powawa.pdf

(247 KB) Pobierz
Microsoft Word - Ramowe zasady postępowania po wystąpieniu poważnej awarii
Ramowe zasady postępowania po wystąpieniu poważnej awarii.
1. Dyspozytorzy ( straż pożarna, pogotowie ratunkowe, policja, inni ) przyjmujący zgłoszenie o
poważnej awarii powinni zebrać jak najwięcej informacji o zdarzeniu ( poszkodowani,
zagrożeni, rodzaj i ilość substancji niebezpiecznej, miejsce i rodzaj awarii, kierunek
rozprzestrzeniania się substancji niebezpiecznej, wielkość obszaru skażonego, inne w
zależności od sytuacji ).
2. Na miejsce awarii należy dysponować siły ratownicze ( straż pożarna, pogotowie ratunkowe,
inne ) i policję, przy uwzględnieniu kierunku wiatru. Jest to bardzo ważne ( należy
współdziałać z prowadzącym zakład, przewoźnikiem, instytutem meteorologii, osobami
postronnymi dzwoniącymi na numer alarmowy ). Należy pamiętać, że każda informacja może
mieć wielki wpływ na organizację akcji ratowniczej.
3. Na miejscu awarii należy rozpoznać i ocenić sytuację oraz wyznaczyć miejsca dla zespołów
ratownictwa medycznego i radiowozów policji. Ocenę sytuacji należy natychmiast przekazać
do stanowiska kierowania. Przy ocenie sytuacji uwzględniać otoczenie – miejsca znalezienia
zatrutych śmiertelnie ludzi, stan poszkodowanych, ich wygląd zewnętrzny i zachowanie się,
martwe zwierzęta, zniszczone drzewa i krzewy ( czarne ), inne. Rozpoznanie może być bardzo
trudne i wymagać zaangażowania dużych sił ratowniczych i policyjnych ( teren akcji
ratowniczej może mieć długość kilku lub kilkunastu kilometrów i szerokość od kilkuset
metrów do kilku kilometrów ).
4. Wyznaczyć, w miarę możliwości, strefę zagrożenia lub oszacować wstępnie jej rozmiar.
5. Powiadomić władze administracji publicznej, zespoły zarządzania kryzysowego, służby,
inspekcje, straże, inne podmioty wg. kompetencji. Niezwłocznie zaplanować użycie sił
ratowniczych i policyjnych z poziomu wojewódzkiego oraz przedstawić sytuację Krajowemu
Centrum Koordynacji Ratownictwa i Ochrony Ludności Komendy Głównej Państwowej Straży
Pożarnej.
6. W zależności od sytuacji planować użycie Centralnego Odwodu Operacyjnego (
dysponowanie przez KCKR i OL wyznaczonych wcześniej jednostek straży pożarnej z całego
kraju ).
7. Współdziałać z Instytutem Meteorologii i Gospodarki wodnej.
8. Ewakuować ludzi ze strefy zagrożenia, przeprowadzić dekontaminację, udzielić pomocy
medycznej na miejscu awarii ( kwalifikowana pierwsza pomoc, medyczne czynności
ratunkowe ) oraz planować transport medyczny poszkodowanych do szpitali. Aby te zadania
zrealizować należy wyznaczyć obszar lub obszary dekontaminacji, punkt lub punkty
medyczne dla poszkodowanych oraz miejsca, z których poszkodowani będą transportowani
do szpitali. Należy także wyznaczyć dowódców i koordynatorów obszarów dekontaminacji i
punktów medycznych.
9. Przygotować szpitale na poziomie powiatowym ( miejskim )i w zależności od sytuacji na
poziomie wojewódzkim do przyjęcie dużej liczby poszkodowanych ( poparzenia, skażenia
ciała, zatrucia, zewnętrzne uszkodzenia ciała, szok, mieszane ).
10. Na bieżąco współpracować z toksykologami z Ośrodków Toksykologii Klinicznej. Szczególne
znaczenie podczas akcji ratowniczej ma wsparcie toksykologiczne ( toksykolog z Ośrodka
Toksykologii Klinicznej udziela wtedy informacji kierującemu działaniem ratowniczym lub
koordynatorowi medycznych działań ratowniczych będących na miejscu akcji ratowniczej ).
11. Do zabezpieczenia strefy zagrożenia skierować duże siły policji i straży miejskiej. Policjanci i
strażnicy muszą być wyposażeni w sprzęt i odzież ochrony przeciwchemicznej. Strefa
zagrożenia może obejmować jedną lub kilka dzielnic dużego miasta, całe mniejsze miasto czy
kilka małych miejscowości ( wszystko zależy od skali zagrożenia ).
12. Przed podjęciem decyzji o ewakuacji ludzi zagrożonych uwzględnić szereg czynników (
stężenie substancji niebezpiecznej i jej wpływ na zdrowie i życie ludzi, zasięg substancji
niebezpiecznej od miejsca awarii, gęstość względem powietrza, kierunek i siłę wiatru, rodzaj,
konstrukcję i wysokość budynków, w których znajdują się ludzie, kierunek i szybkość rozwoju
zagrożenia, inne. Rozważyć możliwość pozostania ludzi w budynkach.
13. Powołać sztab działań ratowniczych na miejscu awarii i zorganizować punkt roboczy do
kontaktów ze środkami masowego przekazu.
14. Uruchomić zespół lub zespoły ( poziom powiatowy, wojewódzki lub wyższy ) zarządzania
kryzysowego.
15. Na bieżąco prowadzić pomiary skażeń i uzyskane wyniki przedstawiać sztabowi.
16. Ustalić przyczynę awarii i ograniczać jej skutki. W zależności od sytuacji stosować techniki
ratownicze ( przepompowywanie, zbieranie substancji niebezpiecznej do zbiorników
chemicznych, uszczelnianie, zamykanie zaworów, odcinanie wypływów, neutralizacja,
chemiczna izolacja stref niebezpiecznych przy pomocy wody - kurtyny wodne , inne w
zależności od sytuacji ).
17. Planować i organizować zabezpieczenie logistyczne prowadzonej akcji ratownictwa
chemicznego ( napoje i wyżywienie dla ratowników, zabezpieczenie medyczne ratowników,
wzmocnienie stanów osobowych komendy i skierowanie dodatkowych ratowników na
miejsce akcji ratowniczej, chemoodporne ubrania gazoszczelne, pompy chemiczne, sprzęt
pomiarowy, neutralizatory i sorbenty, środki pianotwórcze, środki i sprzęt uszczelniający,
inne ).
18. Ocenić zakres skażeń środowiska ( gleba, woda, powietrze ) i mienia ( budynki, stadiony,
lotniska, mosty, wieże, pojazdy, urządzenia, inne ).
19. Zamknąć obiekty użyteczności publicznej, zamieszkania zbiorowego, przemysłowe, inne
znajdujące się w strefie zagrożenia ( skażenia ).
20. Na bieżąco należy informować o sytuacji zespoły zarządzania kryzysowego.
21. Do działań informacyjnych włączyć środki masowego przekazu. Organizować co pewien czas
konferencje prasowe i na bieżąco informować społeczeństwo o sytuacji.
22. Na bieżąco instruować społeczność lokalną o zagrożeniach i zasadach postępowania.
23. Planować użycie specjalistycznych Chemicznych i Radiacyjnych Zespołów Awaryjnych Wojsk
Obrony Przeciwchemicznej Sił Zbrojnych RP.
24. Po zakończeniu działań ocenić skutki powstałe w wyniku awarii ( skutki zdrowotne dla ludzi i
zwierząt, zakres skażenie mienia i środowiska ).
25. Zorganizować dekontaminację mienia i środowiska.
26. Ocenić stan środowiska po awarii i powiadomić o tym ludność lokalną.
27. Opracować raport o przyczynach, skutkach i prowadzonych działaniach po wystąpieniu
awarii.
Autor: bryg. dr inż. Jerzy Ranecki
Zgłoś jeśli naruszono regulamin