The Real Crime of M. Khodorkovsky
http://www.voltairenet.org/article168007.html
F. William Engdahl – 5.01.2011 tłumaczenie Ola Gordon
Przed aresztowaniem w 2003 roku, Chodorkowski (na zdjęciu z rosyjskim prezydentem Borysem Jelcynem), założył kilka rosyjskich partii, łącznie z Partią Komunistyczną, większość których rywalizowała ze sobą.
Ostateczna decyzja w rosyjskim procesie przeciwko byłemu oligarsze Michaiłowi Chodorowskiemu, wywołała w proteście dramatyczne oświadczenia amerykańskiego rządu Obamy i rządów na całym świecie, nazywając rosyjski wymiar sprawiedliwości despotycznym i gorzej. Jednak w historii Chodorkowskiego starannie pomija się prawdziwy powód tego, że Putin aresztował i osadził byłego szefa Jukosu, największego rosyjskiego prywatnego giganta w ropie naftowej.
Rząd Obamy poprzez niezwykłą naganę publiczną, potępił moskiewski sąd za uznanie zarówno jego jak i jego byłego partnera winnymi sprzeniewierzenia, mówiąc, że wydaje się „nadużywać system prawny do niewłaściwych orzeczeń.”
Prawdziwą zbrodnią Michaiła Chodorkowskiego nie była kradzież rosyjskich aktywów za grosze w czasach bandyckiej ery Jelcyna. Jego prawdziwą zbrodnią jest to, że był kluczowym elementem zachodniej operacji wywiadowczej, mającej na celu likwidację i zniszczenie tego, co pozostało z Rosji jako funkcjonującego państwa. Kiedy poznano fakty, wymierzona mu sprawiedliwość jest łagodna w porównaniu ze standardowym traktowaniem osób skazanych za zdradę stanu w USA lub W. Brytanii. Torturowanie w więzieniu w Guantanamo to tylko jeden przykład podwójnych standardów w Waszyngtonie Obamy.
Jak mówi politycznie poprawny, oczyszczony wpis w Wikipedii, „Jukos Oil Co. była przedsiębiorstwem naftowym w Rosji, które do 2003 roku, kontrolował rosyjski oligarcha Michaił Chodorowski… został skazany i wysłany do więzienia … Jukos był jednym z największych i jednym z najbardziej zyskownych rosyjskich firm w latach 2000-2003. W 2003 roku, po dokonaniu rozliczeń podatkowych, rosyjski rząd przedstawił Jukosowi serię długów podatkowych, sięgających $27 mld. Kiedy rząd zamroził aktywa Jukosu, przedsiębiorstwo nie było w stanie zapłacić tego podatku. W dniu 1 sierpnia 2006 r. rosyjski sąd ogłosił upadłość Jukosu. Większość aktywów Jukosu sprzedano po niskich cenach spółkom naftowym należącym do rosyjskiego rządu. Parlamentarna Rada Europy potępiła kampanię Rosji przeciwko Jukosowi i jego właścicielom, jako wyprodukowaną z powodów politycznych i z naruszeniem praw człowieka.”
Jednak kopiąc głębiej znajdziemy zupełnie inną sprawę. Gdy wyszedł z prywatnego samolotu na Syberii w październiku 2003 roku, Chodorkowski został aresztowany. Aresztowany, jak słusznie pisze Wikipedia, za przestępstwa podatkowe. Ale czego nie powiedziano, to że w wieku 40 lat stał się najbogatszym człowiekiem w Rosji, wartym około $15 mld, poprzez fałszywe przejęcie majątku państwowego w czasie bezprawia za ery Jelcyna. W aukcji prowadzonej przez jego własny bank, Chodorkowski zapłacił za Jukos $309 mln. W roku 2003 ta sama firma została wyceniona na $ 45 mld, ale nie dzięki geniuszowi zarządzania Chodorkowskiego.
W 1998 roku Chodorkowski został uwolniony w procesie w USA, gdzie oskarżono go o pomoc w praniu brudnych pieniędzy – $10 mld we własnym banku, oraz Banku of New York. Okazało się, że w Stanach Zjednoczonych miał bardzo wpływowych przyjaciół. Ówczesny szef Republic National Bank of New York, Edmund Safra, został zamordowany kilka miesięcy później w jego mieszkaniu w Monako, podobno przez członków domniemanej ” rosyjskiej mafii,” którą miał oszukać w procesie prania pieniędzy z narkotyków.
Ale to nie wszystko. Na zachodzie Chodorkowski zbudował imponujące więzi. Przy pomocy nowych miliardów, faktycznie skradzionych rosyjskiemu narodowi, poznał kilku potężnych przyjaciół. Założył fundację wzorującą się na modelu US Open Society [otwarte społeczeństwo] miliardera George’a Sorosa, nazywając ją Fundacją Otwarta Rosja. Do jej zarządu zaprosił dwóch potężnych przedstawicieli zachodnich, Henry Kissingera i Jakuba Lorda Rotszylda. Potem zabrał się do rozwijania więzi z niektórymi z najbardziej wpływowych kręgów w Waszyngtonie, gdzie został wybrany do Rady Doradczej tajemniczej firmy funduszy inwestycyjnych Carlyle Group, gdzie brał udział w spotkaniach zarządu z innymi doradcami, takimi jak George H W Bush i James Baker III.
Jednak prawdziwą zbrodnią, która wsadziła Chodorkowskiego za rosyjskie kraty był fakt, że był uczestnikiem wspieranego przez USA zamachu stanu, aby zdobyć rosyjską prezydenturę w planowanych na 2004 r. wyborach do rosyjskiej Dumy. Chodorkowski był w trakcie wykorzystywania ogromnego bogactwa do zakupu tylu miejsc w nadchodzących wyborach do Dumy, by mógł zmienić rosyjskie przepisy dotyczące własności ropy w ziemi, oraz transportujących ją rurociągów. Ponadto planował bezpośrednio rzucić wyzwanie Putinowi i zostać rosyjskim prezydentem. W ramach przepychanek i negocjacji, przez które Putin wygrał milczące poparcie bogatych tzw oligarchów rosyjskich, Putin wynegocjował porozumienie, że wolno im utrzymać swój majątek pod warunkiem, że zwrócą udziały z powrotem do Rosji i nie będą ingerować w wewnętrzną politykę rosyjską, używając w tym celu swojego bogactwa. Większość oligarchów wyraziła wtedy zgodę, w tym Chodorkowski. Pozostają nadal rosyjskimi biznesmenami. Ale nie Chodorkowski.
Ponadto, w chwili aresztowania, Chodorkowski był w trakcie negocjacji przez swojego przyjaciela z Carlyle, George’a H W Busha, ojca ówczesnego prezydenta George’a W. Busha, sprzedaży 40% spółki Jukosu, albo byłej firmie Condi Rice, Chevron, albo ExxonMobil, w taki sposób, by zadało to druzgocący cios w pozostawione Rosji i Putinowi aktywa do wykorzystania w odbudowie zniszczonej rosyjskiej gospodarki: ropa naftowa i jej eksport za dolary na zachód, poprzez państwowe rurociągi. Podczas wynikającego z tego dochodzenia ws. Jukosu przez prokuraturę, wyszło na jaw, że Chodorkowski miał również potajemnie zawrzeć umowę z londyńskim Lordem Rotszyldem, nie tylko w kwestii wspierania kultury rosyjskiej za pośrednictwem fundacji Chodorkowskiego Otwarta Rosja. W przypadku jego ewentualnego aresztowania (Chodorkowski widocznie wiedział, że podjął wysokie ryzyko starając się zorganizować zamach stanu na Putina) 40% udziałów w jego udziałach w Jukosie przejdzie w ręce Lorda Rotszylda.
Krokodyle łzy Hillary Clinton i Baracka Obamy za łamanie praw człowieka w przypadku Chodorowskiego, ukrywają wiele większy program, do którego się nie przyznają. Waszyngton wykorzystywał Rosjanina, aby spróbować osiągnąć swój cel, całkowitego zniszczenia jedynego mocarstwa na świecie, posiadającego wystarczającą militarną siłę uderzenia, by stawić wyzwanie strategii Pełnego Spectrum Dominacji Pentagonu – kontroli całej planety. Widziane w tym świetle słodko brzmiące słowa o „prawach człowieka,” nabierają zupełnie innego znaczenia.
Na prośbę autora, Voltaire Network zamieszcza list korygujący wzmiankę zawartą w tym artykule:
Piątek 14.01.2011
Drogi Panie Engdahl
Pisze do Pana w imieniu Filantropijnej Fundacji Edmunda J Safra i pani Lily Safra w związku z artykułem….
Artykuł ten zawiera następującą fałszywą informację:
„Ówczesny szef Republic National Bank of New York, Edmund Safra, został zamordowany kilka miesięcy później w jego mieszkaniu w Monako podobno przez członków domniemanej ” rosyjskiej mafii,” którą miał oszukać w procesie prania pieniędzy z narkotyków.”
W rzeczywistości, zgon pana Safra został określony przez sąd z powodu podpalenia przez jedną osobę. Pan Ted Maher przyznał się do winy i został skazany przez Sąd Monako w 2002 roku. Został skazany na karę więzienia, którą odbył w całości. Nigdy nie było mowy o żadnej osobie lub grupie w to zaangażowanej.
Będziemy wdzięczni za umieszczenie tej korekty na witrynie.Jeśli potrzebuje Pan dodatkowych informacji, prosimy o kontakt.
Najlepsze pozdrowienia
Seth Goldschlager Safra S A
megur