METODY WYKRYWANIA ZAGROŻEŃ BRONIĄ BIOLOGICZNĄ.pdf

(161 KB) Pobierz
30862199 UNPDF
PRZEGL EPIDEMIOL 2003;57:369-76
Michał Bartoszcze
METODY WYKRYWANIA ZAGROŻEŃ BRONIĄ BIOLOGICZNĄ
Ośrodek Diagnostyki i Zwalczania Zagrożeń Biologicznych
Wojskowego Instytutu Higieny i Epidemiologii
Dyrektor Instytutu: Marek Janiak
Omówiono współczesne metody detekcji i identyfikacji czynników bio­
logicznych ze szczególnym uwzględnieniem ich zastosowania w warun­
kach polowych. Przedstawiono najnowsze technologie, które w najbliż­
szym czasie będą wprowadzane do praktyki mikrobiologicznej w celu
szybkiego wykrywania zagrożeń bronią biologiczną.
Słowa kluczowe: wykrywanie, identyfikacja, broń biologiczna
Key words: detection, identification, biological weapon
WSTĘP
Atak drogą aerozolową nie jest możliwy do wykrycia w naturalny sposób tj. zmysłami
człowieka. Aerozol jest niewidoczny, bez zapachu, trudny do odróżnienia od otaczające­
go tła atmosferycznego. Skutki ataku biologicznego, w przeciwieństwie do ataku bronią
chemiczną, będą ujawniać się dopiero po pewnym czasie w postaci zachorowań ludzi
i zwierząt. Nie wykryty w porę atak niweluje szanse skutecznej obrony i zwiększa
możliwości powstania masowych strat. Dostrzegając wagę tych problemów, już od
dawna rozwijano techniki detekcyjne pozwalające wykryć obecność czynników biolo­
gicznych w powietrzu, co stwarzałoby szansę zastosowania w porę środków ochronnych.
METODY DETEKCJI
Istnieją technologie (1), które przeznaczone są do wykrywania aerozolu nadcho­
dzącego z dalekiej odległości. Przykładem jest system LRBSDS (Long Range Biological
Standoff Detection System), przeznaczony do wykrywania chmury aerozolowej w pro­
mieniu 30 km. Wyposażony jest w transmiter laserowy na podczerwień, teleskop
odbiorczy i detektor. System ten nie jest jednak w pełni automatyczny. Napotykano na
problemy z odbieraniem sygnałów, które były często zakłócane, co było znaczną nie­
dogodnością detekcyjną. System ten udoskonalono, tworząc JBSDS (The Joint Biolo­
gical Standoff Detection System) - w pełni zautomatyzowany system mogący moni­
torować ruch chmury aerozolowej. Posiada on zdolność rozróżniania obłoków biolo­
gicznych od niebiologicznych, stwarza możliwość wczesnego ostrzegania i raportowania.
370
M Bartoszcze
Nr 2
W kolejnych projektach uwzględniano nie tylko elementy detekcji, ale także iden­
tyfikacji czynników biologicznych. Takim projektem jest IBADS (The Interim Biological
Agent Detection System). Jest to system półautomatyczny, który posiada koncentrator
aerozolu oraz aerodynamiczny miernik cząstek. Do identyfikacji mikroorganizmów
wykorzystano testy immunochromatograficzne. Technologia tego systemu jest tania
i pozwala na wykonanie wstępnej identyfikacji zarazków.
JPS (The Joint Portal Shields) jest pierwszym wysoce zautomatyzowanym systemem
udoskonalonym dzięki sieci sensorów zwiększających czułość wykrywania. Wszystkie
operacje tego systemu kontrolowane są przez centralny komputer. Aerozol po koncen­
tracji i charakterystyce fizycznej jest następnie poddawany automatycznej analizie
metodami immunochromatograficznymi, przy zdolności identyfikacji 8 czynników bio­
logicznych w ciągu 25 minut.
Kolejnym systemem detekcyjnym i identyfikacyjnym jest system JBPDS (The Joint
Biological Point Detection System) zbudowany z dwu modułów. W porównaniu do
poprzedniego, charakteryzuje się znacznie wyższą czułością i swoistością. Stwarza moż­
liwość wykrywania obecności biocząstek w ciągu 60 sekund, posiadając zdolność iden­
tyfikacji 10 organizmów w ciągu 20 minut.
JBAIDS (The Joint Biological Agent Identification and Diagnostic System) - jest to
urządzenie przenośne, przygotowane do jednoczesnej identyfikacji patogenów, zarówno
w próbkach środowiskowych jak i klinicznych.
