CASABLANCA
Reżyseria: Michael Curtiz
Scenariusz: Julius J. Epstein, Philip G. Epstein, Howard Koch
Zdjęcia: Arthur Edeson
Muzyka: Max Steiner
Scenografia: George James Hopkins
Kostiumy: Orry-Kelly
Montaż: Owen Marks
Dyrektor artystyczny: Carl Jules Weyl
Na podstawie: sztuki Murray'a Burnett'a
Producent wykonawczy: Jack L. Warner
Produkcja: USA, Warner Bros
Rok produkcji: 1942
Obsada: Humphrey Bogart(Richard "Rick" Blaine), Ingrid Bergman(Ilsa Lund Laszlo), Paul Henreid(Victor Laszlo), Claude Rains(Kapitan Louis Renault), Peter Lorre(Ugarte),Conrad Veidt(Major Heinrich Strasser)
· Humphrey Bogart gra tu Ricka Blaine'a, Amerykanina osiadłego w Maroku, właściciela eleganckiego lokalu w Casablance, stanowiącej punkt etapowy dla uchodźców francuskich w drodze do Lizbony i dalej - do Stanów. Pewnego dnia przybywa ukochana Ricka, Ilsa, która przed kilku laty opuściła go w tajemniczych okolicznościach; po jej utracie wplątał się w pomoc Etiopczykom, broniącym się przed inwazją włoską, potem walczył po stronie republikanów w Hiszpanii, aż znalazł się w Afryce; kocha Ilsę nadal. Ona jest żoną wybitnego bojownika ruchu oporu i nie może od niego odejść. Rick ma dwie wizy portugalskie, jest panem sytuacji. Wybiera rozwiązanie najtrudniejsze: oddaje wizy Ilsie i jej mężowi. Jest to zarazem jedyne wyjście do przyjęcia przez człowieka, który chce patrzeć w swoją twarz bez poczucia klęski.
· Rick Blaine:
v Figura wręcz wzorcowa
v Sentymentalny cynik
v Inteligentny, dowcipny, odważny z tajemniczą przeszłością.
v Choć twierdzi, że jest egoistą, że dba tylko o własne dobro, walczył przeciwko faszystom, jest uczciwy i szlachetny.
· Ilsa Lund:
v Piękna, niewinna i szczera
v Zagubiona i rozdarta
· Victor Laszlo:
v Bohater ruchu oporu
v Mężczyzna odważny, ale i mający wątpliwości.
· Major Strasser®wcielenie zła
· Renault®niesłychanie dowcipny łajdak
· Zakończenie: Casablanca nie byłaby tym, czym jest, gdyby nie jej końcówka. Rick podejmuje decyzję, mówi nieśmiertelne słowa o trojgu ludzi w szalonym świecie, Ilsa i Victor odlatują. Nie ma spełnienia miłości, jest wspaniałe poświęcenie i główny powód do wzruszeń. A jakby tego było mało, słyszymy na koniec słynne „To chyba początek pięknej przyjaźni”.
Alexa_89