Grupa łużycka.pdf

(101 KB) Pobierz
Grupa ³u¿ycka
Grupa łuŜycka
http://xpicto.republika.pl/slavonia/jezyki/luz.html
Grupa łuŜycka
Grupa łużycka obejmuje język górno- i dolnołużycki. Stanowi ona obszar
przejściowy między grupą lechicką a językiem czeskim . Mało jest cech
wyróżniających grupę łużycką od wszystkich pozostałych języków
słowiańskich.
Cechy łączące z grupą lechicką :
1.
metateza TărT w TroT, TróT
GŁU: wróna, broda, strona, hród
DŁU: broda, strona, grod
w przeciwieństwie do wyniku metatezy w grupie czesko-słowackiej , gdzie
metateza ta daje TraT
CZE, SŁA: strana, hrad, brada
2.
silne zmiękczenie prawie wszystkich spółgłosek przed wszystkimi
pierwotnymi samogłoskami przednimi
DŁU: źeń, źiśe, njasom
GŁU: dźeń, dźěćo, njesu
POL: dzień, dziecko, niosę
3.
utrata ruchomego e w końcówkach rzeczowników rodzaju męskiego
(nawiązanie do kaszubszczyzny )
GŁU: domčk, kónc
DŁU: domk, kóńc
4.
zachowanie dźwięku y
GŁU: myto, dyrbjeć, bydlenje
DŁU: dypk, dyrdaś, byśe, zesypaś
POL: dym, być, żyto
KSZ: zymk
W przeciwieństwie do CZE i SŁA, gdzie nie zachował się dźwięk y ,
przeszedł on bowiem w i .
5.
zanik iloczasu (w przeciwieństwie do CZE i SŁA)
Z językiem czeskim grupę łużycką łaczą cechy:
1.
zanik samogłosek nosowych
ps. Nj przeszło w u w obu językach łużyckich pod koniec X w.
GŁU, DŁU: muka, ruka
ps. ę przechodzi w GŁU w a , w DŁU wąskie e (zapisywane: ě )
GŁU: mjaso, pjaty
DŁU: měso, pěty
1 z 3
2008-06-10 15:53
 
Grupa łuŜycka
http://xpicto.republika.pl/slavonia/jezyki/luz.html
2.
uproszczenie zachodniosłowiańskiego dz do z
GŁU: cuzy, mjeza, sazy, na noze
DŁU: cuzy, mjaza
3.
brak przejścia ě w a
GŁU: běły, sćěna
DŁU: běły
I wreszcie cechy typowe tylko dla języków łużyckich:
1.
wąska wymowa ps. ě
GŁU: běły, běda, hnězdo DŁU: běły, běda, gnězdo
2.
jer mocny twardy wokalizuje w e, o , w dolnołużyckim przeważa e , w
górnołużyckim e i o się mniej więcej równoważą GŁU: dešć, krej, pos DŁU:
dešć, kšej, rež
3.
przejście ps. tr, pr, kr przed samogłoskami przednimi w DŁU w tś, pś, kś ,
w GŁU w tš, pš, kš (pisane tř, př, kř )
GŁU: tři, přez, křiwda
DŁU: tśi, pśez, kśiwda
4.
uproszczenie grupy str przez zanik s
GŁU: sotra, wótry
DŁU: sotša, wótšy
ps.: *sestra, *ostrъ
5.
przejście grupy wi w ji w dalej w j po samogłosce
GŁU: prajić ; ps.: *praviti
DŁU: parchajca por. GŁU: porchawa
6.
zachowanie liczby podwójnej
7.
zachowanie czasów przeszłych prostych: aorystum i imperfectum
8.
nowa forma aorystu słowa posiłkowego ps. byti dla tworzenia czasu
przeszłego strony biernej, forma ta może pochodzić od formy czasu
przyszłego ( budu ), a może jest to przejście y w u po b , np.:
język górnołużycki
sg du
pl
1 buch buchmoj buchmy
2 bu buštej bušće
3 bu buštej buchu
np. Kniha bu čitana. Ja buch njeseny. Škleńca bu rozbita. Buchmoj bitaj.
2 z 3
2008-06-10 15:53
10763004.001.png
Grupa łuŜycka
http://xpicto.republika.pl/slavonia/jezyki/luz.html
język dolnołużycki
sg du
pl
1 buch buchmej buchmy
2 bu buštej bušćo
3 bu buštej buchu
np. Knigły buchu pśecytane. Ja buch njasony. Głažk bu rozbity. Buchmej bitej.
Wstecz Spis treści Wstęp Na początek strony
3 z 3
2008-06-10 15:53
10763004.002.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin