Gospodarka odpadami w gabinecie kosmetycznym
Gospodarka odpadami ma na celu ochronę życia i zdrowia ludzi oraz ochronę środowiska.
Postępowanie z odpadami w zakładach kosmetycznych jak i fryzjerskich, tatuażu i odnowy biologicznej określa Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 27.09.2001r.
Jednym z istotniejszych celów ustawy o odpadach jest uregulowanie racjonalnego zagospodarowywania odpadów i powtórnego ich wykorzystania. Przez gospodarkę odpadami należy rozumieć: „zbieranie, transport, odzysk i unieszkodliwianie odpadów, w tym również nadzór nad takimi działaniami oraz nad miejscami unieszkodliwiania odpadów”.
Katalog odpadów dzieli je na 20 grup. Większość odpadów pochodzących z zakładów kosmetycznych, tatuażu czy odnowy biologicznej można uznać za odpady komunalne, gromadzone nie selektywnie (zmieszane) lub komunalne nie wymienione w innych podgrupach. Część odpadów powinna być gromadzona selektywnie. Dotyczy to głównie tych, które uznane są za niebezpieczne np. lampy fluorescencyjne oraz inne odpady zawierające rtęć.
Gospodarowanie odpadami podlega określonym zasadom.
Kto podejmuje działania powodujące lub mogące powodować powstawanie odpadów, powinien takie działania planować, projektować i prowadzić, tak aby:
-Zapobiegać powstawaniu odpadów lub ograniczać ilość odpadów i ich negatywne oddziaływanie na środowisko przy wytwarzaniu produktów, podczas i po zakończeniu ich użytkowania,
-Zapewniać zgodny z zasadami ochrony środowiska odzysk, jeżeli nie udało się zapobiec powstawaniu odpadów,
-Zapewniać zgodne z zasadami ochrony środowiska unieszkodliwianie odpadów, których powstaniu nie udało się zapobiec lub których nie udało się poddać odzyskowi.
Sposób postępowania z odpadami medycznymi polega na:
-klasyfikowaniu odpadów
-zbieraniu odpadów medycznych
-magazynowaniu odpadów medycznych do momentu ich odbioru
-określeniu warunków transportu odpadów medycznych
magazynowaniu odpadów - rozumie się przez to czasowe przetrzymywanie
lub gromadzenie odpadów przed ich transportem, odzyskiem lub unieszkodliwianiem,
odzysku - rozumie się przez to wszelkie działania, nie stwarzające zagrożenia
dla życia, zdrowia ludzi lub dla środowiska, polegające na wykorzystaniu
odpadów w całości lub w części, lub prowadzące do odzyskania z odpadów
substancji, materiałów lub energii i ich wykorzystania.
recyklingu - rozumie się przez to taki odzysk, który polega na powtórnym
przetwarzaniu substancji lub materiałów zawartych w odpadach w procesie
produkcyjnym w celu uzyskania substancji lub materiału o przeznaczeniu
pierwotnym lub o innym przeznaczeniu, w tym też recykling organiczny, z
wyjątkiem odzysku energii.
Klasyfikacja odpadów:
-„odpady zakaźne” są to odpady niebezpieczne, które zawierają żywe mikroorganizmy lub ich toksyny, które mogą wywoływać choroby zakaźne u ludzi lub innych żywych organizmów.
-„odpady specjalne” są to odpady niebezpieczne, które zawierają substancje chemiczne, które mogą wywoływać choroby niezakaźne u ludzi lub innych żywych organizmów albo mogą być źródłem skażenia środowiska.
-„odpady pozostałe” są to odpady medyczne nieposiadające właściwości niebezpiecznych.
odpady komunalne - rozumie się przez to odpady powstające w gospodarstwach domowych, a także odpady niezawierające odpadów niebezpiecznych pochodzące od innych wytwórców odpadów, które ze względu na swój charakter lub skład są podobne do odpadów powstających w gospodarstwach domowych.
Odpady zakaźne i odpady specjalne zbiera się selektywnie w miejscach ich powstawania, uwzględniając sposób ich unieszkodliwiania lub proces odzysku.
Z odpadami pozostałymi postępuje się w sposób przewidziany dla odpadów komunalnych.
Odpady niebezpieczne z wyjątkiem odpadów o ostrych końcach i krawędziach, zbiera się do pojemników lub worków jednorazowego użycia z folii polietylenowej, nieprzezroczystych, wytrzymałych, odpornych na działanie wilgoci i środków chemicznych, z możliwością jednokrotnego zamknięcia. Worki jednorazowego użycia umieszcza się w sztywnych pojemnikach (jednorazowego lub wielokrotnego użycia) w taki sposób, aby ich górna krawędź nie uległa skażeniu.
Odpady medyczne o ostrych końcach i krawędziach zbiera się w sztywnych, odpornych na działanie wilgoci, mechanicznie odpornych na przekłucie bądź przecięcie pojemnikach jednorazowego użycia. Pojemniki te umieszcza się w miejscach powstawania odpadów.
Pojemniki lub worki należy wymieniać na nowe nie rzadziej niż jeden raz dziennie. Mogą być one wypełnione nie więcej niż do 2/3 ich objętości.
Pojemniki na odpady o ostrych końcach i krawędziach należy wymieniać na nowe nie rzadziej niż co 48 godzin i mogą być wypełnione nie więcej niż do 2/3 ich objętości.
Nie zaleca się otwierania raz zamkniętych pojemników, czy worków jednorazowego użytku.
W przypadku uszkodzenia worka lub pojemnika należy go w całości umieścić w innym większym nieuszkodzonym worku lub pojemniku.
Każdy pojemnik i każdy worek jednorazowego użycia powinien posiadać:
-widoczne oznakowanie, świadczące o rodzaju odpadów w nich przechowywanych
-widoczne oznakowanie, świadczące o miejscu pochodzenia odpadów
-datę zamknięcia
-informację pozwalającą zidentyfikować osobę zamykającą pojemnik lub worek.
Odpady zakaźne oprócz odpadów o ostrych końcach i krawędziach, gromadzi się w workach koloru czerwonego.
Odpady specjalne gromadzi się w workach koloru żółtego.
Pozostałe odpady medyczne oprócz odpadów medycznych o ostrych końcach i krawędziach gromadzi się w workach koloru niebieskiego.
Dopuszczalne jest magazynowanie niebezpiecznych odpadów medycznych w odpowiednio przystosowanych do tego celu pomieszczeniach.
Pomieszczenie takie powinno:
-posiadać ściany i podłogi wykonane z materiałów gładkich, łatwo zmywalnych i umożliwiających dezynfekcję.
-być zabezpieczone przed dostępem owadów, gryzoni oraz innych zwierząt.
-posiadać drzwi wejściowe bez progu, aby gwarantować swobodny wjazd i wyjazd środka transportu wewnętrznego oraz dostęp obsługi.
-posiadać wydzielone boksy w zależności od rodzajów magazynowanych odpadów medycznych, zgodnie z zasadami ich sortowania w miejscach powstawania.
-posiadać wentylację zapewniającą podciśnienie, z zapewnieniem filtracji odprowadzonego powietrza.
-być zabezpieczone przed dostępem osób nieupoważnionych.
-być przeznaczone wyłącznie do magazynowania odpadów medycznych i posiadać niezależne wejście.
W przedsionku do pomieszczenia gdzie przechowywane są odpady lub w najbliższym sąsiedztwie tego pomieszczenia powinny znajdować się umywalka z ciepłą i zimną wodą, wyposażona w dozownik z mydłem i środkami do dezynfekcji rąk oraz ręczniki jednorazowego użytku lub suszarkę do rąk.
Czas magazynowania odpadów zakaźnych nie może przekraczać 48 godzin w pomieszczeniach o temperaturze wyższej niż 100C. W pomieszczeniach w temperaturze niższej niż 100C zakaźne odpady medyczne mogą być magazynowane tak długo, jak pozwalają na to ich właściwości, ale nie dłużej niż 14 dni.
Po każdym usunięciu odpadów, pomieszczenie lub miejsce magazynowania powinno być poddane dezynfekcji, a następnie umyte. Pojemniki wielokrotnego użycia należy zdezynfekować i umyć po każdym użyciu.
W przypadku powstawania niewielkich ilości odpadów medycznych można je magazynować w wydzielonych chłodzonych miejscach w szczelnie zamkniętych pojemnikach.
Miejsce, w którym można magazynować niewielkie ilości odpadów powinno mieć:
-ściany i podłogi wykonane z materiałów gładkich, łatwo zmywalnych i umożliwiających dezynfekcję.
-zaworów ze złączką do węża i spust podłogowy
-drzwi wejściowe bez progu, aby gwarantować swobodny wjazd i wyjazd środka transportu wewnętrznego oraz dostęp obsługi
-wydzieloną w nim część do mycia i dezynfekcji oraz czystą do przechowywania wydezynfekowanych środków transportu wewnętrznego i pojemników wielokrotnego użycia.
Do transportu wewnętrznego odpadów zakaźnych używa się wózków zamykanych
SKŁADNIKI ODPADÓW, KTÓRE KWALIFIKUJĄ JE JAKO ODPADY NIEBEZPIECZNE
Odpady zawierające jako składniki:
C1 beryl, związki berylu,
C2 związki wanadu,
C3 związki chromu (VI),
C4 związki kobaltu,
C5 związki niklu,
C6 związki miedzi,
C7 związki cynku,
C8 arsen, związki arsenu,
C9 selen, związki selenu,
C10 związki srebra,
C11 kadm, związki kadmu,
C12 związki cyny,
C13 antymon, związki antymonu,
C14 tellur, związki telluru,
C15 związki baru z wyjątkiem siarczanu baru,
C16 rtęć, związki rtęci,
C17 tal, związki talu,
C18 ołów, związki ołowiu,
C19 siarczki nieorganiczne,
C20 nieorganiczne związki fluoru, z wyjątkiem fluorku wapnia,
C21 cyjanki nieorganiczne,
C22 następujące metale alkaliczne lub metale ziem alkalicznych: lit, sód, potas, wapń, magnez w postaci niezwiązanej,
C23 kwaśne roztwory lub kwasy w postaci stałej,
C24 roztwory zasadowe i zasady w postaci stałej,
C25 azbest (pył i włókna),
C26 fosfor, związki fosforu, z wyjątkiem fosforanów mineralnych,
C27 karbonylki metali,
C28 nadtlenki,
C29 chlorany,
C30 nadchlorany,
C31 azydki,
C32 PCB,
C33 farmaceutyki oraz związki stosowane w medycynie lub w weterynarii,
C34 biocydy i substancje fitofarmaceutyczne (np. pestycydy),
C35 substancje zakaźne,
C36 kreozoty,
C37 izocyjaniany, tiocyjaniany,
C38 cyjanki organiczne (np. nitryle),
C39 fenole, związki fenolowe,
C40 halogenowane rozpuszczalniki,
C41 rozpuszczalniki organiczne, z wyjątkiem rozpuszczalników halogenowanych,
C42 związki halogenoorganiczne, z wyjątkiem obojętnych materiałów spolimeryzowanych i innych substancji, o których mowa w niniejszym załączniku,
C43 aromatyczne, policykliczne i heterocykliczne związki organiczne,
C44 aminy alifatyczne,
C45 aminy aromatyczne,
C46 etery,
C47 substancje o właściwościach wybuchowych, z wyjątkiem substancji wyszczególnionych w innych punktach niniejszego załącznika,
C48 organiczne związki siarki,
C49 jakąkolwiek pochodną polichlorowanego dibenzofuranu,
C50 jakąkolwiek pochodną polichlorowanej dibenzo-p-dioksyny,
C51 węglowodory i ich związki z tlenem, azotem lub siarką nieuwzględnione w inny sposób w niniejszym załączniku.
WŁAŚCIWOŚCI ODPADÓW, KTÓRE POWODUJĄ, ŻE ODPADY SĄ NIEBEZPIECZNE
H1 "wybuchowe": substancje, które mogą wybuchnąć pod wpływem ognia lub które są bardziej wrażliwe na wstrząs lub tarcie niż dinitrobenzen,
H2 "utleniające": substancje, które wykazują silnie egzotermiczne reakcje podczas kontaktu z innymi substancjami, w szczególności z substancjami łatwopalnymi,
H3-A "wysoce łatwopalne":
1) ciekłe substancje mające temperaturę zapłonu poniżej 21 °C (w tym nadzwyczaj łatwopalne ciecze),
2) substancje, które mogą rozgrzać się, a w efekcie zapalić się w kontakcie z powietrzem w temperaturze otoczenia bez jakiegokolwiek dostarczenia energii,
3) stałe substancje, które mogą się łatwo zapalić po krótkim kontakcie ze źródłem zapłonu i które palą się nadal lub tlą po usunięciu źródła zapłonu,
4) gazowe substancje, które są łatwopalne w powietrzu pod normalnym ciśnieniem,
5) substancje, które w kontakcie z wodą lub wilgotnym powietrzem tworzą wysoce łatwopalne gazy w niebezpiecznych ilościach,
H3-B "łatwopalne": ciekłe substancje mające temperaturę zapłonu równą lub wyższą niż 21 °C i niższą lub równą 55 °C,
H4 "drażniące": substancje nieżrące, które poprzez krótki, długotrwały lub powtarzający się kontakt ze skórą lub błoną śluzową mogą wywołać stan zapalny,
H5 "szkodliwe": substancje, które, jeśli są wdychane lub dostają się drogą pokarmową lub wnika...
kosmetologia_umed