Simbelmyne 18.pdf

WALNE ZEBRANIE I ZJAZD

CZŁONKÓW KORESPONDENTÓW

ŚLĄSKIEGO KLUBU FANTASTYKI

KATOWICE , 6-7 MARCA 2004 ROKU

NR 18 – WYDANIE PAMIĄTKOWE

WERSJA PDF

STRONA 2

Z JAZD C ZŁONKÓW K ORESPONDENTÓW ŚKF

Simbelmynë # 18

Parmadili

to nazwa Sekcji Tolkienowskiej Śląskiego Klubu Fantastyki w Katowicach, którą

w latach 80-tych XX wieku założył Andrzej Kowalski (Bilbo Brandybuck)

Simbelmynë

czyli ‘Niezapominka‘ (II 136) to magazyn Sekcji Tolkienowskiej „Parmadili”. Prezentuje

on postać i dzieło J.R.R. Tolkiena oraz dokonania ruchu tolkienowskiego w Polsce

i w „Szerokim Świecie”. Pismo podejmuje problematykę Tolkienowskiej epopei

i propaguje wartości drogie jej autorowi. W zasięgu zainteresowań są jednak również

inni pisarze fantasy, szczególnie z kręgu oksfordzkich Inklingów.

pae ah tolodh (# 18)

wydanie pamiątkowe

Treść

łos z Moczarów

J.R.R. Tolkien – Imram – tłum. Adaneth

Piotr „Neratin” Florek – Kwestia hierarchii

Ryszard Derdziński – Kilka uwag na temat wieku Froda

Tadeusz A. Olszański – Ile lat „naprawdę” mają hobbici?

Sprawozdanie z działalności Sekcji Tolkienowskiej ŚKF za rok 2003

Ilustracje

Arkadiusz Kubala – Trolle

okładka

Leonid Korablev – Navigatio Sancti Brendani

Tom Loback – Atak na Gondolin

GŁOS Z MOCZARÓW

Z wielką przyjemnością oddajemy w Wasze ręce osiemnasty numer naszego pisma, przygotowany specjalnie

na Zjazd Członków Korespondentów ŚKF i Walne Zebranie, które odbywa się 7 marca b.r. Chcemy w ten sposób

nie tylko zrobić Wam niespodziankę, ale również przywitać całe grono nowych członków Sekcji Tolkienowskiej.

Mae govannen, mellyn vîn! (‘Witajcie, nasi przyjaciele!’). Robimy to w radosnej chwili tuż po zdobyciu przez

trylogię filmową Władca Pierścieni aż 11 Oskarów! Eglerio!

Prezentujemy przepiękne tłumaczenie nieznanego w Polce utworu Tolkiena o św. Brendanie, pt. Imram .

Autorką tego przekładu jest współpracująca z Simbelmynë Adaneth. Utwór uzupełnia ciekawa grafika Leonida

Korableva, naszego znajomego z Rosji. Na dalszych stronach swój powstały specjalnie dla tego numeru pisma

artykuł prezentuje Piotr „Neratin” Florek. Po nim następuje dwugłos na temat wieku Froda i hobbitów autorstwa

Ryśka Derdzińskiego i Tadeusza A. Olszańskiego.

Na koniec prezentujemy sprawozdanie z działań Sekcji Tolkienowskiej ŚKF, które zostanie zaprezentowane

podczas Walnego Zebrania. Jest się czym pochwalić, bo rok 2003 i początek roku 2004 obfitowały w liczne

zdarzenia: wydanie pięciu fanzinów tolkienowskich (w tym trzech nowych numerów Simbelmynë !), liczne wystawy

tolkienowskie, spotkania w szkołach, występy w mediach, uczestnictwo w konwentach. Życzymy miłej lektury.

z hobbickim pozdrowieniem

Ryszard Derdziński (Frodo Maggot, Galadhorn)

& Tomasz Gubała (Tom Goold)

Simbelmynë # 18

Z JAZD C ZŁONKÓW K ORESPONDENTÓW ŚKF

STRONA 3

J.R.R. Tolkien

IMRAM

Poemat J.R.R. Tolkiena zatytułowany Imram (irl. ‘żegluga, wędrówka’) został pierwotnie opublikowany

w czasopiśmie Time and Tide z 3 grudnia 1955 r. (gdzie opatrzono go ilustracją-drzeworytem Roberta Gibbingsa

przedstawiającą św. Brendana i potężne morskie stworzenia). Po raz kolejny ukazał się on w IX tomie The

History of Middle-earth pod redakcją Ch. Tolkiena (str. 296-299).

Gdy wracał przez głębiny mórz,

gdy mgła spowiła toń,

w świetle księżyca, w szumie fal

okręt przewoził go

na brzeg irlandzki, tam, gdzie las,

gdzie szarość smukłych wież,

gdzie śpiewa Cluain-ferta dzwon

gdy Galway trzeba strzec,

gdzie Shannon płynie ku Lough Derg

pod niebem strojnym w deszcz -

tam święty Brendan przybył, by

zakończyć życia rejs.

"Kochany ojcze, powiedz mi,

gdy słowa jeszcze znasz,

o cudach-dziwach z drogi twej

jakie wspomnienia masz?

Jakichż to wysp zwodniczy czar

gdzie mieszka elfów lud

odkryłeś podczas siedmiu lat

nim powróciłeś tu?"

"Widziałem wiele, wiele też

już zapomniałem sam,

lecz Chmura, Drzewo, Gwiazda - och,

te trzy w pamięci mam.

Żeglując rok i jeden dzień

w bezkresnych wodach mórz

co morski ptak, co brzeg, co łódź

zapomnieliśmy już.

Wtedy po pięćdziesięciu dniach

grzmot się w powietrze wzbił,

Chmura przykryła słońce, lecz

zachód czerwienią lśnił.

Z morza głębiny sięgał szczyt

wysoko w Chmury cień,

góra o czarnych zboczach, gdzie

fala rozbija się.

A na wierzchołku żywy blask

migocze ogni sto

z wnętrzności góry, co się pnie

STRONA 4

Z JAZD C ZŁONKÓW K ORESPONDENTÓW ŚKF

Simbelmynë # 18

w niebo z piekielnych grot.

U stóp tej góry w grobach swych

pradawni króle śpią

kraju, co niegdyś wyspą był,

co zapadł się w mórz toń.

Dalej wiosłowaliśmy, gdyż

najlżejszy ustał wiatr.

Nie było wody, nastał głód

i sił już brakło nam.

Psalm już nie płynął z naszych ust

gdy wreszcie poprzez cień

w przedziwny morskich głazów świat

przeszliśmy w jasny dzień.

Fale tam tłukły w nowy ląd

na popiół krusząc głaz,

ponad głowami stromy klif

zwieszał się raz po raz.

Tam by zostały kości me

po wieku leżąc wiek,

ale zatokę odkrył druh

w zachodni wciętą brzeg.

Cisza, gdy wpłynęliśmy w nią,

spowiła nas jak mgła

i wtedy lęk nas wszystkich zdjął,

że święta wyspa ta.

W dolinę srebrną pośród wzgórz

weszliśmy, w skryty jar.

Tam się ukazał oczom mym

Drzewa nad-rajski czar.

Pień jak warownej wieży stołb

w bieli łabędzich piór,

gdyż liście lśniły niczym śnieg,

wierzchołek sięgał chmur.

I wtedy zdało się, jak w śnie,

że przestał płynąć czas,

że na tej wyspie drogi kres,

że tutaj żywot nasz.

W ciszy najsamotniejszej z wysp

zanuciliśmy pieśń

szczęścia i smutku cichy głos

zbudził orkiestrę ech.

Wstrząsło się Drzewo, opadł liść,

wicher biel porwał w wir,

nagie gałęzie pięły się

pod gwiezdny niebios kir.

A wtedy ponad wiatru grą

inną słyszałem pieśń

nie anioł śpiewał ją ni człek

z wysoka, z nieba gdzieś.

Inny to może, trzeci Lud

ten zamieszkuje ląd

gdzie Zatopionej Wyspy dym

Simbelmynë # 18

Z JAZD C ZŁONKÓW K ORESPONDENTÓW ŚKF

STRONA 5

nie sięga, mile stąd.

A za samotną wyspą, gdzie

najbielsze rośnie z drzew

wody głębokie ciągną się,

aż milknie morza zew."

"Mów dalej, ojcze - spoza mórz

inną widziałeś rzecz.

Chmura i Drzewo - to są dwa,

o Gwieździe nie chcesz rzec?"

100

"Gwiazda? Widziałem - w nocy lśni,

gdzie droga kończy się,

gdzie ciemność wieczna ma swój dom,

gdzie gaśnie wszelki dzień,

104

gdzie w dół zapada świata kres,

lecz prosty wiedzie szlak

i niewidzialny pnie się most

ku krajom pięknym tak,

108

co żaden człowiek nie zna ich,

poza śmiertelny wzrok.

Na tej najstarszej z wszystkich dróg

Gwiazda rozświetla mrok."

112

"Lecz mówią, ojcze, żeś ty sam

dopłynął na ów brzeg,

gdzie dotąd swych nie stawił stóp

żaden śmiertelny człek?"

116

"Pamiętam Gwiazdę, pomnę, wiatr

słodyczy zapach niósł,

jak gdyby hen za morzem gdzieś

las kwiatów miodnych rósł,

120

słyszałem słowa także, lecz

gdy poznać chcesz ich treść

w łodzi pokonaj bezmiar wód

i falom daj się nieść.

124

Sam wtedy poznasz dziwów sto,

lądy zza groźnych mórz,

sam dojdziesz tam, gdzie świata kres.

Więcej nie powiem już."

128

W irlandzkiej ziemi, tam, gdzie las,

gdzie szarość smukłych wież,

gdzie śpiewa Cluain-ferta dzwon

gdy Galway trzeba strzec,

132

tam święty Brendan w grobie śpi

pod niebem strojnym w deszcz.

Odpłynął, skąd nie wraca nikt.

Zakończył życia rejs.

136

tłum. Adaneth

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: