50_54.pdf

S P R Z Ę T

Sięgamy po kolejne ...

Programatory

serii Prog słowackiej

ﬁrmy Elnec poznajemy dość

regularnie na łamach „Elektroniki Praktyczne”.

Dały się one poznać jako produkty wysokiej jakości, przyjazne

użytkownikowi, wykonane bardzo starannie i estetycznie. Dzisiaj

przyszła kolej na dwa nowe modele: BEE i MEM.

gim). Są to: czytanie zawartości pro-

gramowanego układu, sprawdzanie, czy

programowany układ jest „czysty”, pro-

gramowanie i weryﬁkacja. Ponadto do-

stępne są funkcje ustawiania bitów kon-

ﬁguracyjnych mikrokontrolerów ( security

i fuse bits ), a także sprawdzanie sumy

kontrolnej zapisywanych danych. Po

wczytaniu danych do bufora możliwe są

na nich różne operacje edycyjne: prze-

glądanie/edycja, wyszukiwanie/zastępowa-

nie, kopiowanie i przenoszenie bloków

danych, odwracanie półbajtów, łączenie

słów. Dane umieszczone w buforze są

wyświetlane w formacie szesnastkowym

oraz w kodach ASCII ( rys . 1 ).

Wymyślanie udogodnień dla użyt-

kowników musi być zajęciem bardzo

miłym dla konstruktorów. Czasami jed-

nak powstaje pytanie: jak daleko moż-

na w tej dziedzinie zajść? Autorzy pro-

W ofercie Elneca możemy znaleźć

programatory wszelkiej maści, od mi-

niaturowych – mieszczących się do-

słownie w kieszeni, do całkiem sporych

– o ogromnych możliwościach użytko-

wych. Zgodnie z podstawową ﬁlozoﬁą

ﬁrmy, wszystkie modele są obsługiwane

przez jeden program o nazwie PG4UW.

Po jego uruchomieniu, automatycznie

wykrywa on typ dołączonego do kom-

putera urządzenia. Moda – poparta

wygodą – na port USB znalazła swoje

odzwierciedlenie w produktach Elneca.

Już od dość dawna programatory i inne

wyroby tej ﬁrmy są wyposażone w in-

terfejs USB (2.0/1.1), chociaż nadal do

komunikacji można wykorzystywać rów-

nież port równoległy – IEEE1284 (ECP/

EPP). Program PG4UW pracuje w syste-

mach Windows 95/98/Me/NT/2000/XP.

Program PG4UW, mimo sporych

możliwości obsługiwanych programato-

rów, jest niezwykle prosty w obsłudze

i oferuje wiele ułatwień dla użytkowni-

ka. Wybieranie układu może być doko-

nywane na kilka sposobów, np. poprzez

podanie rodzaju układu, jego oznacze-

nia handlowego lub nazwy producenta.

Wystarczy wprowadzić fragment słowa

kluczowego, by wyświetlana lista do-

stępnych układów została odpowiednio

przeﬁltrowana. Proces programowania

obejmuje kilka typowych kroków, któ-

re mogą być wykonywane niezależnie

lub w trybie wsadowym (jeden po dru-

Rys. 1

Rys. 2

Elektronika Praktyczna 9/2004

Sięgamy po kolejne ...

gim). Są to: czytanie zawartości pro-

gramowanego układu, sprawdzanie, czy

programowany układ jest „czysty”, pro-

gramowanie i weryﬁkacja. Ponadto do-

stępne są funkcje ustawiania bitów kon-

ﬁguracyjnych mikrokontrolerów (

S P R Z Ę T

Fot. 3

będzie wpisywany taki 2-bajtowy nu-

mer. Po każdej operacji programowania

jest on automatycznie inkrementowany.

Możliwe w tym przypadku ustawienia

widoczne są na rys . 2 .

Nasi południowi sąsiedzi, czując

widocznie z nami słowiańską więź,

uwzględnili polskojęzyczną wersję pro-

gramu. Było to możliwe dzięki współ-

pracy z ﬁrmą Eurodis Microdis Elec-

tronics. Polska wersja nie jest jednak

zaimplementowana standardowo. Aby

odpowiednio przystosować program,

trzeba wykonać kilka prostych operacji.

Po pierwsze, należy z ﬁrmowej strony

Elneca – http :// www . elnec . com (z działu

Downloads ) ściągnąć spakowane archi-

wum zawierające polskie opisy. Po roz-

pakowaniu powinny być one zapisane

w katalogu, w którym znajduje się pro-

gram PG4UW, domyślnie jest to: C :\ Pro-

gram Files \ Elnec _ sw \ Programmer . Następ-

nie, po uruchomieniu programu, trzeba

ustawić w głównych opcjach programu

polską wersję, która będzie już tu wi-

doczna. Kolejne uruchomienie programu

spowoduje pojawienie się oczekiwanego,

polskiego menu. Niestety, z przykrością

muszę stwierdzić, że od ostatniego ar-

tykułu o programatorach Elneca nic się

nie zmieniło – nadal brakuje polskich

„helpów”. Powiedzmy jednak, że od

użytkowników tego rodzaju sprzętu na-

leży raczej oczekiwać co najmniej ele-

mentarnej umiejętności posługiwania się

językiem angielskim. Jeśli posiadacze

programatorów Elneca nie będą mieli

dostępu do Internetu (co wydaje się

chyba mało prawdopodobne), to ﬁrmo-

wa strona, której adres podano wyżej,

jest możliwa do uruchomienia również

w trybie off - line z CDROM-u dostar-

czanego razem ze sprzętem. Mając na

uwadze eksport swoich wyrobów do

krajów Unii, Słowacy zawczasu opatrzy-

li je w certyﬁkat CE.

gramu PG4UW wymyślili np., że być

może przyda się użytkownikom taki

wariant pracy, w którym procedura

programowania będzie się automatycz-

nie uruchamiała po wykryciu włożenia

nowego układu do podstawki i oczywi-

ście pomysł ten został zaimplemento-

wany w PG4UW. Czy jest to cecha na-

prawdę przydatna? Nie wiem, natomiast

z pewnością będzie wykorzystywana

automatyczna detekcja formatu danych,

wczytywanych z pliku wejściowego. Dla

ﬁrm umieszczających swe własne pro-

gramy, czy to w pamięciach zewnętrz-

nych, czy wewnętrznych pamięciach

mikrokontrolerów, ciekawa może być

możliwość zapisywania razem z dany-

mi niepowtarzalnego numeru seryjnego

wyrobu. Użytkownicy PG4UW mają tu

ułatwione zadanie, gdyż program ten

umożliwia taką operację. Automatycznie

nadaje on numery seryjne programowa-

nym układom, można przy tym okre-

ślić adres specjalnej komórki, do której

BEEPROG

Czas przyjrzeć się dokładniej samym

programatorom. Zaczynamy od większe-

go – BEEPROG-a. Jak piszą o nim jego

konstruktorzy, jest to ekstremalnie szyb-

ki, uniwersalny programator mogący

programować układy w obudowach DIL

o maksymalnie 48 wyprowadzeniach.

Bez względu na to, czy programowa-

ny układ jest wykonany w obudowie

8-, czy 48-nóżkowej, nie jest potrzebny

żaden dodatkowy adapter. Uniwersalna

podstawka ZIF obsłuży wszystkie takie

układy, zapewniając jednocześnie wyso-

ki komfort pracy. Gdyby jednak okazało

się, że konieczne jest zaprogramowanie

układu w innej niż DIL obudowie (np.

Rys. 4

PLCC, SOIC, PSOP, TSOP, TQFP), to

chyba nie ma takiej, do której nie da-

łoby się dobrać z oferty odpowiedniego

adaptera Elneca. Bogaty ich przegląd

dostępny jest na stronie internetowej,

Elektronika Praktyczna 9/2004

S P R Z Ę T

a przykładową kolekcję można zoba-

czyć na fot . 3 . Przy okazji okazuje się,

że strona ta jest niezłym źródłem ry-

sunków technicznych (w formacie GIF)

każdej z prezentowanych tam obudów,

uwzględniających oczywiście wymiaro-

wanie. BEEPROG jest programatorem,

który charakteryzuje się chyba najwięk-

szymi możliwościami spośród wszyst-

kich dostępnych aktualnie wyrobów

Elneca. Według stanu na 22 czerwca

2004 roku BEEPROG „potraﬁ” obsłu-

żyć 12726 różnych układów, przy czym

wiele z nich może być programowanych

w układzie poprzez gniazdo ISP. Na

uwagę zasługuje dość specyﬁczny spo-

sób wykorzystania programatorów BE-

EPROG ( multiprogramming ), który może

być przydatny do szybkiego programo-

wania wielu układów jednocześnie. Wy-

korzystuje się do tego możliwość jedno-

czesnego dołączenia kilku urządzeń do

portu USB. Oczywiście trzeba dyspo-

nować odpowiednią liczbą takich pro-

gramatorów i ewentualnie hubem USB

rozszerzającym możliwości samego kom-

putera, ale w niektórych przypadkach,

np. przy niskoseryjnej produkcji, może

to być opłacalny wariant pracy.

BEEPROG to nie tylko programator,

to również uniwersalny tester układów

scalonych TTL/CMOS oraz pamięci. Do

sprawdzania układów mogą być wyko-

rzystywane sekwencje testowe opracowy-

wane przez użytkownika. Programowanie

i testowanie układów w BEEPROG-u jest

czynnością dość bezpieczną dla samych

układów. Dzięki zastosowaniu specjal-

nych sterowników linii ograniczono do

minimum ryzyko uszkodzenia badanych

układów i programatora. Każda nóżka do-

łączona do podstawki programatora może

być niezależnie ustawiana w tryb: H , L ,

pull _ up lub pull _ down i jest zabezpie-

czona przed zwarciami. Wyprowadzenia

mogą poprawnie pracować z sygnałami

o poziomach min. 1,8 V, co na dzień

dzisiejszy gwarantuje obsługę chyba

wszystkich, dostępnych układów. Dzięki

zastosowanym rozwiązaniom układowym

i programowym możliwe jest kontrolo-

wanie poprawności włożenia układu do

podstawki programatora oraz jakości kon-

taktu na wszystkich pinach. Odpowiednie

procedury sprawdzają zgodność odebranej

sygnatury układu (jeśli jest to możliwe)

z zadeklarowanym przez użytkownika ty-

pem. W przypadku jakiegokolwiek błędu

wyświetlane jest okno prezentujące ry-

sunek podstawki z symbolicznie zazna-

czonymi wyprowadzeniami podejrzanymi

o niepoprawną pracę. Możliwe sytuacje

przedstawiono na rys . 4 .

Podsumowanie

Można niemal „w ciemno” powie-

dzieć, że każdy z oferowanych przez

Elneca programatorów powinien zado-

wolić nawet najbardziej wybrednego

użytkownika. Trudno zatem doradzić,

jaki model kupić. Jednym z głównych

czynników wpływających na decyzję

będą na pewno względy finansowe.

W takich sytuacjach często stosuje

się współczynnik określający uzyski-

wane korzyści w stosunku do ceny.

Sęk w tym, że dla Elnecowych wy-

robów parametr ten ma zawsze wyso-

ką wartość. Wszystko więc zależy od

tego, do czego na prawdę będzie wy-

korzystywane urządzenie. Nabywając

programator, można mieć wątpliwość,

czy aby pół roku po kupnie nie oka-

że się, że na rynku pojawił się nowy

mikrokontroler, którego niestety nasz

sprzęt nie obsłuży. W przypadku pro-

gramatorów Elneca właściwie takiego

niebezpieczeństwa nie ma, gdyż firma

bezustannie śledzi rynek i natych-

miast odpowiada zaimplementowaniem

w swoich programach stosownych pro-

cedur programujących. Jeśli nawet się

tak nie stanie, to korzystając z ser-

wisu „AlgOR” ( Algorithms On Request

– algorytmy na żądanie) można indy-

widualnie zamówić odpowiednie pro-

cedury. Szczegóły takiej operacji po-

dano na stronie internetowej Elneca.

W przypadkach, w których stykamy

się z trudnym problemem technicz-

nym, można skorzystać z gorącej linii

udostępnionej klientom.

Na zakończenie jeszcze raz chcia-

łem podkreślić niezwykłą staranność

wykonania opisywanych wyżej wyro-

bów (i nie tylko ich zresztą). Stykamy

się z tym już przy pierwszym kontak-

cie z produktem, kiedy rozpakowujemy

urządzenie. W estetycznym opakowa-

niu znajdujemy wszystkie potrzebne

elementy: przewody połączeniowe, za-

silacz, CD-ROM z oprogramowaniem

użytkowym i elektroniczną wersją „ma-

nuala”, takąż wersję papierową i oczy-

wiście sam programator. W przypadku

modelu BEEPROG, oprócz elementów

niezbędnych do pracy dostajemy rów-

nież pewien gadżet poprawiający na-

sze samopoczucie. Jest to specjalnie

uformowana do dłoni drewniana kost-

ka służąca do masażu. Podobno taki

masaż ma zapewnić chwile relaksu

i odstresowania, który to stan często

towarzyszy nam podczas wkładania ko-

lejnych układów do podstawki progra-

matora.

Jarosław Doliński, EP

jaroslaw.dolinski@ep.com.pl

MEMProg

Drugim z opisywanych programato-

rów ﬁrmy Elnec jest MEMprog. W przeci-

wieństwie do BEEPROG-a, można powie-

dzieć, że jest to urządzenie kieszonkowe,

nawet w dosłownym znaczeniu. MEM-

prog obsługuje 5518 różnych układów,

jak: EPROM, EEPROM, Flash EPROM,

NVRAM i szeregowe EEPROM-y. Stan-

dardowo (bez adapterów) można pro-

gramować układy w obudowach DIL

o max. 40 wyprowadzeniach. W tym

modelu zastosowano również podstawkę

typu ZIF. Niestety MEMprog nie posia-

da gniazda ISP. Programator łączy się

z komputerem tylko za pomocą por-

tu równoległego IEEE1284, ale pręd-

kość transmisji dochodzi do 1 MB/s.

Wszystkie wyprowadzenia podstawki

mają podobne jak w modelu BEEPROG

zabezpieczenia przed niewłaściwym

umieszczeniem układu lub złą jakością

kontaktu. Programator MEMprog może

służyć również do testowania układów

pamięci 6116...624000. Pozostałe cechy

użytkowe, z racji znacznego uzależnie-

nia ich od programu PG4UW, są bar-

dzo podobne do opisywanych przy mo-

delu BEEPROG.

Elektronika Praktyczna 9/2004

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: