Gronkowce.doc

(38 KB) Pobierz
Gronkowce

Gronkowce

 

Gronkowiec złocisty

- występuje na skórze, w jamie nosowo-gardłowej, w drogach rodnych

- optymalna temperatura rozwoju 37 st

- wytwarza termoodporną enterotoksynę tylko w zakażonym produkcie spożywczym, bardzo odporną na działanie wysokiej temperatury

- 10 – 50 % populacji jest stale lub okresowo nosicielami bakterii bez wystąpienia objawów chorobowych

- kolonizacja szczepem w niekożystych warunkach może stanowić punkt wyjścia dla zakażenia

- drogi zakażenia: kropelkowa, przez kontakt pośredni, przez przedmioty ciągłego użytku

- ryzyko zakażenia wzrasta w przypadku: przerwania ciągłości tkanek, obecność ciała obcego w tkankach, współistnienie chorób (nowotwory ,marskość wątroby, cukrzyca i inne choroby metaboliczne, stosowanie terapii immunosupresyjnej i przeciwnowotworowej )

 

Jednostki chorobowe

 

1. zakażenia ropne skóry, tkanki podskórnej oraz tkanek miękkich ( czyraki, ropnie, ropne zakażenia ran pooperacyjnych, pourazowych i innych, liszajec, zapalenie sutka u kobiet karmiących piersią, pyodermia, zapalenie mieszków włosowatych )

 

Zapalenie mieszków włosowych

- na skórze twarzy tułowia i kończynach

- zakażeniom sprzyjają drobne urazy i uszkodzenia naskórka

- zmiany mogą dotyczyć tylko powierzchniowej części mieszka lub obejmować go w całości

- drobne przywłosowe pęcherzyki ropne i krostki, często przebite włosem

- przy bardzo masywnym wysiewie może dojść do powiększenia okolicznych węzłów chłonnych

- leczenie – zewnętrznie antybiotyki

 

Czyraki

- ropne zapalenia okołomieszkowe przebiegające z wytworzeniem czopa martwiczego

- początkowo postać nacieku ropnego wokół mieszka włosowego, następnie niewielkiego guzka koloru sino czerwonego. Po kilku dniach na szczycie guzka pojawia się krostka, potem martwiczy czop, oddzielający się zwykle samoistnie

- Niebezpieczne są czyraki umiejscowione na twarzy, w okolicach wargi górnej, oczu i skroni ( może to spowodować przejście zakażenia na zatoki jamiste i opony mózgowe)

- towarzyszy miejscowy ból

- pojedyncze czyraki nie dają objawów ogólnych, goją się zwykle samoistnie

 

Czyraczność

 

- na skórze jednego pacjenta obecność wielu czyraków w różnej fazie rozwoju

- zwykle u osób cierpiących na schorzenia ogólnoustrojowe – cukrzyca, choroby nerek i wątroby, zaburzenia odporności, otyłość, zaparcia nawykowe

- często występuje odczynowe powiększenie okolicznych węzłów chłonnych

- jeżeli czyrak umiejscowiony jest na twarzy lub jeśli mamy doczynienia z czyracznością lub czyrakiem gromadnym należy podawać antybiotyk ogólnie

 

Cellulitis

 

- zapalenie tkanki łącznej i naczyń limfatycznych

- głównie kończyny, często pourazowe

- Objawy: zaczerwienienie wzdłuż przebiegu naczyń, wzmożona spoistość tkanek, bolesność, gorączka, wzmożone ucieplenie tkanek,

- Leczenie: antybiotykoterapia, leki przeciwzapalne

 

Zakażenie ran pooperacyjnych

 

- stopień skażenia mikrobiologicznego pola operacyjnego – pole czyste, skażone, brudne

- czas trwania operacji

- podatność pacjenta operowanego na wystąpienie zakażenia

- kategoria zabiegu

 

Połogowe zapalenie sutka

 

- 2-3% położnic

- 2-3 tydzień połogu

- gorączka 39-40 st., bóle mięśniowo – stawowe, tachykardia, dreszcze

- sutek napięty, gorący, zaczerwieniony, zmniejszenie laktacji

- Leczenie: antybiotykoterapia – 7-10 dni, opróżnienie piersi

 

Ropnie mnogie pach

 

- w następstwie zakażenia gruczołów apokrynowych, czyli gruczołów potowych rozmieszczonych w skórze okolicy pach, pachwin, odbytu, brodawek

 

Liszajec pęcherzowy noworodków

 

- dzieci w pierwszych tygodniach życia

- trwa zazwyczaj kilka dni

- stosunkowo łagodne zakażenia powierzchowne bez objawów ogólnych

 

Zapalenie pęcherzowe i złuszczające skóry noworodków

 

- przez niektórych uznawane za ciężką postać poprzedniego schorzenia

- na skórze pojawiają się pęcherze, które bardzo szybko ulegają przerwaniu

- powierzchowne warstwy naskórka spełzają pozostawiając sączące powierzchnie

- trwa kilka dni, przebieg jest ciężki, może doprowadzić do zgonu

 

2. Zakażenia układowe o etiologii gronkowcowej

 

- Zapalenie szpiku kostnego i kości

- zapalenie tchawicy

- zapalenie płuc jako powikłanie grypy

- zapalenie mięśnia sercowego, ostre zapalenie wsierdzia

- zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, ropnie mózgu

 

3. Zakażenia lub zatrucia związane z produkcją swoistych toksyn

 

Gronkowcowe zatrucia pokarmowe

 

- 1-2 h po spożyciu posiłku zawierającego enterotoksynę gronkowcową

- wymioty, osłabienie, bez biegunki, odwodnienie

- leczenie zachowawcze

 

Choroba Rittera

 

- efekt działania toksyny epidermolitycznej

- objawy: pęcherze naskórkowe ulegające złuszczeniu z towarzyszącymi zmianami rumieniowatymi i bolesnością, odsłonięcie dużych powierzchni skóry właściwej

- leczenie: antybiotykoterapia, nawodnienie

 

Gronkowcowy zespół TTTS

 

- egzotoksyna ( TSST 1)

- stosowanie wysoko chłonnych tamponów dopachwowych

- objawy: wstrząs toksyczny z gorączką, spadkiem ciśnienia, wysypką, złuszczenie naskórka 1-2 tygodnie po wysypce

 

Aktywne Antybiotyki:

- penicylina benzylowa – większość szczepów opornych

- penicyliny z inhibitorem – aktywna wobec szczepów penicylino (+)

 

Staphylococcus epidermidis

 

- komensalna bakteria skóry

- zakażenia: protezy, połączenia przedsionkowo – komorowe, cewniki naczyniowe, otrzewnowe

- zakażenia dróg moczowych u młodych, aktywnych seksualnie kobiet

- infekcje u pacjentów z niedoborami odporności

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin