0:00:16:Przekroczyć Horyzont Zdarzeń 0:00:21:Rozpoczęcie kolejnego Cyklu|(dodatek do częci 2.0) 0:00:27:Latem 1994, żyjšc w górach zachodniej Kanady 0:00:31:Haramein, po miesišcach ledzenia rozwoju| wydarzeń wokół komety Shoemaker-Leviego 0:00:37:zdecydował, że spakuje do plecaka swój mały| osobisty teleskop i wejdzie na najbliższy|i najwyższy szczyt 0:00:44:by móc popatrzyć na kometę |zderzajšcš się z powierzchniš Jowisza. 0:00:48:Miesišce przed tym wydarzeniem media|zdajšce relacje ze rodowiska astrofizyków 0:00:54:twierdziły, że zderzenia te będš niewidoczne| dla obserwatorów - amatorów 0:00:59:i że trudno będzie je zaobserwować|nawet przez teleskopy o dużej mocy. 0:01:05:Haramein nie zgadzał się z tš opiniš. 0:01:07:Dla niego uderzenie obiektu o tak dużej|prędkoci - składajšcego się z wody -|posiadało całš chemię niezbędnš |dla "ognistego przedstawienia". 0:01:16:i Haramein nie zamierzał tego przegapić. 0:01:19:Siedzšc na szczycie góry Haramein noc po nocy |był wiadkiem tego spektakularnego wydarzenia 0:01:26:podczas którego w miejscach zderzenia |pojawiały się czasem ognie wielkoci Kanady 0:01:32:zostawiajšc po sobie wielkie czarne wgłębienia|widoczne nawet przez teleskop o słabej mocy. 0:01:39:Więc jednej z tych nocy byłem na szczycie| i była to po prostu magiczna chwila. 0:01:46:Po jednej stronie miałem poszycie z niskich|chmur nad szczytami, które były pode mnš 0:01:51:i mogłem zobaczyć błyskawice |rozwietlajšce te chmury. 0:01:56:Po drugiej stronie miałem zachodzšce Słońce|i Księżyc wschodził, i była to najbardziej| klarowna noc... 0:02:04:Obserwowałem Jowisza przez mój teleskop i|zaczšłem zastanawiać się nad powierzchniowš|cechš Jowisza - 0:02:13:nad tš wielkš czerwonš plamš Jowisza, prawie|półtora raza większš od Ziemi, która wcišż|pozostaje na tej samej szerokoci geograficznej. 0:02:25:Pomylałem, a co jeli ta dynamika jest |tam z jakiego szczególnego powodu? 0:02:34:Co zmusza ten ogromny wir dynamiki |Coriolisa do pozostania w tym samym| miejscu ? 0:02:45:Spodziewałby się, że ostatecznie się rozproszy,|że zmieni swoje położenie, przemieci się gdzie,| ale tego nie robi... 0:02:53:Więc pomylałem, a co jeli ta struktura|na powierzchni Jowisza pozostaje tam |z powodu dynamiki struktury próżni; |czworocianu wewnštrz kuli 0:03:10:który nakazuje temu zdarzeniu energetycznemu|zaistnieć w tym okrelonym miejscu na Jowiszu. 0:03:17:Po powrocie, Haramein rozpoczšł badania. 0:03:21:Odkrył, że nie tylko czerwona plama na |Jowiszu kršży bardzo blisko magicznego|19.47 stopnia szerokoci geograficznej|czworocianu wpisanego w kulę 0:03:33:lecz także wiele innych planet |przejawia podobnš dynamikę. 0:03:38:Haramein nie był jedynym,|który dostrzegł to zjawisko. 0:03:43:W tym czasie Richard C. Hoagland były|konsultant naukowy Waltera Cronkita,|wiadomoci CBS, CNN i NASA 0:03:51:doszedł do wniosku, że w strukturach|planetarnych muszš znajdować się pewne|hiperwymiarowe dynamiki czworocianu. 0:03:59:Zauważył, że nie tylko czerwona plama |na Jowiszu posiada geometrycznie| odpowiedniš szerokoć geograficznš 0:04:04:ale wiele innych planetarnych zdarzeń|energetycznych zgodnych jest z tš geometriš. 0:04:11:Największy wulkan w naszym Układzie|Słonecznym - "Olympus Mons" na Marsie,|leży blisko 19.47 stopnia szerokoci|geograficznej północnej. 0:04:20:Hoagland użył też tej perspektywy, by |przewidzieć zjawiska energetyczne na |tej szczególnej szerokoci geograficznej|na innych planetach, 0:04:27:które zostały póniej potwierdzone |zdjęciami zrobionymi przez sondę NASA. 0:04:33:Więc zastosowałem tš samš |geometrię do Ziemi i zrozumiałem, 0:04:37:że jeli umiecisz czworocian wewnštrz Ziemi|tak, aby jeden wierzchołek znajdował się |na biegunie południowym 0:04:44:to pozostałe wierzchołki będš na 19.47|stopnia szerokoci geograficznej 0:04:49:na powierzchni Ziemi, na półkuli północnej... 0:04:55:Rozejrzałem się aby zobaczyć co się tam |znajduje i wedle oczekiwań znalazłem| najbardziej aktywne wulkany na Ziemi. 0:05:02:Hawajskie wulkany znajdujš się |dokładnie na tej szerokoci geograficznej. 0:05:07:Potem kierowałem się wzdłuż tej szerokoci|geograficznej i znalazłem miasto Teotihuacan |na północ od miasta Meksyk, 0:05:15:które jest również na tej szerokoci,|co jest doć niezwykłe. 0:05:20:Tak jak widzielimy podczas prezentacji, |matematyka tego miasta była odkodowana|przez Hugh Harlestona Jr. i opisała |dynamikę kuli z czworocianem w rodku. 0:05:36:Więc nie doć, że samo miasto ma w sobie tš|matematykę, to jeszcze leży na powierzchni Ziemi|na tej szerokoci geograficznej, która wyznacza|zwišzek czworocianu i kuli. Niezwykłe... 0:05:53:Jakkolwiek model Harameina zakłada 64|elementowš strukturę szecio-omiocianu| jako podstawę dynamiki próżni 0:06:00:to Nassim zastanawiał się czy mogš istnieć| jeszcze bardziej klarowne rozkłady 0:06:04:innych porednich kštów tworzonych| przez tš bardziej złożonš geometrię. 0:06:09:Jeli tak, dałoby to obserwowalny dowód|tego, że struktura próżni jest wynikiem 0:06:15:bardziej złożonego układu matrycy | omiocianów i czworocianów. 0:06:21:Haramein spojrzał na pasy Jowisza i Saturna 0:06:23:i był zdumiony jak cile pasy te|podporzšdkowane sš stosunkom |kštów siatki 64 czworocianów. 0:06:31:Co więcej, ostatnie dane przekazane |przez sondę Cassini 0:06:35:potwierdziły obecnoć ogromnej szeciokštnej|właciwoci na północnym biegunie Saturna. 0:06:41:Pierwsze zdjęcie zrobiono prawie 27 lat |temu i jest aktualne do dnia dzisiejszego. 0:06:48:Szeciokštna struktura, która jest całkowicie| niespodziewana w modelach standardowych 0:06:53:nie tylko podlega szerokoci geograficznej| narzuconej przez siatkę 64 czworocianów 0:06:58:ale jest podstawowa dla geometrii |szecio-omiocianu (będšcego) w centrum |modelu pojęciowego i matematyki Harameina. 0:07:07:Nawet bardziej frapujšce sš ostatnie zdjęcia|południowego bieguna Saturna przekazane|przez tš samš sondę, które w tym razem |pokazujš olbrzymi wir 0:07:18:który zdaje się absorbować materię |w skłębionym biegunie. 0:07:22:Wir południowego bieguna prowadzi do centrum|planety, tak jak dynamika podwójnego torusa|wynikajšca ze struktury próżni, 0:07:30:jak przewiduje to model Harameina. 0:07:34:Nasza miejscowa gwiazda - Słońce |nie jest wyjštkiem od tej reguły. 0:07:39:Goršce pasy plazmy o wysokiej energii |i silna aktywnoć plam słonecznych 0:07:43:znajdujš się ustabilizowane na około| 19.47 stopnia szerokoci geograficznej|północnej i południowej. 0:07:51:Nasze Słońce podlega bardzo| regularnemu 11-letniemu cyklowi, 0:07:55:w którym okresowo odwraca swoje bieguny i |zwiększa intensywnoć swego promieniowania. 0:08:01:Ostatnie słoneczne maksimum miało miejsce|w roku 2001 co oznacza, że następne |maksimum pojawi się w roku 2012. 0:08:10:Data ta wišże się bezporednio z tak|zwanym kalendarzem słonecznym Majów, |wcišż jednym z najbardziej dokładnych |kalendarzy na Ziemi, 0:08:19:który przewiduje na rok 2012 zmianę jakoci|Słońca wynikajšcš z dużo większego cyklu 0:08:27:w którym nasze Słońce miałoby przemienić się| z pištego słońca w szóste słońce. 0:08:33:Haramein wierzy, że starożytne tradycje|mogły ledzić dużo większe cykle pozycji |naszego Układu Słonecznego w stosunku |do galaktycznego dysku. 0:08:45:Nasze Słońce znajduje się około 26 tys. |lat wietlnych od centrum galaktyki i |okršża nasz galaktyczny dysk raz na |około 250 milionów lat. 0:08:57:Jednakże nasze Słońce okršża ramię |galaktyki co około 60 milionów lat, 0:09:05:podczas gdy Słońce przecina równik naszego|galaktycznego dysku raz na 30 milionów lat. 0:09:13:Tak więc gdy patrzymy na dynamikę naszej|galaktyki bazujšc na równaniach, które|napisalimy - równaniach pola Einsteina| włšczajšcych moment obrotowy - 0:09:25:...przestrzeń topologiczna naszej galaktyki |w kategoriach geometrii czasoprzestrzeni 0:09:32:nie jest już kulš lecz faktycznie strukturš|podwójnego torusa z wirami, które sš widoczne. 0:09:40:Wiemy, że jest tam duży wir wychodzšcy |z centrum naszej galaktyki. 0:09:45:Na biegunie północnym bylimy w stanie go|zmierzyć - na biegunie północnym naszej|galaktyki, jeli chcemy to tak nazywać. 0:09:54:Jest to ogromny wir o długoci|3000 lat wietlnych i wiemy, że |galaktyka wyglšda jak dysk, 0:10:01:więc sš to dynamiki podwójnego torusa - z|torusem na górze i torusem na dole, jak kula|z dwoma wirami i dyskiem równikowym. 0:10:12:Więc nasz Układ Słoneczny jest wewnštrz|ramienia wychodzšcego z ogromnej czarnej |dziury w centrum naszej galaktyki 0:10:20:i to ramię wiruje oddalajšc się od centrum. 0:10:27:Układ Słoneczny tkwi w tym galaktycznym|ramieniu - wiruje w tym galaktycznym ramieniu 0:10:34:i przechodzi - tam i z powrotem - przez |galaktyczny równik, gdzie czasoprzestrzeń| spłaszcza się i gdzie otrzymujesz maksymalnš| iloć promieniowania - 0:10:49:- galaktyczne promienie kosmiczne, które sš| czšsteczkami przyspieszajšcymi przez galaktykę 0:10:56:które uderzajš w materię kiedy idš naprzód, |tworzšc promienie gamma i wszelkiego typu| dynamikę. 0:11:03:I teraz - kiedy przechodzimy przez ten |równik - zrozumiałem, że to może być to, |co starożytni Majowie i słoneczny kalendarz| opisywali... 0:11:19:że nastšpi wzrost energetyczny, energetyczne |wydarzenie w naszym Układzie Słonecznym 0:11:25:wynikajšce z naszego zwišzku z galaktycznym| centrum, o którym tak wiele mówili. 0:11:33:Kiedy przekroczymy ten galaktyczny równik|zostaniemy zbombardowani przez więcej |galaktycznych promieni kosmicznych, 0:11:44:które zaktywizujš dynamikę plazmy naszego |Słońca i Słońce może wejć w ten większy cykl|w którym, w tym momencie, może stać się 0:11:56:gorętsze i bardziej aktywne niż wtedy kiedy|nie przechodzi przez galaktyczny równik. 0:12:04:Majowie powiedzieli, że to |ma się wydarzyć około 2012. 0:12:10:Zaczšłem studiować cykl s...
Planetar81