Psychuszki
Tekst Historia choroby jest wiernym zapisem fragmentów relacji nagranych w celu zrealizowania filmu o ofiarach represji psychiatrycznych z ZSRR. Są to wypowiedzi, wspomnienia pacjentów oraz personelu specszpitali.
ü „Uznanie normalnego człowieka za niepoczytalnego i zamknięcie go w szpitalu psychiatrycznym na przymusowe leczenie było najbardziej wyszukaną represją polityczną stosowaną przez władzę sowiecką”
ü Diagnoza – schizofrenia bezobjawowa
ü Grupy osób, które mogły trafić do spec szpitali: demonstranci, wrogowie ludu
ü Ludzie zdrowi zaczynali zachowywać się i wyglądać jak chorzy,
ü Permanentna inwigilacja – wszyscy na wszystkich donosili,
ü Znormalizowanie zła,
ü Relacje personelu: do wszystkiego można się przyzwyczaić (normalizacja, rutyna); nie mają poczucia winy, wykonywali tylko rozkazy, zrzucanie odpowiedzialności za swoje czyny na kogoś innego; etap akceptacji, dobrze wykonywali swoją pracę; najważniejsze dla personelu było to, że mieli kontakt z chorymi, mogli pracować, rozwój naukowy,
ü Elementy akceptowania choroby: diagnoza podpisana przez autorytety medyczne (oni nie mogli się mylić); wszyscy, którzy protestują przeciwko „szczęśliwemu państwu” są wariatami i trzeba ich leczyć; budowanie przekonania o słuszności własnego zachowania;
ü „Pobyt w psychuszce był psychologicznie o wiele trudniejszy niż w więzieniu.” W więzieniu człowiek ma określony wyrok, który potem może być skrócony lub wydłużony, natomiast w specszpitalu trzymali bezterminowo, ile chcieli, tzw. „wieczna prycza”.
ü Bezbronność wobec podawanych leków
resouw2011