19.12.2010 TEKST.doc

(33 KB) Pobierz

19.12.2010 IV NIEDZIELA ADWENTU

WEJŚCIE

Albowiem tak Bóg umiłował świat,

Że Syna swego Jednorodzonego dał,

By każdy, kto w Niego wierzy,

Nie zginął, ale życie wieczne miał

Lecz by mógł żyć na wieki, by mógł żyć na wieki,

Lecz by mógł żyć na wieki, by mógł żyć na wieki.

 

OFIAROWANIE

O cuda cuda dzisiaj niepojęte,

Cóż Ci się Jezu spodobało we mnie

Żeś z Tronu Chwały zszedł w mej

Duszy ciernie. Jezus jest we mnie,

Jezus we mnie żyje, On mój ja Jego

Wyłącznie jedynie.

Serce Jezusa w moim sercu bije,

Krew Przenajświętsza w moich żyłach płynie.

 

KOMUNIA 

 

Ref.: Chrystus Pan karmi nas

Swoim świętym Ciałem,

Chwalmy Go na wieki!

 

1. Duchem całym wielbię Pana,

Boga, Zbawcę jedynego,

Bo w Nim samym odnajduję

Wszelką radość życia mego.

 

2. Sprawił we mnie wielkie dzieła

W Swej dobroci niepojętej.

On Wszechmocny, On Najwyższy,

On sam jeden zawsze Święty.

 

3. Wielbię, bo chciał wejrzeć z nieba

Na swą sługę uniżoną,

By mnie odtąd wszyscy ludzie

Mogli zwać błogosławioną.

 

4. On, który przez pokolenia

Pozostaje miłosierny

Wobec tego, kto Mu służy

I chce zostać Jemu wierny.

 

5. On, który Swą moc objawia,

Gdy wyniosłość serc uniża,

Każdy zamiar może zburzyć,

Który pychą Mu ubliża

 

6. W mocy Jego odjąć władzę

a wydźwignąć pokornego

Wszystkich głodnych zaspokoić

głodem wstrząsnąć bogatego

 

7. On się ujął za swym ludem

Dziećmi wiary Abrahama

Pomny na swe miłosierdzie

Obietnicy swej nie złamał

 

UWIELBIENIE

O Jezu, cichy i pokorny,                     

Uczyń serce me według serca Twego.

 

WYJŚCIE

Matko życia, Maryjo,
Matko moich narodzin z niewoli grzechu,
Matko powstania ze snu śmierci, która sprawiasz,
Że budzącemu się człowiekowi jaśnieje Chrystus 

Weź moje życie,
Weź moje życie w swe dłonie i proszę,
Powiedz Ojcu Niebieskiemu,
Że jeszcze jedno małe serce,
Pragnie żyć, jak Jego Syn

Zgłoś jeśli naruszono regulamin