:1 sok z cebuli z miodem akacjowym. Łyżeczkę takiej mieszanki rozpuścić w ½ szklanki wody i płukać jamę ustną przy zapaleniu gardła.
Łyżeczkę soku z cebuli i łyżeczkę soku z czosnku dokładnie wymieszać. Dodać 3 łyżki przegotowanej wody i mocno wstrząsnąć. 5 kropli tego roztworu dodać do ½ litra wrzącej wody i wdychać opary przez 5 minut. Zabieg powtarzać 2 razy dziennie.
Cebulę posiekać, wymieszać z solą i mlekiem. Stosować do okładów na gardło i stopy. Zmieniać okład po zagrzaniu się. Zaleca się także przy bólu głowy.
· Zanurzyć w soku tamponik z waty i delikatnie włożyć do nosa. Po paru takich zabiegach katar minie bardzo szybko. Nos smarować delikatnie kremem.
· Zetrzeć cebulę na tarce o drobnych oczkach. Wycisnąć sok i wlać do filiżanki. Wdychać jego zapach przez 2-3 minuty. Takie inhalacje stosować 2-3 razy dziennie. Sok zawsze powinien być świeżo przyrządzony.
Posiekać drobno kilka cebul, wymieszać z cukrem, octem winnym i olejem. Moczyć ścierkę w przygotowanej masie i okładać potylicę.
· Ugotować cebulę, przecedzić, następnie zmoczyć gazę w cieczy i okładać chore miejsca. Można do tego celu również mieszać gotowaną cebulę z 1 łyżką oliwy z oliwek.
· Upiec cebulę, posiekać i robić z niej okłady na wrzody.
· Ropne rany i wrzody przemywać esencjonalnym wywarem z cebuli, następnie okładać je pieczoną cebulą wymieszaną z łyżką smalcu.
· Do gotowanego mleka wrzucić rozgnieciony widelcem ugotowany ziemniak i drobno posiekaną cebulę (1-2 główki) oraz szczyptę rumianku. Dobrze wymieszać i powstałą masą okładać ropiejące rany.
· Drobno posiekać cebulę, wymieszać z miodem i octem, a następnie przygotowaną masą okładać rany.
· Maść cebulowa na wrzody i czyraki - Dużą cebulę obrać, utrzeć na tarce, do otrzymanej miazgi dodać 1 łyżkę miodu, 1 łyżeczkę lub nieco więcej mąki pszennej, 1/2 tuby maści Tormentiol i zarobić na gęstą papkę. Przykładać na czyraki, wrzody i trudno gojące się rany.
Okłady z drobno siekanej cebuli są doskonałym lekiem na pęknięcia skóry, zwłaszcza na dłoniach, pęknięcia brodawek i narośli oraz ust.
Na ukłute miejsce położyć drobno posiekaną cebulę, wymieszaną z olejem, a miejsce zranienia prędko przestanie boleć.
Korzeń imbiru, cebulę, kwiaty nagietka lub rutę przepuścić przez sokowirówkę i otrzymanym sokiem smarować ukąszenia.
...
dancistino