EasyTrax to naprawdę proste cz.2.pdf

TEż TO POTRAFISZ

W poprzednim odcinku

zapoznałeś się z procedurą instalacji

pakietu projektowego EASYTRAX.

Poznałeś też podstawowe rozkazy

programu easyedit.exe, który służy

do zaprojektowania rysunku płytki

drukowanej. Innymi programami

wchodzącymi w skład pakietu

zajmiesz się w przyszłości, a dziś

będziemy wspólnie kontynuować

omawianie kolejnych poleceń i

możliwości programu easyedit.

EASYTRAX − to

naprawdę proste

część 2

W dzisiejszym odcinku nauczysz się

konfigurować program do własnych po−

trzeb i upodobań.

Może Ci się wydaje, że są to sprawy

drobne i nieistotne, ale prawda jest inna −

jeśli podałbym Ci w kolejności alfabetycz−

nej suchy opis poszczególnych poleceń

to z ochotą zająłbyś się od razu projekto−

waniem jakiejś płytki i ...popełniłbyś

mnóstwo błędów oraz nabrałbyś niezdro−

wych przyzwyczajeń. Swoje błędy od−

czułbyś boleśnie dopiero za jakiś czas,

gdy przyszłoby Ci zaprojektować i wyko−

nać konkretną płytkę według powszech−

nie stosowanych technologii. Dlatego

proponują Ci nie spieszyć się do pracy i

najpierw gruntownie zrozumieć i opano−

wać podstawy.

Wykonuj też wszystkie zalecane w lek−

cji ćwiczenia.

W poprzednim odcinku nauczyłeś się

zaczynać i kończyć pracę z programem,

opanowałeś podstawowe polecenia takie

jak MOVE, PLACE, DELETE, REPEAT,

EDIT. Potrafisz korzystać z polecenia

ZOOM, poznałeś też działanie klawiszy

funkcyjnych.

W dzisiejszej drugiej lekcji poznasz

bardzo ważne polecenie SETUP, nau−

czysz się między innymi dostosować wy−

gląd ekranu do własnych upodobań. Po−

dam Ci także szereg praktycznych rad do−

tyczących bibliotek.

Rys. 1. Pierwotny wygląd ekranu.

kłopotu zmienić kolory odpowiadające

poszczególnym warstwom, kolor tła, a

także kolory ramek informacyjnych.

Zmień więc kolory ekranu.

Wejdź do programu:

c:\easytrax\easyedit.exe

“enter”

“enter”.

Z menu głównego wybierz polecenie

SETUP naciskając klawisz “S” lub używa−

jąc myszy.

Pojawiło się nowe menu. Polecenia

Keys n a razie nie dotykaj. W przyszłości w

razie potrzeby wykorzystując je napi−

szesz własne makrorozkazy, ale na razie

naprawdę nie jest Ci to potrzebne.

W tej chwili interesować Cię będą czte−

ry polecenia: Layer Colors , Menu Colors ,

Toggle Layers i Redraw.

Pierwsze z nich pozwala zmieniać kolory

warstw i tła ekranu, drugie − kolory ramek in−

formacyjnych, trzecie pozwala decydować,

które warstwy mają być wyświetlane na ekra−

nie, a które nie. Czwarte określa sposób, w ja−

ki obiekty będą wyświetlane na ekranie.

jedna pod drugą wypisano wszystkie do−

stępne warstwy oraz tło (Background) −

patrz rysunek 1.

Górna warstwa (Top Layer, czyli popu−

larnie strona elementów) jest w tej tabel−

ce podświetlona. Naciskaj teraz “enter” i

wybierz dla tej warstwy kolor, jaki Ci się

podoba.

Następnie myszą lub strzałkami “gó−

ra”, “dół” podświetl oznaczenia kolejnych

warstw w tabeli i naciskając “enter” ustaw

kolory jakie Ci odpowiadają.

Nie możesz ustawić koloru warstwy,

która aktualnie jest wyłączona (gdy obok

znajduje się oznaczenie Off), na przykład

1MidLayer czy BoardLayer. Nie przejmuj

się tym − wykonasz to w razie potrzeby

później po wykonaniu polecenia Toggle

Layers.

Zauważ, że zmieniając kolor tła (Back−

ground) natychmiast uzyskujesz efekt,

natomiast kolory warstw zmienią się do−

piero, gdy po ich ustawieniu wyjdziesz do

głównego menu poleceniem “esc”.

Czy jednak ustawienie innych niż stan−

dardowe kolorów jest rzeczywiście po−

trzebne? To zależy od użytkownika. Ja,

autor, nie znoszę innego koloru tła niż

czarne. Przez kilka lat przyzwyczaiłem się

do “swoich” kolorów:

Polecenie SETUP −

modyfikacja wyglądu ekranu

Po zainstalowaniu pakietu Easytrax

kolory ekranu odpowiadające poszcze−

gólnym warstwom są takie jak pokazano

na rys. 1. Nie jest to jednak przyporządko−

wanie stałe. Pamiętajmy, że w pamięci

komputera lub na dysku nasz projekt płyt−

ki to nic innego jak pewien zbiór liczb, któ−

re na pewno nie mają nic wspólnego z ko−

lorami. Liczby te określają współrzędne

poszczególnych składników projektu

(ścieżek, punktów, elementów, itd) oraz

ich cechy (warstwa, numer elementu, ko−

mentarz, itd). Dopiero program easyedit

interpretuje te liczby i powoduje naryso−

wanie obrazu odpowiadającego płytce. W

przedstawianym programie możesz bez

Kolory warstw

Wybierz teraz polecenie Layer Colors ,

naciskając “L”.

Pokazała się większa tabelka, w której

ELEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 2/96

TEż TO POTRAFISZ

Rys. 2. Wygląd ekranu po zmianie kolorów.

zasilania. Podobnie nie są potrzebne

warstwy pośrednie 1 Mid Layer − 4 Mid

Layer. Niektórzy twierdzą, że dobrze jest

na nich umieszczać ewentualne robocze

komentarze i przypomnienia występujące

podczas pracy z płytką. Bezpieczniej jest

jednak umieszczać takie komentarze w

podstawowych warstwach: Bottom Layer

i Overlay, które na pewno zawsze są włą−

czone i nie ujdą uwagi np. bezpośrednie−

mu wykonawcy płytek.

Warto też włączyć warstwę Board

Layer. Obiekty umieszczone na Board

Layer zostaną umieszczone na wszyst−

kich czynnych warstwach ścieżek i opisu.

Warstwa ta ma właściwości podobne nie−

co do warstwy Multi−Layer, z tym, że na

Multi−Layer umieszczamy punkty i prze−

lotki, a na Board Layer: ścieżki, napisy

okręgi i łuki. Później wyjaśni się to w prak−

tyce, gdy będziemy projektować płytkę i

rysować jej poszczególne warstwy.

Pozostaje jeszcze problem zwór. Pod−

czas projektowania płytek jednowarstwo−

wych najczęściej nie udaje się uniknąć

zwór. Początkującemu konstruktorowi

może się wydawać, że wystarczy zazna−

czyć zwory tylko na warstwie Overlay.

Zwory należy jednak koniecznie zazna−

czać także na jednej z warstw “miedzi”, co

potem okaże się bardzo potrzebne przy

wykorzystywaniu listy połączeń (tzw. net−

lista). Nawet w prostym Easytraxie będzie

to użyteczne, a przy wykorzystywaniu

bardziej skomplikowanych programów

jest wręcz nieodzowne. Poza tym dob−

rych nawyków należy nabierać od począt−

ku.

Umawiamy się więc, że zwory zaznaczy−

my na warstwie Top Layer. Przy projektowa−

niu płytek dwustronnych problem zwór nie po−

winien zaistnieć − wszystkie połączenia po−

winny być wykonane w dwóch dostępnych

warstwach. Z konieczności do zaznaczenia

zwór wykonanych przewodem można wtedy

użyć 1Mid Layer .

Tak więc podczas normalnej pracy

czynne będą warstwy Top, Bottom,

Top Layer − 13 fioletowy

Bottom Layer − 15 biały

Overlay − 10 jasny zielony

Board Layer − 6 brązowy

Multi−Layer − 12 czerwony

Highlight − 14 żółty

Background − 8 czarny.

Możesz to zobaczyć na rysunku 2.

A teraz pobaw się przez jakiś czas i

zdecyduj jakie kolory odpowiadają Ci naj−

bardziej.

Zdecydowanie nie radzą Ci jednak

ustawiania tego samego koloru dla dwóch

warstw, w szczególności Bottom Layer i

Multi−Layer. Może na pierwszy rzut oka

wyda się to celowe i naturalne, na przy−

kład gdy planujesz projektować płytki jed−

nowarstwowe (popularnie zwane jedno−

stronnymi). Takie przyzwyczajenie może

jednak w przyszłości stać się utrudnie−

niem przy korzystaniu z bardziej rozbudo−

wanych programów, choćby z Autotraxa,

który pozwala definiować punkty nie tylko

w tej dziwnej warstwie Multi−Layer, ale też

w pojedynczych warstwach.

kolory. Moje preferencje są następujące:

Background − 15 biały

Text − 12 czerwony

Lines − 10 jasny zielony

Shadow − 8 czarny.

Tym razem wszystkie zmiany kolorów

są natychmiast widoczne na ekranie.

Po ustawieniu odpowiednich kolorów

wyjdź do głównego menu naciskając

“esc”.

Wyłączanie wyświetlania

warstw

Teraz naucz się włączać i wyłączać po−

szczególne warstwy poleceniem Toggle

Layers :

Z menu głównego “S” i ”T”.

Pojawiła się tabelka − rysunek 4 − za−

wierająca nazwy wszystkich dostępnych

warstw − obok każdej znajduje się napis

On (włączona) albo Off (wyłączona).

Zmian dokonuje się jak poprzednio:

strzałkami i klawiszem “enter”.

Początkujący

użytkownicy zafas−

cynowani sporą licz−

bą dostępnych

warstw włączają

wszystkie. Nie jest

to dobry pomysł,

jeśli projektowane

będą jedno czy dwu−

warstwowe płytki. W

takim wypadku na

pewno nie są po−

trzebne warstwy Po−

wer Plane i Ground

Plane − stosuje się je

w płytkach wielo−

warstwowych za−

miast ścieżek masy i

Kolory ramek

informacyjnych

Jeśli już zdecydowałeś się na kolory

warstw i tła, ustaw kolory ramek menu i

paska stanu:

z menu głównego wybierz polecenie

SETUP naciskając “S”,

potem wybierz Menu Colors naciska−

jąc “M”.

Znów otrzymałeś tabelkę z kolorami −

pokazana jest ona na rysunku 3. Podob−

nie jak poprzednio możesz zmienić kolor

tła ramek (Background), tekstu (Text), linii

ramki (Lines) i cienia “pod ramką” (Sha−

dow). Analogicznie jak poprzednio ustaw

Rys. 3. Ustawianie kolorów ramek.

ELEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 2/96

TEż TO POTRAFISZ

Rys. 4. Włączanie i wyłączanie wyświetlania warstw.

wać się numer

elementu − po−

zostaw więc

opcję Show w

linii Designa−

tor. Oczywiś−

cie napis taki

powinien zna−

jdować się w

warstwie

Overlay, która

służy do przy−

gotowania si−

todrukowego

opisu płytki.

Proponuję Ci

natomiast wyłą−

czenie wyświet−

lania komenta−

rzy. Co prawda

w płytce DEMO.PCB komentarze są pokaza−

ne, ale zazwyczaj opis płytki zawiera tylko nu−

mery elementów. Życie pokazuje, iż często po

wykonaniu płytki trzeba zmienić wartości ele−

mentów, szczególnie rezystorów − w takim

wypadku opis na płytce tylko by przeszkadzał.

Ponadto w gęściej upakowanych płytkach po

prostu nie ma miejsca na taki komentarz − led−

wo mieszczą się oznaczenia elementów.

W linii Comment zmień więc opcję na

Hide (przyciskiem “enter”). Nie znaczy to,

że rezygnujesz z wykorzystywania pola

komentarza związanego z umieszczony−

mi na płytce elementami bibliotecznymi.

Zawartość pola komentarza nie będzie

tylko umieszczona na płytce, komentarz

okaże się natomiast bardzo pomocny

przy wykonywaniu spisu elementów

umieszczonych na płytce. Wykorzystamy

przy tym program bom.exe znajdujący się

w katalogu

c:\easytrax. Ale o tym porozmawiamy

później przy okazji projektowania płytki i

wykonywania jej dokumentacji.

Napisy − Strings − (“S”, “S”) polecenie to

pozwala ustalić wielkość napisów

umieszczanych na płytce − chodzi o wyso−

kość znaków w milsach (1/1000 cala). W

praktyce na gęsto upakowanej płytce nie

powinna być ona większa niż 60mil. Gdy

płytka jest duża, a elementy rozmieszczo−

ne rzadko napisy mogą być większe − 84

lub 100mil.

Proponuję Ci pozostawić pierwotne

wielkości − 60mil. W przyszłości, gdy już

nabierzesz wprawy będziesz i w tym za−

kresie wprowadzał zmiany. W Easytraxie

wszelkie późniejsze zmiany są dość kło−

potliwe, bowiem należy je wykonywać po−

jedynczo dla każdego obiektu. Inne pro−

gramy, jak choćby już Autotrax umożliwia−

ją wprowadzenie takich zmian dla wszys−

tkich obiektów za pomocą jednego pole−

cenia.

Zauważ jeszcze, iż z tej ramki interesuje

Cię w zasadzie tylko wielkość napisów ozna−

czeń elementów: Component Designator Si−

ze. Jeśli bowiem wyłączyłeś wyświetlanie ko−

mentarzy to nie ma żadnego znaczenia co

wpiszesz w linii określającej wielkość napisu

komentarza. Natomiast wysokość swobod−

nie umieszczanych napisów nauczyłeś się już

wcześniej ustalać za pomocą rozkazów “C”,

“S” lub “Ctrl” + “S”, które są równoznaczne z

omawianym teraz “S”, “S”, “F”.

Wypróbuj teraz omówione możliwości.

Poleceniem “P” “C” umieść na płytce kilka

elementów bibliotecznych przy wybra−

nych różnych wielkościach ich oznaczeń.

Piotr Górecki

Board, Multi−Layer i Overlay. Wyłączenie

pozostałych usprawni bieżącą pracę za−

pewniając szybsze przełączanie między

czynnymi warstwami (jak pamiętamy, za

pomocą klawiszy “+”, “−”).

Ponadto niektóre warstwy będziemy

także wyłączać na czas ostatecznego

rozmieszczania ścieżek i porządkowania

warstwy opisu.

Sposób rysowania obiektów

Pozostało do omówienia ostatnie w

wymienionych na wstępie poleceń − Re−

draw . Z menu głównego wykonasz je na−

ciskając “S”, potem “R”.

Znów pojawiła się tabelka z nazwami

warstw. Tym razem naciśnięcie “enter” wybie−

ra opcję Final albo Draft. W opcji draft rysowa−

ne są tylko obrysy wszystkich elementów ry−

sunku, w opcji Final obrys jest wypełniony. Dla

ciekawości sprawdź jak wygląda ekran gdy

zmienisz wszystkie opcje na Draft − w artyku−

le pokazuje to rysunek 5. Myślę, że podobnie

jak mi, taki obraz zupełnie Ci nie odpowiada i

nie będziesz go wykorzystywał, no chyba że

masz jakiś przedpotopowy komputer z 16−bi−

towym procesorem i przy opcji Draft program

będzie pracował o wiele szybciej.

A teraz według swego upodobania skonfi−

guruj ostatecznie wygląd ekranu i czynne

warstwy, przechodzimy bowiem do kolejnego

ważnego zagadnienia.

c.d. w EdW 3/96

Polecenie SETUP −

ustalanie wielkości i

rodzaju napisów

W podmenu SETUP mamy do tego

dwa polecenia: Component Text i Strings.

Tekst związany z elementami biblio−

tecznymi − Component Text : (“S”, “C”) po−

zwala zadecydować, jakie napisy będą

umieszczone na płytce przy umieszcza−

niu na niej elementów bibliotecznych po−

leceniem “P”, “C”.

Na pewno na płytce powinien znajdo−

Rys. 5. Wygląd ekranu w trybie draft.

ELEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 2/96

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: