Życie w białych i czarnych kolorach.

Czyli sceniczna Droga Krzyżowa.

Opisana poniżej Droga Krzyżowa została przeprowadzona w okresie Wielkiego Postu przez grupę młodzieży uczęszczającą do Samorządowego Liceum  Ogólnokształcącego w Stalowej Woli. Sam pomysł  Drogi Krzyżowej zrodził się na katechezie i po kilku próbach   był gotowy do wystawienia. Reżyserami i aktorami byli tutaj uczniowie z pierwszych klas. Myślą przewodnią Drogi Krzyżowej jest ukazanie klarowności postaw w naszym życiu, co w czasie Drogi Krzyżowej wyraża się przez nakrycie białym lub czarnym skrawkiem materiału. Sama forma Drogi Krzyżowej odbiega od tradycyjnej i ma charakter raczej sceniczny. Ważnym elementem jest odpowiednio dobrana muzyka.

Początek

Scena zaznaczona konkretnie kotarami i specjalnie oświetlona. Z prawej strony sceny stoi 14 krzeseł przygotowanych do ludzi ze świecami, którzy będą stawali przy stacjach Drogi Krzyżowej, gdy na scenie będą przedstawiane scenki. Po stronie lewej stoi stolik z gongiem i krzesło, na którym będzie siedział Człowiek - Symbol. Obok krzesła i stolika stoi wieszak, na którym zawieszona jest biała i czarna szata. 

Na początku zaczyna grać flet (jakiś poważny utwór). Na scenę wchodzą ludzie z zapalonymi świecami i zasiadają na krzesłach. Pojawia się także człowiek symbol (CS), który zasiada za stolikiem. Z drugiej strony wchodzą mimy (ubrane na czarno z białymi rękawiczkami) i zasiadają na krzesłach gotowe do pierwszej scenki. CS zaczyna wprowadzenie (opowiada o tym, że ludzie dzisiaj nie chcą się jasno określić, chcą żyć w szarości), a następnie flet gra, Któryś za nas... . CS zapowiada stacje, uderza w gong i pierwsza osoba ze świecą ustawia się przy stacji Drogi Krzyżowej na kościele).

Układ każdej stacji wygląda następująco:

1.      Flet, któryś za nas ...W tym czasie przygotowanie do następnej sceny.

2.      Zapowiedz stacji.

3.      Trzykrotny gong.

4.      Osoba ze świecą idzie pod stacje.

5.      Scenka.

6.      Nałożenie  przez CS odpowiedniego koloru szaty.

7.      Świeca trzymana przy stacji gaśnie.

Stacja I

Jezus skazany

Nieakceptacja ( muzyka: Era).

Opis: Krąg niegodnych trzymających się za ręce, w skład których wchodzi 5 osób Każdy z nich odtrąca starającego się o akceptacje człowieka. Okazują to poprzez skrzyżowanie rąk na piersi. Na końcu nieakceptowany załamuje się. Okrywany jest czarną szatą.

Stacja II

Jezus bierze krzyż.

Gdy chcesz pomóc wszystkim  (Vangelis, Zdobywanie raju 1492).

Opis: Trzy osoby stoją na scenie. Każda z nich jest na swój sposób ułomna (zapłakana, kaleka, zapalająca papierosa od papierosa). Obok nich stoi osoba przyglądająca się z boku, która stara się im  pomóc. Najpierw podchodzi do płaczącego później do inwalidy i palącego. Nie daje się im pomóc. Oni nie chcą pomocy. Osoba ta staje na środku i rozkładając ręce  nie wie co zrobić. Okrywana jest kolorem czarnym.

Stacja III

Pierwszy upadek

Złe towarzystwo (muzyka metalowa np.: AC/DC).

Opis: Pięć osób stoi w kole stwarza chaos. Ludzie ci popychają się kręcą w kółko układając w specyficzny sposób ręce. Nadchodzi jedna osoba, która pragnie się z nimi kręcić. Towarzystwo go przyjmuje i wciąga w grupę. Nagle wszyscy upadają tylko ten nowy pozostaje na scenie, a wszyscy inni wychodzą zostawiając go samego. Okrywany jest czarną szatą.

Stacja IV

Spotkanie z matką

Powrót do matki (muzyka z filmu pt.:  „Ostatni Mohikanin”).

Opis: Matka siedzi na krześle, na scenę wchodzi syn z walizką, który pragnie powrócić do matki po kilku latach nieobecności, odgradza ich od siebie sznur trzymany po obu stronach przez dwie osoby ubrane na czarno. Osoby te mocno trzymają sznur i nie pozwalają jemu zbliżyć się do własnej matki. Syn odchodzi, a matka wyciągając ręce zostaje przykryta czarną szatą.

Stacja V

Jezus nie pozostaje sam.

Podnoszone pudło ( Era).

Opis: Pierwsza mała osoba stara się podnieść ciężkie pudło (na pudle mamy napis życie). Niestety nie może. Wtedy to nadchodzi silny człowiek, który uśmiecha się do chłopca i prosi, aby ten usunął się na bok. Człowiek podnosi z trudem ciężkie pudło, natomiast chłopiec przytula się do niego dziękując mu. Okrywani zostają białą szatą.

Stacja  VI

Jezus doświadcza miłości.

Dobry przyjaciel (Vangelis Głosy).

Opis: Na scenie siedzi jedna osoba zapatrzona w konkretny punkt. Po chwili wchodzi druga i proponuje jej szklankę wody. Osoba siedząca nie zwraca na nią uwagi. Tak samo jest z propozycją gazety, pieniędzy. Dopiero druga osoba podaje serca, pierwsza zwraca na nią uwagę i cieszy się nią. Osoby zostają okryte białą szatą. 

Stacja VII

Jezus upada po raz drugi.

Papierosy, alkohol (Muzyka z filmu pt.: „Bandyta”).

Opis:  Na scenę wchodzą dwie osoby i stają tyłem do ludzi. Jedna trzyma w ręku papierosa i pali go,  druga wódkę i pije. Po krótkiej chwili wchodzi trzecia osoba, która z zaciekawieniem patrzy na nich. Zabiera od nich papierosy, a także wódkę i stając przodem do ludzi z rozkoszą delektuje się nimi. Tamci odchodzą, a ona upada i okrywana jest czarną szatą. 

Stacja VIII

Jezus pociesza.

Pocieszenie (muzyka gregoriańska)

Opis: Na scenie stoi konfesjonał (na którym zostaje przyczepiona kartka: „Miłość większa jest od śmierci”). Jedna osoba wnosi do niego krzyż. Druga podchodzi jako grzesznik pragnący się wyspowiadać i klęka. Grzechy zostają jej odpuszczone i zostaje przykryta białą szatą.

Stacja IX

Jezus upada po raz trzeci’

Ciężki narkotyk ( Muzyka z filmu pt.: „Podwójne życie Weroniki”)

Opis: Pierwsza osoba to narkoman dający sobie w żyłę. Podchodzą do niego kolejno różni ludzie (3 osoby), każdy stara się mu pomóc podając rękę bez strzykawki, której on nie chce. Potem podchodzi ktoś ze strzykawką, a ona z radością przyjmuje. Osoba okrywana jest czarną szatą.

Stacja X

Jezus traci szatę

Utrata czystości (ponura muzyka z filmu pt.: „Misja”).

Opis: Niewiasta czysta (okryta białą szatą) siedzi na krześle. Podchodzi do niej  mężczyzna w czerni i bardzo namiętnie jej się przygląda, a potem  z agresją obdziera ją  z białej szaty i narzuca na nią czarną. 

Stacja XI

Jezus przybity do krzyża.

Niespełniona miłość  (muzyka nastrojowa).

Opis: Dwie dziewczyna stoją po obu stronach dywanu. Chłopak decyduje się na czarną dziewczynę Biała płacze i kuca. Czarna się śmieje i przytula do siebie zdobycz. Chłopak chce odejść z ucisku, ale nie może. Pierwsza dziewczyna odchodzi.  Obydwoje okrywani są czarną szatą.

Stacja XII

Jezus umiera.

Znienawidzenie siebie (Vangelis 1492).

Opis: Jedna osoba ma przypięte na piersi serce. Druga podchodzi i niszczy je. Następnie z wielką agresją depta zniszczone serce. Pierwsza z bólem przygląda się temu, a następnie zza pleców wyciąga napis „JA” i sama niszczy go. Okrywana jest czarną szatą.

Stacja XIII

Jezus zdjęty z krzyża.

Wyciągniecie z dołka ( nastrojowa muzyka z filmu pt.: „Bandyta”).

Opis: Na scenę wchodzi jedna osoba, za nią wbiegają trzy następne i robią z pierwszej monstrum (zakładają czapki malują itp.). Po zakończonej muzyce wchodzi matka i monstrum pada jej w objęcia. Dwie przykryte białą szatą.

Stacja XIV

Jezus w grobie.

Definitywne zniszczenie ( muzyka smutna).

Opis: Na scenę wchodzi jedna osoba z kwiatkiem doniczkowym, ciesząc się nim kładzie go na ziemi. Z nią wchodzi następna i niszczy kwiat doduszając go kamieniem. Zostaje okryta czarną szatą.

Koniec.

Po ostatniej stacji flet gra, któryś za nas cierpiał rany. CS podsumowuje wszystko. Uderzając na koniec w gong. Flet zaczyna grać muzykę (utwór poważny), wszyscy wychodzą. na końcu CS rozkłada dwa płótna na  scenie i też wychodzi.