Do wykrywania czynników biologicznych wykorzystano m.in. zdolność wzbudzania
fluorescencji wiązkami światła laserowego, analizowanej dzięki czułym fotodetektorom.
Metodą tą odróżnić można czynniki biologiczne żywe od martwych, a także określić
wielkość i kształt cząstek.
Zaawansowane technologicznie systemy zdolne są do szybkiego analizowania danych
- łącznie z generowaniem sygnału alarmowego po przekroczeniu poziomów krytycznych
- i przekazywania uzyskanych danych do centrów dowódczych.
Przykładem tego typu technologii jest nowoczesny system FLAPS (Fluorescence
Aerodynamic Particle Sizer), dokonujący szybkiej analizy rodzaju aerozolu, kształtu
i koncentracji. Urządzenia tego typu zastosowano w badaniach przesyłek podejrzanych
o obecność zarodników B. anthracis w niektórych urzędach pocztowych USA (2).
Cechą wspólną omawianych systemów jest to, że przeznaczone są one głównie do
wykrywania aerozoli biologicznych. Atak bioterrorystyczny może być jednak przepro­
wadzony nie tylko drogą aerozolową, ale także za pośrednictwem żywności i wody oraz
metodami niekonwencjonalnymi (3, 4). W związku z powyższym omówione systemy
zabezpieczają jedynie część potrzeb obronnych przed atakiem bioterrorystycznym.
Poniżej zostanie omówiona technologia pozwalająca na detekcję czynników biolo­
gicznych w różnych środowiskach.
LUMINOMETRIA
Jest to metoda pozwalająca na wykrycie zawartości ATP (adenozyno-trójfosforan)
w żywych komórkach. Metoda oparta jest na zasadzie wykrywania emitowanego światła
powstającego przy enzymatycznym rozkładzie ATP. Wyemitowana energia jest propor­
cjonalna do zawartości ATP w danej próbce i daje się oznaczać za pomocą czułego
fotodetektora - luminometru (5). Technika luminometryczna jest przydatna m.in. do
Nr 2
Broń biologiczna - wykrywanie zagrożeń
371
szybkiego wykrywania obecności bakterii w płynach, proszkach, liofilizatach. Jedną
z niewielu technologii przeznaczonych do pomiaru ATP jest system PROFILE, który
pozwala na odróżnienie komórek eukariotycznych od priokariotycznych. Dzięki odpo­
wiednim urządzeniom dodatkowym pozwala on na badanie zanieczyszczonych powie­
rzchni, żywności, wody, powietrza itp. Umożliwia również szybkie wykrycie obecności
w badanych próbkach przetrwalników bakteryjnych, co można wykorzystać przy bada­
niach przesiewowych próbek podejrzanych o obecność spor B. anthracis (6). Metodą
luminometryczną, jak wskazują najnowsze badania, można także identyfikować B.
anthracis, dzięki użyciu gamma-lizyny (7). W badaniach własnych wykazano także
możliwość identyfikacji metodą luminometryczną pałeczek Salmonella spp. (8). Kierując
się uniwersalnością zastosowań bioluminometrii w aspekcie zagrożeń bioterrorystycznych
w WIHiE opracowano i wdrożono do stosowania Polowy System Wykrywania Zanie­
czyszczeń Bakteryjnych (PSWZB).
METODY IDENTYFIKACJI CZYNNIKÓW BIOLOGICZNYCH
Konwencjonalne, klasyczne metody mikrobiologiczne, jakkolwiek pozwalają na wy­
krycie i identyfikację czynników biologicznych, to jednak z militarnego punktu widzenia
wykazują szereg wad. Należą do nich m.in.: długi czas niezbędny do uzyskania wyników,
konieczność dysponowania zapleczem laboratoryjnym, wyszkolonym personelem i ma­
teriałochłonność.
TECHNOLOGIE BIOSENSOROWE
W technikach biosensorowych przy poszukiwaniu, np. antygenów stosuje się często
sensory światłowodowe opłaszczone przeciwciałem. Kompleks powstały po związaniu
się przeciwciała z poszukiwanym antygenem wykrywany jest przeciwciałem znakowa­
nym barwnikiem fluorescencyjnym. Dzięki wiązce światła laserowego następuje silne
wzbudzenie znacznika w miejscu reakcyjnym, dając sygnał rejestrowany przez detektor.
Dzięki temu oznaczenia można prowadzić w próbkach „brudnych".
Oparty na tej koncepcji system Analyte 2000 może identyfikować za pomocą
czterech sond, 4 próbki jednocześnie. Czułość testu wynosi od 3 do 30 bakterii/ml,
a czas wykonania analizy 20 minut (9).
Rozwinięciem powyższej koncepcji jest RAPTOR (10), w pełni zautomatyzowany,
przenośny system, w którym podwyższono czułość oznaczeń i skrócono czas identyfi­
kacji. Zastosowano w nim wymienne bloczki wielokrotnego użycia, którymi przepływa
materiał badany. System ten pozwala na wykrywanie zarówno bakterii i ich toksyn, jak
i wirusów, co jest jego dużą zaletą. Urządzenie może pracować w systemie ciągłym
w połączeniu z kolektorem próbek powietrza.
Omówione powyżej metody nie pozwalały na ogół na przeprowadzenie badań
genetycznych. Przełomem w tej dziedzinie stał się m.in. RAPID - polowy zautomaty­
zowany system, który pozwala na identyfikację patogenów metodą „Real time" PCR
(11). Dzięki odpowiednim barwnikom fluorescencyjnym i znakowanym sondom oraz
wykorzystaniu zjawiska FRET (Fluorescence Resonans Energy Transfer), proces ampli-
fikacji jest obserwowany na bieżąco na ekranie monitora. Aparat jest prosty w obsłudze,
wymaga jedynie dokładności w przygotowaniu próbek do badań. Na uwagę zasługuje
jego połączenie z systemem wczesnego ostrzegania „Leaders" (Lightweight Epidemio-
372
M Bartoszcze
Nr 2
logy Advanced Detection and Emergency Response). Dużym osiągnięciem było zastoso­
wanie systemu RAPID do identyfikacji wirusa pryszczycy bezpośrednio na farmie ze
zwierzętami.
POLOWE TESTY DIAGNOSTYCZNE
linii. Czułość testów jest dosyć wysoka i wynosi od 10 3 do 10 4 CFU/ml. W przypadku
ataku bioterrorystycznego koncentracja użytego środka może być wysoka (od 10 8 do
10 n ). Aby podnieść czułość odczytu stosuje się dodatkowo czytniki pasków, co eliminuje
subiektywność odczytu. Przykładem takiego rozwiązania jest czytnik Guardian. Czułość
metod immunochromatograficznych można podwyższyć, stosując zamiast koloidalnego
złota cząsteczki UCP (Upconverting Phosphor). Dzięki wzbudzeniu tych cząstek świat­
łem zbliżonym do podczerwieni, dochodzi do emisji światła widzialnego, rejestrowanego
przez detektor (UCPRS - Upconverting Phosphor Reporting System). W porównaniu do
techniki z użyciem koloidalnego złota, metoda UCPRS jest 10-krotnie czulsza, przy
skutecznej eliminacji „świecenia" tła. Dzięki zastosowaniu różnych substratów możliwe
jest wykrycie tą metodą kilku czynników biologicznych jednocześnie (12).
Należy podkreślić, że wszystkie omówione technologie pozwalają na wykonanie
mniej lub bardziej dokładnej, ale wstępnej diagnostyki. Potwierdzeniem wstępnej
identyfikacji zajmują się laboratoria referencyjne o odpowiednim poziomie bezpieczeń­
stwa biologicznego, wyposażone w unikalną aparaturę i zatrudniające wysokiej klasy
specjalistów.
METODY BIOLOGII MOLEKULARNEJ W IDENTYFIKACJI CZYNNIKÓW
BIOLOGICZNYCH
Podstawową metodą stosowaną w diagnostyce genetycznej jest PCR - polimerase
chain reaction - polimerazowa reakcja łańcuchowa, pozwalająca na selektywną ampli-
fikację wybranych fragmentów DNA. Dzięki swoistym starterom (primerom) możliwe
jest wykrycie genów bakteryjnych zlokalizowanych na plazmidach lub chromosomie
(13). W przypadku wykrywania czynników zawierających RNA stosuje się metodę
RT-PCR. Klasyczna metoda PCR pozwala na uzyskanie dobrych wyników, zwłaszcza
przy badaniu czystych kolonii oraz materiału klinicznego. Przy badaniu próbek środo­
wiskowych, w związku z występowaniem w nich wielu inhibitorów reakcji PCR, lepsze
wyniki identyfikacji uzyskuje się przy użyciu metody Nested PCR, przy której stosuje
się dwie pary starterów zewnętrznych i wewnętrznych. Reakcja amplifikacji odbywa się
w dwu etapach. Produkty powstałe w fazie pierwszej (preegzystujące produkty ampli­
fikacji ) stają się następnie matrycą dla wewnętrznej pary primerów, co w efekcie
poprawia znacznie czułość reakcji. W związku z wymianą materiału genetycznego
między bakteriami w warunkach naturalnych, w diagnostyce genetycznej próbek śro­
dowiskowych należy stosować kilka, a nawet kilkanaście różnych primerów.
W przeciwieństwie do omówionych wcześniej mniej lub bardziej skomplikowanych
i zazwyczaj drogich technologii, stosowane są także w praktyce proste testy immuno-
chromatograficzne, pozwalające na uzyskanie wyniku w ciągu 10-15 minut (3). W te­
chnice tej stosowane są przeciwciała mono- lub poliklonalne znakowane koloidalnym
złotem. Reakcja dodatnia obserwowana jest optycznie w postaci kolorowej, wąskiej
Nr 2
Broń biologiczna - wykrywanie zagrożeń
373
Rozwinięciem wspomnianej metody jest PCR-ELISA, będąca połączeniem Nested
PCR i techniki ELISA. Polega ona na wprowadzeniu do mieszaniny dNTP („master
miksu") znakowanego digoksygeniną dUTP, dzięki czemu dochodzi do powstania
w procesie amplifikacji znakowanych amplikonów. W kolejnym etapie wykonuje się
hybrydyzację powstałych produktów z biotynylowaną sondą wewnętrznych starterów.
Otrzymana hybryda jest przenoszona na płytki polistyrenowe opłaszczone streptawi-
dyną, gdzie jest wychwytywana dzięki silnemu wiązaniu streptawidyny-biotyny. Wykry­
wanie hybrydy następuje przy użyciu przeciwciał dla digoksygeniny, znakowanych
enzymem. Dzięki enzymowi i dobranemu do niego substratowi dochodzi do pojawienia
się reakcji barwnej, oznaczanej na czytniku ELISA. Wykazano, że test ten jest od 10
do 100 razy czulszy od klasycznej metody PCR.
Multiplex PCR-pozwala na równoczesną amplifikację kilku regionów genomu przy
użyciu różnych par primerów. Ma to swoje zalety, gdyż umożliwia wykrycie kilku
czynników jednocześnie, wpływając na skrócenie czasu badań i zmniejszenie zużycia
odczynników. W badaniach własnych (14) zastosowano Multiplex PCR do wykrywania
B. anthracis, Francisella tularensis i Vibrio cholerae. Inne metody genetyczne stosowane
w identyfikacji patogenów omówiono w jednej z prac (13).
Obecnie trwają intensywne badania nad opracowaniem prostych testów "handhandle
tickets", przystosowanych do przeprowadzenia badań genetycznych (metoda paskowa)
w warunkach polowych. Czułość ich jest zbliżona do czułości klasycznej metody PCR.
SPEKTROMETRIA MASOWA
Jedną z bardziej obiecujących technik identyfikacyjnych jest spektrometria masowa.
Cząstki aerozolowe po skoncentrowaniu poddawane są procesowi sonifikacji w celu
uwolnienia białek. Otrzymane produkty są oczyszczane, koncentrowane i rozdzielane
metodą chromatograficzną, a następnie poddawane jonizacji UV i analizowane w
spektrometrze masowym. Metoda pozwala na identyfikację bakterii, łącznie z wykaza­
niem różnic międzyszczepowych. Dalszy postęp w tej dziedzinie nastąpił po zastosowa­
niu do jonizacji próbek, podczerwieni (UR) zamiast światła UV, dzięki czemu uzyskano
bardziej swoisty sygnał i wyższą czułość. Ponadto, co warto podkreślić, metoda ta nie
wymaga specjalnego opracowywania próbek (15).
PGCIMS (Pyrolisis-gas chromatography-ion mobility spectrometry)
pozwala na identyfikację chemiczno-biologiczną (16). Po koncentracji, próbka jest
poddawana działaniu wysokiej temperatury, dzięki czemu dochodzi do uwalniania
markerów analizowanych przez aparat. Tak, np. łatwo wykrywalny tą metodą jest kwas
pikolinowy B. anthracis. Produkowane aparaty nie są obecnie większe od pudełka na
buty.
CYTOMETRIA PRZEPŁYWOWA
Metoda ta znalazła zastosowanie do wykrywania zarówno patogenów jak i toksyn
bakteryjnych. Wartość tej metody uzależniona jest bezpośrednio od jakości odczyn­
ników (przeciwciał, antygenów). Poza stosowaniem przeciwciał i antygenów na uwagę
zasługuje także możliwość użycia do celów diagnostycznych samych barwników, które
mogą selektywnie wiązać się z jedno- lub dwuniciowymi kwasami nukleinowymi. Ob-
Zgłoś jeśli naruszono regulamin