Przebieg zycia.doc

Przebieg życia psa

Podział życia psa na poszczególne etapy jest zwykle rzeczą umową. Dla każdej rasy można je stosować w innym stopniu.
Narodzone szczeniaki są małe, mokre, głuche i ślepe, zdane wyłącznie na opiekę matki i ludzi. Młoda i niedoświadczona matka nie jest w stanie poradzić sobie z nowym dla niej obowiązkiem. Dlatego też nie powinnyśmy zostawiać ze szczeniakami jej bez żadnego nadzoru. Czasami część z nich nie potrafi przetrwać pierwszego tygodnia życia.
W pierwszych dniach życia  należy podać szczeniakom siarę. Zawarte w niej przeciwciała zabezpieczają szczenięta przed większością chorób zakaźnych jakie suka może przynieść z zewnątrz.
Małym do szczęścia potrzebny jest sutek i ciepło matki oraz dotyk ręki człowieka. To właśnie od nas zależy jak będą wyglądały późniejsze relacje człowiek - pies. Szkody wyrządzone psiej psychice w pierwszych miesiącach życia nie zawsze dają się odwrócić.

               Miedzy 10 a 13 dniem szczeniaki zaczynają otwierać oczy. Następną fazą rozwoju są pazurki. Zbyt długie i ostre należy skracać, gdyż mogą spowodować zadrapanie oka innego szczeniaka lub skaleczenie sutka matki.
Zdarzyć się może, że ilość szczeniaków jest większa niż ilość sutków suki, wówczas karmimy szczenięta partiami. Okres intensywnego zapotrzebowania na pokarm matki stopniowo zostaje skrócony w związku z przestawieniem się szczeniąt na pokarm obcy, następuje to między 3 a 4 tygodniem życia. Pamiętać musimy również i o suce. Jej pokarm musi być bogaty w wapń, witaminy i mikroelementy dla rozwoju i wzrostu szczeniąt oraz dla zwiększonych potrzeb suki. W wieku 4-5 tygodni maluchom zaczynają wyrastać pierwsze zęby. Około 7-8 tygodnia wiek niemowlęcy powoli dobiega końca, a przybliża się moment szybkich zmian psychicznych, wzrostu, a niekiedy zmiany właściciela.

               W wieku ok. 9 tygodnia małego Amstaffa spotyka mała przykrość z powodu obcięcia ( kopiowania ) uszu. Jest to zabieg czysto operacyjny, nie mniej jednak nasz pies przeżywa pierwszą w życiu narkozę i późniejszą rekonwalescencję.
Na ogół między 4 a 6 miesiącem życia następuje wymiana zębów na stałe. Okres między 8 a 10 miesiącem to  okres dojrzewania płciowego. Zmienia się wygląd psa, a także zwyczaje. Nasz młody Amstaff zaczyna próbować objąć przewodnictwo w stadzie. Staje się nieposłuszny, próbuje ugryźć. Jest to zjawisko naturalne, ale im wcześniej pokażemy mu kto jest w stadzie Panem, tym szybciej pies zrozumie, że nie uda mu się nas zdominować.

                     Najczęściej Amstaff wybiera sobie jednego pana, którego słucha i któremu jest bezgranicznie oddany. Właściciel taki powinien odznaczać się stanowczością w działaniu do wyegzekwowania posłuszeństwa, zrównoważeniem oraz odpornością psychiczną. Amstaff nieprawidłowo wychowywany od szczenięcia bywa nieprzewidywalny w swych reakcjach. Dlatego też, pomiędzy 15 a 18 miesiącem życia psu należy wpoić zasady posłuszeństwa poprzez szkolenie PT - Pies Towarzysz a następnie PO - Pies Obrońca. Pamiętajmy, że kursy  takie muszą być prowadzone przez kompetentnych szkoleniowców. Psy bardzo chętnie uczestniczą w takich szkoleniach.

                Amstaffy psychicznie dojrzewają między drugim a trzecim rokiem życia. I w tym okresie może dojść do powtórnej próby objęcia roli przywódcy. Chęć taka może szybko przerodzić się u Amstaffa w agresję, zarówno do zwierząt jak i do ludzi. Jeżeli jednak ponownie zneutralizujemy próby siły z jego strony, nasz Amstaff złagodnieje i będzie to nasza premia za doskonałe wychowanie.

                 Przyjęto, że suki Amstaffa żyją 16-18 lat, a psy 10-12 lat. Tak naprawdę, w każdym psie inaczej przebiegają procesy starzenia. Pamiętajmy, żeby nie przekarmiać wówczas naszego Amstaffa, jednocześnie skracając mu dawkę ruchu. Dojść może wówczas do szybkiego wzrostu tuszy, nasilając w ten sposób inne dolegliwości. W konsekwencji prowadzi to do skrócenia życia psa. Nadciągająca starość to wiotczenie mięśni, chwiejność chodu, niebezpieczeństwo skrętu żołądka jak również osłabienie zmysłów (zaćma starcza, powolna utrata słuchu). W końcu schorzenia zębów i dziąseł. Pamiętajmy, że wszystkie te zmiany możemy złagodzić poprzez stosowanie współczesnych leków, kuracji ( FIBISOL ). Przy starannej opiece nasz stary Amstaff może być w bardzo dobrej kondycji. Nie pozwólmy na to, aby traktowany był jak niepotrzebny przedmiot a każdy wydatek związany z jego zdrowiem uważany za wyrzucone pieniądze. Pamiętajmy, że my również będziemy starzy.