DENON DP-DJ151.pdf

HI−FI − Gramofony

Nie wszyscy wiedzą, że Denon zaangażowany jest również w elektronikę zawodową. Na użytek studiów

radiowych, estrady, dyskotek produkuje odtwarzacze, rejestratory i kopiarki MD, studyjne podwójne odtwarzacze

CD i podwójne magnetofony kasetowe, zmieniarki płyt CD oraz miksery dla prezenterów.

Prezentowany dziś gramofon − DP−DJ151 − pochodzi z tego samego sektora.

Dyskotekowy demon − gramofon DP−DJ151 Denona ma najbogatsze wyposażenie

spośród prezentowanych. Na zdjęciu bez pokrywy.

glądu − gramofon DP−DJ151

jest jedyny w swoim ro−

dzaju. Dwie litery w symbo−

lu wskazują przeznaczenie urządzenia.

DJ − disc jockey − gramofon do studia

radiowego lub dyskoteki. Ten model wy−

posażony został w napęd bezpośredni,

co znaczy, że talerz osadzony jest na

osi silnika, ale jeszcze nie to stanowi

o wyjątkowej oryginalności. Otóż DP−

DJ151 ma imponująco rozbudowaną

elektronikę. W jej skład wchodzi nie tyl−

ko przedwzmacniacz dla wkładek MM,

ale także − uwaga! − przetwornik analo−

gowo−cyfrowy, z którego sygnał podano

do gniazda koncentrycznego. Po co to

komu w domowym systemie, skoro re−

jestratory cyfrowe mają przecież własne

przetworniki a/c? Jeden powód łatwo

znajdę − znam dwóch właścicieli cyfro−

wych wzmacniaczy TacT Millennium,

dla których gramofon Denona jest pros−

tym i nie najdroższym rozwiązaniem (no

cóż, już wcześniej się wykosztowali...).

Co więcej, z wyjścia analogowego (na

wyposażeniu niezły kabel ze złoconymi

wtykami) wchodzimy albo od razu na

wejście liniowe wzmacniacza, albo − po

przestawieniu małego przełącznika − na

zewnętrzny przedwzmacniacz. Przydat−

ność innych dodatków w warunkach do−

mowych jest wysoce problematyczna.

Cóż bowiem za pożytek może wynikać

w domu z suwaka, którym możemy kon−

trolować w granicach ±12% poziom ob−

rotów, albo przycisku hamulca, decydu−

jącego o tempie zatrzymywania talerza?

A jednak − przyznać muszę szczerze

− DP−JD151 jest dla mnie ucieleśnie−

niem snów przełomu lat 70. i 80. o praw−

dziwym japońskim gramofonie: szczy−

tem marzeń było urządzenie z szere−

giem profesjonalnych cech.

Denon DP−DJ151

Dyskotekowy demon

Gramofon Denona, pomimo plastiko−

wej obudowy, cechuje dochodząca do

12 kilogramów masa. Korpus główny

ma przykręcaną od spodu pokrywę, pod

którą ukryta została cała elektronika.

Mamy tam niewielki transformator na

elastycznym zawieszeniu i cztery od−

dzielne płytki. Największa mieści obwo−

dy przedwzmacniacza i przetwornika

a/c oraz sterowania obrotami talerza.

Druga co do wielkości czuwa nad pracą

silnika. Pozostałe, mniejsze, to płytka

wyjść i ta zawiadująca wyborem obro−

tów i hamowaniem talerza. Przeważają

części i układy znanych producentów

jak Philips, Yamaha, Sony czy Win−

bond. Jednak przyczynę znacznego cię−

żaru gramofonu znajdujemy w dolnej

pokrywie, w której przytwierdzono trzy

warstwy ocynkowanej stali.

To, co się dzieje na płycie nośnej,

może przyprawić o bicie serca począt−

kującego audiofila. Wykonany z odlewu

aluminiowego lekki talerz ma ukośne

obrzeże z wygrawerowanymi czterema

rzędami kółeczek, na które pada czer−

wone światło stroboskopu, zintegrowa−

nego z wyłącznikiem sieciowym; każdy

z rzędów odpowiada innej odchyłce ob−

rotów (+7,2, +3,3, 0, −3,3%). Po lewej

wzrok kuszą podświetlane przyciski wy−

boru prędkości (33 1/3

zetknięcia igły z płytą. Zarówno na czar−

nej podkładce antypoślizgowej, jak i na

wszystkich bokach obudowy wymalo−

wano białą farbą duże logo Denona −

wszak to sprzęt do dyskoteki.

Złożenie gramofonu po wyjęciu z

kartonu jest proste. Wpierw należy ta−

lerz nałożyć na ośkę silnika. DP−DJ151

wyposażono w statycznie zbalansowa−

ne ramię typu S z oddzielną główką, co

znakomicie ułatwia mocowanie wkładki.

Główkę wkładamy do otworu w ramieniu

i blokujemy nakrętką. Następnie należy

osadzić pierścień przeciwwagi, wywa−

żyć ramię, ustawić właściwy ciężar na−

cisku i odpowiednio przekręcić krążek

antyskatingu z naniesioną skalą, a w

końcu ocenić wzrokowo równoległość

ramienia względem płyty i dokonać

ewentualnej korekty, przekręcając sze−

roki pierścień u podstawy jarzma.

Dystrybutor dostarczył gramofon bez

wkładki, skorzystałem więc z rekomen−

dowanego przez znajomych Goldringa

1022 GX. Przed poważnymi odsłuchami

trochę się pobawiłem dodatkowymi fun−

kcjami − każda z nich działa bez zarzutu.

Talerz błyskawicznie łapie obroty i rów−

nie raptownie się zatrzymuje (nie ma

żadnej potrzeby, a nawet nie jest wska−

zane ręczne jego “rozkręcanie”), zaś sil−

nik pracuje bezgłośnie. Rzeczą, do któ−

rej przy obsłudze tego gramofonu nale−

ży się przyzwyczaić, jest luźno nakłada−

na, przezroczysta pokrywa bez żadnych

zawiasów − wiadomo jednak, że w dys−

kotece tylko by przeszkadzała.

6/2003

W ramach niniejszego prze−

1/3

1/3 , 45 i − absolutna

dziś rzadkość − 78 rpm) i trybu pracy

hamulca. Z prawej strony nęci wielki su−

wak płynnej regulacji obrotów, a nade

wszystko − wysuwana przyciskiem mi−

niaturowa lampka oświetlająca miejsce

Chyba przez przekorę, dyskoteko−

wego Denona poczęstowałem innym re−

printem FFSS spod znaku Dekki, a mia−

nowicie “Symfonią fantastyczną” Berlio−

za w wykonaniu Orkiestry Paryskiego

Konserwatorium, pod batutą Ataulfo Ar−

genty. Nagranie pochodzi sprzed roku

1958, w którym kariera 43−letniego dyry−

genta została tragicznie przerwana. Co

do joty powtórzyło się wrażenie bezpo−

średniej bliskości muzyków. Utwór ma

momenty gęste i dynamiczne, tym bar−

dziej zaskakująca była wyśmienita roz−

dzielczość dźwięku, doskonale oddana

skala kontrastów dynamicznych i znie−

walające barwy i faktury poszczegól−

nych instrumentów i całej orkiestry.

Wkładka podawała dość silny sygnał

(rzędu 6mV), a wbudowany wzmac−

niacz też nie jest słaby, w efekcie czego

poziom głośności nie był niższy od tego

z odtwarzacza CD. Mając taką możli−

wość, trudno było nie spróbować ze−

wnętrznego przedwzmacniacza, w tym

wypadku firmy AVM (Evolution P1).

Brzmienie było jeszcze bardziej suges−

tywne, podobnie jak poziom głośności

jeszcze wyższy, co wskazywało na lek−

kie przesterowanie. Niemniej, natural−

ność dźwięków harfy, pociągnięcie

smyczków, żywotność i przejrzystość

sekcji wiolonczel poza przyjemnością

dały mi sporo do myślenia. Ale jak dys−

koteka, to dyskoteka. Na talerz powęd−

rował singel Michaela Jacksona “Black

or White” (Epic, 1991). Denon poszedł

jak burza, produkując intensywny i dy−

namiczny rytm; pokazał, iż w winylu dy−

namika nie stanowi problemu, wręcz od−

wrotnie: odniosłem wrażenie, że jest

bardziej swobodna i otwarta!

DP−DJ151*

2600,−

Dystrybutor:

HORN DISTRIBUTION

WYGLĄD, WYKONANIE i WYPOSAŻENIE:

Kanonicznie japoński wygląd, bardzo dobre

wykonanie i części, nieumocowana pokrywa,

niecodzienne wyposażenie (przedwzmacniacz

MM, przetwornik a/c), przewody oddzielne,

pozłacane wtyki i gniazda RCA.

DANE TECHNICZNE:

Napęd

DENON DP−DJ151

bezpośredni

Prędkość [rpm]

33 1/3 , 45, 78

FUNKCJONALNOŚĆ i DZIAŁANIE: Prosty

montaż i wygodna ręczna obsługa z elektronicz−

nym wspomaganiem, kilka zbędnych w domo−

wych warunkach funkcji, rzadko spotykane

obroty 78 rpm.

Ramię

S−shaped

Motor

bezszczotkowy

Talerz

odlew aluminiowy

Wymiary (WxSxG)[mm]

156x448x350

Ciężar [kg]

ok. 12

WKŁADKA MM

BRZMIENIE: Silny, bezkompromisowy i kontak−

towy dźwięk, świetnie oddana dynamika, barwy

i faktury

Model

Goldring 1022 GX

Przenoszone pasmo [Hz]

20−20000 (+/−2dB)

Napięcie wyjściowe [mV]

6,5

Separacja kanałów [dB]

>20

Nierównomierność kanałów [dB]

=1,9

* Pozostałe komponenty:

wkładka Goldring 1022 GX − 895 zł

WNIOSKI W pełni rasowy Japończyk, dobrze oddający szyk

lat 80. DP−DJ151 to masywne i bez zarzutu wykonane

urządzenie z niezłym elektronicznym wsadem. Doposażony odpowiednią

wkładką posłuży latami.

Jako jedyny Denon oferuje

78 rpm, kontrolę prędkości

w granicach ±12%, 3−stop−

niową regulację hamowa−

nia płyty...

...oraz

własny

przedwzmac−

niacz MM

i wyjście

cyfrowe!

6/2003

Cena [zł]

WNIOSKI

6/2003

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: