List ś. Judy apostoła
1:1 - Judas sługa Jezusów Chrystusów, a brat Jakóbów: tym którzy są w Bogu Ojcu umiłowani, a w Jezusie Chrystusie zachowani i wezwani.
1:2 - Miłosierdzie, i pokój, i miłość niech się wam wypełni.
1:3 - Namilejszy, wszelaką pilność czyniąc, abym do was pisał o społecznem waszem zbawieniu, miałem za potrzebną pisać wam: prosząc, abyście bojowali o wiarę raz świętym podaną.
1:4 - Abowiem wtrącili się niektórzy ludzie (którzy dawno na ten sąd są naznaczeni) niezbożni, którzy Boga naszego łaskę obracają w rozpustność, i przą się samego Panującego, i Pana naszego Jezusa Chrystusa.
1:5 - A chcę wam przypomionąć, gdyż raz wszystko wiecie, iż Jezus, wybawiwszy lud z ziemie Egiptskiej, zasię te potracił, którzy nie wierzyli.
1:6 - A anioły, którzy nie zachowali zacności swej, ale mieszkanie swoje opuścili, na sąd dnia wielkiego, związkami wiecznemi pod chmurą zachował.
1:7 - Jako Sodoma i Gomorra, i pograniczne miasta tymże sposobem zwszeteczniawszy, i udawszy się za cudzem ciałem, stały się przykładem, ognia wiekuistego karanie cierpiąc.
1:8 - Tak i ci ciało plugawią, i zwierzchność odrzucają, i majestat bluźnią.
1:9 - Gdy Michał Archanioł z djabłem spór wiódł spierając się o ciało Mojżeszowe, nie śmiał podnieść sądu bluźnierskiego: ale rzekł: Niechci Pan rozkaże.
1:10 - A ci czegokolwiek niewiedzą, bluźnią: a cokolwiek z przyrodzenia, jako nieme bydło, rozumieją, w tem się psują.
1:11 - Biada im, iż się drogą Kaimową udali: a zwiedzieniem Balaamowem zapłatą rozpuścili się, a w przeciwieństwie Korego poginęli.
1:12 - Cić są plugawcy na biesiadach swoich spólnie biesiadujący bez bojaźni, samych siebie pasący, obłoki bezwodne, które od wiatrów tam i sam unoszone bywają, drzewa jesienne, nieużyteczne, dwakroć pomarłe, wykorzenione,
1:13 - Wały srogie morskie, przez piany zelżywości swoje wyrzucające, gwiazdy błąkające się, którym burza ciemności na wieki jest zachowana.
1:14 - A prorokował i o tych Enoch siódmy od Adama, mówiąc: Oto przyszedł Pan z tysiącmi świętych swoich,
1:15 - Aby czynił sąd przeciwko wszystkim, i strofował wszystki niezbożniki, ze wszystkich uczynków ich niezbożnych, które niezbożnie płodzili, i ze wszystkich przykrości, które mówili przeciw Bogu niezbożni grzesznicy,
1:16 - Cić są szemracze narzekający, chodzący wedle posądliwości swych, a usta ich mówią nadętości, dziwujący się osobam dla pożytku.
1:17 - Lecz wy namilejsi pamiętajcie na słowa, które są przedtem powiadane od Apostołów Pana naszego Jezusa Chrystusa,
1:18 - Którzy wam powiadali, że w ostateczny czas przydą naśmiewcy, chodzący według swych pożądliwości w niezbożnościach.
1:19 - Cić są, którzy się sami odłączają, cieleśni, Ducha niemający.
1:20 - Lecz wy namilszy, budując się sami na naświętszej wierze waszej, w Duchu ś. modląc się,
1:21 - Sami się w miłości Bożej zachowajcie, oczekiwając miłosierdzia Pana naszego Jezusa Chrystusa ku żywotowi wiecznemu.
1:22 - A jedne osądzone karzcie:
1:23 - A drugie zachowajcie, wyrywając z ognia. A innych litujcie w bojaźni, mając w nienawiści i onę, która cielesna jest, pokalaną suknią.
1:24 - A temu, który was może zachować bez grzechu, i postawić przed oblicznością chwały swojej niepokalane w radości w przyściu Pana naszego Jezusa Chrystusa.
1:25 - Samemu Bogu Zbawicielowi naszemu przez Jezusa Chrystusa Pana naszego chwała i wielmożność, rozkazowanie i władza przed wszelkim wiekiem, i teraz, i na wszystkie wieki wieków, Amen.
ugkulturoznawcy