Wiersze i piosenki.pdf

JONASZ KOFTA

WIERSZE I PIOSENK

str. 1

A my jak dzieci

Wiosennej burzy zielona grzywa

Horyzont smuży, bruki obmywa

A my naprzeciw

Jak dzieci

Skaleczy serce bolesna drwina

Świat się nie kończy i nie zaczyna

A my naprzeciw

Jak dzieci

Oby nam dane było najwięcej

Otwarte oczy i czułe serce

A my naprzeciw

Jak dzieci

Jest frasobliwa radość istnienia

Kto nie przeżywa świata nie zmienia

A my naprzeciw

A my z nadzieją

A my jak dzieci

Niech nas wyśmieją

My pomachamy do nich z daleka

Zbyt długa droga jeszcze nas czeka

Anastazja

Biełaja nocz' nieukojona

Bielą i bólem

Tiomnaja grust' uspokojona

Pistoletową kulą

W Sant Petersburgu w białą noc

Ktoś dziwny idzie ulicą

Lśnią załatyje epolety i biełoje lico

Skłamała mu Pikowa Dama

Od jej piękności ślepł

Przegrał, co kochał: żądzę, pieniądze

I zaraz sobie strzeli w łeb

Anastazja Pietrowna: Ramans

Anastazja Pietrowna, Anastazja

Kto ty jesteś?

str. 2

Europa czy Azja?

Twoi biełyje ruki

Twoi czornyje głaza

Tak czornyje, czto bolsze nielzia!

Anastazja Pietrowna, Anastazja

Pół na pół wódka i małmazja

Tyś liryka, deliryka w sztok!

Anastazja

Proszę Panią

Odwróć wzrok!

Biełaja nocz' nieukochana

Bólem i bielą

Tiomnaja grust' uspokojona

I lata dzielą

W Sankt Petersburgu w białą noc

Ktoś śmiał się w dorożce na moście

Śmiał się czy płakał, wsio rawno

Wszystko z miłości

A głos to taki gruby miał

I w takie uderzał forte

Że durak jamszczik wydumał:

Wiezu kakowa to czorta!

Anastazja Pietrowna: Ramans

Anastazja Pietrowna, Anastazja

Biełaja nocz' już zakończona

Bielą i bólem

Coś w dur zadrżało, a coś w moll

Urwanym trylem

W Sant Petersburgu białym rankiem

Dziewczyna odsuwa firankę

Gdzieś na Prospekcie tli się coś

Sinoróżowym dymkiem

Zasnął idiota nad ruletą

I piękny sen miał on

Cokolwiek będzie, wszystko nie to

Tak trudno trafić w tamten ton

Anastazja Pietrowna: Ramans

Anastazja Pietrowna, Anastazja

Kto ty jesteś?

Europa czy Azja?

Twoi biełyje ruki

Twoi czornyje głaza

Tak czornyje, czto bolsze nielzia

Anastazja Pietrowna, Anastazja

Pół na pół wódka i małmazja

Tyś liryka, deliryka, trans

Anastazja Pietrowna

Ja praszu Was

Ja praszu Was...

Para kanczit' ramans

str. 3

Autobusy zapłakane deszczem

Łezka do łezki

Aż będę niebieski

W smutnym kolorze blue

Jak chłodny jedwab

Pustego nieba

Zaśpiewa

Kolor blue

Autobusy zapłakane deszczem

Wożą ludzi od siebie do siebie

Po błyszczącym mokrym asfalcie

Jak po czarnym gwiaździstym niebie

Od tygodnia leje w tym mieście

Ścieka wilgoć po sercu i palcie

Z autobusu spłakanego deszczem

Liczę gwiazdy na mokrym asfalcie

Łezka do łezki

Aż będę niebieski

W smutnym kolorze blue

Jak chłodny jedwab

Pustego nieba

Zaśpiewa

Kolor blue

Autobusy zapłakane deszczem

Jak ogromne polarne foki

Przepływają w hamulców piskach

Wydmuchują spalin obłoki

Po zmęczonych grzbietach ich dreszczem

Przelatują neonów błyski

Autobusy zapłakane deszczem

Mają takie sympatyczne pyski

Łezka do łezki

Aż będę niebieski

W smutnym kolorze blue

Jak chłodny jedwab

Pustego nieba

Zaśpiewa

Kolor blue

str. 4

Bajka 1002-ga

Żył, o Efendi, w pięknym kraju

Kędy gorący, korzenny ląd

Władca - co oprócz innych zwyczajów

Miał tysiąc dwieście czterdzieści żon

(Może się mylę o jedną żonę

Bo wszystkie były zaokrąglone)

Władca nie lubił bałaganu

Intryg, w przedsionku przepychania

Żony więc ponumerowano

Uczciwą drogą losowania

By w usprawnieniach swych nie spocząć

I wszystko mieć w każdej porze

Kazał zbudować kryty taśmociąg

Między haremem a własnym łożem

(Sadzono w taśmę kolejne żony

Włączył - i był zadowolony)

Aż - jak kroniki stare podają -

Taśmociąg zawył, zachrzęścił

Stanął! - A w całym Seraju

Nie było zamiennych części

Wnet po pałacu rozniosło się

Że plan się chyba wali

W łożu jest żona 508

A części nie dostarczyli

(Zawsze są takie kłopoty

Kiedy w rozruchu prototyp)

Władca w sypialni kąt wtulony

Przeżywa nudy dramat

Na taśmie więdną nowe, nie użyte żony

A w łożu wciąż ta sama

Nawet niebrzydki biust ma

Ta moja żona pięćset ósma

Dalej nie można przy dzieciach -

Patrz: van de Velde plansza trzecia

Coraz to nowych doznań

Zapragnął władca jak byle łasuch

We dwoje przecież wiele można

Gdy ma się chwilę czasu

Pierzchło zmęczenie i znudzenie

Haremu masą przerobową;

Cieszył się z tego niestrudzenie

Choć nie był wcale Casanovą

(Rzeczy w szczegółach streścić nie potrafię

Nie popadając w pornografię)

str. 5

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: