WYZUCI Z MAJĄTKU - O KONFISKATACH A ZABORZE ROSYJSKIM.pdf

(102 KB) Pobierz
WYZUCI Z MAJĄTKU - O Konfiskatach w Zaborze Rosyjskim
Historia Rosji - serwis historyczny
Page 1 of 7
Czytelnia | Postacie | Dynastie | Ź ródła | Inne | Aktualno ś ci | Kontakt
WYZUCIZMAJĄTKUOKonfiskatachwZaborzeRosyjskim
[ TomaszTreściński ]
Od dawna toczy się w Polsce dyskusja na temat
celowościpowstań narodowychwXIXwieku.Cena,jaką
przyszło zapłacić mieszkańcom Królestwa i innych ziem
zaboru rosyjskiego, była ogromna: tysiące poległych,
dziesiątkitysięcyaresztowanych,zesłanychwgłąbRosji,
zmuszonych do emigracji. Do tego spustoszony,
stopniowo tracący resztki autonomii kraj. Jedną z form
rosyjskiego odwetu na powstańcach były konfiskaty ich
dóbr.
Konfiskatamajątkubyłazregułykarądodatkową,znaną
co najmniej od staroŜytnego Rzymu. Stosowano ją np.
przy karze śmierci oraz za przestępstwa "przeciwko
majestatowi". W wiekach średnich tę karę nakładano
bardzo często. Majątek skazanego zajmowano,
wykluczając nawet najbliŜszych sukcesorów. PoniewaŜ
władcyisuzerenowiezwyklepatrzylizpoŜądliwościąnadobraswychpoddanych,
prowadziłotodoogromnychnaduŜyć.
WcałejEuropieZachodniejkonfiskowanomajątkiprawemsilniejszego,bezsądu.
Jedynie w Anglii, Polsce i na Węgrzech przepadek mienia wymagał wyroku
sądowego. W Anglii gwarantowały to Magna Charta Libertatum i Habeas Corpus
Act,awRzeczypospolitejprzywilejjedlneńskokrakowskiWładysławaJagiełłyzlat
14301433.
KarękonfiskatystosowanojuŜwcześniejwPolscepiastowskiej,przedewszystkim
za zdradę stanu. Jak pisze Jan Długosz, Bolesław Śmiały odebrał majątek tym,
którzy go na Rusi opuścili, a Kazimierz Wielki ukarał w ten sposób wojewodę
poznańskiego Maćka Borkowica, skazując go równocześnie na śmierć. Królowie
polscy musieli zobowiązywać się, Ŝe nie będą konfiskat wyrzekać. Po
wprowadzeniu monarchii elekcyjnej ten zapis trafił do paktów konwentów,
zaprzysięganychprzezelektaprzedobjęciemtronu.
Ochrona prawna mienia skazanych przetrwała rozbiory i upadek państwa polsko
litewskiego. Konstytucja Królestwa Kongresowego z 1815 roku zniosła karę
konfiskaty,awkodeksiekarnymz1818rokutejkarywogólenieprzewidziano.
DopieroStatutOrganicznyz1832roku,narzuconyKrólestwuprzezwładzecarskie
po zdławieniu powstania listopadowego, ustanawiał karę konfiskaty "za
wykroczeniastanupierwszegorzędu".JednakŜepostanowieniaStatutu,zgodniez
zasadą, Ŝe prawo nie działa wstecz, nie powinny być stosowane do czynów
dokonanychprzedjegoogłoszeniem,czegorosyjscyzaborcynieuszanowali.
Wiernylubograbiony
Kara konfiskaty jako przejaw politycznej represji pojawiła się na ziemiach
zagarniętych przez Rosję po pierwszym rozbiorze Rzeczypospolitej. Tylko rząd
carski stosował ją w tak szerokim zakresie w stosunku do walczących o wolność
Polaków.Władzepruskieiaustriackieniesięgałypotenśrodekrepresji(wyjątkiem
był dekret króla pruskiego z 1831 roku, zabraniający Polakom z Wielkiego
KsięstwaPoznańskiegowalkiwpowstaniulistopadowympodkarąutratymajątku),
http://www.rosja.osman.livenet.pl/art/wyzuci.html
2008-04-06
11253632.003.png 11253632.004.png
Historia Rosji - serwis historyczny
Page 2 of 7
choć cel ich polityki był identyczny: wszelkimi sposobami osłabić polskość nowo
przyłączonychprowincji.WdespotycznejRosjitakaramiałazresztądługątradycję
i doświadczyło jej wielu rzeczywistych czy wyimaginowanych przeciwników
carskiegodworu.
