Motywacja.pdf

(281 KB) Pobierz
Warunki działań dydaktycznych.
1. Warunki kształcenia – wszystko, co odnosi się do naszego działania.
- warunki wewnętrzne (motywacja, siła woli),
- warunki zewnętrzne (organizacja sytemu kształcenia, kadra, otoczenie, zaplecze szkolne).
Podział warunków kształcenia wg J. Pietera:
a. warunki psychiczne,
b. warunki organiczne (osobnicze),
c. warunki przedmiotowe (merytoryczne),
d. warunki społeczne (rodzina, szkoła).
WARUNKI WEWNĘTRZNE
2. Motywacja, pojęcie.
„motyw” (łac. „moveo” – poruszać, dźwigać, wprowadzać w ruch)
Motyw
jako „wewnętrzny
mechanizm uruchamiający
i
organizujący zachowanie się”
(L. Niebrzydowski). 1
Motywacja , według G. Mietzel, „to szereg świadomych przekonań i wartości, na które
początkowo wywierają wpływ najwcześniejsze doświadczenia zgromadzone w sytuacjach związanych
z osiągnięciami i cechy bezpośredniego środowiska, np. liczba sukcesów czy porażek”. 2
Rozumienie motywu:
- siła pobudzająca wszelkie działanie,
- pobudka wyjściowa ludzkich dążeń do zaspokajania potrzeb materialnych i duchowych,
- pobudka do działania świadomego i celowego. 3
Motywacja to ogół procesów w systemie nerwowym, które:
- przejawiają się tendencją lub przeciwtendencją ukierunkowanej działalności,
- wywołują i pobudzają tę aktywność,
- sygnalizuja satysfakcją lub dyssatysfakcją stopień zaspokojenia potrzeb lub realizacji zadań. 4
Cechy motywacji:
- motyw nie musi być czymś ciągłym, stałym,
- selektywność,
- maskowanie się motywu. 5
Nowy słownik pedagogiczny autorstwa W. Okonia podaje następującą definicję: „Motywacja to
ogół motywów występujących aktualnie u danej jednostki” . W dalszej części definicji
W. Okoń dokonuje podziału motywacji na: wewnętrzną i zewnętrzną. „Motywacja wewnętrzna
pobudza do działania, które ma wartość samo w sobie; jej przykładem jest zainteresowanie lub zami-
łowanie do czegoś. Motywacja zewnętrzna stwarza zachętę do działania, które jest w jakiś sposób
1 L. Niebrzydowski, Psychologia wychowawcza, PWN, Warszawa 1989, s. 95.
2 G. Mietzel, Psychologia kształcenia , GWP, Gdańsk 2002, s. 354.
3 L. Niebrzydowski, dz. cyt., s. 95, nn.
4 W. Pomykało, Encyklopedia Pedagogiczna, 1993, s. 384.
5 L. Niebrzydowski, dz. cyt., s. 102-106.
 
nagradzane lub które pozwala uniknąć kary; w szkole takiej motywacji sprzyja system nagród i kar
(np. stopnie, stypendia) oraz cały zbiór przepisów regulujących tok nauki (studiów).” 6
3. Motywacja zewnętrzna.
„Osiągnięcia szkolne uczniów – pisał L. Niebrzydowski – zależne są od wzajemnego układu
i współdziałania różnorodnych bodźców składających się na tak zwaną motywację zewnętrzną
i motywację wewnętrzną.” 7
Autor za najważniejsze składniki motywacji zewnętrznej uznaje:
osobowość nauczyciela – „…na kształtowanie się stosunku uczniów do szkoły
i poszczególnych przedmiotów nauczania niemały wpływ ma nauczyciel. Bez przesady można
powiedzieć, że szkoła – to przede wszystkim nauczyciel (grono pedagogiczne) wraz
z całokształtem stosowanych przez niego metod oceny, nagradzania, karania i współpracy
z domem rodzinnym wychowanka.”
Z badań przeprowadzonych przez L. Niebrzydowskiego wynika, iż nauczyciel może występować
w potrójnej roli sprawczej – jako przyczyna chętnego uczenia się przez dzieci przedmiotu, którego on
uczy; przyczyna zapisania się do kółka zainteresowań; osoba opiniująca i kształtująca opinię o uczniu.
Zdaniem Autora, nauczyciel może odgrywać aktywizującą rolę w nauczaniu szkolnym, gdy:
a) będzie dostatecznie dobrze znał swój warsztat pracy i ucznia, którego mu powierzono,
b) będzie posiadał takie cechy osobowości, które zapewnią mu autorytet i sympatię w gronie uczniów,
c) do swojej funkcji nauczania podchodzić będzie ze zdecydowaną chęcią wpojenia w uczniów jak
największej sumy wiadomości, z chęcią nauczenia ich jak najlepiej materiału przeznaczonego do
opanowania,
d) będzie wyzwalał w uczniach świadomą i aktywną postawę prowadzącą do samokształcenia;
ocenę szkolną – ocena szkolna, wraz z kontrolą, stanowi jeden z najważniejszych składników
i ogniw procesu nauczania. L. Niebrzydowski podczas swych badań stwierdził, iż wysoka ocena
jest jednym z istotnych motywów aktywizujących pewien procent uczniów do większego wysiłku,
ponieważ wielu z nich traktuje ją jako środek do realizacji przyszłych swoich planów oraz dążeń
życiowych, niektórzy uczniowie natomiast wiążą z nią nadzieję na otrzymanie nagrody. Samo
pobudzenie potrzeby nie wystarczy, aby powstał motyw, musi pojawić się wzmocnienie.
Istnieją dwa rodzaje wzmocnień: dodatnie (nagroda – zdobycie czegoś wartościowego)
i ujemne (kara – utrata czegoś wartościowego).
Kara – z psychologicznego punktu widzenia rozumiana jako jeden z przykrych rezultatów
postępowania uczniów, ponieważ kojarzona jest z pojęciem strachu, bólu, wstydu, upokorzenia lub
krzywdy, jaką może wyrządzić dziecku osoba ją wymierzająca.
Nagroda udzielana z rozsądkiem i umiarem kojarzy się z miłym doznaniem, któremu towarzyszy
zwykle radość, zachwyt lub uczucie powodzenia.
Nie bez znaczenia jest tutaj sytuacja rodzinna ucznia . Poważny stosunek rodziców do pracy
zawodowej i społecznej może wpływać mobilizująco na stosunek ucznia do nauki, jak i na ogólną
jego postawę wobec szkoły. Z taką postawą wiąże się czynnik, który sprzyja kształtowaniu
pozytywnego stosunku do nauki; jest nim budzenie, podtrzymywanie i utrwalanie pozytywnej
motywacji uczenia się, przejawiającej się w sumiennym i dokładnym wykonywaniu wszelkich
obowiązków szkolnych.
6 W. Okoń, Nowy słownik pedagogiczny , Wyd. Akademickie „Żak”, Warszawa 2007.
7 L. Niebrzydowski, Wpływ motywacji na uczenie się , Nasza Księgarnia, Warszawa 1972, s. 60.
 
Jeśli rodzice mają pozytywną postawę wobec szkoły i nauki szkolnej oraz przekonani są
o wartości zdobywanej przez dziecko wiedzy, a jednocześnie potrafią wytworzyć klimat, sprzyjający
uczeniu się, to dziecku trudno jest oprzeć się temu oddziaływaniu. Ulega ono wówczas przekonaniu,
że nauka szkolna jest jego podstawowym i najważniejszym obowiązkiem. 8
4. Motywacja wewnętrzna.
L. Niebrzydowski za motywację wewnętrzną uważa motywy uczenia się rozumiane jako
pragnienia powstałe pod wpływem wewnętrznych stanów, wyrażające się w czynnym dążeniu do
działania. Za najważniejsze motywy wewnętrzne Autor uznaje:
bezinteresowną potrzebę zdobywania i rozumienia wiedzy,
zainteresowanie nauką szkolną,
ambicje,
plany i dążenia życiowe,
przekonanie uczniów o praktycznej przydatności zdobywanej wiedzy. 9
5. Wskazania pedagogiczne dla nauczycieli (wybrane).
Kształtowanie pozytywnej motywacji uczenia się wymaga od nauczyciela dokładnej znajomości
środowiska domowego ucznia oraz jego zdolności, zainteresowań, zamiłowań.
Niezbędne jest oparcie nauczania na demonstracji lub opisie zjawisk, wynalazków, odkryć, co
pozwoli uczniowi dostrzec zawartą w nich tajemniczość i harmonię.
Proces przekazywania wiedzy oprzeć należy na materiale interesującym, atrakcyjnym,
pobudzającym do myślenia, stawiającym ucznia wobec zagadek i tajemnic przyrody.
Naukę szkolną uczynić trzeba procesem samodzielnych poszukiwań, doświadczeń i odkryć,
poprzez wskazanie uczniom odpowiedniej lektury, narzędzi i problemów do rozwiązywania.
Wskazywać, jaką funkcję spełnia ocena i za co uczniowie ją otrzymują.
Nauczyciel winien oceniać ucznia wg jego zasług i wkładanego wysiłku, a nie za same tylko
zdolności.
Nie wolno nadużywać kar, gdyż częste kary mogą doprowadzić do ukształtowania się postawy
krnąbrnej do przeciwstawiania się nauczycielowi. 10
8 L. Niebrzydowski, Psychologia wychowawcza , s. 120-153.
9 Tamże, s. 154-190.
10 Tamże, s. 216-221.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin