ZASIŁKI CHOROBOWE.pdf

ZASIŁKI CHOROBOWE

Zgodnie z art. 92 KP, za okres niezdolności pracownika do pracy wskutek choroby trwającej łącznie do 33 dni w roku

kalendarzowym pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia wypłacanego i finansowanego przez pracodawcę. Od 34 dnia

choroby pracownikowi przysługuje, zgodnie z przepisami ustawy z 25.6.1999 r. o świadczeniach pienięŜnych z ubezpieczenia

społecznego w razie choroby i macierzyństwa (dalej ustawa chorobowa) zasiłek chorobowy finansowany przez ZUS.

Wyczekiwanie

Aby pracownik mógł uzyskać wynagrodzenie za czas choroby (zasiłek chorobowy), powinien posiadać 30-dniowy okres

wyczekiwania. Wyczekiwanie nie jest wymagane, gdy niezdolność do pracy powstała wskutek wypadku w drodze do pracy lub z

pracy. Natomiast wymagany jest okres wyczekiwania, gdy niezdolność do pracy powstała w czasie ciąŜy.

Absencja chorobowa, spowodowana wypadkiem w drodze do pracy lub z pracy, jest finansowana bądź wynagrodzeniem

chorobowym finansowanym przez pracodawcę, bądź zasiłkiem chorobowym.

Okresu niezdolności do pracy z powodu choroby, przypadającego w czasie wyczekiwania, nie wlicza się do okresu 33 dni w roku

kalendarzowym, w czasie których pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia ze środków zakładu pracy, ani do okresu

zasiłkowego.

Przykład

Pracownik podjął pracę 1.8.2008 r. Wcześniej pobierał rentę i nie pracował. Dostarczył zwolnienie lekarskie od 18 sierpnia do 3

września 2008 r. Okres wyczekiwania zakończył się 30.8.2008 r. – zwolnienie lekarskie za okres od 18 do 30 sierpnia nie mogło być

zrealizowane. Dopiero za okres od 31 sierpnia do 3 września 2008 r. pracodawca powinien podjąć wypłatę wynagrodzenia za czas

choroby – przez okres 4 dni.

Do okresu wyczekiwania zalicza się okres poprzedniego ubezpieczenia chorobowego, jeŜeli przerwa pomiędzy poprzednim okresem

tego ubezpieczenia a następnym nie przekracza 30 dni lub była spowodowania urlopem bezpłatnym, urlopem wychowawczym lub

odbywaniem czynnej słuŜby wojskowej przez Ŝołnierza niezawodowego. Od pierwszego dnia niezdolności do pracy wynagrodzenie

chorobowe przysługuje absolwentom szkół lub szkół wyŜszych, którzy zostali objęci ubezpieczeniem chorobowym w ciągu 90 dni od

dnia ukończenia szkoły (data na świadectwie) lub uzyskania dyplomu ukończenia studiów wyŜszych (data na dyplomie).

RównieŜ pracownicy posiadający co najmniej 10-letni staŜ ubezpieczenia chorobowego nie są objęci obowiązkiem wyczekiwania na

wynagrodzenie za czas choroby. Na to 10-letnie wymagane ubezpieczenie składa się istniejące od 1.1.1999 r. ubezpieczenie

chorobowe oraz ubezpieczenie społeczne sprzed tej daty, ale tylko takie, które dawało prawo do świadczeń chorobowych.

Przykład

Nauczycielka, przyjęta do pracy 1.9.2008 r. po kilkumiesięcznej przerwie w zatrudnieniu, dostarczyła zwolnienie lekarskie od 8 do 12

września. Pracownica ta posiada 5 lat ubezpieczenia chorobowego, 4 lata ubezpieczenia społecznego przed 1.1.1999 r. z tytułu

prowadzenia działalności gospodarczej oraz rok ubezpieczenia społecznego z tytułu pobierania zasiłków dla bezrobotnych. PoniewaŜ

do wymaganego 10-letniego okresu ubezpieczenia chorobowego nie moŜna zaliczyć okresu pobierania zasiłków dla bezrobotnych

(osoby bezrobotne nie miały i nie mają prawa do świadczeń chorobowych) nauczycielka nie mogła otrzymać wynagrodzenia za czas

choroby od 8 do 12 września 2008 r., poniewaŜ nie przebyła jeszcze okresu wyczekiwania.

Zasady wypłaty świadczeń na przełomie roku

JeŜeli na przełomie roku kalendarzowego pracownik jest nieprzerwanie niezdolny do pracy z powodu choroby, a 31 grudnia ma

prawo do wynagrodzenia chorobowego na podstawie art. 92 KP, to od 1 stycznia nadal mu ono przysługuje.

Okres 33 dni, za które w nowym roku kalendarzowym przysługuje wynagrodzenie płacone przez pracodawcę na podstawie art. 92

KP, powinien być kaŜdorazowo liczony od 1 stycznia.

Przykład

Pracownik zachorował po raz pierwszy w 2007 r. 18 grudnia i otrzymał zwolnienie lekarskie do 11.1.2008 r. Miał on prawo do

wynagrodzenia ze środków zakładu pracy na podstawie art. 92 KP od 18.12.2007 r. do 31.12.2007 r., czyli przez 14 dni. Od 1.1.2008

r. do 11.1.2008 r. pracownikowi nadal przysługiwało wynagrodzenie za czas choroby, ale liczone juŜ z limitu 2008 r. Mimo Ŝe

pracownik nie wykorzystał limitu 33 dni za 2007 r., to od 1.1.2008 r. liczy się nowy 33-dniowy limit, naleŜny w 2008 r.

JeŜeli nieprzerwana niezdolność do pracy przypada na przełomie roku kalendarzowego, a 31 grudnia pracownik ma prawo do zasiłku

chorobowego, to od 1 stycznia nadal przysługuje mu zasiłek chorobowy za cały okres tej nieprzerwanej niezdolności do pracy.

JeŜeli jednak w chorobie i niezdolności do pracy nastąpiłaby choćby jednodniowa przerwa, wówczas pracownik, w okresie kolejnej

niezdolności do pracy nabywa prawo do wynagrodzenia za czas choroby ze środków pracodawcy. Wynagrodzenie to przysługuje

przez okres do 33 dni niezdolności do pracy w danym roku kalendarzowym.

Przykład

Pracownik kilkakrotnie chorował w 2007 r. – łącznie przez 40 dni. Od 21 grudnia po raz kolejny był na zwolnieniu lekarskim do

18.1.2008 r. Za cały okres zwolnienia pracownikowi przysługiwał zasiłek chorobowy finansowany przez ZUS. Po przerwie

pracownik chorował od 18 do 22.2.2008 r. JeŜeli pracownik dostarczyłby dalsze zwolnienie od 19 stycznia, to nadal powinien być mu

wypłacany zasiłek chorobowy. PoniewaŜ jednak dalsze zwolnienie było wystawione później, od 18 lutego, pracodawca za to kolejne

zwolnienie powinien wypłacić pracownikowi wynagrodzenie chorobowe z własnych środków.

Zasiłek chorobowy za dni wolne

Zgodnie z art. 11 ust. 4 ustawy chorobowej zasiłek chorobowy przysługuje za kaŜdy dzień niezdolności do pracy orzeczony w

zwolnieniu lekarskim, nie wyłączając dni wolnych od pracy.

Artykuł 11 ust. 5 tej ustawy określa, Ŝe ilekroć przy ustalaniu prawa do zasiłku chorobowego okres jest oznaczony w miesiącu, za

miesiąc uwaŜa się 30 dni.

Zasady obliczania wynagrodzenia z pracę w przypadku gdy pracownik w danym miesiącu chorował regulowane są przepisami

rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 29.5.1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie

niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do

wynagrodzenia oraz innych naleŜności przewidzianych w Kodeksie pracy.

Zgodnie z § 11 tego rozporządzenia – w celu obliczenia wynagrodzenia ustalonego w stawce miesięcznej w stałej wysokości za

przepracowaną część miesiąca, jeŜeli pracownik za pozostałą część tego miesiąca otrzymał wynagrodzenie określone w art. 92 KP

albo zasiłek z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa – miesięczną stawkę wynagrodzenia dzieli się przez 30 i

otrzymaną kwotę mnoŜy przez liczbę dni wskazanych w zaświadczeniu lekarskim o czasowej niezdolności pracownika do pracy

wskutek choroby. Tak obliczoną kwotę wynagrodzenia odejmuje się od wynagrodzenia przysługującego za cały miesiąc.

Przykład

Pracownik zarabia 3600 zł miesięcznie. W sierpniu 2008 r. chorował przez 25 dni, za które otrzymał zasiłek chorobowy:

3600 zł : 30 dni = 120 zł,

120 zł x 25 dni =3000 zł,

3600 zł – 3000 zł = 600 zł (wynagrodzenie pracownika za sierpień 2008 r.).

Terminy wypłaty wynagrodzenia (zasiłku) chorobowego

Zasiłki chorobowe, wypłacane przez pracodawcę, powinny być wypłacone w terminie wypłaty wynagrodzenia za pracę, określonym

w przepisach płacowych. JeŜeli wynagrodzenie chorobowe lub zasiłek chorobowy zostaną wypłacone później niŜ jest to ustalone, a

przyczyna nie leŜała po stronie pracownika, pracownikowi przysługuje roszczenie wypłaty ustawowych odsetek za zwłokę,

określonych w art. 85 ustawy z 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, dalej ustawa systemowa, oraz w art. 359 § 1–3

ustawy z 23.4.1964 r. Kodeks cywilny, w związku z art. 300 KP.

Za datę powstania niezdolności do pracy uwaŜa się datę określoną przez lekarza jako pierwszy dzień zwolnienia, a nie datę

wystawienia zwolnienia lekarskiego.

Przykład

Zwolnienie lekarskie, wystawione 29.8.2008 r. (piątek), obejmuje okres od 1 września (poniedziałek) do 22 lutego. W takim

przypadku zasiłek chorobowy powinien być wypłacony od 1 września, mimo Ŝe zwolnienie lekarz wystawił 29.8.2008 r.

Przykład

Zwolnienie lekarskie, wystawione 4.9.2008 r. obejmuje okres od 1.9.2008 r. do 4 9.2008 r.. W takim przypadku zasiłek chorobowy

powinien być wypłacony od 1.9.2008 r., mimo Ŝe zwolnienie lekarz wystawił 4.9.2008 r.

RozbieŜność pomiędzy datą wystawienia zwolnienia a datą rzeczywistego powstania niezdolności do pracy moŜe się zdarzyć,

poniewaŜ zwolnienie lekarskie moŜe być wystawione za okres wsteczny (do 3 dni) przez kaŜdego lekarza, a w przypadku lekarza

psychiatry okres wsteczny jest nieograniczony.

Zaświadczenie lekarskie moŜe teŜ być wystawione na okres rozpoczynający się po dniu badania, nie później jednak niŜ 4 dnia po dniu

badania, jeŜeli:

- bezpośrednio po dniu badania przypadają dni wolne od pracy,

- badanie jest przeprowadzane w okresie wcześniej orzeczonej niezdolności do pracy.

Brak świadczeń chorobowych na urlopie

Wynagrodzenie za czas choroby (zasiłek chorobowy) nie przysługuje w czasie urlopu macierzyńskiego (wypłacany jest wówczas

zasiłek macierzyński) ani w trakcie urlopu wychowawczego lub urlopu bezpłatnego (art. 12 ust. 2 ustawy chorobowej).

Wynagrodzenia chorobowego nie płaci się równieŜ w czasie urlopu wypoczynkowego, a to dlatego, Ŝe części urlopu

niewykorzystanej z powodu czasowej niezdolności do pracy wskutek choroby pracodawca ma obowiązek udzielić w terminie

późniejszym (art. 165–166 KP).

Brak zasiłków przy wynagrodzeniu za pracę

Zasiłek chorobowy przysługuje za kaŜdy dzień niezdolności do pracy, nie wyłączając dni wolnych od pracy.

Zasiłek chorobowy nie przysługuje za okresy niezdolności do pracy, w których ubezpieczony, na podstawie przepisów o

wynagradzaniu, zachowuje prawo do wynagrodzenia.

Przykład

Pracownik 1.9.2008 r. przez cały dzień świadczył pracę, a wieczorem został odwieziony do szpitala po wypadku samochodowym. Po

kilkunastu dniach pobytu w szpitalu pracownik uzyskał zwolnienie lekarskie od 1 września do 24 października 2008 r. (Szpital musiał

wystawić zwolnienie od dnia przyjęcia do szpitala). Pracodawca powinien zapłacić pracownikowi za dzień 1.9.2008 r. wynagrodzenie

za pracę, a wypłatę zasiłku chorobowego powinien podjąć od 2.9.2008 r.

Przykład

Pracownica w ciąŜy była 4.9.2008 r. w pracy przez 4 godziny, źle się poczuła, poszła do lekarza i uzyskała zwolnienie lekarskie od 4

września do 19 września 2008 r.

JeŜeli pracodawca zapłaci pracownicy za 4 godziny pracy – i tak będzie jej przysługiwał zasiłek chorobowy za cały dzień. Nie istnieje

bowiem moŜliwość zapłacenia zasiłku chorobowego za kilka godzin.

Wysokość zasiłku chorobowego

Wysokość wynagrodzenia za czas choroby i zasiłku chorobowego jest niezaleŜna od staŜu pracy i wynosi zasadniczo 80% podstawy

wymiaru.

RównieŜ za czas pobytu pracownika w szpitalu wynagrodzenie za czas choroby wynosi 80% podstawy wymiaru.

Do 70% obniŜa się natomiast zasiłek chorobowy, przysługujący za czas pobytu ubezpieczonego w szpitalu.

Zakład pracy ma moŜliwość przyznania swoim pracownikom, w przepisach płacowych, prawa do wyŜszego niŜ 80%, wynagrodzenia

za czas choroby. Wynagrodzenie za czas choroby, do 100% podstawy wymiaru, ani zasiłek chorobowy nie stanowią podstawy

wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne. Wynika to z art. 18 ust. 2 ustawy systemowej. Wynagrodzenie za czas choroby stanowi

natomiast, zgodnie z art. 81 ust. 5 ustawy z 27.8.2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych,

podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne.

Zakłady pracy mają moŜliwość przyznawania swoim pracownikom wynagrodzenia uzupełniającego do wypłacanego ze środków

ZUS-u 70% lub 80% zasiłku chorobowego do 100% podstawy wymiaru.

RównieŜ to wynagrodzenie uzupełniające 70% lub 80% zasiłek chorobowy wypłacane przez pracodawców – do kwoty

nieprzekraczającej, łącznie z zasiłkiem chorobowym, 100% przychodu pracownika, nie stanowi podstawy wymiaru składek na

ubezpieczenia społeczne. Wynika to z § 2 ust. 1 pkt 25 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18.12.1998 r. w sprawie

szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Podstawą do wypłacenia tego uzupełniającego wynagrodzenia powinien być w obu przypadkach właściwy przepis prawny dotyczący

zasad wynagradzania w danym zakładzie (branŜy), zakładowy układ zbiorowy pracy, regulamin wynagradzania bądź umowa o pracę.

W niektórych przypadkach zasiłek chorobowy oraz wynagrodzenie za okres choroby wypłacane są w wysokości 100% podstawy

wymiaru.

Ma to miejsce, gdy niezdolność do pracy:

powstała wskutek wypadku w drodze do pracy i z pracy,

przypada na okres ciąŜy,

dotyczy dawcy komórek, tkanek i narządów.

Zasiłek chorobowy jest obniŜany o 25% w przypadku gdy pracownik dostarczył zwolnienie lekarskie do pracodawcy po upływie 7

dni od jego otrzymania. ObniŜenie nie występuje w przypadkach gdy pracownik jest jeszcze uprawniony do wynagrodzenia za czas

choroby.

Podstawa wymiaru zasiłku chorobowego

W podstawie wymiaru zasiłku chorobowego uwzględnia się te składniki wynagrodzenia, od których ustalono składkę na

ubezpieczenie chorobowe. Generalnie podstawę tę stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy

kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Przez wynagrodzenie rozumie się przychód

pracownika, stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, po odliczeniu potrąconych przez pracodawcę

składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe i chorobowe, finansowanych ze środków pracownika (od wynagrodzenia wypłaconego

do 30.6.2007 r. potrąca się 18,71%, od wynagrodzenia wypłaconego od 1.7.2007 r. do 31.12.2007 r. potrąca się 15,71%, a od

wynagrodzenia wypłaconego po 31.12.2007 r. potrąca się 13,71%). JeŜeli z wynagrodzenia pracownika nie potrąca się składek na

ubezpieczenie emerytalne i rentowe z powodu przekroczenia rocznego limitu ich podstawy, który w 2008 r. wynosi 85 480 zł, z

wynagrodzenia potrąca się jedynie 2,45% składki na ubezpieczenie chorobowe.

