Model pracy z uczniem szczególnie uzdolnionym.pdf

(3103 KB) Pobierz
Microsoft Word - Materia.y_dla_nauczycieli_29.11.2010.doc
12.
MODEL
PRACY
Z
UCZNIEMSZCZEGÓLNIE
UZDOLNIONYM
dr Małgorzata Jabłonowska
dr Joanna Łukasiewicz-Wieleba
POZIOM DIAGNOSTYCZNY
Identyfikacja specjalnych potrzeb edukacyjnych ucznia szczególnie uzdolnionego
Jakie informacje i zalecenia mogą być zawarte w opinii na temat ucznia szczególnie uzdol-
nionego?
Podstawowe akty prawne dotyczące uczniów szczególnie uzdolnionych w zakresie
diagnozy, nauczania i promocji (wg stanu na dzień 31.08.2010):
1. Ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (DzU z 2004 r. Nr 256, poz. 2572,
z późn. zm.)
2. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 19 grudnia 2001 r.
w sprawie warunków i trybu udzielania zezwoleń na indywidualny program lub tok
nauki oraz organizacji indywidualnego programu lub toku nauki (DzU z 2002 r., Nr 3,
poz. 28).
3. Rozporządzenie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 25 marca 2010 r.
w sprawie warunków i trybu udzielania zezwoleń na indywidualny program lub tok
nauki oraz organizacji indywidualnego programu i toku nauki w szkołach artystycz-
nych nierealizujących kształcenia ogólnego (DzU z 2010 r. Nr 61, poz. 381).
4. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 29 stycznia 2002 r.
w sprawie organizacji oraz sposobu przeprowadzania konkursów, turniejów i olimpiad
(DzU z 2002 r., Nr 13, poz. 125, z późn.zm.).
5. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 kwietnia 2007 r. w sprawie
warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy
oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych
(DzU z 2007 r., Nr 83, poz. 562, z późn.zm.).
6. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 14 czerwca 2005 r. w sprawie stypen-
diów Prezesa Rady Ministrów, ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania
oraz ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego
(DzU 2005 r., Nr 106, poz. 890).
277
677112241.001.png
7. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 30 lipca 2002 r.
w sprawie warunków tworzenia, organizacji oraz działania klas i szkół sportowych
oraz szkół mistrzostwa sportowego (DzU z 2002 r., Nr 126, poz. 1078).
Ważnym zadaniem nauczyciela jest 1) rozwijanie zdolności wszystkich uczniów, nie-
zależnie od ich poziomu 2) prowadzenie rozpoznania uczniów posiadających szczególne
uzdolnienia, identyfikacja ich specjalnych potrzeb edukacyjnych oraz prowadzenie działań
mających na celu zaspokojenie tych potrzeb oraz zapewnienie jak najpełniejszego rozwoju
uczniom. Polski system kształcenia nie nakłada obowiązku realizacji procedur selekcyjnych,
prowadzących do wyłonienia uczniów szczególnie uzdolnionych. Są kraje europejskie
(o czym donosi raport EURIDICE) 37 , w których badanie wszystkich dzieci pod kątem uzdol-
nień jest obowiązkowe oraz takie, które zdecydowanie unikają jakiegokolwiek podkreślania
różnic indywidualnych. Przyjęta polityka edukacyjna skutkuje również wprowadzaniem spe-
cjalnych rozwiązań prawnych oraz praktycznych. Uczeń o wysokim poziomie zdolności
ogólnych lub kierunkowych w polskich zapisach prawnych uzyskuje określenie: zdolny,
uzdolniony, szczególnie uzdolniony lub o wybitnych uzdolnieniach jednokierunkowych.
W niniejszym opracowaniu w odniesieniu do takich uczniów będzie stosowane zazwyczaj
określenie „uczeń szczególnie uzdolniony” lub zamiennie pojęcia przywołane powyżej.
W Polsce rozpoznawanie zdolności zazwyczaj odbywa się w sposób nieformalny w domu lub
szkole. Jednak nauczyciele i rodzice, widząc pewne predyspozycje dziecka i specjalne potrze-
by edukacyjne, mogą podejmować działania mające na celu przeprowadzenie pełnej diagno-
zy. Rozwiązania tego nie stosuje się powszechnie. Opinia poradni psychologiczno-
pedagogicznej jest konieczna w wypadku ubiegania się przez ucznia o zgodę na indywidualny
tok lub program nauczania. W opinii znajduje się między innymi diagnoza w zakresie możli-
wości rozwojowych i potencjału ucznia. Ponadto opinia zawiera zalecenia w zakresie rozwi-
jania potencjalnych możliwości i mocnych stron ucznia, form stymulacji i innych form pomo-
cy psychologiczno-pedagogicznej. W przypadku dziecka szczególnie uzdolnionego określony
jest poziom rozwoju intelektualnego, poziom rozwoju poszczególnych funkcji poznawczych,
cechy funkcjonowania ucznia, opis jego zainteresowań, planów i dotychczasowych osiągnięć.
Dobór narzędzi do badań i aspektów podlegających analizie pozostaje w decyzji psychologów
prowadzących badania. Aby możliwie skutecznie scharakteryzować ucznia szczególnie uzdol-
nionego warto, oprócz badania zdolności ogólnych (inteligencji), poddać analizie aspekty
związane z predyspozycjami i postawą twórczą, motywacją, pamięcią, uwagą, inteligencją
37 Raport EURIDICE z 2008r. Wspieranie rozwoju uczniów zdolnych: specjalne rozwiązania stosowane
w szkołach w Europie, http://www.eurydice.org.pl/files/zdolny.pdf, data przejrzenia 31.08.2010.
278
emocjonalną, samooceną, funkcjonowaniem społecznym, stylem uczenia się oraz wybranymi
uzdolnieniami.
Charakterystyka ucznia szczególnie uzdolnionego
Jakie są uwarunkowania psychofizyczne funkcjonowania ucznia szczególnie uzdolnionego?
Zdolności można zdefiniować jako różnice indywidualne, które sprawiają, że przy jedna-
kowej motywacji i uprzednim przygotowaniu poszczególni ludzie osiągają w porównywalnych
warunkach zewnętrznych niejednakowe rezultaty w uczeniu się i działaniu 38 .
Zdolności mogą być rozumiane jako sprawniejsze wykonywanie określonych czynno-
ści w stosunku do innych , wrodzone predyspozycje do wykonywania określonych działań lub
jako uwarunkowane wewnętrznie i najczęściej wrodzone możliwości sprawnego działania –
w sensie określonych predyspozycji i postawy 39 .
Najprostszy podział wyróżnia: zdolności ogólne, których wyznacznikiem jest
przede wszystkim inteligencja i myślenie, a także spostrzeganie, zapamiętywanie (wyuczal-
ność), wyobraźnia, sprawność ruchowa (zręczność), wrażliwość emocjonalna oraz zdolno-
ści specjalne, związane z określoną dziedziną (lub dziedzinami). Przykładowy podział
zdolności specjalnych jest następujący: organizacyjne, poznawcze, produkcyjne, artystyczne,
wychowawcze, opiekuńcze, usługowe, porządkowe, sportowe, przy czym w ich obrębie rów-
nież występuje duże zróżnicowanie 40 lub według innego podziału: muzyczne, plastyczne,
techniczne, językowe i literackie, matematyczne, przyrodnicze i twórcze.
Różnice w zdolnościach ujawniają się między innymi w czasie przeznaczonym na
wykonanie określonych czynności, w jakości uzyskanych wyników oraz ilości popełnionych
w czasie pracy błędów.
Uczeń jest uznawany za zdolnego jeśli posiada wysokie zdolności ogólne, uzdolnienia
kierunkowe, predyspozycje twórcze oraz charakteryzuje się wysokim zaangażowaniem zada-
niowym 41 .
Zdaniem T. Lewowickiego 42 za ucznia zdolnego można uznać takiego, który posiada
co najmniej jedną z czterech wymienionych cech:
38 T. Tomaszewski, (red.), Psychologia . Warszawa 1977.
39 D. Czelakowska, Inteligencja i zdolności twórcze dzieci w początkowym okresie edukacji. Oficyna
Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2007.
40 W. Szewczuk, Psychologia . WSiP, Warszawa 1990.
41 J.S. Renzulli, The three – ring conception of giftednees: a developmental model for creative pro-
ducitivity. W: R.J. Stenberg J.E. Davidson (red.), Conception of giftedness. London, New York: Cambridge
Univercity Press s. 53–93.
279
677112241.002.png 677112241.003.png
1) wysoki poziom zdolności ogólnych, inteligencji (I. I. = 120 i więcej),
2) wysoki poziom zdolności specjalnych – uzdolnień,
3) wysokie osiągnięcia lub możliwości takich osiągnięć w nauce bądź innych dziedzi-
nach działalności wartościowej społecznie,
4) osiągnięcia oryginalne i twórcze lub możliwości takich osiągnięć.
Warto podkreślić, że wysokie oceny szkolne nie mogą być (chociaż niestety często
obecnie są) traktowane jako jedyny (główny) wyznacznik uzdolnień. Zdarzają się uczniowie,
dla których ocena szkolna nie jest czynnikiem motywującym ani ważnym, a ich uzdolnienia
znajdują swoją realizację w niezauważanych przez szkołę dziedzinach.
***
Uczniów zdolnych charakteryzuje 43 :
w sferze poznawczej – ciekawość i aktywność poznawcza, dokładność, dociekliwość,
umiejętność obserwacji, otwartość na nowość, umiejętność zadawania pytań, wielość za-
interesowań, obszerna wiedza z różnych dziedzin, ukierunkowane uzdolnienia i pasje; do-
skonała pamięć, umiejętność kojarzenia, rozumowania i wyciągania wniosków, samo-
dzielność w zdobywaniu wiedzy, zdolność do skupienia uwagi; żywa wyobraźnia,
wytwarzanie oryginalnych pomysłów, dokonywanie nietypowych skojarzeń, potrzeba
ekspresji w różnych formach; bogate słownictwo, niezależność własnych sądów;
w sferze społeczno-emocjonalnej – otwartość i wrażliwość na potrzeby innych, odpo-
wiedzialność, poczucie obowiązku; odseparowanie się od aktywności społecznej
i skupienie na własnych zadaniach, brak potrzeby integracji z grupą, silna motywacja
wewnętrzna, introwersja i często krytyczne nastawienie do szkolnego procesu dydak-
tyczno-wychowawczego, wytrwałość, poczucie własnej wartości i skłonność do domi-
nacji, bezkompromisowość, przywiązanie do własnych idei, dążenie do rozwoju wła-
snej osobowości, trafna samoocena; specyficzne poczucie humoru, preferowanie
towarzystwa dorosłych lub starszych kolegów przy równoczesnej umiejętności przy-
stosowania się do grupy rówieśniczej.
Możliwe trudności edukacyjne 44 – wysokie uzdolnienia nie są gwarancją osiągania wysokich
wyników w szkole (udziałem uczniów zdolnych często jest syndrom nieadekwatnych osią-
42 T. Lewowicki, Kształcenie uczniów zdolnych . WSiP, Warszawa 1986.
43 Czelakowska, dz.cyt.
44 Czelakowska, dz. cyt.; B. Dyrda, Syndrom nieadekwatnych osiągnięć jako niepowodzenie szkolne
uczniów zdolnych. Diagnoza i terapia. Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2000.
280
gnięć, czyli rozbieżność pomiędzy potencjalnymi możliwościami a faktycznymi osiągnięcia-
mi, który może być spowodowany:
czynnikami wewnętrznymi, takimi jak – wyższy poziom inteligencji, niechęć do przyj-
mowania wiedzy z wykorzystaniem metod podających, werbalnych, brak motywacji do
nauki treści uznawanych za nieciekawe, nieumiejętność uczenia się, absencja w szkole,
nieumiejętność samodzielnej pracy, lenistwo, niezdyscyplinowanie, chorowitość;
czynnikami społecznymi, do których należą – brak zrozumienia potrzeb poznawczo-
emocjonalnych ze strony rodziny, nauczycieli i rówieśników, negatywny wpływ grupy
rówieśniczej, niski status społeczny rodziny, ubóstwo, rozbicie rodziny, zaburzona
komunikacja, niewłaściwe postawy rodziców (nadopiekuńczość lub wrogość, odrzu-
cenie lub brak zainteresowania, niekonsekwencja, rozpieszczanie, sprzeczność wyma-
gań, nieadekwatność oczekiwań, niezrównoważenie, obdarowanie dzieci nadmierną
władzą, powodowanie konfliktów lub napięć);
czynnikami związanymi z procesem dydaktyczno-wychowawczym, takimi jak – zła
organizacja i przebieg procesu kształcenia, brak indywidualizacji kształcenia, nieade-
kwatna postawa nauczyciela – brak zainteresowania uczniem lub negatywne jego trak-
towanie; stosowanie negatywnych wzmocnień (złe oceny, komentarze, ośmieszanie,
etykietowanie, np. „niesforne, złośliwe, nieznośne” itp.), dominacja metod podają-
cych, zbyt niskie wymagania względem uczniów, zbyt łatwe zadania, niesprecyzowa-
ne cele nauczania lub ustalenie celów nierealnych, brak odpowiedniej diagnozy psy-
cho-społecznej lub brak przygotowania do pracy z uczniem zdolnym, nieadekwatne
wymagania, uleganie efektowi samospełniającego się proroctwa związanemu z ocze-
kiwaniami nauczycielskimi względem uczniów.
Biorąc pod uwagę różnorodność dziecięcych uzdolnień (tak w zakresie czasu ich po-
jawienia się, obszarach aktywności, poziomie możliwości), różnych postaw społecznych (wy-
nikających z wychowania – nie będących efektem uzdolnień), a także różnych trudności, któ-
rych doświadczają uczniowie szczególnie uzdolnieni należy podkreślić, iż każdy uczeń
uzdolniony jest inny i nie należy doszukiwać się w jego zachowaniu wszystkich wy-
mienionych dotychczas cech.
Przeprowadzone rozpoznanie ma pozwolić na odróżnienie ucznia szczególnie uzdol-
nionego od ucznia o przeciętnych zdolnościach, charakteryzującego się wysoką skutecznością
w realizacji obowiązków szkolnych oraz od ucznia posiadającego zaradnych rodziców, którzy
chcą niezależnie od jego predyspozycji zapewnić mu jak najwięcej zajęć i jak najwyższe noty.
Jest to bardzo ważne, gdyż błędne rozpoznanie może doprowadzić do tego, że stawiane
281
Zgłoś jeśli naruszono regulamin