Ospa wietrzna.pdf

Ospa wietrzna

Ta zakaźna choroba jest wywoływana przez tego samego

wirusa (varicella - zoster), co półpasiec. Takie powiązanie,

doprowadza do sytuacji, kiedy zarażone po kontakcie z

wirusem, dziecko wcześniej niechorujące na ospę

wietrzną, właśnie na nią zapada.

Jeśli dziecko ospę przechodziło, a po pewnym czasie,

ponownie miało styczność z wirusem VZV, w takim wypadku

zachoruje najpewniej na półpaśca. Taka sytuacja może mieć

także miejsce, gdy po wyleczonej już ospie w organizmie

pozostał wirus, który przeszedł w stan uśpienia. Wtedy jego

aktywacja może pojawić się nawet w okresie osłabienia

odporności, na przykład po przejściu ciężkiej infekcji lub w

razie ponownego kontaktu z wirusem VZV. Chore na półpaśca

dziecko może zarazić ospą wietrzną, osobę, która na nią

wcześniej nie chorowała. I tak koło się zamyka. Kto

najczęściej choruje? Oczywiście, że dzieci i to w określonym

przedziale wiekowym. Bo prawie sto procent zachorowań na

ospę wietrzną pojawia się w wieku od 1 do 15 lat. Bardzo

rzadko na ospę chorują niemowlęta i noworodki, choć i takie

przypadki są znane. Ale najczęściej mają one wrodzoną

odporność, przekazywaną od matki, która chroni je przez

pierwszych 6 miesięcy życia. Jednak nie jest trwała i po tym

czasie mija. Dorośli zazwyczaj nie chorują, chociaż ryzyko

zarażenia się ospą wietrzną tak naprawdę trwa, aż do

momentu jej przechorowania. Więc jeśli nie chorowali w

dzieciństwie nadal są narażeni na wirusa VZV. Jak

wspomnieliśmy, ospa jest jedną z najbardziej zaraźliwych

chorób zakaźnych i nie bez przyczyny ma w swojej nazwie

określenie „wietrzna”. Bo nie rozprzestrzenia się tylko drogą

kropelkową poprzez bezpośredni kontakt z nosicielem wirusa.

Niestety wirus VZV ma bardzo lotną postać, która przenosi się

z prądami powietrza, a nawet na ubraniu. Zrazić nią można

się także poprzez bezpośredni kontakt z zakażonymi przez

chorego przedmiotami. Od chorej na półpaśca osoby

wirusem, można się zarazić tylko przez bezpośrednią

styczność z wydzieliną ze zmian skórnych. Całe szczęście, że

poza ustrojem człowieka, wirus ospy ginie bardzo szybko,

nawet po kilku minutach. Także czas, gra w przypadku tej

choroby dużą rolę. Do tego sam okres zakaźności ospy jest

bardzo długi, bo trwa on od czasu na ok. 2 dni przed

pojawieniem się charakterystycznej dla ospy wysypki, aż do

zaschnięcia i odpadnięcia ostatnich jej pęcherzyków. Okres

wylęgania się ospy może trwać od ok. 2 do 3 tygodni.

Objawy i przebieg choroby

U dzieci przebieg ospy wietrznej jest zazwyczaj bardzo

łagodny. Trudno, bardzo ciężko przechodzą ją osoby dorosłe.

Jak rozpoznać typowe dla ospy objawy? Charakterystyczna

wysypka nie pojawia się od razu. Jak zawsze, wcześniej

występują objawy wstępne. I tak na 24 godziny przed

pojawieniem się pierwszych zmian skórnych dziecko może

odczuwać bóle głowy, może mieć złe samopoczucie, stan

podgorączkowy, a nawet lekki katar lub biegunkę. Objawy te

są najczęstsze przy infekcjach wirusowych. Po tych

symptomach pojawia się wysypka, która najpierw jest

widoczna na tułowiu, kończynach, szyi i na skórze głowy

dziecka. Tworzą ją niesymetryczne czerwone, małe plamki,

które w stają się grudkowate i kolejno zamieniają się w

pęcherzyki wypełnione płynem – treścią surowiczą, ta

zmieniając swój stan mętnieje i zapada się jakby do środka,

tworząc lekkie wgłębienie, a potem zmienia się w strupek. A

same strupki odpadają samoistnie w okresie od jednego do 3

tygodni i pozostawiają po sobie niewielkie przebarwienia,

niekiedy blizny, które z czasem ustępują całkowicie. Stadia

wysypów mieszczą się w odstępie 48 godzin. A samych

rzutów wysypki w ciągu tylko jednej doby może być od kilku

do nawet kilkunastu. Ten stan może się utrzymywać od kilku

do ok. 7 dni. Powstałe pęcherzyki, tworzone są przez bardzo

delikatną błonkę, która może pękać także samoistnie lub w

razie nawet bardzo delikatnych urazów. Nie ma niestety

reguły, która podałaby liczbę występujących krost. Znane są

przypadki, kiedy chory może mieć ich tylko kilkanaście, a

czasem nawet kilka setek. Pojawiającym się ciągle zmianom

skórnym towarzyszy nieraz wysoka, skacząca gorączka i

lekkie powiększenie węzłów chłonnych szyi i okolic

potylicznych. Zmiany nie tylko pojawiają się na skórze, bo

zdarzają się przypadki, kiedy dotykają błon śluzowych u

chorego dziecka. Wtedy występują także na narządach

płciowych i w ich okolicach, w gardle i górnych drogach

oddechowych, spojówkach oczu. Rzadko zdarzają się w

jelitach i płucach. Typowym i dość uprzykrzającym się

objawem towarzyszącym jest bardzo silne swędzenie,

pojawiających się zmian, a drapanie ich może tylko

spowodować, nadkażenie, które z kolei grozi pozostawieniem

po zaniknięciu choroby trwałych blizn. Świąd najbardziej

dokucza w momencie rozgrzania organizmu, najczęściej porą

nocną. Za całkowity zanik choroby możemy uznać stan, gdy

nie pojawiają się już nowe rzuty zmian skórnych, a wszystkie

powstałe strupki, bezpowrotnie odpadły.

Leczenie

Jeżeli choroba przebiega bez powikłań wystarczy, że rodzice

skoncentrują się na leczeniu typowo objawowym, czyli w

wypadku ospy wietrznej należy skupić się na obniżeniu

pojawiającej się wysokiej temperatury i załagodzeniu

uporczywego swędzenia. Dlatego wskazane jest podawanie

dziecku doraźnie środków działających przeciwgorączkowo,

jednak nie aspirynę. Najbezpieczniejszy w wypadku dzieci jest

paracetamol lub ibuprofen. W celu zmniejszenia

odczuwalnego swędzenia stosuje się środki takie, jak

gencjana lub maść cynkowa. Ale spotykane są także

specjalne kremy lub nawet pudry. Dziecko powinno być

kąpane w płynach odkażających, najczęściej w tym wypadku

stosowany jest nadmanganian potasu oraz mieć często

zmieniane ubranie. Ważne jest to, aby dziecko nie miało

okazji do rozdrapywania pojawiających się pęcherzyków,

dlatego w ciągu dnia musi być pod baczną opieką opiekunów,

a na czas nocy należy mu założyć na ręce bawełniane

rękawiczki i dbać o to by chory maluch nie miał za długich

paznokci. Z uwagi na możliwe zajęcie pęcherzykami błon

śluzowych jamy ustnej, w czasie trwania ospy wietrznej

dziecko powinno mieć lekkostrawną dietę, która nie będzie mu

utrudniała przyjmowania i przełykania pokarmów.

Przygotowywane posiłki muszą mieć łagodny smak, bez

ostrych przypraw i kwaśnego smaku. Jeśli zmianami skórnymi

objęte są narządy płciowe dziecka, ulgę przyniosą mu

nasiadówki z dodatkiem rumianku. Jeżeli postać

przechodzonej ospy wietrznej ma ciężki obraz, stosowane jest

leczenie odpowiednimi antybiotykami zaleconymi tylko i

wyłącznie przez prowadzącego lekarza pediatrę.

Groźne powikłania

Najlżejszą postać ospy wietrznej przechodzą młodsze dzieci.

Starsze dzieci i nastolatki mogą już borykać się jej głównym

powikłaniem, jakim jest ropne zakażenie skóry. Jeśli już ospa

dotyka osobę dorosłą, choć zdarza się to bardzo rzadko, to jej

przebieg jest bardzo ciężki i grozi wieloma powikłaniami.

Zapalenie mózgu

Porażenie nerwów czaszkowych

Zapalenie opon mózgowo – rdzeniowych

Zespołu Reye’a

Zespołu Guillaina - Barre

Zapalenie mięśnia sercowego

Zapalenie stawów

Upośledzenie widzenia spowodowane pojawieniem się

pęcherzyków w obrębie gałek ocznych

Zapalenie płuc

Zapalenie nerek

Zakażenie ospą wietrzną kobiety ciężarnej w pierwszych

tygodniach ciąży, grozi dla dziecka przyszłymi wadami

wrodzonymi, jak opóźnienie psychoruchowe, zmiany w

obrębie oczu

Jednak przy prawidłowym leczeniu chorego powikłania raczej

nie grożą.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: