Dieta chronometryczna Oto dieta, której podstawą są zmiany aktywności organizmu zależnie od pory dnia i nocy. Pozwala ona na jedzenie niemal wszystkiego (oczywiście bez przejadania się), ale nie o każdej godzinie.
Wewnętrzny zegar, który programuje nasze działanie, ma ogromny wpływ na tycie i chudnięcie. Nie jest obojętne np. dla przemiany tłuszczów i węglowodanów, czy jemy o 10.00, czy o 20.00. Rano organizm je spala, a wieczorem... magazynuje. Cały sekret polega więc na tym, aby unikać jedzenia kalorycznych potraw po południu i wieczorem. Już od godziny 14.00 nie wolno jeść wielu pokarmów. Ponadto, 70% kalorii spożytych w ciągu dnia powinno przypadać na posiłki zjedzone przed 14.00. Po 14.00 możemy organizmowi dostarczyć jedynie 30% kalorii. Dieta chronometryczna jest dobra dla każdego, gdyż jest zdrowa, zróżnicowana i zrównoważona. Zawiera wszystkie składniki pokarmowe, jakich organizm potrzebuje do właściwego funkcjonowania, można ją więc stosowac przez całe życie. Jednak ci, którzy cierpią na choroby endokrynologiczne lub podejrzewa się u nich zaburzenia hormonalne czy metaboliczne, muszą przedtem poradzić się lekarza. Stosując tą dietę nie należy spodziewać się szybkiego chudnięcia, tylko stopniową utratę wagi - od 2 do 3 kg miesięcznie. Wspomaga ją duża ilość ruchu wtedy, gdy organizm trawi dostarczone mu pożywienie.
Trzy główne zasady diety:
Co, o której godzinie? 7.00-10.00: wędliny i tłuste mięso, pieczywo. 7.00-12.00: owoce wysokokaloryczne i suche (banany, winogrona, awokado, figi, orzechy, rodzynki, migdały, pestki słonecznika i dyni). 7.00-16.00: zboża i ich przetwory (ryż, makaron, płatki, kasze). 7.00-17.00: pomarańcze, grejpfruty, kiwi, jabłka, gruszki, ananasy morele, melony, arbuzy, truskawki. 9.00-22.00: ryby, produkty mleczne, jajka i chude mięso. 12.30-15.00: buraki, brokuły, brukselka i suche rośliny strączkowe. 12.30-22.00: wszystkie pozostałe warzywa.
inz.germanista