Krzysztof Chomiczewski-ZAGROŻENIE BIOTERRORYZMEM.pdf

(83 KB) Pobierz
239624278 UNPDF
PRZEGL EPIDEMIOL 2003;57:349-53
Krzysztof Chomiczewski
ZAGROŻENIE BIOTERRORYZMEM
Wojskowy Instytut Higieny i Epidemiologii im. Gen. K. Kaczkowskiego
w Warszawie
Dyrektor: Marek Janiak
W artykule przedstawiono aktualne poglądy na zagrożenie terroryzmem
z użyciem broni biologicznej. Scharakteryzowano to zjawisko, przedsta­
wiono niektóre z dotychczas znanych zamachów bioterrorystycznych,
źródła uzyskania przez terrorystów patogenów oraz sposoby i możliwości
działań bioterrorystów.
Słowa kluczowe: broń biologiczna, bioterroryzm, zagrożenie
Key words: biological weapon, bioterrorism, threat
Broń biologiczna pozostaje jednym z najgroźniejszych środków masowego rażenia.
Mimo międzynarodowych uregulowań prawnych zakazujących jej stosowania (Protokół
Genewski z 1925 roku, Konwencja o zakazie produkcji, magazynowania broni biologi­
cznej i jej zniszczeniu z 1972 roku) istnieje ciągle niebezpieczeństwo użycia tej broni,
zarówno do prowadzenia działań wojennych, głównie w konfliktach lokalnych jak i do
celów terrorystycznych. Tylko 162 państwa podpisały Konwencję z 1972 roku, zaledwie
144 ją ratyfikowały, nie wszystkie z nich przestrzegały i przestrzegają zawartych tam
przepisów. W związku z potwierdzonymi informacjami o prowadzeniu przez niektóre
kraje programów rozwoju broni biologicznej oraz zabiegami grup terrorystycznych
o uzyskanie dostępu do tej broni istnieje realne zagrożenie użycia jej jako narzędzia
agresji.
Terroryzm, chociaż znany niemal od zarania ludzkości, w końcu ubiegłego wieku
i w czasach współczesnych stał się jednym z najgroźniejszych zjawisk zagrażających
krajom i społeczeństwom, i to nie tylko bezpieczeństwu zwykłych ludzi, ale wręcz
stabilności demokratycznych systemów państwowych i rozwojowi ekonomicznemu
państw oraz regionów. Współcześnie działający terroryści stosują przemoc w niespoty­
kanej dotąd skali, doskonalą i brutalizują metody działania a poprzez rozwijanie
powiązań międzynarodowych to groźne zjawisko ulega globalizacji, zagrażając zdaniem
niektórych ekspertów nawet przetrwaniu naszej cywilizacji.
Przyczyny tego zjawiska są złożone i nie w pełni zrozumiałe dla normalnie myślących
ludzi. Głównych przyczyn rozwoju tej plagi należy szukać w narastających różnicach
między biednymi i bogatymi krajami oraz społeczeństwami a także wzrostem funda-
350
K Chomiczewski
Nr 2
mentalizmu i fanatyzmu religijnego, nacjonalizmu oraz nietolerancji wśród różnych
grup narodowościowych, religijnych i kulturowych. Związane są z tym liczne konflikty
interesów ekonomicznych, terytorialnych i społecznych. Próba dokładniejszej analizy
tego zjawiska znacznie przekracza kompetencje autora oraz temat i ramy tego donie­
sienia.
Ocenia się, iż aktualnie na całym świecie istnieje ponad 30 większych i zorganizo­
wanych organizacji terrorystycznych, przy czym część z nich ma mniej lub bardziej
jawne wsparcie rządów niektórych państw. Nie ma możliwości oszacowania liczby
drobnych grup, pojedynczych przestępców i psychopatów, którzy również mogą doko­
nywać zamachów terrorystycznych.
Według źródeł z Departamentu Stanu, od 1997 roku nasiliły się działania przedsta­
wicieli niektórych krajów arabskich mające na celu pozyskanie z kilkunastu laborato­
riów zajmujących się w byłym ZSRR produkcją broni biologicznej, drobnoustrojów
oraz technologii ich hodowli a także pozyskanie naukowców zajmujących się wcześniej
ofensywnym radzieckim programem rozwoju broni biologicznej. Są też sygnały
o licznych przypadkach kradzieży szczególnie niebezpiecznych mikroorganizmów,
w tym wirusa ospy prawdziwej, pałeczek dżumy czy szczególnie zjadliwych szczepów
laseczek wąglika z instytutów z Rosji, Gruzji i Kazachstanu. W wielu krajach prowadzi
się nadal wyrafinowane badania nad środkami broni biologicznej pod pozorem pro­
dukcji szczepionek. W takich przypadkach udowodnienie wytwarzania broni biologi­
cznej jest niezwykle trudne. Receptury otrzymywania wielu czynników biologicznych są
również osiągalne w internecie.
Znamy cały szereg przypadków użycia broni masowego rażenia do celów terrorysty­
cznych. Według danych amerykańskich (Monterey Institute of International Studies)
w latach 1900-1999 zanotowano 415 przypadków takich zamachów z użyciem czyn­
ników chemicznych, biologicznych i materiałów rozszczepialnych. Liczba takich zdarzeń
zaczęła gwałtownie wzrastać w latach dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku. Do 1990
roku FBI prowadziło średnio w ciągu roku nie więcej niż dwanaście dochodzeń w ta­
kich sprawach, w 1997 roku było ich już 74, a w 1999 roku aż 181. W 80% były to na
szczęście mistyfikacje. Pozostałe zdarzenia były jednak prawdziwe, lecz miały na ogół
ograniczony zasięg lub z różnych powodów były nieudane. Do najbardziej znanych
zamachów bioterrorystycznych lub ich prób należy skażenie przez przedstawicieli sekty
Rajneeshee bakteriami Salmonella Typhimurium pojemników z sałatkami w czterech
restauracjach w miejscowości The Dalles w stanie Oregon w 1984 roku. Zachoro­
wało 751 osób, z których 45 wymagało hospitalizacji. W roku 1995 technik labora­
toryjny z Ohio posługując się sfałszowanym blankietem firmowym zamówił w firmie
dostarczającej preparaty biomedyczne bakterie Yersinia pestis. Dzięki podejrzliwości
i czujności personelu tej firmy, zawiadomione FBI zidentyfikowało i zatrzymało tego
człowieka, który okazał się członkiem organizacji rasistowskiej. Sekta Aum Shinrikyo,
która dokonała w 1995 roku zamachu sarinem w tokijskim metrze próbowała również
wykorzystać do celów terrorystycznych broń biologiczną. Od 1990 roku w swojej kwa­
terze sekta ta prowadziła badania laboratoryjne nad zastosowaniem jadu kiełbasianego
i laseczek wąglika oraz przeprowadziła kilka nieudanych prób użycia tych środków
w formie aerozolu. Przyczynami niepowodzeń były błędy techniczne oraz użycie niepa-
togennego szczepionkowego szczepu laseczek wąglika. W 1992 roku członkowie tej sekty
Nr 2
Zagrożenie bioterroryzmem
351
udali się do Zairu i usiłowali zdobyć wirus gorączki krwotocznej Ebola. Znane są
przypadki zabójstw na tle politycznym przy użyciu broni biologicznej. Jeszcze przed
pamiętną jesienią 2001 roku w USA zdarzały się przypadki fałszywych alarmów związa­
nych z zagrożeniem wąglikiem. Do najbardziej znanych należy seria fałszywych infor­
macji o skażeniu zarodnikami laseczek wąglika różnych miejsc publicznych w USA
w grudniu 1998 roku. W ciągu dwóch tygodni zanotowano 12 takich zdarzeń, a w ostat­
nim przypadku z tej serii z dyskoteki na przedmieściu Los Angeles ewakuowano i pod­
dano kilkugodzinnej kwarantannie 750 osób.
Przeprowadzone w dniu 11 września 2001 roku ataki terrorystyczne na Stany Zjed­
noczone, uświadomiły ludzkości skalę tych zagrożeń. Wkrótce pojawiły się rozsyłane
przesyłki z przetrwalnikami laseczek wąglika, co spowodowało zakażenie 22 osób (11
z płucną i 11 ze skórną postacią wąglika). Zmarło 5 osób z płucną postacią tej choroby,
a ponad 32 tysiące zostały poddane profilaktycznej terapii ciprofloksacyną. Skutki
likwidacji skażeń wymagały ogromnych kosztów i wysiłku służb ratowniczych. Została
również wywołana ogromna panika społeczna oraz uruchomiona lawina fałszywych
alarmów o podejrzanych przesyłkach. Działania te znacznie obciążyły dodatkowymi
obowiązkami służby ratownicze i laboratoria diagnostyczne wywołując również ogrom­
ne koszty. Zjawiska takie miały miejsce także w innych krajach, nie wyłączając Polski.
Opisane wydarzenia uprzytomniły opinii publicznej skalę zagrożenia i możliwych
skutków użycia broni biologicznej w zamachach terrorystycznych, choć była to zaledwie
namiastka możliwych następstw takich zdarzeń. W ostatnim czasie zagrożenie to na­
rasta i zdaniem wielu poważnych ekspertów właściwie nieuchronne stają się bardziej
zmasowane i skuteczne ataki bioterrorystyczne. Opinie takie stają się coraz bardziej
prawdopodobne w związku z napięciem wokół Iraku i realną perspektywą wojny.
Wiadomo, że państwo to prowadziło intensywne badania, produkowało i posiadało
broń biologiczną. Ocenia się, iż Irak posiada duże ilości zarodników laseczek wąglika,
jadu kiełbasianego, aflatoksyny a także wirusy ospy z arsenałów poradzieckich (szczep
Aralsk-1970); posiada również wirusa ospy wielbłądziej, nad uzjadliwieniem którego
prowadzone były badania w tym kraju. Według ekspertów Światowej Organizacji
Zdrowia organizacja terrorystyczna al-Quaida może mieć dostęp do zarodników
laseczki wąglika, laseczek jadu kiełbasianego, pałeczek dżumy, a nawet wirusów ospy
prawdziwej. Nie straciła na aktualności opinia WHO, wyrażona przez Sekretarza
Generalnego tej organizacji dr. Gro Harlem Bruntland w dniu 25 września 2001 roku,
ostrzegająca przed możliwością ataków terrorystycznych z użyciem broni biologicznej,
przy czym jako najbardziej prawdopodobne patogeny do użycia w tych przypadkach
wymienione są m.in. wirusy gorączki krwotocznej Ebola, ospy prawdziwej oraz pałeczki
dżumy, jadu kiełbasianego i laseczki wąglika.
Broń biologiczna jest jednym z najważniejszych zagrożeń nie tylko dla sił zbrojnych,
lecz również dla ludności cywilnej kraju, a użycie takiej broni nawet w odległym
państwie może być przyczyną zawleczenia choroby zakaźnej do innego państwa, czemu
sprzyja masowe i szybkie przemieszczanie się ludzi.
Broń biologiczna jest bardzo atrakcyjna dla terrorystów, gdyż jest dość łatwa i tania
w produkcji, skuteczna, niewidoczna w czasie ataku, łatwa do ukrycia, przenoszenia i
transportu, niezwykle trudna do szybkiego wykrycia i identyfikacji. Ataki terrorystyczne
z użyciem broni biologicznej mogą nastąpić poprzez rozpylenie aerozolu, skażenie
352
K Chomiczewski
Nr 2
żywności i ujęć wody oraz metodami niekonwencjonalnymi (np. w przesyłkach, poprzez
skażenie przedmiotów użytku itp.). Obiektami takich ataków - zwłaszcza aerozolowych
- są przede wszystkim miejsca, w których gromadzi się ludność (stacje metra, dworce
kolejowe, porty lotnicze, centra handlowe, ośrodki zbiorowego żywienia, obiekty spor­
towe, budynki rządowe i publiczne itp.).
W zależności od założonych celów terrorystów mogą zostać zastosowane różne
rodzaje patogenów. Jeśli celem tego działania będzie wywołanie znacznych strat lu­
dzkich mogą zostać użyte czynniki powodujące znaczną śmiertelność (wąglik, dżuma,
ospa prawdziwa, gorączki krwotoczne), jeśli celem będzie tylko wywołanie efektu
psychologicznego i strat ekonomicznych, mogą zostać zastosowane patogeny powo­
dujące znaczną zachorowalność przy niewielkiej śmiertelności (bruceloza, gorączka Q,
tularemia, VEE). W obu przypadkach działanie takie będzie miało katastrofalne skutki
dla zdrowia publicznego. Masowe ofiary doprowadzą do niewydolności systemu służby
zdrowia i służb ratowniczych, czego dowiodły symulacje takich ataków prowadzone
w różnych krajach. Zdarzenia takie doprowadzą również do ogromnych strat ekono­
micznych. Według szczegółowych analiz ekspertów z CDC w Atlancie ogólne koszty
związane z zakażeniem 100 000 ludzi laseczką wąglika to 26,2 mld USD, w przypadku
tularemii 5,5 mld USD, brucelozy 579 mln USD. Nie da się precyzyjnie ocenić takich
szkód jak ogromna panika, psychoza społeczna oraz następstwa tego typu zjawisk.
Co najmniej kilkadziesiąt patogenów może być użytych w ewentualnym ataku
bioterrorystycznym. Istnieją różne ich klasyfikacje. Epidemiolodzy najbardziej boją się
jednak tych czynników broni biologicznej, które zostały zmodyfikowane metodami
inżynierii genetycznej, stąd ich identyfikacja oraz leczenie skutków mogą być niezwykle
utrudnione, a nawet niemożliwe.
Łącznie z atakami bezpośrednio na ludność można również spodziewać się ataków
biologicznych skierowanych przeciwko gospodarce rolnej. Ten typ terroryzmu nosi
miano „agroterroryzmu". Obiektami takich ataków może być zarówno hodowla
zwierząt jak i uprawy rolne. W pierwszym przypadku jako najważniejsze patogeny
wymienia się drobnoustroje wywołujące schorzenia takie jak: wąglik, gorączka Q,
bruceloza, pryszczyca, zapalenia mózgu i rdzenia koni, pomór świń, rzekomy pomór
drobiu, afrykański pomór świń, gorączka doliny Rift, księgosusz. Spośród drobnoustro­
jów branych szczególnie pod uwagę jako narzędzie agroterroryzmu należy wyróżnić
wirusa pryszczycy. Istnieje możliwość niezwykle skutecznego niszczenia upraw roślin­
nych przy użyciu różnych patogenów zwłaszcza grzybów.
K Chomiczewski
THE BIOTERRORISM THREAT
SUMMARY
In this article contemporary views on terrorism with biological weapons use are presented.
The bioterrorism phenomenon is described; some of the attacks known so far are reviewed as
well as sources of possible agents' acquisition, terrorists' capabilities and lines of conduct.
PIŚMIENNICTWO UZUPEŁNIAJĄCE
1. Alibek K. Biohazard. New York: Random House; 1999:15-152.
Nr 2
Zagrożenie bioterroryzmem
353
2. Alexander Y, Swetnam MS. Siewcy śmierci. Warszawa: Bellona;2001:7-23.
3. Borio L, Inglesby T, Peters CJ, i in. Hemorrhagic Fever Viruses as Biological Weapons.
Medical and Public Health Management. JAMA 2002;287:2391-405.
4. Bredow JV, Myers M, Wagner D, i in. Agroterrorism. Agricultural Infrastructure Vulnera-
bility. Ann. N.Y. Academy of Sci 1999;894:168-80.
5. Chomiczewski K, Kocik J, Szkoda MT. Bioterroryzm. Zasady postępowania lekarskiego.
Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL;2002:15-59.
6. Christopher GW, Cieslak TJ, Pavlin JA, Eitzen EM. Biological Warfare, A Historical
Perspective. JAMA 1997;278:412-7.
7. Committee on Research & Development Needs for Improving Civilian Medical Response
to Chemical and Biological Terrorism Incidents. Chemical and Biological Terrorism.
Washington, D.C.: National Academy Press; 1999:65-109,165-73.
8. Croddy E, Perez-Armendariz C, Hart J. Chemical and Biological Warfare - A Comprehen-
sive
Survey
for
the
Concerned
Citizen.
New
York:
Springer-Verlag
Inc;2002:30-58,67-71,191-235.
9. Eitzen EM. Use of Biological Weapons. W: Textbook of Military Medicine: Medical Aspects
of Chemical and Biological Warfare. Editors: Zajtchuk R., Bellamy R.F. Office of the
Surgeon General U.S., Dept. of the Army: Washington; 1997:437-50.
10. Franz DR, Jahrling PB, Friedlander AM, i in. Clinical Recognition and Management of
Patient Exposed to Biological Warfare Agents. JAMA 1997;278:399-411.
11. Inglesby TV, OToole T, Henderson DA, i in. Anthrax as a Biological Weapon. Updated
Recommendations for Management. JAMA 2002;287:2236-52.
12. Kaufmann AF, Meltzer MI, Schmid GP. The Economic Impact of a Bioterroristic Attack:
Are Prevention and Postattack Intervention Programs Justifable? Emerg Inf Dis
1997;3:83-94.
13. Klein L, Merka V. Biological Terrorism. Intern. J. Armed Forces Medical Services
2001;74:46-8.
14. Mierzejewski J. Bioterroryzm. Post Mikrobiol 2001;40:279-85.
15. Office of the Secretary of Defense. US Proliferation: Threat and Response. Washington,
DC,Government Printing Office;2001.
16. Rotz LD, Khan AS, Lillibridge SR, Ostroff SM, Hughes JM. Public Health Assessment of
Potential Biological Terrorism Agents. Emerg Infect Dis 2002;8:225-30.
17. Schlenger WE, Caddell JM, Ebert L, i in. Psychological Reactions to Terrorist Attacks.
Finding From the National Study of Americans' Reactions to September 11. JAMA
2002;288:581-8.
Adres autora:
Krzysztof Chomiczewski
Pracownia Ochrony Przed Bioterroryzmem
Wojskowy Instytut Higieny i Epidemiologii
ul. Kozielska 4, 01-163 Warszawa
tel. (0-prefiks-22) 681-61-06
Zgłoś jeśli naruszono regulamin