Choroba przed upływem 12 miesięcy zatrudnienia

JeŜeli niezdolność do pracy powstała przed upływem 12 miesięcy kalendarzowych ubezpieczenia, podstawę wymiaru zasiłku

chorobowego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie za pełne miesiące kalendarzowe ubezpieczenia.

JeŜeli niezdolność do pracy powstała przed upływem pełnego miesiąca kalendarzowego ubezpieczenia chorobowego, pod uwagę

bierze się wynagrodzenie, które dany pracownik osiągnąłby, gdyby pracował cały miesiąc. W takiej sytuacji podstawę wymiaru

zasiłku chorobowego stanowi:

wynagrodzenie miesięczne określone w umowie o pracę lub w innym akcie, na podstawie którego powstał stosunek pracy,

jeŜeli wynagrodzenie przysługuje w stałej miesięcznej wysokości;

wynagrodzenie miesięczne obliczone przez podzielenie wynagrodzenia osiągniętego za przepracowane dni robocze przez

liczbę dni przepracowanych i pomnoŜenie przez liczbę dni, które pracownik musiał przepracować w tym miesiącu, jeŜeli

przepracował choćby dzień;

jeŜeli pracownik nie osiągnął Ŝadnego wynagrodzenia – kwota zmiennych składników wynagrodzenia w przeciętnej

miesięcznej wysokości, wypłacona za miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy, zatrudnionych na takim samym lub

podobnym stanowisku.

Uzupełnianie podstawy wymiaru zasiłku chorobowego

JeŜeli w okresie, przyjmowanym do ustalania podstawy wymiaru zasiłku chorobowego, pracownik nie osiągnął wynagrodzenia

wskutek nieobecności w pracy z przyczyn usprawiedliwionych, przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego:

wyłącza się wynagrodzenie za miesiące, w których przepracował mniej niŜ połowę obowiązującego go czasu pracy. JeŜeli

jednak w kaŜdym miesiącu zatrudniony wykonywał pracę przez mniej niŜ połowę obowiązującego go czasu pracy z

przyczyn usprawiedliwionych, przy ustalaniu podstawy wymiaru wynagrodzenia chorobowego przyjmuje się wynagrodzenie

za wszystkie te miesiące, po uzupełnieniu;

przyjmuje się po uzupełnieniu wynagrodzenie z miesięcy, w których przepracował co najmniej połowę obowiązującego go

czasu pracy.

Przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego wynagrodzenie za godziny nadliczbowe uwzględnia się w kwocie faktycznie

uzyskanej, bez uzupełniania.

Niezmieniona podstawa wymiaru

Podstawy wymiaru świadczeń chorobowych nie ustala się na nowo, jeŜeli między okresami pobierania wynagrodzeń za czas choroby

i zasiłków z ubezpieczenia chorobowego zarówno tego samego rodzaju, jak i innego rodzaju nie wystąpiła przerwa albo była ona

krótsza niŜ 3 miesiące kalendarzowe (art. 92 § 2 KP, w związku z art. 43 ustawy chorobowej).

Przykład

Pracownica chorowała od 19 do 23.5.2008 r. W sierpniu 2008 r. miała wypadek w drodze do pracy. Jako podstawę wymiaru

wynagrodzenia chorobowego naleŜało przyjąć podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego wypłacanego pracownicy w maju

2008 r.

Zdarza się, Ŝe pracownik otrzyma podwyŜkę wynagrodzenia podczas pobytu na zwolnieniu lekarskim. Nie ma to na ogół wpływu na

wysokość pobieranego w tym czasie zasiłku chorobowego (wynagrodzenia za czas choroby), poniewaŜ świadczenia chorobowe

oblicza się od podstawy wymiaru stanowiącej przeciętne miesięczne wynagrodzenie z 12 miesięcy poprzedzających ten, w którym

powstała niezdolność do pracy. JeŜeli więc pracownik dostał podwyŜkę podczas pobierania zasiłku chorobowego, to w zasadzie nie

wpłynie ona na wysokość tego zasiłku.

JeŜeli jednak podwyŜkę przyznano za okres wsteczny i objęła ona miesiące, z których ustalano podstawę wymiaru zasiłku

chorobowego dla danego pracownika, to po wyrównaniu wynagrodzenia naleŜałoby ponownie ustalić podstawę wymiaru zasiłku

chorobowego i sam zasiłek chorobowy. Oczywiście trzeba wówczas wypłacić pracownikowi stosowne wyrównanie świadczeń

chorobowych. W takim przypadku wyrównanie z tytułu podwyŜki wynagrodzenia powinno zostać obniŜone za okresy pobieranych, w

okresie objętym podwyŜką, świadczeń chorobowych.

Przykład

Pracownik ministerstwa w 2008 r. był kilka razy na zwolnieniu lekarskim – w kwietniu, lipcu i sierpniu. Do ustalenia podstawy

wymiaru wynagrodzenia za czas choroby, a następnie zasiłku chorobowego przyjęto zarobki od 1.4.2007 r. do 31.3.2008 r. W

sierpniu 2008 r. pracownikowi przyznano dodatek specjalny od 1.1.2008 r. do 31.12.2008 r. Pracownikowi, który chorował,

naleŜałoby podwyŜszyć wynagrodzenie za styczeń, luty i marzec 2008 r. przyjęte do ustalenia podstawy wymiaru poprzez dodanie

dodatku specjalnego, a następnie przeliczyć podstawę wymiaru oraz wynagrodzenie za czas choroby i zasiłek chorobowy otrzymane

w kwietniu, lipcu i sierpniu 2008 r. Pracownik ten powinien oczywiście otrzymać pełne wyrównanie z tytułu przyznanego mu

dodatku specjalnego za styczeń, luty, marzec, maj i czerwiec 2008 r. oraz częściowe za kwiecień, lipiec i sierpień 2008 r. - z

wyłączeniem dni objętych zwolnieniem lekarskim.

Zdarza się, Ŝe po zakończeniu urlopu wychowawczego, jak równieŜ w przypadku przerwania urlopu wychowawczego pracownica,

która miała powrócić do pracy, w istocie do tej pracy nie powróciła, przedstawiając zwolnienie lekarskie. W takim przypadku

podstawę wymiaru jej wynagrodzenia chorobowego będzie stanowiła kwota wynagrodzenia, określona w umowie o pracę – jeŜeli

chodzi o wynagrodzenie stałe.

Gdyby pracownica miała równieŜ prawo do wynagrodzenia zmiennego, naleŜałoby przyjąć wynagrodzenie zmienne otrzymane przez

osobę zatrudnioną w tym zakładzie pracy w takim samym lub w podobnym charakterze.

Przykład

Pracownica, przerwała w sierpniu 2008 r. urlop wychowawczy, ale zamiast powrócić do pracy, przedstawiła zwolnienie lekarskie, z

kodem B (ciąŜa). Pracownica ta ma prawo jedynie do wynagrodzenia stałego, które w jej przypadku wynosi 3600 zł brutto. Aby

ustalić podstawę wymiaru jej wynagrodzenia chorobowego, naleŜy pomniejszyć wynagrodzenie o 13,71% (tj. o składki na

wynagrodzenie emerytalne, rentowe i chorobowe potrącane z wynagrodzenia pracownika).

Otrzymamy w ten sposób kwotę 3106,44 zł (3600 zł – 493,56 zł).

PoniewaŜ wysokość wynagrodzenia chorobowego wynosi, w przypadku kobiet będących w ciąŜy, 100% podstawy wymiaru –

miesięczne wynagrodzenie chorobowe tej pracownicy będzie wnosiło 3106,44 zł brutto, a dzienne wynagrodzenie chorobowe ( a

następnie zasiłek chorobowy) będzie wynosiło 103,55 zł brutto (3106,44 zł : 30).

JeŜeli pracownica ta do dnia porodu nie podejmie pracy, lecz będzie przebywała na zwolnieniach lekarskich, podstawę wymiaru jej

zasiłku macierzyńskiego będzie stanowiła podstaw wymiaru zasiłku chorobowego, otrzymywanego przed porodem. W takim

przypadku wysokość zasiłku macierzyńskiego będzie równa wysokości zasiłku chorobowego, który go poprzedzał.

JeŜeli pracownik, który pobierał świadczenie rehabilitacyjne, zachorował wkrótce po zakończeniu pobierania tego świadczenia i

powrocie do pracy to, zgodnie z art. 43 ustawy chorobowej, podstawy wymiaru zasiłku przysługującego u tego samego pracodawcy

nie ustala się na nowo, jeŜeli w pobieraniu zasiłków, a takŜe świadczenia rehabilitacyjnego nie było przerwy albo przerwa była

krótsza niŜ 3 miesiące kalendarzowe.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: