Typ studiów: studia licencjackie
Specjalności: ratownictwo medyczne
1. Jednostka uczelniana odpowiedzialna za realizację programu nauczania:
2. Osoba odpowiedzialna za realizację programu nauczania:
Kierownik jednostki: prof. dr hab. Juliusz Jakubaszko, prof. nadzw. AM
3. Liczba godzin dydaktycznych, II rok, semestr trzeci:
· wykłady - 10 godzin
· ćwiczenia - 20 godzin
Liczba godzin dydaktycznych, II rok, semestr czwarty:
4. Forma zaliczenia przedmiotu: zaliczenie
5. Cele kształcenia:
· Nabycie umiejętności w zakresie medycznych czynności ratunkowych w warunkach przedszapitalnych
· Nabycie umiejętności w zakresie kwalifikowanego transportu ciężko rannego
6. Treści kształcenia:
Tematy wykładów:
1. Podstawy prawne struktur medycyny ratunkowej w Polsce. Standardy funkcjonowania służb ratowniczych.
2. Zasady opracowania lokalnych i regionalnych planów zabezpieczenia katastrof.
3. Organizacja działań ratunkowych podczas zdarzeń masowych i katastrof.
4. Postępowanie ratownicze w narażeniu na substancje chemiczne, bioterroryzmie i skażeniu promieniotwórczym.
5. Stany zagrożenia życia pochodzenia wewnętrznego: metaboliczne i endokrynologiczne
6. Stany zagrożenia życia pochodzenia wewnętrznego: ostra niewydolność oddechowa
7. Stany zagrożenia życia pochodzenia wewnętrznego: wstrząs
8. Obrażenia ciała: uraz czaszkowo - mózgowy, uraz kręgosłupa i rdzenia kręgowego
9. Obrażenia ciała: uraz klatki piersiowej
10. Obrażenia ciała: uraz jamy brzusznej
11. Obrażenia ciała: urazy kończyn
12. Obrażenia ciała: obrażenia wielomiejscowe
Tematy ćwiczeń:
1. Organizacja ratownictwa medycznego w wypadkach
2. Zabezpieczenie miejsca wypadku i katastrofy
3. Zadania służb ratowniczych na szczeblu podstawowym, wojewódzkim i regionalnym
4. Zasady zabezpieczenia imprez masowych
6. Standardy wyposażenia karetki reanimacyjnej i śmigłowca ratunkowego - nowe technologie
7. Leki dostępne w karetce R - zasady przygotowania i podania
8. Resuscytacja dorosłych ALS
9. Resuscytacja dzieci PALS
10. ABC resuscytacji okołourazowej, odmienności resuscytacji – ciąża, hipotermia, utonięcie. Zapewnienie drożności dróg oddechowych – bezprzyrządowe, przyrządowe
11. Postępowanie z pacjentem we wstrząsie
12. Postępowanie z pacjentem przy obrażeniach wielomiejscowych
13. Postępowanie w urazie czaszkowo-mózgowym i urazie kręgosłupa
14. Postępowanie w urazie klatki piersiowej
15. Postępowanie w urazie jamy brzusznej
16. Postępowanie w urazach kończyn
17. Zwalczanie bólu w warunkach przedszpitalnych
18. Monitorowanie podstawowych funkcji życiowych w transporcie ciężko chorych
19. Etyka działań ratowniczych
7. Wykaz umiejętności:
W wyniku realizacji treści kształcenia student powinien:
1. Posiadać umiejętności oceny i zabezpieczenie miejsca zdarzenia
2. Posiadać umiejętność medycznej klasyfikacji rannych
3. Umieć zapewniać drożność dróg oddechowych
4. Umieć zapewniać dostęp do naczynia krwionośnego
5. Posiadać umiejętność wykonywania unieruchomień złamań i transportowania
6. Znać kompleksowe postępowanie u pacjentów we wstrząsie
7. Podejmować działania ratownicze w różnych stanach zagrożenia zdrowia i życia: pochodzenia wewnętrznego i zewnętrznego
8. Metody kształcenia:
Ćwiczenia ( w tym ćwiczenia praktyczne przy fantomach, zajęcia w Klinice Medycyny Ratunkowej – przy łóżku chorego ), wykłady w systemie multimedialnym, dyskusja, metody aktywizujące ( studium przypadku, praca w grupach ).
9. Warunki zaliczenia przedmiotu:
Obecność na zajęciach, efektywne przygotowanie się do zajęć, wykazanie się znajomością zagadnień oraz umiejętnościami praktycznymi realizowanymi na zajęciach ( pozytywne zaliczenie pisemnych referatów problemowych, kolokwiów oraz pozytywne zaliczenie praktyczne: tj. podstawowych czynności resuscytacyjnych na fantomie ).
10. Literatura obowiązkowa:
1. Cline D. M., O. John. Ma, J. Tintinalli, Gabor, D. Kellen, J. Stephan Stapczyński: Medycyna ratunkowa Urban&Partner 2003,wydanie polskie pod red.J.Jakubaszki
2. Colquhoun M. C., A. J. Handley, T. R. Evans, pod red. J. Jakubaszki, ABC resuscytacji, Górnicki 2002.
3. Curie D. G.: Postępowanie w urazach głowy, a - medica press , Bielsko – Biała 1994.
4. Driscoll P. A.: Doraźne leczenie urazów, PZWL 1997
5. Driscoll P.A.,wydanie polskie pod red.J.Jakubaszki.: ABC postępowania w urazach, Górnicki 2003
6. Jakubaszko J.:Medycyna ratunkowa – nagłe zagrożenia pochodzenia wewnętrznego, Górnicki 2003
7. King Christopher, Fred M. Henretig, pod red. J. Jakubaszki: Podręczny atlas zabiegów ratunkowych u dzieci, Urban 2003.
8. Kokot F.: Diagnostyka różnicowa objawów chorobowych, PZWL Warszawa 1998.
9. Kokot F.: Ostre stany zagrożenia życia w chorobach wewnętrznych, PZWL 2000.
10. Konieczny Jerzy: Zarządznie w sytuacjach kryzysowych, wypadkach i katastrofach. Poznań – Warszawa, 2001.
11. MaciejewskiM., Torbiński A.: Poradnik dyżuranta, PZWL, 2001.
12. Plantz Scott H., Jonatan N. Adler, pod red. J. Jakubaszki: Medycyna ratunkowa, Urban&Partner 2000.
13. Singel A. J., Byrstein J. L., Schiavone F. M.: Poradnik lekarza izby przyjęć, PZWL 2001.
14. Strange Gary R., William R. Ahrens, Robert W. Schafermeyer, William C. Toepper, pod red. J. Jakubaszki: Medycyna ratunkowa wieku dziecięcego, Urban 2003.
15. Szajewski J., Feldman R., Glińska – Serwin M.: Leksykon ostrych zatruć, PZWL 2000.
16. Szajner – Mozart I., Wójcik – Skierucha E.: Ostre zatrucia u dzieci, PZWL 2000
17. Weilemann L. S., Reinnecke H. J.: Zatrucia – postępowanie w stanach nagłych, PZWL 1998.
18. Wyatt J. P., Illingworth R. N., Clancy M. J., Munro P., Robertson C. E.: Podręcznik doraźnej pomocy medycznej, PZWL 2001.
11. Literatura uzupełniająca:
1. Hamilton Glenn C., Arthur B. Sanders, Gary R. Strange, Alexander T. Trott: Emergency medicine an approach to clinical problem – solving, 1991..
2. Schreder M.: Teoria i doświadczenie w ratownictwie. SAPSP Poznań 1999 P., Schua R. – wydanie polski pod redakcja Zbigniewa Rybickiego: Postępowanie w nagłych przypadkach, Urban&Partner 2002
12. Samokształcenie:
1. Podstawowe wiadomości dotyczące anatomii i fizjologii układu nerwowego, kostnego.
2. Opis działania podstawowych leków stosowanych w karetkach „R” i szpitalnym oddziale ratunkowym.
3. Podstawowy zakres norm diagnostycznych.
kajfaszyst