Co jest ze mną nie tak. Dzieci potrzebują zrozumienia, a nie etykietek.pdf

Dzisiaj na terapiħ kinezjologicznĢ przyszedþ do mnie Scott. To dziewiħcio letni

chþopiec o ciekawych oczach, szerokim uĻmiechu i przyjaznym usposobieniu. Scott

mwiþ po woli, niezrozumiaþymi sylabami, ktre tþumaczyþa mi jego matka. W czasie

tej pierwsze terapii mama Scotta wrħczyþa mi teczkħ peþnĢ dokumentw,

potwierdzajĢcych dysleksjħ Scotta i jego niemoŇnoĻę wykonywania pewnych

czynnoĻci w klasie. W ciĢgu godzinnej terapii Scott przyswoiþ sobie wiele instrukcji

opartych o program ruchowy. Byþem pod wraŇeniem, po raz kolejny przypomniaþem

sobie swojĢ wþasnĢ historiħ.

PŅno zaczĢþem mwię. Nie nadĢŇaþem rwnieŇ za zadaniami rozwoju ruchowego,

takimi jak peþzanie, przewracanie siħ z plecw na brzuch, raczkowanie i pŅniej niŇ

inne dzieci nauczyþem siħ staę. Wreszcie zaczĢþem chodzię w wieku 2 lat, a skakaę

zaczĢþem dopiero wtedy, kiedy zrozumiaþem jak to siħ robi. JeŅdzię na rowerze

nauczyþem siħ dopiero, kiedy miaþem 8 lat, po wielokrotnych prbach zakoıczonych

upadkiem. Kiedy miaþem 9 lat i byþem w czwartej klasie, nadal nie potrafiþem czytaę.

Powtarzaþem czwartĢ klasħ. Szkolny konsultant powiedziaþ mojej mamie, Ňe nigdy

nie bħdħ w stanie ukoıczyę college öu, ani niczego dokonaę. Pewnej nocy mama

pþakaþa siedzĢc przy moim þŇku, zadajĢc sobie pytanie, co ze mnie bħdzie. Ja nie

miaþem tego rodzaju obaw. Moja dusza miaþa swj wþasny rytm uczenia siħ.

KaŇda z rŇ z mojego ogrodu kwitnie i wiħdnie, w rŇnym czasie, ale kaŇda z nich

ma swoje miejsce i swoje piħkno. Nigdy nie sþyszaþem o kwiatku o nazwie Dysleksja

(Syndrom Braku Koncentracji i NadpobudliwoĻci). JeĻli kwiat nie roĻnie, dostarczamy

mu tego, czego potrzebuje: wody, odŇywki, Ļwiatþo sþoneczne, cierpliwoĻę i miþoĻę.

Dzieci czħsto wysyþajĢ komunikaty poprzez swoje zachowanie, kiedy nie wiedzĢ jak

poprosię sþowami o to, czego potrzebujĢ. Kiedy dziecku brakuje czegoĻ waŇnego,

dziaþa przy uŇyciu strachu, oporu i nadpobudliwoĻci. Dlaczego nie moŇemy daę

dzieciom tego, co pomoŇe im rozwinĢę caþy ich wewnħtrzny potencjaþ.

DALEKOWAROCZNE DZIECKO Z WYOBRAńNIġ.

Byþem dzieckiem z dominujĢcym lewym okiem i prawĢ pþkulĢ. Dzisiaj dziħki

fachowej literaturze edukacyjnej ostatnich 70 lat i badaniom wiadomo, Ňe ponad

60% dzieci, ktre zostaþy zakwalifikowane jako przejawiajĢce minimalne dysfunkcje

mzgu, trudnoĻci z uczeniem siħ, dysleksjħ lub niezdolnoĻę do uczenia siħ, oraz

syndrom Braku Koncentracji i NadpobudliwoĻci, to dzieci z mieszanĢ dominacjĢ, albo

z dominacjĢ lewego oka i prawej pþkuli. Trzy-czwarte z grupy zdefiniowanej Jako

Syndrom Braku Koncentracji to chþopcy. Prawie 8% populacji wszystkich uczĢcych

siħ w USA, jest opatrzonych etykietka, syndrom Braku Koncentracji i

NadpobudliwoĻci. Dostarczenia jakich brakujĢcych doĻwiadczeı mogþyby te dzieci

oczekiwaę od swoich rodzicw, nauczycieli, rwieĻnikw? Badania rozwoju mowy

wykazaþy, Ňe przeciħtny chþopiec w wieku lat 6,5 jest opŅniony pod wzglħdem

zaawansowania jħzykowego o prawie dwa lata w stosunku do dziewczynki w tym

samym wieku. Dzieci z nazwanymi powyŇej symptomami potrzebujĢ szczeglnego

wsparcia, Ňeby na poziomie fizycznym przygotowaę siħ do pracy z mowĢ (jħzykiem

symbolicznym) na poziomie sþuchowym i liniowo-logicznej obrbki informacji.

Do szkoþy przyszedþem bħdĢc dzieckiem dalekowzrocznym, z bujnĢ wyobraŅniĢ i z

zamiþowaniem do taıca i muzyki. (Taki profil ma wiħkszoĻę dyslektykw i dzieci z

syndromem Braku Koncentracji i NadpobudliwoĻci przychodzĢcych do placwek

Kinezjologii Edukacyjnej z proĻbĢ o pomoc.) BħdĢc niezwykle wraŇliwym na

otaczajĢce Ļrodowisko, czuþem potrzebħ ruchu, dotyku i zbadania wszystkiego, czego

CO JEST ZE MNġ NIE TAK? DZIECI POTRZEBUJġ

ZROZUMIENIA A NIE ETYKIETEK

miaþem siħ nauczyę. Sprawiaþo mi trudnoĻci siedzenie w bezruchu i sþuchanie,

zwþaszcza przez dþuŇszy okres czasu, tak jak wymagano tego w szkole. Trudno mi

byþo jako, dalekowidzowi, skupię wzrok szybko, angaŇujĢc oboje oczu, zwþaszcza na

bliskich obiektach, jak wymaga tego czytanie i pisanie. Potrzebowaþem zabawy i

poczucia bezpieczeıstwa - bycia czħĻciĢ mojego Ļwiata, nie bycia poza nim, Ňeby

mc siħ efektywnie uczyę. Nawet dzisiaj uczħ siħ najlepiej w taki sposb. Jako uczeı

potrzebowaþem uczyę siħ, jak czytaę i pisaę, ze swojego wþasnego doĻwiadczenia,

przeŇywszy je, a nie zanim to siħ staþo. Mogþem nauczyę siħ abstrakcji, kiedy byþem

do tego przygotowany kinestetycznie, a nie zanim siħ do tego przygotowaþem, w

odrŇnieniu od dzieci zorientowanych na sþuch (analityczne myĻlenie), ktre majĢ

dominujĢce prawe oko i lewĢ pþkulħ .

Czy celem szkolnego nauczanie jest zahamowanie rozwoju lewego oka i prawej

pþkuli? Czy zadaniem systemu edukacyjnego jest uczynienie wszystkich

jednakowymi? Czy uczymy dzieci tþamszenia ich naturalnej kreatywnoĻci i

aktywnoĻci Ňyciowej na rzecz zapamiħtywania informacji i zmuszania do bezruchu?

PragnĢc by nasze dzieci odnosiþy sukcesy, rodzice, nauczyciele i administratorzy

dajemy siħ þatwo przekona, Ňe wszystkie dzieci powinny rozwijaę siħ i skupiaę uwagħ

w jednakowy sposb. Zbyt þatwo etykietujemy tych, ktrzy majĢ swj wþasny rytm

uczenia siħ, jako upoĻledzonych w pewien sposb i "wymagajĢcych" naprawy.

Kiedy byþem zmuszony do skupienia siħ na sþowach napisanych na pþaskiej,

dwuwymiarowej powierzchni i kiedy musiaþem pisaę od lewej do prawej w okreĻlony

z gry sposb, czuþem siħ zgubiony, przeraŇony i spiħty. Nauczyciel nigdy nie byþ

zadowolony z mojego o - nigdy dostatecznie okrĢgþego i þadnego. Bardzo dobrze

pamiħtam ble brzucha w szkole i pþacz w drodze do domu. Czuþem siħ osamotniony,

obcy w obcej krainie. Jak wiħkszoĻę dzieci nie byþem w stanie uczyę siħ z þatwoĻciĢ,

ani wykonywaę zadaı w sytuacjach stresowych. Strach czyniþ mnie nadpobudliwym,

nie pozwalaþ skupię siħ na nowym doĻwiadczeniu. Moje zmysþy wyostrzaþy siħ, kiedy

prbowaþem strukturalizowaę doĻwiadczenie w swoim otoczeniu. W warunkach

stresowych mj sþuch stawaþ siħ tak czuþy, Ňe nie mogþem usþyszeę wþasnych myĻli.

Moje miħĻnie napinaþy siħ, jak gdyby przygotowywaþy mnie do biegu.

Dzieci z syndromem Braku Koncentracji nie czujĢ siħ dobrze w swoim ciele.

PotrzebujĢ poczucia bezpieczeıstwa w swojej muskulaturze - muszĢ wiedzieę, Ňe nie

maja potrzeby siħ obawiaę. Wiele z nich potrzebuje, by nauczyę siħ odczuwania

rozmiaru, wagi i ksztaþtu ich ciaþ w przestrzeni. Wwczas dzieci czujĢ siħ bezpiecznie

i mogĢ siħ uspokoię. Kiedy ruch jest ograniczony lub zakazany dzieci mogĢ siħ

dostosowaę i siedzieę spokojnie, ale wewnħtrzne napiħcie moŇe byę ciĢgle na tyle

duŇe, Ňe nie potrafiĢ myĻleę ani wyraŇaę siħ w sposb kreatywny, twrczy. Z

chemicznego punktu widzenia poziom adrenaliny wzmacnia retykularny ukþad mzgu

(siatkowĢ budowħ mzgu), by dziecko mogþo skupię uwagħ na duŇych obrazach w

celu przetrwania. Kiedy zmysþy sĢ nadmiernie pobudzone i wzrasta zdolnoĻę

postrzegania wzrokowego , Ņrenice poszerzajĢ siħ, Ňeby mc dostrzec detale tþa,

widzenia obwodowe, scentralizowane skupienie uwagi nie jest moŇliwe.

SzczħĻliwie w moim przypadku kochajĢcy i wyrozumiali rodzice, pomoc wspaniaþego

nauczyciela, pozwoliþy mi siħ rozluŅnię , zrelaksowaę oraz sprostaę w szkole

akademickim wyzwaniom.

RUCH I ZABAWA MOTYWUJġ UCZENIE SIĦ.

Program, ruchowy, taki jak Gimnastyka Mzgu byþby mi pomgþ poczuę siħ

bezpiecznym kiedy walczyþem z naukĢ czytania i pisania, tak jak Scottowi. Scott

nauczyþ siħ szybko ęwiczeı rozciĢgajĢcych miħĻnie, ktre pomagajĢ rozluŅnię

napiħcie w Ļciħgnach tylnej czħĻci ciaþa. Odruch napiħcia miħĻni plecw to odruch

samozachowawczy, odpowiadajĢcy na zadania postrzegane przez dzieci jako

zagroŇenia, byę moŇe, nawet czynnoĻę tak pozornie prosta jak gþoĻne czytanie w

grupie. Raz uaktywniony odruch samozachowawczy moŇe staę siħ wyuczonym

sposobem reagowania, dopki nie zostanie przepracowany. Kiedy odruch

samozachowawczy zostaje zneutralizowany jak to siħ dzieje przy zastosowaniu

ęwiczeı rozciĢgajĢcych dzieci uczĢ siħ na nowo postrzegaę, komunikowaę i

angaŇowaę w zadanie. Scott uwielbiaþ robię ęwiczenia (zginanie stopu , pompowanie

piħtĢ) a jego mama i ja sþyszeliĻmy jak jego gþos stawaþ siħ mocniejszy i pewniejszy

po wykonaniu tych ęwiczeı. Zrelaksowany Scott z przyjemnoĻciĢ podchodziþ do

rysowania oburĢcz i do alfabetycznych semek, ktre to ęwiczenia pomagajĢ

zintegrowaę lewe i prawe pole widzenia wspomagajĢce czytania i pisanie. Scott nagle

poczuþ motywacje do przepisywania swojego imienia- zrobiþ to w sposb

skoordynowany, a jego mama twierdziþa, Ňe nigdy go takim nie widziaþa.

Pedagog Thomas Armstrong w swojej ksiĢŇce "mit o dziecku z syndromem braku

koncentracji" pisze, ze najbardziej efektywne metody stosowane u dzieci z

syndromem braku koncentracji sĢ w istocie strategiami, ktre odnoszĢ pozytywny

skutek w przypadku kaŇdego dziecka. Wykwalifikowani nauczyciele na caþym Ļwiecie

wiedzĢ, Ňe dzieci uczĢ siħ najlepiej kiedy okreĻlone sĢ granice i oczekiwania,

odpowiadajĢce ich potrzebom i poziomowi ich rozwoju. Co jest prawdĢ w przypadku

wszystkich dzieci a zwþaszcza tych z syndromem braku koncentracji.

ROZPOZNAWANIE PODOBIEİSTW I RìņNIC

Wiele historii opowiadano o Albercie Einsteinie wybitnym umyĻle naszych czasw,

ktrego uznano za dziecko niewyuczalne i wydalono ze szkoþy. Cytowano jego sþowa

"Uczenie siħ jest doĻwiadczeniem, caþe reszta to tylko informacja"

W swej ksiĢŇce "Kod myĻli w poszukiwaniu charakteru i powoþania" autor pedagog i

psycholog James Hillman strofuje nas za " robienie czegoĻ niewþaĻciwego do dziecka

za coĻ nieprawidþowego co dziecko zrobiþo, co jest symptomatyczne". Zachħca nas za

to do odkrywania percepcji wþaĻciwej dzieciom. "Szukanie rodzynka powiada

"wpþywa na to, jak widzimy innych i samych siebie, pozwalajĢc nam piħkno w tym,

co widzimy i pokochaę to. MoŇemy w ten sposb zaakceptowaę zþoŇonoĻę charakteru

czþowieka i jego powoþania". Hillman dalej referuje "Kolebkħ sþawy", studium

dzieciıstwa czterystuset wspþczesnych sþaw. Okazuje siħ, Ňe trzy piĢte badanych

miaþo kþopoty z nauka, np. Ghandi, nie miaþ jak sam mawiaþ "pociĢgu do lekcji i

rzadko sþuchaþ nauczycieli". Pisarz Writer Williamy Saroyan powiedziaþ, Ňe obraŇaþ siħ

na szkoþħ, ale nigdy na naukħ. Winston Churchill nie chciaþ uczyę siħ matematyki i

wysþano go na zajħcia wyrwnawcze. JednakŇe, niektrzy z nas przetrwali ten okres i

odnieĻli sukces pomimo problemw edukacyjnych w dzieciıstwie.

Wierze, Ňe kaŇdy z nas jest caþoĻciĢ jako indywidualnoĻę i ma ten wyjĢtkowy klucz

do wewnħtrznego rozwoju rozwiniħcia swojego wnħtrza. Kiedy dziecko przychodzi do

mnie na sesje Edu-K widzħ przed jego osobĢ nieograniczone moŇliwoĻci, zdolnoĻci,

czekajĢce tylko na rozkwit we wþaĻciwy sobie sposb. Nie chce, Ňeby mi mwiono

jakie dziecko ma braki. Nie mam zamiaru go korygowaę czy zmieniaę. Wierzħ, Ňe

kiedy prbujemy dziecko zmieniaę, korygowaę czy wykorzenię zachowania, ktre

nam siħ nie podobajĢ, mimowolnie uczymy je Ňe sĢ takie aspekty ich osobowoĻci,

ktre nie sĢ warte miþoĻci: wspþczucie - zamiast wskazywaę im sposb wyleczenia ,

zintegrowania i uczenia siħ, czerpania nauki z gþħbnych znaczeı tych zachowaı.

Czħsto takie aspekty osobowoĻci ujawniajĢ siħ pŅniej szukajĢc dogodnego Ļrodka

wyrazu. A w szerszym sensie, kulturowym czy moŇemy uczyę siħ poprzez

zachowania swoich dzieci, czy ciĢgle bħdziemy na siþħ kontrolowaę i eliminowaę te

zachowania, nie czerpiĢc nic z wiedzy w nich zawartej?

W moich wsplnych dziaþaniach z uczuciami z szacunkiem przyznajħ im racjħ, kiedy

jĢ majĢ zarwno fizycznie jaki i emocjolnalnie i zwraca siħ do ich fizycznych,

sensorycznych umiejħtnoĻci. Gimnastyka Mzgu oferuje dziecku alternatywne

sposoby uczenia siħ, ktre mogĢ wnieĻę do swojej klasy, te proste ęwiczenia þĢczĢ

siħ z doĻwiadczeniami dziecka w trjwymiarowym sensorycznym Ļwiecie i

pozwalajĢcemu odnaleŅę w nim swoje wþasne ciaþo i odczucia i byę kim naprawdħ

jest. Kiedy kompensacje sĢ wzmocnione, zwykle poprzez poþoŇenie nacisku na

jednooczne czytanie, pisanie jednĢ rħkĢ, sþuchanie jednym uchem i myĻlenie jednĢ

pþkulĢ, uczucia, wyobraŇenie-osobowoĻę i twrcze zdolnoĻci jednostki zostajĢ

stþumione i zahamowane. DostrajajĢc moŇliwoĻci rozwoju widzenia binookularnego,

rysowania oburĢcz, sþuchania obojgiem uszu, ruchu caþego ciaþa i myĻlenia przy

uŇyciu obu pþkul prawdziwa natura dziecka zostaje pobudzona.

Widziaþem dzieci, ktre przyswajaþy sobie materiaþ szkolny dziewiħciu klas w ciĢgi

jednego roku kiedy byþy gotowe. Dostarczymy dzieciom zabawy i ruchu - Ňywych

doĻwiadczeı w trakcie uczenia siħ i zaufajmy ich zdolnoĻciom przyswajania

informacji wtedy kiedy sĢ do tego przygotowane.

Hillman przypomina nam, Ňe "Aby zobaczyę anioþa podczas choroby, trzeba umieę

dostrzegaę to co niewidzialne......, Nie jest moŇliwe zobaczenie anioþa jeĻli przedtem

nie ma siħ jakiegoĻ jego wyobraŇenia bo to oznacza, Ňe dziecko jest po prostu

gþupie, uparte lub patologiczne.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: