* Do wody, w której kąpano dziecko, Słowianie zwykli wrzucać węgielek. Miało to na celu odstraszenie złych mocy.
* Dzisiejszą kontynuacją słowiańskiego kultu ognia jest katolickie święto Matki Boskiej Gromnicznej (2 lutego), kiedy to w kościołach świeci się woskowe świece, a każdy stara się nie dopuścić do tego, żeby niesiona przez niego z kościoła do domu świeca nie zgasła. Panuje przekonanie, że chronią one przed uderzeniem pioruna, pożarem i innymi nieszczęściami.
* Istnieje przesąd, że drewna z drzewa w które uderzył piorun (Perun) nie można używać do budowy czegokolwiek; nadaje się ono jednak do wyrobu instrumentów muzycznych.
* Krzyż dziesiątki stuleci temu był świętym znakiem solarnym, symbolem słońca, ognia, a także płodności, o czym jednoznacznie świadczą ustalenia historyków, potwierdzone odkryciami archeologów.
* Na ziemiach polskich znajdują się dziesiątki miejscowości, których nazwy pochodzą od imion bóstw i demonów ze słowiańskiego panteonu. Np: Perun (Perkowice, Pierkunowo, Piergozy) Bies (Bieszczady, Biesa, Biesowo) Czort (Czartoryja, Czartoria) Swarog (Swarzędz)
* Niedziela – uznawana za typowo chrześcijański dzień święty – nie była bynajmniej ustanowiona na pamiątkę zmartwychwstania Chrystusa i ma rodowód solarny. Jest to obchodzony od zamierzchłej starożytności dzień słońca, który wprowadził do chrześcijaństwa na mocy wydanego przez siebie edyktu, cesarz Konstantyn Wielki w roku 321 po Chrystusie.
* Pochodzenie symboli przypisanych świętu Wielkiej Nocy jest bardzo różnorakie – judejskiemu barankowi towarzyszy jajko, słowiański symbol życia i płodności; “palma”, która tylko nazwę zawdzięcza chrześcijaństwu, a tak naprawdę jest pozostałością po starosłowiańskim kulcie drzew; oraz zając, nieodłączny towarzysz Ostary, germańskiej bogini płodności.
* Rzucanie w nowożeńców ryżem “na szczęście” ma związek ze starosłowiańskim zwyczajem – obsypywanie ziarnem miało zapewnić płodność i obfite zbiory.
* Słowianie jako pierwsi zaczęli chmielić piwo. Znaleziska archeologiczne świadczą, że na obszarze odpowiadającym dzisiejszej Polsce piwo było wytwarzane od zarania dziejów. Słowiańskie piwo było lekkie, musujące, zielonkawe i wyrabiane początkowo z drobno zmielonej pszenicy.
* Słowianie nie gasili ognia powstałego na skutek uderzenia pioruna, uważając to za świętokradztwo. Ogniowi pochodzącemu z nieba pozwalano strawić cały dobytek.
* Topory, związane z Perunem i posiadające magiczną moc, starożytni Słowianie zwykli wkładać pod łoża rodzących kobiet, co miało zapewnić przyjście na świat zdrowego dziecka.
* Tradycja skakania przez ogień w Noc Kupały (dziś św. Jana) pochodzi również z czasów przedchrześcijańskich. Słowianie traktowali ogień z ogromną czcią i szacunkiem – skakanie przezeń miało chronić, uzdrawiać i oczyszczać.
* Zawiązywanie czerwonej wstążeczki na szczebelku łóżeczka niemowlęcia “na szczęście” to nic innego, jak tylko próba uchronienia malucha przed porwaniem przez dziwożonę, zwaną inaczej mamuną.
* Zwyczaj podawania 12 potraw na stole wigilijnym bierze swój początek w obrzędach przedchrześcijańskich, polegających na składaniu podziękowania bóstwom za wszystko to, czym obdarzyły gospodarzy przez 12 miesięcy roku.
Tangerion