W 1772 roku, tuŜ po pierwszym rozbiorze, caryca Katarzyna II wydała ukaz, w
którym wzywała do złoŜenia w ciągu miesiąca uroczystej przysięgi na wierność.
Zapowiedziano w nim, Ŝe "kto ze szlachty lub innego stanu władający
nieruchomymi dobrami [...] nie chciał przysięgi wykonać, takiemu pozwala się w
ciągu trzech miesięcy na sprzedaŜ swych majętności i dobrowolny wyjazd za
granicę,wprzeciwnymraziecałafortunajegodoskarbunaleŜećbędzie".
Praktycznie cała magnateria i szlachta złoŜyły przysięgę. Sposród ponad 11 tys.
posesjonatówodmówiłotylko10osób:dwajksiąŜętaRadziwiłłowieiCzartoryscy,
trzej bracia Ogińscy, ksiąŜę Sapieha, wojewoda witebski Sołłohub i straŜnik
litewski Pociej. Większość z nich wcale nie kierowała się pobudkami
patriotycznymi.Zewzględunapiastowaneurzędybylipotrzebniimperatorowejw
okrojonej Polsce. W nagrodę za usługi caryca pozwoliła Ogińskim, Sapiesze,
Sołłohubowi i Pociejowi zatrzymać dobra połoŜone juŜ wtedy w Rosji. Ofiarą
pierwszych rosyjskich konfiskat padli więc Czartoryscy i Radziwiłłowie, którym
odebrano51majątkówliczącychponad110tys.duszchłopskich.
Po konfiskaty,i to naznacznie większąskalę,władzecarskiesięgnęłypodrugim
rozbiorze, zwłaszcza po stłumieniu powstania kościuszkowskiego. W manifeście z
marca1793rokuoprzyłączeniuprowincjipolskichdoRosjiponowniezapowiadano
zabranie majątku tym, którzy nie złoŜą przysięgi na wierność Katarzynie II. Rok
później, po wybuchu powstania, cesarzowa ustanowiła komisję śledczą w
Smoleńskudlapodejrzanychoudziałwinsurekcji.Winnychzsyłanonaosiedlenie
na Syberii lub w innych odległych prowincjach imperium, a ich majątki
konfiskowano.NaskarbrosyjskiprzeszłyteŜwszystkiestarostwaikrólewszczyzny
oraz niektóre dobra duchowne. KaŜdy rozbiór był zarazem okresem wielkiego
rozdawnictwazawłaszczonychdóbrrosyjskimdygnitarzom,np.w1793rokugen.
Kutuzow otrzymał dobra skonfiskowane sędziemu Dubrawskiemu, a rodzina
faworyta carycy Grigorija Potiomkina majątki hr. Tarnowskiego i
Działoszyńskiego.
Kolejnymi ukazami carskimi odebrano majątki Poniatowskim, Czackim,
Dzieduszyckimi"wszystkimmającym jakiekolwieknasobiepodejrzenie".Otym,
Ŝe jest to forma represji, napisano wprost: "nie chcemy, aby w prowincjach
naszych posiadali majątki ludzie, do których wierności nie ma dostatecznej
gwarancji".PrzyokazjiłamanoprawoobowiązującewCesarstwieRosyjskim,gdyŜ
namocyprzywilejuz1785rokumajątekrodowyszlachcicawrazieudowodnienia
mu zdrady przechodził w ręce jego spadkobierców. Według deklaracji Rady
Państwaz19kwietnia1793rokumiałonobowiązywaćtakŜewbyłychprowincjach
Rzeczypospolitej.NaefektytakiegostanowiskaPetersburganietrzebabyłodługo
czekać.JuŜwkwietniu1795rokuskarbrosyjskiprzejąłmajątkiosób,"któremimo
złoŜenia przysięgi na wierność brały udział w powstaniu lub opuściły granice
państwa i do 1 stycznia 1795 roku nie powróciły". Ukaz ten wzbudził niesmak
nawetwśródelitrosyjskich.Niektórymposzkodowanymzwróconoczęśćdóbr.Byli
wśródnich:ks. AdamCzartoryski,IzabelaLubomirska, marszałek wielkikoronny
FryderykMoszyński,kasztelankrakowskiks.AntoniJabłonowski.
Konfiskaty oraz rozdawnictwo ziemi zasłuŜonym Rosjanom były głównymi
instrumentami akcji rusyfikacyjnej na dawnych kresach wschodnich
Rzeczypospolitej.GwolisprawiedliwościnaleŜydodać,ŜezarządówKatarzynyIIi
PawłaIskonfiskowanemajątkiotrzymywaliteŜwierniRosjiPolacy.Czetwertyńscy,
OŜarowscy, Braniccy czy Wielhorscy uzyskali bogate nadania "w nagrodę za
gorliwość i przywiązanie do Nas, jak i do Cesarstwa podczas słynnego buntu w
Polsce"[mowaoinsurekcjikościuszkowskiej].
http://www.rosja.osman.livenet.pl/art/wyzuci.html
2008-04-06
11253632.005.png
Historia Rosji - serwis historyczny
Page 3 of 7
Obejmując tron, car Aleksander I zmienił politykę rządu rosyjskiego wobec
ludności polskiej. Zaniechał konfiskat i osadnictwa rosyjskiego na ziemiach
zabranych. Sytuacja zmieniła się po utworzeniu Księstwa Warszawskiego i
masowej emigracji Polaków z zaboru rosyjskiego, zaciągających się do armii
Księstwa. Ukaz z 24 sierpnia 1809 roku ustanawiał karę konfiskaty wszelkiego
majątkutych,którzybezpowiadomieniawładzudalisięzagranicę.
W 1812 roku, po zajęciu ziem dawnego Wielkiego Księstwa Litewskiego przez
wojskaNapoleona,rządtymczasowyodebrałwszystkienadaneRosjanommajątki,
byzwrócićjeprawowitymwłaścicielom.JednakszybkiodwrótWielkiejArmiispod
Moskwysprawił,Ŝenarealizacjętychzarządzeńzabrakłoczasu.AleksanderItym
razemnieukarałPolaków,którzypopieraliNapoleona.Ukazamnestyjnyzgrudnia
1812rokuzapowiadałprzebaczeniedlawszystkich.Dopierogdybyniepowrócilido
posłuszeństwa,groŜonoimkonfiskatąmajątku.
Zemstanapowstanie
Powodem następnej fali rosyjskich konfiskat stało się powstanie listopadowe
1830/1831 roku. Była to zemsta zaborcy za ogólnonarodowy zryw, a przede
wszystkim za detronizację Mikołaja I jako króla polskiego. JuŜ w styczniu 1831
rokucarwydałukaz,wktórymwzywałdoposłuszeństwaigroził"nieposłusznym"
śmiercią lub wygnaniem oraz sekwestrem majątku. Feldmarszałek Iwan
Paskiewicz, zrazu jako dowódca sił tłumiących powstanie, a później carski
namiestnik, z zapałem zabrał się do likwidacji odrębności Królestwa
Kongresowego. Zniesiono konstytucję z 1815 roku, a wraz z nią sejm, senat i
osobnyrząd.
WprawdziepopokonaniurebeliiMikołajIogłosił1listopada1831rokumanifesto
amnestii,wktórymwzywałemigrantówdopowrotu,alenieobejmowałaonatych,
którzyzasiadaliwrządzierewolucyjnymlubpoparliwsejmieisenaciewnioseko
detronizację,oficerówniektórychkorpusówpolskich,uczestniczącychwpowstaniu
mieszkańców guberni zachodnich, czyli Litwy i Rusi. Manifest zawierał tak wiele
zastrzeŜeń i ograniczeń, Ŝe właściwie kaŜdy uczestnik powstania mógł być
pociągniętydoodpowiedzialności.Rzeczywisteintencjezaborcynajlepiejobrazują
słowaPaskiewicza:"amnestiajestdlaEuropy,dlawasSyberia".
