Louis de Bernieres Senior Vivo i król kokainowy Tłum. Beata Długajczyk CZĘĆ PIERWSZA 1. Prezydent Veracruz wzywa do siebie ministra finansów W chwili gdy jego małżonka urodziła kota, co było zgoła nieprzewidzianym rezultatem eksperymentów w dziedzinie alchemii seksualnej, i po zupełnie przypadkowym wynalezieniu nad wyraz osobliwego materiału wybuchowego, tracšcego całš moc dokładnie w odległoci dwóch metrów od centrum eksplozji, co z kolei zaprzeczało wszelkim prawom fizyki newtonowskiej, prezydent Veracruz zaczšł uważać się nie tylko za wtajemniczonego, lecz także za intelektualistę. Swoje przemówienia gęsto szpikował teraz zawiłymi i tajemniczo brzmišcymi cytatami z Paracelsusa i Basila Valentine, wstšpił do Bractwa Różokrzyżowców, uznajšc się za godnego sukcesora doktora Johna Dee, Hermesa Trismegistosa, sir Francisa Bacona, Christiana Rosencreuza i Eliphasa Leviego, wreszcie zaprzestał lektury kobiecych magazynów żony, z których dotychczas czerpał większoć swoich opinii, a jšł czytywać La Prense". Wiadomoci krajowe z reguły pomijał, wiedzšc, że większoć z nich pochodzi z jego własnego Ministerstwa Informacji, a więc najpewniej sš wyssane z palca, pilnie natomiast ledził wiadomoci z zagranicy, a po nich dział listów, rubrykę stanowišcš rodzaj forum, na którym intelektualna elita narodu oraz koteria możnych i bogatych prezentowały swoje opinie. Ostatnio Jego Ekscelencja stał się gorliwym czytelnikiem licznych listów niejakiego Dionisia Vivo, traktujšcych o handlu kokš. Uporawszy się z najnowszym listem na ten temat, zapisał w swoim notatniku, że seniorowi Vivo należy przyznać Medal Kondora za Walecznoć, szybko jednak skrelił ten zapisek, przypomniawszy sobie w porę, że odznaczenie to przysługuje wyłšcznie wojskowym. Wobec tego naszkicował projekt ustawy o nowym odznaczeniu za walecznoć, tym razem dla cywilów, któremu postanowił nadać miano Orderu Hermetycznego Zakonu Rycerskiego. Póniej sekretarz opacznie zinterpretował prezydenckš instrukcję, co należało zawdzięczać temu, że Jego Ekscelencja był na bakier z ortografiš, natomiast osobistemu sekretarzowi Veracruza brakowało biegłoci w odcyfrowywaniu gryzmołów zwierzchnika. W rezultacie ustanowiony został Order Zakonu Rycerskich Eremitów, odznaczenie posiadajšce własny herb, nie posiadajšce za to żadnych członków kapituły poza samym prezydentem Veracruzem, któremu automatycznie nadawano wszystkie medale za odwagę, zgodnie z przywilejem przyznanym mu przez wdzięczny kongres po zwycięstwie w wojnie Los Puercos. Poirytowany, gdyż bez przerwy co odrywało go od lektury, a to telefon, a to jego osobisty sekretarz, zalotna żona, czy wreszcie duży czarny kot, o którym cišgle jeszcze nie nauczył się myleć jako o swojej córce, Jego Ekscelencja zabrał egzemplarz La Prensy" i schronił się z nim w prezydenckiej toalecie. Uruchomił głonik z muzykš Beethovena, której zadaniem było zagłuszanie odgłosów burczenia i dononych eksplozji, dobiegajšcych z pierwszych trzewi narodu, po czym zasiadł na podniesieniu i zagłębił się w rubryce listów, notujšc jednoczenie w pamięci, że należałoby zainstalować jaki rodzaj ogrzewania w desce sedesowej. Choć upłynęło już tyle lat, Jego Ekscelencję nadal trapił problem deficytu budżetowego. To prawda, że udało się pohamować nienasycone apetyty armii, żšdnej potężnych, zgoła apokaliptycznych rodzajów broni, fakt też, że ostatnimi czasy niele kształtowały się ceny kawy i cyny, a kopalnie szmaragdów - i to uznał za najlepszš z nowin - przynosiły spore zyski. Ale prawdš było również, że kraj nigdy nie zdołał się do końca podwignšć po eksplozji cudu gospodarczego", który zrujnował przemysł, a wydarzył się w czasach, kiedy funkcję ministra finansów sprawował doktor Badajoz. Także stolica nigdy nie odzyskała wypłacalnoci finansowej, odkšd poprzedni burmistrz, Raoul Buenanoce, prowadził w niej działalnoć budowlanš na skalę godnš zaiste faraonów. Jakby nie doć było jeszcze nieszczęć, żadna z finansowanych przez rzšd ekspedycji, wysłanych z zadaniem odnalezienia El Dorado, nie dotarła do celu, wszystkie natomiast pochłonęły gigantyczne sumy pieniędzy, a prezydenckie eksperymenty w dziedzinie alchemii zaowocowały jedynie kilkoma niezwykłymi zjawiskami paranormalnymi i sporš dawkš rozkoszy seksualnej. Swoje niewštpliwe od- młodzenie i uduchowienie Jego Ekscelencja uważał za prawdziwe dobrodziejstwo owych zabiegów, nadal jednak przeżywał męki, widzšc, jak krnšbrna gospodarka w żaden sposób nie chce się nawet zbliżyć do celów wytyczonych w najostrożniej-szych i najpowcišgliwszych programach. W rezultacie pan prezydent doszedł do wniosku, że nie może polegać na żadnym ze swoich współpracowników, i postanowił od tej chwili dawać wiarę jedynie temu, co wyczyta w prasie. Siedzšc na sedesie w zaciszu prezydenckiego apartamentu, podjšł dwie decyzje. Po pierwsze, postanowił zdymisjonować ministra informacji, po drugie, wezwać do siebie ministra finansów i zażšdać od niego wyjanień na temat pewnego punktu, który podniósł w swoim ostatnim licie Dionisio Vivo. Pocišgnšł za spłuczkę; odruch, któremu zawsze ulegał, nawet jeli nie zrobił niczego, co zmšciłoby pachnšce wody muszli, i udał się do swojego gabinetu, żeby zatelefonować. Emperador Ignacio Coriolano, znany powszechnie jako Imperator Cunnilingus Nienasycony (bardziej z powodu plotek o jego intymnych upodobaniach niż z racji podobieństwa do jego prawdziwego imienia), przybył o pištej po południu. Był człowiekiem, który wystawnociš strojów pokrywał niedostatki higieny osobistej i od lat dwigał na swoich barkach ciężkie brzemię odpowiedzialnoci za zredukowanie przytłaczajšcego ciężaru zadłużenia zagranicznego, nie dysponujšc przy tym żadnymi rodkami, za których pomocš miałby tego dokonać. Całe dnie spędzał z głowš w dłoniach, pochylony nad dokumentami, z których jednoznacznie wynikało, że jego zadanie jest niemożliwe do zrealizowania, noce za, pragnšc zagłuszyć wiadomoć swojej nieodpowiednioci na tym stanowisku, w ramionach kobiet okrelonego rodzaju; ich wynagrodzenie, księgowane przez niego w rubryce koszty osobiste", powiększało jedynie narodowy deficyt. Przybywszy do pałacu, zastał Jego Ekscelencję Pana Prezydenta Republiki odzianego w szlafrok z perskiego jedwabiu, którego wytworna poła obsunęła się odrobinę, niedyskretnie odsłaniajšc prezydenckie genitalia. Rozmawiajšc z głowš państwa, senior Coriolano uznał to za poważnš przeszkodę w jasnym formułowaniu myli. - Dobry wieczór, szefie - zaczšł minister finansów, wycišgajšc rękę. Jego Ekscelencja potrzšsnšł niš, zmarszczył brwi i powiedział: - Ile razy mam ci powtarzać, aby tytułował mnie Jego Ekscelencjš? Pewnego dnia publicznie nazwiesz mnie szefem i cišgniesz wstyd na nas obu. - Przepraszam, szefie, ale nie tak łatwo jest zapomnieć o dawnych, dobrych dniach. Czasami wydaje mi się, że pan i ja nadal sprzedajemy konserwy mięsne w Panamie. To były czasy, co, szefie? Na moment Jego Ekscelencja przeniósł się mylami w przeszłoć i powtórzył: - To były czasy. Potem sięgnšł po egzemplarz La Prensy". - Chciałbym, aby posłuchał ostatniego listu Dionisia Vivo, a potem udzielił mi kilku wyjanień. - Zaczšł czytać: - Niedawno rzšd kolumbijski otrzymał uwłaczajšcš propozycję spłaty dziesięciu miliardów dolarów zadłużenia zagranicznego w zamian za nieingerowanie w handel narkotykami. Naturalnie, co należy z uznaniem podkrelić, oferta została odrzucona". A teraz chciałbym się dowiedzieć, dlaczego nasz rzšd nigdy nie otrzymał podobnej propozycji. - Widocznie, szefie, dług naszego państwa jest zbyt wielki nawet dla nich. Przypuszczam, że skoro nie stać ich na spłacenie obu zadłużeń jednoczenie, wybrali mniejsze. Prezydent Veracruz sposępniał i powiedział: - Słuchaj dalej. Zdecydowanie występuję przeciwko tym, którzy uważajš, że handel narkotykami wspomaga nasz narodowy budżet. Według ogólnych szacunków, zyski mafii koka- inowej wynoszš około dziesięciu miliardów dolarów rocznie: Z tej kwoty dziewięć miliardów wypływa z naszego kraju przez Szwajcarię i inne państwa i następnie jest inwestowane w różnych gałęziach przemysłu w Europie i Stanach Zjednoczonych. Jeden miliard, który pozostaje w kraju, natychmiast go opuszcza, wydany na luksusowe dobra zagranicznego pochodzenia, sprowadzane dla przyozdobienia pałaców narkotykowych caudillos Wypływa z tego oczywisty wniosek, że zniszczenie rynku koki wpłynęłoby pozytywnie na nasz bilans płatniczy. A teraz powiedz mi, Emperador, jak to się dzieje, że ten profesor filozofii ma lepsze rozeznanie w tych sprawach niż ty? Zawsze twierdziłe, że jeli nie przymkniemy oczu na handel kokš, nasz kraj popadnie w ostatecznš ruinę. Jak to wyglšda naprawdę? Minister finansów ponownie łypnšł na genitalia, które tak bardzo przeszkadzały mu się skupić, i zaszurał podeszwami. - Te statystyki zostały opublikowane zaledwie miesišc temu. Miałem poinformować pana o nich i jako zupełnie wyleciało mi to z głowy. Pochodzš ze ródła w Stanach, najpierw opublikowano je w New Herald Tribune", a potem przedrukowała je nasza prasa. - Ale czy sš prawdziwe, Emperador, czy sš prawdziwe? Senior Coriolano poczerwieniał cały, zanim zdobył się na odpowied. - No cóż, szefie, obawiam się, że tak. Przez dłuższy czas działalimy, opierajšc się na fałszywych przesłankach. - Zerknšł na twarz prezydenta i z powrotem opucił wzrok na podłogę. - Chciałem to panu powiedzieć, ale na skutek pewnych okolicznoci nie było to takie proste. Sam pan wie, że stawka jest spora... Jego Ekscelencja ...
marszalek1