Wrzosek - Zmagania o informacje we współczesnych organizacjach.pdf

(516 KB) Pobierz
Zeszyty Naukowe AON nr 4(81) 2010
ISSN 0867–2245
ZMAGANIA O INFORMACJE WE WSPÓŁCZESNYCH ORGANIZACJACH
Zeszyty Naukowe AON nr 2(59) 2005
ISSN 0867–2245
ZMAGANIA O INFORMACJE
WE WSPÓŁCZESNYCH ORGANIZACJACH
płk dr hab. Marek WRZOSEK
Akademia Obrony Narodowej
W miarę rozwoju intelektualnego i technicznego poziomu życia, coraz więk-
szego znaczenia zaczęło nabierać społeczeństwo informacyjne. Posiadanie informa-
cji staje się obecnie warunkiem lepszej i bezpieczniejszej egzystencji. Na tym wła-
śnie tle (zmagania o informacje) pojawiła się konkurencja i współzawodnictwo
między organizacjami, rządami, osobami. Informacje zatem zaczęto coraz bar-
dziej chronić, traktując je jako swoiste dobro materialne, a co za tym idzie – istotny
podmiot zarządzania. Odwieczne dążenie człowieka do stworzenia sobie podob-
nych do innych lub lepszych warunków życia, sprawiło, że zmagania o informacje
traktowano jako formę walki o lepszy byt jednostki, a nawet całej społeczności.
Powstało zatem nowe zjawisko społeczne, w którym jedna strona dążyła do zdoby-
cia informacji, a strona przeciwna starała się to udaremnić 1 .
Obecnie w zmaganiach o informacje szczególne znaczenie mają środki teleko-
munikacji i oprogramowanie komputerowe. Teoretycznie dzięki Internetowi został
stworzony niemalże nieograniczony dostęp do ogromnych zbiorów informacyjnych
na całym świecie. Zmagania o informacje finansowe, przemysłowe, technologiczne
czy wojskowe, stały się jednym z istotnych elementów życia społeczeństwa infor-
macyjnego.
O tym, że w ostatniej dekadzie XX w. nastąpił gwałtowny rozwój elektroniki
i znaczny wzrost intensywności obiegu informacji nie trzeba już przekonywać.
Teza ta była wielokrotnie udowadniana w licznych publikacjach i pracach nauko-
wych. Sytuacja, w której informacja stanowi podstawę działania, znalazła swoje
odzwierciedlenie w strukturze gospodarki, operacjach militarnych oraz realiach
życia społecznego. Elektronika sprawiła, że pojawiły się nowe sposoby zdobywa-
nia, przekazywania i przetwarzania informacji. W siłach zbrojnych elektronikę
wykorzystano w procesach rozpoznania, w systemach dowodzenia oraz w uzbroje-
niu. Na potrzeby „cyfrowego pola walki” stworzono nowe rodzaje amunicji o ce-
chach „inteligentnych”, a więc środki rażenia zdolne do samodzielnego rozróżnia-
1 Por. L. Ciborowski, Walka informacyjna , Toruń 1999, s. 9.
39
774832094.008.png 774832094.009.png 774832094.010.png 774832094.011.png 774832094.001.png 774832094.002.png 774832094.003.png
 
MAREK WRZOSEK
nia i wyboru celów uderzenia. Skrócono w sposób zasadniczy czas reakcji na dzia-
łanie strony przeciwnej i znacznie zwiększono stopień ruchliwości wojsk. Dlatego
też wielu teoretyków wojskowych wypowiada się, że perspektywiczne działania
zbrojne cechować się będą stale zmieniającą się sytuacją 2 . Już w końcu minionego
wieku wskazywano na fakt, że dowodzący operacją oraz bezpośrednio kierujący
walką będą musieli dysponować stosownymi do tego środkami wykrywania, loka-
lizacji i zwalczania obiektów przeciwnika. Dowódcy będą musieli mieć stworzone
warunki do szybkiego podejmowania decyzji oraz sprawnego, skrytego i natych-
miastowego wdrażania ich do realizacji 3 .
We współczesnym społeczeństwie informacyjnym żołnierz i cywil są, z punktu
widzenia systemów informacyjnych, spleceni ze sobą. To, jak świat cywilny –
świat biznesu, instytucji rządowych, stowarzyszeń nie nastawionych na zysk –
zdobywa, przetwarza, dystrybuuje i ochrania swe aktywa w postaci wiedzy, wpły-
wa zasadniczo na jakość zadań wypełnianych przez wojskowych 4 .
Eksperci i wojskowi wielu państw NATO zajmujący się prognozowaniem walki
zbrojnej w XXI w., uwzględniając postęp naukowo-techniczny, opracowali nową
koncepcję operacji połączonych 5 . Uważają oni, że charakterystyczną cechą przy-
szłych działań militarnych będzie selektywne oddziaływanie na przeciwnika środ-
kami broni „inteligentnej”, które we współdziałaniu z systemami walki elektro-
nicznej pozwalają na wykonywanie precyzyjnych uderzeń. W nowej koncepcji
przyjmuje się ponadto, że warunkiem koniecznym do prowadzenia skutecznych
działań w każdym obszarze jest wygranie walki informacyjnej. Oznacza to uzyska-
nie i utrzymanie przewagi przede wszystkim w obszarze informacji, którą należy
traktować jako czynnik, dzięki któremu każdy odbiorca może poszerzyć swoją
wiedzę na temat otoczenia wewnętrznego i zewnętrznego, a w efekcie podjąć wła-
ściwą decyzję i wdrożyć ją do praktycznego działania. W takim ujęciu walka
w obszarze informacji to działania, w których zarówno informacja, jak i dezinfor-
macja oraz propaganda są równocześnie bronią, jak i obiektem ataku 6 . Umiejsco-
wienie jednak wybranych zagadnień walki informacyjnej, po ogólnym obrazie
ewentualnych działań wojennych, wskazuje, iż rozważania będą dotyczyły głównie
tego rodzaju walki prowadzonej podczas konfliktu zbrojnego. Teza ta nie jest w pełni
uzasadniona, mając bowiem na uwadze zmagania o informacje, należy zdawać sobie
2 Zob. m.in.: B. Balcerowicz, Pokój i „nie-pokój” na progu XXI wieku , Warszawa 2002; Z. Ści-
biorek, Wojna czy pokój , Wrocław 1999; S. Koziej, Między piekłem a rajem. Szare bezpieczeństwo na
progu XXI wieku , Toruń 2006.
3 Por. Z. Ścibiorek, Wojna czy pokój? , Wrocław 1999, s. 119.
4 A. i H., Toffler, Wojna i antywojna , Wyd. Muza, Warszawa 1997, s. 222.
5 Zob.: M. Wiatr, Operacje połączone , Wyd. A. Marszałek, Toruń 2007; M. Gałązka, Koncepcja
Effects-based approach to operations nowe wyzwanie , „Myśl Wojskowa” 2006 nr 6, a także A. Ka-
czyński, M. Banasik, Prowadzenie przyszłych operacji NATO na zasadzie oczekiwanych rezultatów ,
„Myśl Wojskowa” 2006 nr 4 i 5.
6 A. Żebrowski, Walka informacyjna u progu XXI wieku , [w:] System informacji strategicznej .
Wywiad gospodarczy a konkurencyjność przedsiębiorstwa , red. R. Borowiecki, M. Romantowska,
Wyd. Difin, Warszawa 2006, s. 245.
40
774832094.004.png
 
ZMAGANIA O INFORMACJE WE WSPÓŁCZESNYCH ORGANIZACJACH
sprawę z tego, że rozwój naukowo-techniczny, technologiczny i organizacyjny,
a zwłaszcza informatyzacja naszego życia powodują, że stopniowo zmniejszają się
odległości, zacierają granice, a informacja w obszarze życia społecznego zaczyna
odgrywać coraz większą rolę 7 . Zatem zmagania o informacje to nie tylko domena
sił zbrojnych (walka informacyjna), to także – a może nawet przede wszystkim –
walka podmiotów państwowych, przedsiębiorstw międzynarodowych i globalnych
organizacji finansowych. W aspekcie tego pojawiają się coraz częstsze wypowiedzi
o rosnącej roli walki informacyjnej i konieczności uzyskania przewagi w obszarze
wiedzy.
Podstawowymi narzędziami w zmaganiach o informacje są telekomunikacja
i technika informatyczna, które służą do szybkiego i skrytego oddziaływania zarów-
no na cywilne, jak i wojskowe systemy informatyczne strony przeciwnej w taki
sposób, aby skutecznie je zakłócać bądź uniemożliwiać ich użytkowanie. Oddzia-
ływania te to m.in. świadome i celowo wprowadzane do systemów informatycz-
nych potencjalnego przeciwnika, obok przekazów prawdziwych, treści niepraw-
dziwe (dezinformacja). Wielość różnych wiadomości sprawia, że odbiorca nie jest
w stanie odróżnić informacji prawdziwej od fałszywej. Tym samym staje się on
obiektem (przedmiotem) agresji organizatorów świadomie przygotowanej i prowa-
dzonej walki informacyjnej 8 .
Należy zaznaczyć, że podczas ostatnich konfliktów zbrojnych (wojna w Zatoce
Perskiej, uderzenie na Libię, czy konflikt Bałkański) stosowano elementy walki
informacyjnej. Amerykańscy eksperci wojskowi, analizując przebieg, charakter i wy-
niki wojny w rejonie Zatoki Perskiej, twierdzą, iż była to pierwsza wojna nowego
typu. Walka informacyjna, będąca uzupełnieniem tradycyjnych metod działań
zbrojnych, przyczyniła się do skuteczności uderzeń ogniowych na wojska irackie 9 .
Dezinformacja oraz manipulacja informacjami prowadzona w sieciach dowodzenia
irackich wojsk, doprowadziła do tego, że dowódcy różnych szczebli nie byli zdolni
do rozróżnienia informacji prawdziwych od fałszywych. W ramach walki informa-
cyjnej wykorzystano zespół wzajemnie powiązanych środków zakłócania elektro-
nicznego, które doprowadziły do naruszenia systemu łączności i dowodzenia.
Wiele państw, wychodząc naprzeciw nowym wyzwaniom prowadzi praktyczne
przygotowania do walki informacyjnej, tworząc w ramach struktur państwa 10 oraz
wszystkich rodzajów sił zbrojnych jednostki przeznaczone do nowego rodzaju wal-
ki 11 . Ponadto organizuje się treningi, których celem jest praktyczne wypracowanie
7 Zob. szerzej M. Castells, Społeczeństwo sieci , PWN, Warszawa 2007.
8 Zob. M. Gałązka, Zasady prowadzenia walki informacyjnej , „Kwartalnik Bellona” 2007 nr 1,
s. 73–76.
9 Zob.: Wojna w Iraku, oceny naszych ekspertów , „Biuletyn AON” 2003 nr 2(14) oraz S. Koziej,
Między piekłem a rajem. Szare bezpieczeństwo na progu XXI wieku , Toruń 2006, s. 185–211.
10 Polska policja dysponuje jednostkami do zwalczania cyberprzestępczości. Zob. „Kwartalnik
Policyjny” 2009 nr 1, niemal cały numer poświęcono cyberprzestrzeni (szanse i zagrożenia). Podobne
struktury posiada ABW.
11 Zob.: R. Czulda, Obrona przez atak , „Polska Zbrojna” nr 33, z dnia 16 sierpnia 2009 r., s. 45
oraz R. Rybicki, Prawo do cyberobrony , „Polska Zbrojna” nr 35 z dnia 30 sierpnia 2009 r., s. 44–45.
41
774832094.005.png
 
MAREK WRZOSEK
metod zakłócania, a także uniemożliwienie korzystania z różnych systemów infor-
matycznych używanych przez przeciwnika 12 .
Pojęcie „walka informacyjna”, chociaż coraz częściej stosowane nie tylko w woj-
skowym, ale także w cywilnym obszarze działalności, nie jest dotychczas w pełni
i zadowalająco zdefiniowane. Pojęcie „walka” z naukowego punktu widzenia nie
wzbudza kontrowersji. Według Tadeusza Kotarbińskiego walka jest interpretowana
jako: „wszelkie działania przynajmniej dwupodmiotowe (przy założeniu, że zespół
może być podmiotem), gdzie jeden przynajmniej z podmiotów przeszkadza dru-
giemu” 13 . Walka w ujęciu T. Kotarbińskiego utożsamiana jest z kooperacją nega-
tywną. Są to zatem wszelkie działania zbiorowe, w których biorą udział przynajm-
niej dwa układy, przy czym jeden z nich przeszkadza drugiemu. Układy te dążą do
celów niezgodnych, o czym wzajemnie wiedzą, planując zaś swoje postępowanie
uwzględniają przeszkadzające działanie strony przeciwnej 14 .
Militarny wymiar walki informacyjnej
Pojęcie „walka informacyjna” (ang. Information warfare ) wywodzi się z no-
menklatury wojskowej 15 . W dużej części opracowań (zwłaszcza z końca minionego
wieku) pojęcie „walki informacyjnej” odnosi się w zasadzie tylko do aktywności
militarnej, a więc działań prowadzonych przez siły zbrojne stron ewentualnego
konfliktu i służących uzyskaniu przewagi informacyjnej nad przeciwnikiem przez
zniszczenie lub uszkodzenie jego zasobów informacyjnych oraz wojskowych sys-
temów telekomunikacyjnych.
Zgodnie z przyjętą w NATO definicją: „walka informacyjna to działania in-
formacyjne prowadzone w okresie kryzysu lub konfliktu zbrojnego, z zamiarem
promowania określonego celu politycznego lub wojskowego, w odniesieniu do wska-
zanego przeciwnika lub przeciwników. Jej elementami wykonawczymi są operacje
informacyjne dotyczące działań wspierających, wyselekcjonowane cele polityczne
i wojskowe, podejmowane z zamiarem wpłynięcia na decydentów i polegające na
oddziaływaniu na procesy informacyjne atakowanej strony, procesy oparte na in-
formacji oraz systemy dowodzenia łączności i rozpoznania, przy równoczesnym
zapewnieniu odpowiedniej ochrony własnemu systemowi informacyjnemu” 16 .
Ofensywne formy walki informacyjnej stanowią nową kategorię zagrożeń asy-
metrycznych. Ich skuteczność jest wynikiem uzależnienia państw i gospodarek od
systemów informacyjnych stanowiących podstawę funkcjonowania systemów wy-
pracowania decyzji. Taka sytuacja umożliwia agresorowi skuteczne blokowanie
12 Zob. M. Rybarczyk, Mundur dla hakera , „Newsweek” z dnia 2 września 2007 r., s. 32–35.
13 T. Kotarbiński, Traktat o dobrej robocie , Wrocław 1982, s. 221.
14 Zob. L. Ciborowski, Walka informacyjna , op. cit.
15 Zob.: G J. Rattray, Wojna strategiczna w cyberprzestrzeni , Warszawa 2004; D. Denning, Wojna
informacyjna i bezpieczeństwo informacji , WNT, Warszawa 2002.
16 Zob. P. Gawliczek, J. Pawłowski, Zagrożenia asymetryczne , AON, Warszawa 2003, s. 42.
42
774832094.006.png
 
ZMAGANIA O INFORMACJE WE WSPÓŁCZESNYCH ORGANIZACJACH
lub opóźnianie procesów decyzyjnych, co może mieć szczególnie niebezpieczne kon-
sekwencje w przypadku synergicznego wpływu kilku form oddziaływania na sys-
temy informacyjne równocześnie.
Pierwszym polskim autorem w mundurze, który kompleksowo przedstawił za-
łożenia walki informacyjnej w kontekście militarnym, był pułkownik Leopold Ci-
borowski. Autor „Walki informacyjnej 17 ” zauważył, że w systemie informacyjnym
wojsk tak źródła informacji, jak i układy odbierające są dostosowane nie tylko do
spełniania swej roli w przestrzeni widma elektromagnetycznego. Dostosowywane są
również do funkcjonowania w przestrzeni fal sprężystych, efektów magnetycznych
i efektów chemicznych, przez pryzmat czego również możliwe jest identyfikowa-
nie stanu aktualnego pola walki. Zatem destrukcyjne oddziaływanie na tego rodza-
ju nośniki informacji również będzie powodować wnoszenie entropii informacyjnej
do systemu. Wszystko to zdaje się potwierdzać tezę, że na informację w sposób
bezpośredni nie można oddziaływać. Możliwe jest to tylko w sposób pośredni,
czyli przez trzy materialne elementy układu (systemu) informacyjnego, którymi są
źródła informacji, nośniki komunikatów i układy odbierające. Dlatego przedmio-
tem walki informacyjnej nie jest informacja, ale system informacyjno-sterujący 18 .
W walce zbrojnej układy informacyjne zaangażowanych stron posiadają duży
stopień skomplikowania, jak również dwoiste przeznaczenie. Są systemami służą-
cymi do zdobywania informacji o przeciwniku i obszarze działań sił zbrojnych oraz
do przekazywania informacji o własnym potencjale walki i jego sytuacji, a także
dowodzenia i kierowania uzbrojeniem. Dlatego też ich strukturę tworzą dwa sprzę-
żone ze sobą podsystemy:
pierwszy – rozpoznania, służący do zdobywania informacji;
drugi – dowodzenia wojskami i kierowania uzbrojeniem (środkami walki).
Uwzględniając natomiast reguły kooperacji negatywnej, do działania noszącego
znamiona walki należy jeszcze włączyć dwa przeciwnie skierowane podsystemy:
pierwszy – zakłócania informacyjnego, ukierunkowany w swej funkcjonal-
ności na wnoszenie entropii informacyjnej do komunikatów systemu informacyj-
nego przeciwnika i destrukcji fizycznej do ich nośników;
drugi – obrony informacyjnej, ukierunkowany na przeciwdziałanie rozpo-
znaniu i zakłócaniu informacyjnemu przeciwnika.
Oznacza to, że walka informacyjna to kooperacja negatywna wzajemna, reali-
zowana w sferze zdobywania informacji, zakłócania informacyjnego i obrony in-
formacyjnej, gdzie każdemu działaniu jednej strony przyporządkowane jest działa-
nie antagonistyczne strony drugiej 19 .
17 L. Ciborowski – profesor doktor habilitowany, w 1999 roku kierownik katedry w Wydziale
Wojsk Lądowych Akademii Obrony Narodowej. Jego działalność naukowa koncentrowała się wokół
zagadnień rozpoznania i walki elektronicznej. W prowadzonych badaniach zajmował się wówczas
teorią informacji i jej transformacjami na grunt walki zbrojnej, zob. L. Ciborowski, Walka informa-
cyjna , Wyd. Europejskie Centrum Edukacyjne, Toruń 1999.
18 L. Ciborowski, Walka informacyjna , op. cit., s. 68.
19 Ibidem, s. 187.
43
774832094.007.png
 
Zgłoś jeśli naruszono regulamin