Jaros�aw Zieli�ski Ch�opiec w lotniczej kurtce Sanie zatrzyma�y si�, prz�d zaczepi� o spor� bruzd� biegn�c� w poprzek drogi, mieszanin� starych li�ci i zamarzni�tego b�ota, zgarni�t� tu i pozostawion� przez wiatr, dopadnietej przez zimno dzisiejszego ranka. Trzech m�czyzn jako� przeprowadzi�o je i przez t� przeszkod�. Hale chcia� ruszy� dalej, gdy zatrzyma� go g�os pochylonego nad saniami Dowlade. - On nie wytrzyma ju� d�ugo! Dowlade wskazywal na le��cego, unieruchomionego, przywi�zanego niemal do sani chlopca. Owini�ty kocami i nieprzytomny - mia� jeszcze na sobie kurtk� pilota. Postawiony futrzany kolnie� os�ania� szyj�. Owini�t� w szal twarz zabezpieczono jeszcze przez wielkie czarne szk�a. Dowlade podni�s� je, by lepiej widzie� rozpalon� twarz. - Musi wytrzyma� - stwierdzi� Hale. - Nie dojdziemy do farmy Jelisen�w przed zmrokiem. - Czy masz jakie� inne wyj�cie? - spyta� trzeci, starszy od nich. - R�wnie dobre jak sta� tu, marzn�� i traci� czas? - Nie, jeszcze nie. Tamten wyj�� i rozlo�y� map�. Nie zwa�aj�c na w�ciek�e ataki wiatru wpatrywa� si� w ni� chwil�. Dwaj pozostali zbli�yli si� do niego. - Jeste�my jakie� dwana�cie mil na zach�d od tego wzg�rza - powiedzia� ten starszy, Sanoe, po chwili zastanowienia. Pokaza� na mapie jaki� fragment cienkiej nitki drogi. - Na p�nocny zach�d - poprawi� go Hale. Przesun�� po mapie d�oni� w grubej r�kawicy, zatrzymuj�c ja nieco wy�ej ni� Sanoe. - To cztery godziny drogi do Jelisen�w, mo�e trzy i p�, je�li zwi�kszymy tempo. Za dwie zapadnie zmrok. Nie mamy �wiate�. Tak jak nie mamy radia i ani grama paliwa do sa�. - Po co to m�wisz, Hale? Nie chcesz i�� dalej? - P�jd� dalej. P�jd�, nawet gdybym mial zamarzn�� w nocy, bo to prawie pewne, �e tak b�dzie. Ale gdyby ten ch�opak, ju� by�my nie �yli. - Nie musimy i�� do tych Jelisen�w - powiedzia� nagle Sanoe, ci�gle patrz�c na map�. Pokaza� na samotny czarny prostok�t za wzg�rzem. - Tu jest jeszcze co�. - Farma Le Firnowa... Opuszczona - ocenil Hale. - Umar� rok temu. Nic tam nie ma. Ruszajmy dalej. - Nie. Teraz tam s� obcy. Widzia�em ich kiedy� w miasteczku; mieli sanie le Firnowa - rzek� Dowlade. - Dlaczego by nie p�j�� do farmy Le Firnowa? - spyta� Sanoe. - Ci tam s� obcy - odezwa� si� Hale. - To zreszt� nie taka �atwa droga. - Dobrze wiesz, �e nie, Hale - rzuci� Dowlade. Obaj byli st�d. Mo�e nie powinni si� byli k��ci� przy obcym z miasta, ale nie powinni te� go oszukiwa�. � S� obcy - powt�rzy� Hale z uporem. - Powiedz to jemu - Dowlade machn�� r�k� w stron� sa� z rannym ch�opcem. - Idziemy do Le Firnowa, Sanoe. Czy mo�esz tak ustawi� swoj� zabawk�? Sanoe zdj�� r�kawic� i szybko ustawi� kompas na nowy kurs, Dowlade obszed� sanie, chwyci� z lewej pasy. Hale stan�� po drugiej stronie. Milczeli a� do bramy Le Firnowa. Farma mia�a solidne, stare ogrodzenie i bram� z ekranikiem komunikatora, osoni�tym przed wiatrem. Sanoe musia� zn�w zdj�� r�kawic�, tym razem wystawiaj�c na zimno lew� r�k�. W��czy� komunikator. - Kto tam? - spyta� szorstki g�os, bez tego miejscowego zwyczaju ��czenia w jedno kolejnych s��w. - Potrzebujemy pomocy - odezwa� si� Sanoe. Ekran pozostawa� martwy, cho� gospodarz musia� ich dobrze widzie�. - Znajdziecie j� w mie�cie. - Nie mo�emy tam dotrze�. Mamy tylko sanie, bez paliwa i ��czno�ci... - Do diab�a, s�uchaj pan - w��czy� si� Hale. - Przed po�udniem rozbi� si� nasz kopter, pilot jest ranny i mo�e nie wytrzyma� do jutra. Ja mog� spacerowa� tu cho�by tydzie�, ale on musi by� zaraz w mie�cie. Potrzebujemy tylko ��czno�ci, w kwadrans przyleci sanitarka i b�dziesz mia� nas z g��wy. - Mam nadziej� - powiedzia� jeszcze gospodarz. Brama otwar�a si� szeroko, przepuszczaj�c sanie i ludzi, po czym, zn�w wr�ci�a na swoje miejsce. Wi�zka �wiate� wskazywa�a im drog� do domku. - Le Firnow nie mia� takich sztuczek - stwierdzi� z podziwem Dowlade, rozgl�daj�c si� dooko�a. - Ci nowi nie�le daj� sobie rad�. - Le Firnow nie kaza� by nam sta� pod drzwiami - zauwa�y� Hale. Otworzyli drzwi, wsun�li sanie na schodki, zaci�gn�li do �rodka. Po przebyciu kr�tkiego korytarza znale�li si� w sporym pokoju wy�o�onym drewnem. Przywita� ich tam mo�e trzydziestoletni m�czyzna w roboczym kominezonie z podwini�tymi r�kawami, odkrywaj�cymi opalone r�ce. Na prawym przedramieniu mo�na by�o zauwa�y� bia�e c�tki kilku starych blizn. Przywita�, to mo�e za du�e s�owo. Popatrzy� na nich, przesun�� wzrokiem po saniach. - Kt�ry z was chce nawi�za� ��czno��? - spyta� i doda�, pokazuj�c na ch�opca. - Wyjmijcie gostamt�d i po��cie ko�o ognia. - Ja - odpowiedzia� mu Sanoe. - Chod�cie. Sanoe nie by� zbyt zdziwiony widokiem wojskowego nadajnika w ma�ym pokoiku po�rodku domu. - Potraficie si� tym pos�ugiwa�? - By�em w wojsku, panie... - To zr�bcie u�ytek ze swej wojskowej wiedzy! - przerwa� mu tamten. Po��czenie ze szpitalem nie sprawi�o Sanoe k�opot�w, tak jak samo zg�oszenie, dop�ki nie doszed� do miejsca pobytu. - Wi�c gdzie jeste�cie? - W farmie... - popatrzy� na gospodarza pytaj�co. Nie uzyskawszy odpowiedzi doko�czy� szybko: - W farmie Le Firnowa. Potrzebny jest transporter sanitarny. - Gdzie to jest, cz�owieku? - W rejonie Detaret. - Cz�owieku, jeste�my kompletnie zablokowani przez pogod�. M�g�bym wys�a� w�z cztery ulice dalej, ale nie sze��dziesi�t mil! - Tu jest ranny. Potrzebuje pomocy. - Nie mog� ryzykowa� ludzi i maszyny dla waszego rannego Ryzykowa�? Co m�wi�, to pewna �mier�. Musicie poradzi� sobie sami. - On mo�e umrze�! - Mo�e. W�a�nie: to co� innego ni� na pewno. Gdyby to by�o chocia� gdzie� w mie�cie... Nic nie mog� dla ciebie zrobi�, cz�owieku. Sano rzuci� mikrofon na st�. Gospodarz podni�s� go, zamocowa� i wy��czy� nadajnik. Wyszed� z pokoju. Sanoe powl�k� si� za nim, trafili zn�w do tego du�ego, ciep�ego pokoju. Dowlad i Hale zdj�li ju� grupe kurtki, po�o�yli przy wej�ciu. Dopiero tu Sanoe poczu� zm�cznie, stru�ki potu na plecach. Przy rannym, odwini�tym z kocy, kl�cza�a kobieta, niewiele m�odsza od gospodarza. Odwr�ci�a si� do wchodz�cych. - Jeny, on nie wygl�da dobrze. R�ka i bok... Si�gn�a do otwartego pude�ka, rozpakowa�a zastrzyk i przytkn�a go do ramienia ch�opca. Ig�a ju� sama przebi�a sk�r�, t�oczek opr�ni� si�. Kobieta popatrzy�a na gospodarza. - Kiedy b�dzie transporter? - Jak sko�czy si� ten wiatr - powiedzia� Sanoe. - Nie chc� a� tu przylecie� w tak pogod�. Ch�opiec nagle otworzy� oczy. - To znaczy nigdy... nigdy... nigdy si� nie sko�czy. To wszystko - m�wi� cicho, niewyra�nie, trudno go by�o zrozumie�. - ...przez ten wiatr. Chcia� si� podnie��, ale nie ostarczy�o mu na to si�. Opad� na pos�anie. - Spokojnie - kobieta po�ozy�a mu r�k� na czole. - Dlaczego... co to za r�nica? Nigdy... Gospodarz, nazwany przez kobiet� Jeny, przeszed� szybko ca�y pok�j, zar�ci�, by popatrze� na ch�opca i jego rozpi�t� kurtke, czarn� z br�zowo-z�otymi odznakami. - Pojad� z nim - powiedzia�. - Jeny! - kobieta odwr�ci�a si� od niego gwa�twonie, omal nie tr�caj�c ch�opca. - Nie mo�e sz tego zrobi�! - Wr�c� za dwie, mo�e trzy godziny, Marlie. Nie martw si�, nic mi si� nie stanie. - Ale oni... - Nic mi si� nie stanie - powt�rzy� szorstko. - Podnie�cie go i chod�cie ze mn�. Popatrzy� na Hale, grzej�cego si� przy ogniu. - Chyba, �e nie chcecie lecie�. - W�a�ciwie... -zacz�� Hale. - Macie par� minut do namys�u. Najpierw zanie�cie go do hangaru. Ale zanim wystartuj�, chc� was widzie� po drugiej stronie ogrodzenia. Nie wiem, czy Le Firnow by� waszym przyjacielem czy nie, ale ja nie zwyk�em zostawia� nikogo obcego we w�asnym domu. Ruszy� korytarzem, prowadz�c ich. Nie do wyj�cia jednak. Na ko�cu korytarza otworzy� boczne drzwi, przytrzyma� je, a� przenie�li ch�opca. - We�cie te� sanie - rzuci� gospodarz. Sanoe wr�ci� po sanie, podni�s� je i bokiem przeni�s� przez korytarz. - Ma pan kopter czy transporter? - spyta� gospodarza. - Ju� rozwalili�cie si� dzisiaj w kopterze. Kr�te przej�cie zaprowadzi�o ich do hangaru. Panowa� tu p�mrok i przemieszany zapach siana i oleju. Sanoe dostrzeg� tylko wielki nieforemny kszta�t wype�niaj�cy wn�trze. Gdy gospodarz zapalil �wiat�o stan�li przed niskim, zielonoszarym transporterem bez rozpoznawczych znak�w. Gospodarz otworzy� klap� z ty�u maszyny. - Podajcie go tutaj! Wn�trze okaza�o si� przestronne, zdolne pomie�ci� dwana�cie foteli z licznymi uchwytami nad oparciami. Gospodarz wsun�� ch�opca do �rodka, sam wszed�, by rozsun�� siedzenie ostatniego z foteli, Po�o�y� tam ch�opca, wyj�� z boku materia�, by owin�� go i unieruchomi� niby w kokonie. - Co to jest, u diab�a? - spyta� Hale, ktory ostatni pojawi� si� w hangarze. - Transporter. Zajmijcie miejsca - poleci� gospodarz, przechodz�c do przedniej kabiny. - W za mn� - powiedzia� do Sanoe. Przednia kabina transportera by�a mniejsza i bardziej podobna do koptera. Gospodarz wsun�� si� na sta...
Poszukiwany