PRAKTYKA KOPNIĘĆ 2.doc

(28 KB) Pobierz
PRAKTYKA KOPNIĘĆ, cz

PRAKTYKA KOPNIĘĆ, cz. 2:

 

W poprzednim artykule przedstawiłem podstawowe zasady pracy nad kopnięciami. Poniżej znajdują się dodatkowe rady i ćwiczenia

Korygowanie błędów technicznych:

1. Użycie lustra:
Kiedy nie ma się możliwości ćwiczenia razem z instruktorem lub choćby partnerem, niezastąpioną pomocą może okazać się lustro. Wykonując kopnięcia ( jak zresztą i inne techniki ) przed lustrem, możemy korygować wady postaw i technik na bieżąco. Oczywiście lustro musi być dostatecznie duże.
2. Użycie kamery:
To dosyć ekstrawagancka metoda, ale bardzo przydatna. Polega po prostu na sfilmowaniu naszych ruchów kamerą video przez drugą osobę. Póżniej można prześledzić, nawet klatka po klatce, jakość naszych technik. Przydaje się to zwłaszcza w czasie przygotowań do pokazów i /lub podczas pracy nad skomplikowanymi kopnięciami ( z wyskoku, obrotowe ).

Ćwiczenia na kopnięcia:

1. Szybka seria:
seria 20 - 25 kopnięć, jedno po drugim, jak najszybszych, w jeden cel. Ostatnie zatrzymujemy na kilka sekund i szybko stawiamy nogę w pozycji wyjściowej.

2. Zwolniona kombinacja:
wykonujemy kilka kopnięć, od najniższych do najwyższych stref przeciwnika, powoli, zatrzymując nogę na 1 - 2 sekundy po każdym kopnięciu. ( bez kontaktu z ciałem partnera ). Kopiemy jedną lub oboma nogami. Jeśli chcemy, możemy ustawić się bokami do siebie, w tej samej pozycji, i złapać się z partnerem dłońmi. To ułatwi osobie kopiącej utrzymanie równowagi ( oczywiście wtedy kopiemy tylko nogą wykroczną ).

3. Wielokrotne kopnięcia:
zadajemy jedną nogą różne kopnięcia, jak najszybciej, bez przemieszczania nogi podporowej: w przód, okrężne, boczne, zahaczające, w tył, itd. Dobre ćwiczenie na równowagę.

4. "Wiatrak":
zadajemy kopnięcie ( np. okrężne ), wielokrotnie, bez opuszczania nogi, jednocześnie obracając się stopniowo dookoła własnej osi na nodze podporowej. Niezbędna dobra równowaga.

5. Zmiana:
to ćwiczenie pozwala zmylić przeciwnika w czasie walki. Unosimy nogę do jakiegoś kopnięcia ale wykonujemy zupełnie inne, np. podnosimy nogę wysoko, jak do kopnięcia pionowego po czym szybko opuszczamy podudzie i kopiemy w bok.

6. Cel:
nie trzeba nikomu mówić, że kopnięcia muszą być celne. Do wyćwiczenia celności można użyć worka z zaznaczonym miejscem, w które kopiemy lub partnera z "poduszką treningową" ( najlepiej gdy zmienia położenie ręki po każdym kopnięciu ). Można też cel zaznaczyć na ścianie lub wykonać cel ruchomy: np. zawiesić piłkę do tenisa na lince u sufitu.

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin