Kosmologia kwantowa- Michał Heller.pdf

(454 KB) Pobierz
Kosmologia kwantowa- Michał Heller
KOSMOLOGIA KWANTOWA
NA iCliłKACH
NAUKI
W 2000 roku w serii ukazały się:
Michio Kaku: Wizje, czyli jak nauka zmieni świat w XXI wieku
Rudolf Kippenhahn: Tajemne przekazy. Szyfry, Enigma i karty chipowe
Giną Kołata: Klon. Doiły była pierwsza
Donald Goidsmith: W poszukiwaniu Ŝycia na Marsie
Meyer Friedman, Gerald W. Friedland: Dziesięć największych odkryć
w medycynie
Deborah B l urn: Mózg i płeć. O biologicznych róŜnicach między
kobietami a męŜczyznami
Jared Diamond: Strzelby, zarazki, maszyny. Losy ludzkich społeczeństw
Z powrotem na Ziemię. Spór o pochodzenie cywilizacji ludzkich.
Pod redakcja Andrzeja K. Wróblewskiego
Witold Sadowski: Femme fatale. Trzy opowieści o królowej nauk
Alan H. Guth: Wszechświat inflacyjny. W poszukiwaniu nowej teorii
pochodzenia kosmosu
W 2001 w serii ukazały się:
Ed Regis: Nanotechnologia, czyli świat cząsteczka po cząsteczce
Brian Greene: Piękno Wszechświata. Superstruny, ukryte wymiary
i poszukiwanie teorii ostatecznej
Fred Hoyle: Mój dom kędy wieją wiatry. Stronice z Ŝycia kosmologa
Richard Dawkins: Rozplatanie tęczy. Nauka, złudzenia i apetyt na cuda
CarI Sagan: Miliardy, miliardy. RozwaŜania o Ŝyciu i śmierci u schyłku
tysiąclecia
Andrzej Jerzmanowski: Geny i Ŝycie. Niepokoje współczesnego biologa
W przygotowaniu:
John J. Medina: Zegar Ŝycia. Dlaczego się starzejemy? Czy moŜna
cofnąć czas?
E. C. Krupp: Obserwatorzy nieba, szamani i królowie. Astronomia
i archeologia mocy
MICHAŁ HELLER
KOSMOLOGIA
KWANTOWA
"Prószy nski i S-ka
Warszawa 2001
Copyright (c) by Michał Heller 2001
Projekt okładki
Katarzyna A. Jarnuszkiewicz
Ilustracja na okładce
Science Photo Library/EAST NEWS
Ilustracje w ksiąŜce
Dorota Ostaszewska
na podstawie szkiców Autora
ISBN 83-7255-054-9
Wydawca
Prószyński i S-ka SA
ul. GaraŜowa 7
02-651 Warszawa
Druk i oprawa
OPOLGRAF
Spółka Akcyjna
ul. Niedziałkowskiego 8/12
45-085 Opole
SPIS RZECZY
WStęp 9
1 Czy współczesna fizyka jest chora na schizofrenię? 15
Stulecie fizyki 15
Rozdwojenie jaźni i strategia przybliŜeń 17
W erze Plancka 20
2 Względność i kwanty 22
Teorie i eksperymenty 22
Czasoprzestrzeń 23
Geometria przestrzeni Hllberta 25
Geometria czasoprzestrzeni 28
Obserwable 30
3 Jak teoretycy traktują Wszechświat? 33
Epoka Plancka 33
Ostateczny akcelerator 35
Co to jest model kosmologiczny? 36
Modele Friedmana 37
Co wolą obserwatorzy, a co teoretycy? 40
4 Kwantowanie kanoniczne 44
Program kanonicznego kwantowania 44
Przestrzeń stanów i kwantowanie 45
Geometrodynamika Wheelera 48
Kwantowy świat Wheelera-DeWitta 52
Trudności i perspektywy 54
6 • KOSMOLOGIA KWANTOWA
5 Ku jedności
Jedność w wielości
Unifikacja oddziaływań
Siły i symetrie
Supersymetria l superuniflkacja
Supergrawitacja
Superstruny
6 Wszechświat Hawkinga
Parowanie czarnych dziur
Czasoprzestrzenne tuby
Kwantowe stworzenie Wszechświata
Bez warunków brzegowych i początkowych
7 Wszechświat i instantony
Program badawczy Hawkinga
Instanton i inflacja
Inflacja w otwartym wszechświecie
Fluktuacje i struktura Wszechświata
8 Teoria M
Ocean struktur
Struny l superstruny
Świat wielkich wymiarów
Odkrywanie M-asywu
9 Ekpyrotyczny wszechświat
M-teorla l kosmologia
ZałoŜenia modelu
Scenariusz początku
Chwila na refleksję
10 Struktura początku i końca
Rywale
O entropii geometrycznie
Entropia l Wszechświat
Entropia czarnych dziur
91
91
92
93
96
98
98
100
104
106
SPIS RZECZY • 7
56
56
57
60
64
64
66
70
70
71
73
76
79
79
81
82
83
84
84
85
87
89
Termodynamika w pracowni Pana Boga
Struktura osobliwości
Kwantowa teoria grawitacji
Pod prąd
11 Nieprzemienny wszechświat
Gdzie szukać?
Nieprzemlenność l jej następstwa
Nieprzemienne modele
Bezczasowa fizyka
Przyczynowość
Nieprzemienny wszechświat
12 Od superstrun do geometrii nieprzemlenneJ
Zero-brany
Piana czasoprzestrzeni i jeszcze dalej
Próba scenariusza
Paradoks horyzontu l inne trudności
Zakończenie: w erze Plancka fizyka
spotyka się z filozofią
Bibliografia
Indeks
108
109
111
113
115
115
117
119
121
124
125
129
129
131
134
136
142
148
150
WSTĘP
Wyraz "wstęp" jest znaczeniowo rozmyty. MoŜe znaczyć
wstęp-wejście, na przykład "Wstęp wzbroniony", lub
wstęp-wprowadzenie, chociaŜby wstęp do ksiąŜki. Ale obydwa
te znaczenia mają ze sobą coś wspólnego: odwołują się do ja-
kiegoś wejścia, do drzwi, które dokądś prowadzą; zapraszają
do przejścia przez nie lub - przeciwnie - zakazują wstępu. Ja,
oczywiście, zapraszam Czytelnika, by wszedł. Wejście prowadzi
na taras widokowy, z którego moŜna podziwiać niezwykłą pa-
noramę. Ale nie jest to panorama w stanie gotowym - jak pa-
smo górskie rozciągające się na linii horyzontu: wystarczy tyl-
ko lekko odwrócić głowę, by móc kontemplować inny jego frag-
ment. Raczej jest to coś w rodzaju panoramicznego filmu, i to
z nie do końca ustalonym scenariuszem. Akcja dopiero się
tworzy. W jakim pójdzie kierunku? - w duŜej mierze zaleŜy to
od dotychczasowej drogi.
U wejścia na taras nie ma więc tabliczki z napisem "Wstęp
wzbroniony". KaŜdy jest mile widzianym gościem. Ale muszę
ostrzec: kto boi się intelektualnego wysiłku, pewnej myślowej
dyscypliny, niech raczej nie wchodzi. Poszukiwanie zbyt ła-
twych doznań na tym terenie moŜe grozić logicznym chaosem
i pomysłami, które prowadzą na manowce. Cała panorama,
choć jeszcze w stanie dynamicznego rozwoju, opiera się na dą-
Ŝeniu do matematycznej precyzji. Właśnie to sprawia, Ŝe pano-
rama Jest wyjątkowo piękna. Z chwilą gdy precyzja zostaje
osiągnięta, umysł w jasnym - ale nie oślepiającym - świetle
10 • KOSMOLOGIA KWANTOWA
dostrzega harmonię l konieczność. Konieczność polega na tym,
Ŝe jeśli postawi się jeden krok, to bardzo często natychmiast
wiadomo, w jakim kierunku naleŜy postawić krok następny.
Kolejne kroki układają się w logiczny ciąg, który jest w stanie
zaprowadzić tam, gdzie zwykły wzrok nie sięga, i ukazać takie
perspektywy, których istnienia dotychczasowy "zdrowy rozsą-
dek" nawet nie podejrzewał.
Cała panorama jest równieŜ dlatego tak wstrząsająco pięk-
na, Ŝe u jej podstaw kryje się poszukiwanie zrozumienia - zro-
zumienia najbardziej fundamentalnego: Dlaczego Wszechświat
jest, jaki jest? Jak myśmy się w nim znaleźli? Jaka Jest nasza
w nim rola? Na pytania te nie znamy dziś pełnej odpowiedzi
- to prawda; ale potrafimy je, zwłaszcza pierwsze z nich, prze-
tłumaczyć na wiele bardziej szczegółowych pytań i na niektóre
z tych pytań odpowiedzieć juŜ całkiem sensownie. Pytania nie-
zupełnie jeszcze jasne takŜe mają swoje znaczenie. MoŜe juŜ
wkrótce i one zaczną poddawać się naszej poznawczej pasji.
Chęć rozumienia jest w nas tak potęŜna, Ŝe raz postawionych
pytań nie da się juŜ wycofać.
Chcąc zrozumieć podstawy Wszechświata, musimy zrozu-
mieć podstawy fizyki. Problemem numer jeden współczesnej
fizyki jest połączenie dwóch jej wielkich teorii: ogólnej teorii
względności i mechaniki kwantowej. Ogólna teoria względno-
ści, czyli Einsteinowska teoria grawitacji, daje dobry obraz
Wszechświata w jego wielkiej skali - w skali galaktyk, ich
gromad i supergromad. Mechanika kwantowa pozwala zro-
zumieć Wszechświat na poziomie atomowym i subatomo-
wym, czyli na poziomie elektronów, protonów, kwarków
i gluonów. Ale obydwie te teorie dotychczas funkcjonują nie-
zaleŜnie od siebie l posługują się matematycznymi metoda-
mi, które diametralnie róŜnią się od siebie. A przecieŜ
Wszechświat wymagający zrozumienia jest jeden i, co więcej,
obie teorie niedwuznacznie sugerują, Ŝe na poziomie najgłęb-
szym muszą się zjednoczyć: grawitacja powinna ujawnić
swoje kwantowe oblicze, a metody kwantowe rozciągnąć się
takŜe na grawitację. Tym, czego szukamy, jest więc kwanto-
wa teoria grawitacji.
WSTĘP • 11
Metody współczesnej mechaniki kwantowej są w znacznej
mierze całościowe. W układzie kwantowym Jego części są ze
sobą "splecione" w taki sposób, Ŝe jedne wiedzą o drugich, na-
wet gdy są od siebie bardzo oddalone. WyraŜenie "splecione"
(entangled), pojawiające się w poprzednim zdaniu, nie jest fi-
gurą retoryczną, lecz terminem technicznym. Splecenie ukła-
du kwantowego oznacza, iŜ Jest on całością do tego stopnia, Ŝe
manipulacja jakąkolwiek jego częścią natychmiast odbija się
na całości. I to bez względu na przestrzenne oddalenie: dwa fo-
tony mogą tworzyć układ spleciony nawet wtedy, gdy znajdują
się na przeciwległych krańcach supergromady galaktyk. JeŜeli
ta cecha mechaniki kwantowej (a Jest to jej cecha Istotna)
przetrwa zjednoczenie z ogólną teorią względności, to teoria
kwantowej grawitacji musi być równieŜ kwantową kosmologią.
Kwantowy Wszechświat będzie "jeszcze bardziej jednością" niŜ
Wszechświat obecnej kosmologii, opartej na Einsteinowsklej
teorii grawitacji. Tytuł ksiąŜki, którą obecnie przekazuję Czy-
telnikowi - Kosmologia kwantowa - nie został wybrany przy-
padkowo. Fundamentalna teoria fizyczna nie moŜe nie być teo-
rią Wszechświata.
Metoda fizyki odznacza się swoistą agresywnością. Nigdy nie
zadowala się juŜ osiągniętym wynikami, lecz ciągle atakuje
problemy, jakie nasuwa namysł nad logiką dotychczasowych
wyników. Włoski filozof nauki, Evandro Agazzi, napisał kiedyś:
"zadaniem naukowca jest poszerzanie granic nauki, ale nigdy
ich przekraczanie".1 Poszerzanie granic nauki dokonuje się
właśnie dzięki tej agresywności. JuŜ rozwiązane problemy, sta-
wiając coraz to nowe pytania, wywierają swojego rodzaju ci-
śnienie na dotychczasowe granice fizyki i - w miarę uzyskiwa-
nia odpowiedzi na przynajmniej niektóre z pytań - stopniowo
wymuszają przesuwanie się tych granic. Teren pogranicza jest
zawsze niespokojny. Tu metoda funkcjonuje na skraju swoich
moŜliwości. Tu przebiega front badań naukowych, o włos gra-
niczący z polem niezbadanych moŜliwości. Zagadnienia, Jakie
' "Granice wiedzy naukowej a hipoteza transcendencji", w: Refleksje na rozdro-
Ŝu. Pod red. S. Wszelka. OBI-Kraków, Biblos, Tarnów 2000, s. 183.
12 • KOSMOLOGIA KWANTOWA
się tu porusza, są największym wyzwaniem l zwykle one niosą
Zgłoś jeśli naruszono regulamin