LOKOMOTYWA SERII ET 21.doc

(30 KB) Pobierz
LOKOMOTYWA SERII ET 21 - 3E

LOKOMOTYWA SERII ET 21 - 3E

KRÓTKI OPIS LOKOMOTYWY

Lokomotywa elektryczna ET21 została wyprodukowana w zakładach

„Pafawag” we Wrocławiu. Część mechaniczna została zaprojektowana przez biuro konstrukcyjne w Poznaniu. Część elektryczna wzorowana jest na aparaturze lokomotywy radzieckiej serii WŁ22. Lokomotywa przeznaczona jest do prowadzenia pociągów towarowych w terenie równinnym o ciężarze 2500 T z szybkością 70 km/l

oraz pociągów pasażerskich o ciężarze 650 ton z szybkością 100 km/h. Lokomotywa przystosowana jest do ogrzewania elektrycznego składów pociągów.

DANE TECHNICZNE LOKOMOTYWY ET21

l. układ osi                                       Co’Co’

2. Długość ze zderzakami                            16.820 mm

3. Największa wysokość mierzona od główki szyny przy opuszczonym pantografie   4.559 mm

4. Średnica kół na okręgu tocznym                                              1.250 mm

5. Najmniejszy dopuszczalny promień łuku                             100 m

6.  Ciężar w stanie służbowym                                                       114 T

7. Największy nacisk osi na szynę                                                          19 T

8. Moc godzinna lokomotywy                                                      2.400 kW

9. Moc ciągła lokomotywy                                                         1.860 kW

10.  Moc godzinna silnika trakcyjnego                                    400 kW

11. Moc ciągła silnika trakcyjnego                                                   370 kW

12. Prąd przy mocy godzinnej                                                                        290 A

13. Prąd przy mocy ciągłej                                                                      225 A

14. Maksymalny prąd rozruchu                                                                 450 A

15. Charakterystyka napędu silnika trakcyjnego:

a) sposób zawieszenia silnika — za nos

b) sposób przeniesienia napędu — przekładnia zębata dwustronna o przełożeniu 24/85

16. Siła pociągowa przy mocy godzinnej                                          18.100 kG

17. Siła pociągowa przy mocy ciągłej                                             14.900 kG

18. Maksymalna prędkość konstrukcyjna                                                         100 KM/h

19. Ilość stopni osłabienia pola magnetycznego silnika trakcyjnego                  3

20. Napięcie sterowania                                                                          110 V

21. Napięcie ogrzewania                                                                     3.000 V

22. Wydajność sprężarki                                                                        1.750 l/min.

23. Maksymalny czas tłoczenia jednej sprężarki od 7 do 8atn 40 s.

24. Skok tłoków w cylindrach hamulcowych                             70—100 i 40—60 mm

25. Ciężar hamujący — ciężar własny lokom.

26. Ciężar hamujący hamulca ręcznego                                            13,5 T

27. Hamulec ręczny dociska trzy klocki do obręczy

28. Urządzenia plombowane: zawory bezpieczeństwa

urządzenia SHP przekaźniki nadmiarowe regulacja nastawienia prądowego przy  wyłączniku szybkim, przekaźnik różnicowy

29. Prądy zadziałania przekaźników nadmiarowo-prądowych PN:

— PN silników trakcyjnych 550 A    (sztuk 4)

— PN silników wentylatorów 60 A    (sztuk 2)

— PN silników sprężarek 40 A        (sztuk 2)

— PN grzania pociągu                             200 A          (sztuk l)

— Przekaźnik różnicowy                            125—140 A

30. Wartości prądowe bezpieczników WN:

— bezpiecznik dzielnika napięć                                       3 A

— bezpiecznik grzania kabin                                                        5 A

— bezpiecznik sprężarek                                                     15 A

— bezpiecznik wentylatorów                                        20 A

 

Ogólny opis konstrukcji

Lokomotywa elektryczna 3E posiada układ osi  Co’Co’. Jak wynika z oznaczenia wszystkie osie są napędzane indywidualnie, tak więc cały ciężar lokomotywy jest ciężarem przyczepnym ponieważ lokomotywa nie posiada osi tocznych. Osie rozmieszczone są po trzy na dwóch wózkach. Każdy silnik trakcyjny jest umocowany w ostoi wózka „za nos” i napędza zestaw kołowy za pośrednictwem przekładni zębatej.

Ostoja wózka opiera się na zestawach kołowych za pośrednictwem wieszaków resorowych, resorów oraz pierścieni gumowych. Wózki są połączone ze sobą za pomocą sprzęgu między –wózkowego. W celu tłumienia ruchu wężykowania lokomotywy wózki wyposażono w urządzenia powrotne, które współpracują ze ślizgiem środkowym. Pudło lokomotywy podparte jest na wózkach za pomocą trzech ślizgów na każdym wózku.

Czop skrętu, umocowany jest w ostoi pudła i przenosi tylko siły poziome. Jego łożysko osadzone jest w mostku między dwiema poprzecznicami ostoi wózka, i umożliwia skręt wózka w płaszczyźnie poziomej. Urządzenia cięgłowo – zderzne  umieszczone są na czołownicach pudła lokomotywy.

Pudło lokomotywy wyposażone jest w dwie kabiny maszynisty znajdujące się na obu końcach pudła. W kabinach znajdują się wszystkie urządzenia potrzebne do prowadzenia lokomotywy. W środkowej części pudła znajdują się przedziały maszynowe i wysokiego napięcia. Przedział WN zawiera aparaty wysokiego napięcia, a drzwi wejściowe do tego przedziału są ryglowane, a wejście do przedziału możliwe jest tylko przy opuszczonych pantografów, a aparaty są w stanie beznapięciowym i uszynionym.

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin