!opis książki.txt

(2 KB) Pobierz
Tytuł: Niebieski autobus
Autor: Barbara Kosmowska
Język oryginalny: polski
Kategoria: Literatura piękna
Gatunek: literatura współczesna polska
Forma: powieć
Wydanie ksišżki nagrywanej: Wydawnictwo Zysk i Spółka
Rok wydania: 2004

Rodzaj: audioksišżka
Wersja językowa: polska
Treć: pełna
Rok nagrania: 2004
Czyta: Hanna Kinder-Kiss
Czas trwania: ~11 godz. 54 min.
Rozmiar: ~163 MB (12 plików)
Format: MP3 (KBPS:32, KHZ:22, mono)

Opis ksišżki:
Mika Pietkiewicz dorasta razem z kasztanem na podwórku ubogiej kamienicy. Dorasta do przyjani i miłoci. Dziecięca ufnoć pozwala jej odnaleć się w rzeczywistoci ustanowionej przez dorosłych, a więc architektonicznie nie zakrojonej na potrzeby małej dziewczynki. Ten wiat, ani ładny, ani brzydki, został wypełniony ciepłem i młodzieńczymi marzeniami, które ostatecznie wygrywajš z tym, co potocznie zwyklimy nazywać zdroworozsšdkowš postawš wobec życia. Historia w powieci jest tylko tłem, które tłumaczy, dopisuje i ilustruje tę indywidualnš biografię, odciniętš w konkretnym czasie i realnej przestrzeni. Powieciowy wiat, wykreowany z życzliwym dystansem do wszystkiego, co minione, każdego dnia powiększa się o nowe wyzwania i wybory. 

"Niebieski autobus" przynosi kilka ważnych tematów, a o ich pierwszeństwie decyduje czytelnicza wrażliwoć. Jest więc lirycznym studium pierwszej miłoci. Tej najważniejszej, bo jedynej. Jest też przekornš opowieciš o społecznym i intelektualnym awansie, który dla Miki Pietkiewicz oznacza pełne porozumienie z sobš i własnymi oczekiwaniami, ponieważ awans staje się mšdrym powrotem, nie chaotycznš ucieczkš w pozory. Tym wewnętrznym zmaganiom bohaterki towarzyszš obecne na każdym etapie jej życia pytania o wartoci najważniejsze... 

Niebieski autobus w nowej ksišżce Kosmowskiej nie jest jedynym reliktem minionych czasów. Podobnie jak inne atrybuty nie tak dawnej rzeczywistoci, staje się mimowolnym łšcznikiem pomiędzy dwiema historiami: tš dziecięcš, odnotowanš bystrym i szczerym spojrzeniem narratorki, oraz dojrzałš, do której dociera się po kocich łbach własnych pragnień i potrzeb. 

Gospodarzem obu tych wiatów jest inteligentna i wrażliwa dziewczyna. Mogłaby, wzorem innych, wyzwolić się z dusznej atmosfery rodzinnego domu, przesyconej oparami samogonowych marzeń o lepszym życiu. Mogłaby wykupić bilet w jednš stronę, raz na zawsze zamykajšc za sobš drzwi do przeszłoci. Mogłaby wreszcie stać się jeszcze jednš płaczšcš nad dziedzictwem przeszłoci ofiarš systemu rodzinnych wypaczeń i niedoskonałoci. Ale tak byłoby zbyt prosto. Dlatego otrzymujemy opowieć o wielkiej sztuce akceptacji i to wcale nie kosztem siebie, gdyż prawdziwa zgoda na wiat zawsze pozostaje zgodš z samym sobš. Każda z kreowanych przestrzeni, do której dotrzeć można niebieskim, zdezelowanym autobusem, bywa mieszna i jednoczenie przerażajšca. Jak życie. Ono też takie jest.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin