Suzanne Brockmann - Sceny pełne namiętności.pdf

(791 KB) Pobierz

Scenes of Passion

Suzanne Brockmann

Sceny pełne

namiętności

0

235850036.080.png

235850036.091.png

235850036.102.png

235850036.113.png

235850036.001.png

235850036.012.png

235850036.023.png

235850036.033.png

235850036.034.png

235850036.035.png

235850036.036.png

235850036.037.png

235850036.038.png

235850036.039.png

235850036.040.png

235850036.041.png

235850036.042.png

235850036.043.png

235850036.044.png

235850036.045.png

235850036.046.png

235850036.047.png

235850036.048.png

235850036.049.png

235850036.050.png

235850036.051.png

235850036.052.png

235850036.053.png

235850036.054.png

235850036.055.png

235850036.056.png

235850036.057.png

235850036.058.png

235850036.059.png

235850036.060.png

235850036.061.png

235850036.062.png

235850036.063.png

235850036.064.png

235850036.065.png

235850036.066.png

235850036.067.png

235850036.068.png

235850036.069.png

235850036.070.png

235850036.071.png

235850036.072.png

235850036.073.png

235850036.074.png

235850036.075.png

235850036.076.png

235850036.077.png

235850036.078.png

235850036.079.png

235850036.081.png

235850036.082.png

235850036.083.png

235850036.084.png

235850036.085.png

235850036.086.png

235850036.087.png

235850036.088.png

235850036.089.png

235850036.090.png

235850036.092.png

235850036.093.png

235850036.094.png

235850036.095.png

235850036.096.png

235850036.097.png

235850036.098.png

235850036.099.png

235850036.100.png

235850036.101.png

235850036.103.png

235850036.104.png

235850036.105.png

235850036.106.png

235850036.107.png

235850036.108.png

235850036.109.png

235850036.110.png

235850036.111.png

235850036.112.png

235850036.114.png

235850036.115.png

235850036.116.png

235850036.117.png

235850036.118.png

235850036.119.png

235850036.120.png

235850036.121.png

235850036.122.png

235850036.123.png

235850036.002.png

235850036.003.png

235850036.004.png

235850036.005.png

235850036.006.png

235850036.007.png

235850036.008.png

235850036.009.png

235850036.010.png

235850036.011.png

235850036.013.png

235850036.014.png

235850036.015.png

235850036.016.png

235850036.017.png

235850036.018.png

235850036.019.png

235850036.020.png

235850036.021.png

235850036.022.png

235850036.024.png

235850036.025.png

235850036.026.png

235850036.027.png

235850036.028.png

ROZDZIAŁ PIERWSZY

Gigantyczny korek znów zablokował ruch na autostradzie numer 95.

Maggie Stanton siedziała w samochodzie, zbyt zmęczona, by zmienić

stację w radiu. Była tak zmordowana, że ledwie miała siłę oddychać.

Choć może zamiast zmęczona, należało raczej powiedzieć

zniechęcona. Albo sponiewierana. Nie, sponiewierana to nie było dobre

słowo. Zbyt wiązało się z bólem fizycznym.

Miała dwadzieścia dziewięć lat i wciąż mieszkała z rodzicami.

Owszem, wprowadziła się do nich po pożarze we własnym mieszkaniu.

Ale to było trzy lata wcześniej.

Najpierw matka poprosiła, żeby została i pomogła przy organizowaniu

ślubu Vanessy. Po jedenastym września ojciec poprosił, żeby została z nimi

jeszcze trochę dłużej. I tak minął kolejny rok. A kiedy wreszcie znalazła

wspaniałe mieszkanie, zmarła jej babcia. I nie mogła zostawić matki w

głębokim smutku.

Czas już był najwyższy wyprowadzić się. Tym bardziej że mama coraz

częściej mówiła, że byłoby bez sensu, gdyby zamieszkała sama tuż przed

ślubem.

Hej, mamo! Nie drukuj jeszcze zaproszeń. Dobrze by było, żeby

najpierw panna młoda pokochała pana młodego, prawda?

Chociaż może się okazać, że w tym przypadku, tak jak się działo przez

całe jej życie, kolejna ważna decyzja zostanie podjęta przez rodziców. A

ona, jak zwykle, będzie tylko potakiwać i uśmiechać się.

Boże, ależ z niej fajtłapa!

Dzwonek telefonu komórkowego wyrwał ją z ponurych rozmyślań.

– Halo?

– Cześć, pączusiu.

1

235850036.029.png

No tak! Chodziła z facetem, który mówił do niej: pączusiu. Nie, nie

chodziła z nim. Była z nim, jak to określiła mama, po słowie.

Owszem, Brock „Cześć, pączusiu" Donovan oświadczył się jej.

Maggie poprosiła o kilka tygodni do namysłu. I to był błąd. Powinna była

odmówić natychmiast. I z krzykiem wybiec z pokoju. Lecz gdy zastanawiała

się, gdzie i jak mu to powiedzieć, żeby go nie urazić, on oznajmił Vanessie,

która wyszła za jego szkolnego kolegę, że został przyjęty. A Van powtórzyła

to rodzicom, i...

Mama już zaczęła kupować magazyn „Młoda Para" i odbyła już

pierwsze rozmowy w Hammonassett Inn.

Rodzice Maggie tak byli podnieceni, że natychmiast chcieli wydać

zaręczynowe przyjęcie. Na szczęście jedyny wolny termin, który mama

znalazła, wypadał w tę sobotę. Kiedy to w Eastfield Community Theater

odbywały się przesłuchania do letniej premiery.

Wszyscy wiedzieli, że na ten dzień nie można było planować niczego.

Teatr był dla Maggie wszystkim. I był to jedyny przypadek w jej

życiu, kiedy postawiła na swoim. Rodzice chcieli, żeby studiowała w Yale –

rozpoczęła więc naukę w tamtejszym uniwersytecie, zamiast iść do szkoły

teatralnej Emersona. W Yale mieli doskonały wydział aktorski, ale rodzice

tak długo mówili na temat przymierających głodem aktorów, że zgodziła się

studiować ekonomię i zarządzanie. Kiedy uzyskała dyplom, rodzice wciąż

narzekali. Dlatego, zamiast wyjechać do Nowego Jorku i zgłosić się na

przesłuchania do serialu telewizyjnego, zapisała się na studia prawnicze.

Ojcu bardzo zależało na tym, żeby podjęła pracę w kancelarii prawniczej

Andersena i Brendena w New Haven. I tak się stało.

2

235850036.030.png

Tak więc tkwiła w korku po dwudziestosiedmiogodzinnym dniu pracy

u A&B. Zaręczona, Boże dopomóż, z człowiekiem, który nazywał ją

pączusiem.

A prawdziwie żyła tylko na scenie Eastfield Community Theater.

Ponieważ nigdy nie nauczyła się odmawiać. Niedołęga.

– Jestem jeszcze w pracy – powiedział Brock. – Mamy tu straszny

młyn. Muszę odwołać nasze spotkanie, kochanie. Nie gniewasz się, prawda?

Maggie miała w bagażniku torbę ze strojem gimnastycznym. Brock nie

pierwszy już raz odwoływał spotkanie. Albo bardzo się spóźniał.

Ale tego dnia zamierzała powiedzieć mu, że chce się z nim rozstać.

Spokojnie, bez scen i awantur. I możliwie delikatnie.

Dlatego poczuła ulgę. I trochę irytacji. Bo przecież, na swój sposób,

Brock ją kochał. Chciał się z nią ożenić.

Ale już tyle razy w ostatniej chwili odwoływał randkę.

Czasami wyobrażała sobie dzień ich ślubu. Ona, we wspaniałej białej

sukni, jedzie do kościoła wielką limuzyną. Dzwoni Brock:

– Cześć, pączusiu! Coś mi wypadło. System komputerowy całkiem

nam oszalał. Jestem pilnie potrzebny w Dallas! Musimy trochę zmienić

plany. Nie gniewasz się, prawda?

I to była jedna z przyczyn, dla których Brock chciał ożenić się właśnie

z nią. Była zupełnie, idiotycznie uległa.

Oczywiście, nie gniewała się. Nigdy. Zawsze robiła to, o co ją

poprosił, uśmiechając się głupio.

– Zadzwonię jutro – powiedział Brock. – Muszę wracać do swoich

zajęć.

I rozłączył się.

3

235850036.031.png

Brock był przystojny jak gwiazdor z Hollywood. I, co zawsze

podkreślała matka Maggie, miał sześć tygodni urlopu.

Tak, to naprawdę był powód, żeby za niego wyjść.

Uważaj, powiedziała jej niedawno Angie, jej najlepsza przyjaciółka

jeszcze ze szkoły podstawowej, bo pewnego dnia obudzisz się rankiem jako

żona Brockstera. Tak jak pewnego dnia zbudziła się jako prawniczka,

pracownica A&B, w dwudziestej dziewiątej wiośnie życia mieszkająca

wciąż z rodzicami.

Ale Angie to była Angie. Wydała się za Anglika. Mieszkała w

Londynie. Pracowała w teatrze. Miała wymarzoną pracę i cudownego męża.

Freddy Chambers, stuprocentowy Brytyjczyk, był idealną partią dla nieco

dzikiej i szalonej Angie Caratelli.

Maggie nieraz z tęsknotą wspominała czasy liceum. Ona, Angie i jej

chłopak, Matt Stone, stanowili nierozłączną trójkę. I wiedli wspaniałe życie,

pełne śmiechu, żartów i zabawy. Owszem, Angie i Matt się kłócili.

Właściwie zdarzało się to codziennie, bo Matt był równie porywczy jak

Angie.

Świat był wtedy pełen uroków. Wciąż były jakieś nowe przyjęcia,

jakieś potańcówki, nowe piosenki do zaśpiewania. Przyszłość rysowała się

przed nimi we wspaniałych barwach.

Gdyby Matt dowiedział się, że Maggie została prawniczką, byłby

wstrząśnięty tak samo jak Angie. Zwłaszcza gdyby dowiedział się, że

pracuje w pokoju bez okna. Ale Matt zniknął dziesięć lat temu, zaraz po

maturze. Przyjaźń Angie i Matta nie przetrwała tej próby. Po wyjeździe z

miasta nie wrócił już nigdy.

Nawet kiedy zmarł jego ojciec.

4

235850036.032.png

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Joan Hohl - Spełniony sen.pdf (506 KB)
Juliet Burns - Gra o namiętność.pdf (695 KB)
Metsy Hingle - Gra o wysoką stawkę.pdf (692 KB)
Ann Major - Paryskie randez-vous.pdf (746 KB)
Nalini Singh - Jej bohater.pdf (685 KB)

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin