BURLESKA
BURLESKA FILMOWA:
· Komedia o satyrycznym wydźwięku, podejmująca poważniejszy temat w groteskowej, karykaturalnej stylizacji, nie stroniąca od rubasznego humoru i parodystycznego traktowania tematu.
· Gatunek operujący spiętrzonymi do granic absurdu elementami komizmu sytuacyjnego: gagami, błazeńskimi gonitwami i bójkami, akrobatycznymi wyczynami - włączonymi w niezmiernie szybko rozwijającą się akcję
· Gatunek filmowy stosujący przejaskrawione formy komizmu, posługujący się niewybrednym czasem wulgarnym dowcipem
· W sposób pastiszowy ukazuje tematy wzniosłe i szlachetnych
· Trawestuje gatunki wysokie w pospolite
· Jej główną zasada konstrukcyjną jest odwrócenie sensów, stylistyczne przetworzenie istniejących norm
· W okresie dźwiękowym uległa przemianie gag wizualny połączono z komizmem słownym (np. Flip i Flap)
· Przykładem mogą służyć slapstickowe komedie:
- Macka Sennetta
- Charliego Chaplina,
- Flipa i Flapa
SLAPSTICK:
· Komedia filmowa okresu kina niemego oparta na gagach.
· Charakteryzuje się niezwykle wartką akcją, skupioną wokół serii gagów
· Operuje niewybrednym komizmem sytuacyjnym, wywiedzionym głównie z konfliktów między bohaterami, rozwiązywanych w agresywny sposób
· Przemoc była nieszkodliwa, postacie nie odnosiły większych obrażeń i nadal uczestniczyły w wydarzeniach
· Szczególne atrakcje stanowiły:
- „bathing beauties”- statystki w kostiumach kąpielowych
- „tortowe bitwy”- bohaterowie obrzucają się ciastkami z kremem
· Wyznacznikami jej były:
- ustawiczne pościgi
- ucieczki
- potknięcia
- obrzucanie się tortami
- dowcipy wizualne.
· Za twórcę slapstickowej komedii uchodzi Mack Sennett
· Czołowymi przedstawicielami gatunku byli:
- Charlie Chaplin
- Buster Keaton
- Harold Lloyd
- Olivier Hardy i Stan Laurel
Max Linder:
· 1883-1925
· Właściwie Gabriel Leuvielle
· Francuski aktor i reżyser filmowy
· Pierwszy komik ekranu o światowej sławie.
· Ukończył studia aktorskie, ukoronowane nagrodą za najlepsze kreacje komediowe.
· Od 1903 roku występował, bez większego powodzenia, w paryskich teatrach
· Od roku 1905, dla podreperowania finansów, grał w krótkich komedyjkach wytwórni Pathe
· W 1907 roku odniósł wielki sukces w Debiucie łyżwiarza. Tu po raz pierwszy pojawił się w stroju eleganckiego dandysa: w żakiecie z goździkiem w butonierce, w lakierkach i białych getrach, z laseczką w ręku i w cylindrze na głowie.
· Typ bohatera: przystojny pan z bogatego środowiska, przeżywającego różne miłosne przygody, uwieńczone przeważnie szczęśliwym zakończeniem.
· Ucieleśnia typ szarmanckiego kawalera, zawsze nienagannie ubranego (białe rękawiczki, lakierki, cylinder) i mieszkającego w luksusowych warunkach. Jego głównym zajęciem są umizgi do pięknych pań, prowadzące do absurdalnych sytuacji.
· Wiele filmów sam reżyseruje- komizm sytuacyjny, pościgi, pomyłki wiąże z odpowiednimi anegdotami
· Wymyślna reżyseria ruchu
· Przestrzega zawsze zasad dobrego smaku
· Miał całkowicie inny sposób gry niż jego konkurenci – bardziej stonowany
· Reprezentował Pathé
· Zdobył bardzo rozległą sławę na całym świecie, wiele podróżował promując swoje filmy
· Cieszył się uznaniem krytyków
· Poruszał się na ekranie swobodnie, z naturalnym wdziękiem, bez przerysowań gestu i mimiki, nagminnych w tamtych czasach.
· Bawił się sam i bawił innych w wodewilowych historyjkach, nawiązujących do najlepszych tradycji
· Sam pisał scenariusze i reżyserował swoje występy
· W 1912 roku był u szczytu sławy. Wytwórnia Pathe płaciła mu ćwierć miliona franków rocznie, gwarantując trzyletnie zatrudnienie.
· W latach 1905-1917 zagrał w ok. 500 filmach, przeważnie 12-minutowych np. Max lotnikiem, Max bokserem, Max i Quinquina
· Wojna położyła kres wielkiej epoce kina francuskiego, a wraz z nim straciła swój blask gwiazda Lindera.
· Pierwszy pobyt w Ameryce, w wytwórni Essanay w 1916 roku, skończył się fiaskiem.
· Lepiej powiodło się Linderowi podczas następnego pobytu w Stanach Zjednoczonych Powstały wtedy trzy znakomite długie metraże: Siedem lat nieszczęść, Bądź moją żoną, a zwłaszcza parodia Trzech muszkieterów - zarówno powieści Dumasa, jak filmu z Douglasem Fairbanksem.
· W roku 1925 ukazał się na ekranach ostatni film z udziałem Lindera - Król cyrku, produkcji wiedeńskiej wytwórni Vita Film.
· Wkrótce po paryskiej premierze filmu popełnił wraz z żoną samobójstwo (On leżał w wannie z podciętymi żyłami, ona zasnęła na zawsze po zażyciu nadmiernej ilości środków uspokajających)
· Chaplin stwierdził, że aktorstwa uczył się właśnie od niego
· Reżyserował:
- Amour tenace (1912)
- Max torreador (1913) jako Max
- Max przybywa do ameryki (1917)
- Bądź moją żoną (1921)
- Siedem lat nieszczęść (1921)
- Trzej muszkieterowie (1922)
- Król cyrku (1924)
· Występował w:
- Amour tenace
- Max torreador
- Zazdrość
- Max przybywa do ameryki
- Bądź moją żoną
- Siedem lat nieszczęść
- Trzej muszkieterowie
- Król cyrku
TRZEJ MUSZKIETEROWIE:
Reżyseria: Max Linder
Scenariusz: Max Linder
Zdjęcia: Harry Vallejo, Max Dupont
Scenografia: Max Linder
Na podstawie: powieści Alexandra Dumasa
Produkcja: USA
Rok produkcji: 1922
Obsada: Max Linder(Dart-In-Again), Bull Montana, Frank Cooke, Caroline Rankin, Clarence Wertz, Charles Metzetti
· Fabuła przypomina z grubsza Dumasa - chodzi o klejnot królowej, który trzeba na czas dostarczyć z powrotem - ale atrybuty akcji są zgoła inne niż w oryginale. Bohaterowie używają motocykli, maszyn do pisania, telefonów, a na biurku księcia Rich-lou stoi sobie popiersie Napoleona.
· Wszystkie te anachronizmy są równie bogatym źródłem dowcipu, jak pomysły sytuacyjne Lindera.
· Podwójna parodii - zarówno oryginału literackiego, jak jego wersji filmowej, właśnie nakręconej z Douglasem Fairbanksem przez Freda Nibo
Mack Sennett:
· 1880-1960
· W rzeczywistości Michael Sinnott
· Amerykański reżyser, producent i aktor filmowy, urodzony w Kanadzie
· Twórca slapstickowej komedii filmowej
· Pierwszą rolą, jaką zagrał były tylnie nogi konia ukazującego się na scenie. Występ nie bardzo się udał ze względu na niezgodność charakterów - artysta "odgrywający" przednie nogi wykazywał nadmiar inicjatywy.
· Nazywano go królem komedii albo królem śmiechu.
· W bohaterskich czasach kina niemego jego policjanci -Keystone Cops - obrzucający się ciastkami z kremem, zdobyli sobie światową sławę.
· W jego "stajni", jak nazywano bez należytego szacunku, ale z dużą dozą humoru, prowadzony przez niego zespół aktorski, stawiali pierwsze kroki:
- Henry Langdon
...
Alexa_89