W manifeście nie było wzmianki o konfiskacie majątków mówiono tylko o
sekwestrze, czyli przymusowym zarządzie dóbr powstańców. Pojawiła się ona
dopiero w ukazie z 14 lutego 1832 roku o nadaniu Królestwu Statutu
Organicznego.Osobywyjętespodamnestiimiałybyćsądzoneprzezspecjalnysąd
kryminalny ustanowiony w lutym 1832 roku, którego członków wyznaczał
namiestnik za zgodą cara. Dla zachowania pozorów połowę składu wyznaczono
spośródPolaków.
Sądkryminalnyniemógłorzekaćkonfiskat,karytejbowiemnieprzewidywałani
kodeks karny z 1818 roku, ani ukaz ustanawiający ten sąd. Co więcej, kiedy w
1832 roku z okazji narodzin carskiego syna Michała ułaskawiono członków
rewolucyjnego sejmu i rządu narodowego, a w 1833 roku generałów polskich
wywiezionychdoRosji,wydawałosię,Ŝerepresjesłabną.Obrońcyprzeciągaliwięc
sprawy, licząc na łagodniejszy wymiar kar. Niestety, nieudane próby wywołania
nowegopowstaniaprzezorganizacjęJózefaZaliwskiegow1833rokusprawiły,Ŝe
władze na nowo zaostrzyły antypolski kurs. JuŜ w kwietniu 1833 roku wszystkie
zbrodnie stanu i wykroczenia oddano pod rozpoznanie sądom wojennym. Sąd
kryminalny skazał w sumie 271 osób. Najsurowiej potraktowano tych, którzy się
na rozprawy nie stawili, czyli emigrantów lub ukrywających się. Pozbawiono ich
wszelkichprawiskazanonawygnaniezKrólestwaiCesarstwa.
Nie mogąc legalnie sięgnąć po konfiskaty, władze rosyjskie posługiwały się
początkowo inną bronią sekwestrem. Jeszcze podczas walk nakładano go na
majątkipodejrzanychoudziałwpowstaniu,azwłaszczaznanychprzywódców,np.
http://www.rosja.osman.livenet.pl/art/wyzuci.html
2008-04-06
11253632.006.png
Historia Rosji - serwis historyczny
Page 4 of 7
ks. Adama Czartoryskiego czy Ludwika Paca. Na administratorów wyznaczano
przewaŜnie osoby pochodzenia niepolskiego. Zdarzało się jednak, Ŝe niemający
większegopojęciaoprawieprzedstawicielewładzwojskowychwydawalirozkazyo
konfiskaciedóbr,którąpotemadministracjacywilnazamieniałanasekwestr.Spór
prawny wokół zajęcia jednego z majątków ks. Czartoryskiego przyczynił się do
oficjalnego wprowadzenia konfiskat przez cara. Ten przypadek rozpatrywała
komisja rządowa przychodów i skarbu, uznając, Ŝe "wolą cesarską [...] nie
konfiskata dóbr prywatnych, ale tylko sekwestracja i zajęcie ich w administrację
rządową jest nakazane, a tym samym nie zostało wyrzeczone, iŜ dobra te
przechodząnawłasnośćrządu".SprawaoparłasięoPetersburg.11czerwca1832
roku Mikołaj I oznajmił, Ŝe "majątki wyszłych za granicę zdrajców mają być
konfiskowane juŜ teraz. Nie stosuje się do tych, którzy po udaniu się do łaski
otrzymali ją". Na tej podstawie konfiskowano majątki emigrantom, którzy nie
stawili się na rozprawę w kraju. Trzy lata później, w kwietniu 1835 roku, Rada
Administracyjnaustaliła,Ŝekarakonfiskatymogłabyćorzeczonatylkowrozkazie
cesarskim, postanowieniu Rady Administracyjnej lub wyroku sądu. Wbrew
zasadom praworządności uznano więc konfiskatę za karę samodzielną, a jej
podstawąmogłabyćdecyzjaadministracyjna.
Sekwestry,konfiskatyibiernyopór
NaleŜało teraz stworzyć listę osób nieobjętych amnestią, a potem odnaleźć i
skonfiskować ich majątki. Listę "skompromitowanych" sporządzono w 1835 roku,
posiłkując się oficjalnymi wydawnictwami powstańczymi, i uzupełniano na róŜne
sposoby. Najczęściej kancelaria namiestnika, otrzymawszy od zagranicznych
agentów wiadomość o emigrancie, umieszczała go na liście. Niekiedy przy
składaniuprzezemigrantówpróśbopaszportnapowrótdokrajunamiestnik,nie
wydając zgody, nakazywał jednocześnie uznać proszących za wychodźców i
wciągnąćnalistę.
Tymczasem rodziny emigrantów starały się udowodnić swoje prawa do zajętych
dóbr,dlategojuŜwkwietniu1832rokunamiestnikPaskiewiczuniewaŜnił"wszelkie
akty z czasów rewolucyjnych" dotyczące przeniesienia ich własności na osoby
trzecie. Konfiskaty stały się powodem wielu procesów wytaczanych przez
wierzycieli,współwłaścicieliispadkobierców.Dokońca1836rokuodbyłysię1364
takie procesy. Sprawy związane z sekwestrami i konfiskatami były bardzo
skomplikowane, a sądy i organy administracji, w których nadal zasiadali Polacy,
często stosowały bierny opór i kruczki prawne, by utrudnić władzom rosyjskim
przejmowanie mienia powstańców. PoniewaŜ prawie wszystkie zasekwestrowane
majątki były obciąŜone róŜnymi cięŜarami, najczęściej poŜyczką Towarzystwa
Kredytowego Ziemskiego, wymyślono dobry sposób rekompensaty emigrantom
utraty majątku. Towarzystwo za długi wystawiało dobra na sprzedaŜ, nabywca
podczasustawionejlicytacjikupowałjezasumęodpowiadającązobowiązaniu,po
czymodsprzedawałzzyskiem.NadwyŜkę przekazywanobyłemuwłaścicielowilub
jego rodzinie. Tak postąpiono np. z majątkiem przebywającego na emigracji
oficeraAntoniegoLanckorońskiego.Dowiedziawszysięotym,Paskiewicznakazał,
by informować władze o kaŜdej ogłaszanej przez Towarzystwo sprzedaŜy
zasekwestrowanychmajątków.
Ostatecznadecyzjawsprawiekonfiskatzapadła16września1834rokuidotyczyła
osób zaocznie skazanych przez oddzielny sąd kryminalny. Czytamy w niej, Ŝe
"wszelkie majątki juŜ zasekwestrowane bądź następnie wykryć się mające osób
skompromitowanych, spod amnestii wyłączonych i za granicę wyszłych mają być
ostatecznie na rzecz skarbu skonfiskowane". Decyzja lub wyrok o konfiskacie
oznaczał dla właściciela śmierć cywilną nie mógł przekazać ani przyjąć spadku,
niemógłrozporządzaćmajątkiemaninabywaćdóbr.TejregulacjipodlegalitakŜe
poddani innych monarchów, którzy brali aktywny udział w powstaniu, a zarazem
posiadalinieruchomościwKrólestwie.
KonfiskatydotknęłyteŜpowstańców,którzynieskorzystalizamnestii,auzyskali
http://www.rosja.osman.livenet.pl/art/wyzuci.html
2008-04-06
11253632.001.png
Historia Rosji - serwis historyczny
Page 5 of 7
prawo powrotu do kraju, oraz niektórych skazanych przez sądy wojenne
członkówoddziałówzbrojnychlubtajnychorganizacjiniepodległościowych.Wyroki
sądówwojennychbyłyzazwyczajbardzosurowe,przewaŜnieskazywanonacięŜkie
roboty na Syberii. Kary zaostrzono jeszcze po powstaniach krakowskim i
węgierskim. Obywatelowi Królestwa za udział w którymś z nich groziła kara
śmierci,ajegomajątekulegałkonfiskacie.
W 1847 roku wprowadzono nowy, zaostrzony kodeks karny, w którym
przewidziano juŜ obligatoryjne stosowanie konfiskat wobec skazanych za
przestępstwastanu.DotyczyłototakŜenielegalnychuchodźców.Wraziepowrotui
przedstawienia usprawiedliwiających powodów sąd miał sprawę umorzyć. W
przeciwnym razie orzekał pozbawienie wszelkich praw i bezpowrotne wygnanie z
imperium oraz, oczywiście, przepadek mienia. Z listy prowadzonej przez komisję
przychodówiskarbuwynika,Ŝedo1863rokuskazanowtymtrybieponad3tys.
osób.
Po klęsce sewastopolskiej, śmierci Mikołaja I i objęciu tronu przez Aleksandra II
stosunekwładzrosyjskichdoPolakówpolepszyłsię.Przejawemnowejpolitykibył
ukazz1856rokuzezwalającynapowrótosobom,któresamowolnieopuściłykraj,
i przywracający im prawa cywilne. Chodziło przewaŜnie o emigrantów
popowstaniowych. Łaska nie dotyczyła tych, "którzy postępowaniem swym
dowodzą ciągłej nienawiści do rządu". Następny ukaz z 1860 roku kładł kres
konfiskatom majątków politycznych przestępców z czasu powstania, których nie
wykryto do 20 września 1859 roku. Cofnięto takŜe sekwestry i zastrzeŜenia w
księgachwieczystych.Majątkimiaływrócićdowłaścicieli,jeŜelipowrócilidokraju,
lub do ich spadkobierców. W ten sposób sprawa konfiskat dóbr powstańców
listopadowych zostałazamknięta,ale w powietrzu juŜ wisiało kolejne powstanie i
tymsamymkolejnewywłaszczenia.
KonfiskatypoPowstaniuStyczniowym
Powybuchupowstaniastyczniowegow1863rokuwładzecarskiepoczątkowonie
stosowały sekwestrów i konfiskat majątku jego uczestników. Dopiero pod koniec
1863 roku namiestnik hr. Fiodor Berg wydał rozporządzenie o sekwestrze
majątków powstańców, celem "spiesznego i stanowczego przytłumienia
istniejącego jeszcze w Królestwie zbrojnego powstania oraz dla wymierzenia
zasłuŜonejkaryosobom,którewzaburzeniachczynnyudziałprzyjęły,tudzieŜdla
odjęciaimśrodkówdodalszegoonychpopierania".
Zasekwestrowanymajątekprzechodziłpodzarządkomisjirządowejprzychodówi
skarbu. Właścicielowi i jego rodzinie zabroniono dalszego w nim zamieszkiwania.
PokonsultacjizPetersburgiemnamiestnikpoleciłtakŜe,bysądywojennezaczęły
orzekaćkonfiskaty.ZraportuBergawynika,Ŝedokońca1864rokuorzeczonoich
1660.Choć22grudnia1864rokuukazałosięrozporządzeniecaraostosowaniutej
kary tylko w wyjątkowych przypadkach, ich liczba wydatnie się zwiększyła.
Sprawozdaniekomisjiprzychodówiskarbuzkońca1865rokuzawierainformację,
Ŝe za przewinienia polityczne po powstaniu styczniowym skazano w Królestwie
6491 osób, z czego 6186 na konfiskatę majątku. Dopiero w czerwcu 1867 roku
zaniechano konfiskowania majątków powstańców styczniowych w Królestwie.
Natomiast jeszcze przez 10 lat odbierano dobra uczestnikom powstania
pochodzącym z zachodnich guberni imperium Litwy i Rusi. Był to jeden ze
sposobów rusyfikacji tych ziem i osłabienia pozycji Ŝywiołu polskiego.
Skonfiskowane albo zasekwestrowane majątki Polaków przekazywano Rosjanom
lubNiemcom.
Burzliwelosyzagrabionychdóbr
Według sprawozdania komisji przychodów i skarbu z 1840 roku w Królestwie
skonfiskowano w ramach represji po powstaniu listopadowym 730 majątków.
Szacujesię,Ŝeichłącznaliczbanieprzekroczyła750,awskuteksprzedaŜyuległa
http://www.rosja.osman.livenet.pl/art/wyzuci.html
2008-04-06
11253632.002.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin