Seminarium Charakterystyka i śwaidectwa 06.11.08.pdf

Seminarium szkoleniowe

Charakterystyka energetyczna budynków

Świadectwa energetyczne budynków

po zmianie ustawy – Prawo budowlane 19 września 2007 r.

(Dz. U. z 2007 r. Nr 191, poz. 1373 i projektu z 2008 r.)

wdrażającej postanowienia dyrektywy 2002/91/WE

oraz rozporządzeń wykonawczych z dnia 6 listopada 2008 r.

(ochrona cieplna i nowy system oceny energetycznej budynków)

(stan prawny 15 listopada 2008 r.)

Adresaci szkolenia:

(1) właściciele lub zarządcy nieruchomości, (2) służby utrzymania i prowadzące

kontrolę okresowe obiektów budowlanych, (3) nadzór techniczny specjalistyczny i

inwestorski, (4)wojewódzkie / powiatowe urzędy nadzoru budowlanego, (5) osoby

pełniące samodzielne funkcje techniczne w budownictwie (projektanta, kierownika

budowy lub robót budowlanych, inspektora nadzoru, rzeczoznawcy, rzeczoznawcy).

(6) przedsiębiorcy budowlani i developerzy budujący na sprzedaż domy i mieszkania,

Opracowanie na prawach rękopisu.

Zakaz kopiowania i rozpowszechniania

Materiały i przygotowanie

mgr inż. Zbigniew Dzierżewicz

rzeczoznawca budowlany

audytor energetyczny

Katowice – Warszawa 2008 r.

PROGRAM SZKOLENIA (5 godz.):

1. Ochrona cieplna budynków – stan aktualny

1.1..Podstawy prawne ochrony cieplnej budynków

a) wymagania podstawowe art. 5 ust. 1 pkt f) Prawa budowlanego

b) wymagania w zakresie oszczędności energii (§ 328 i 329)

warunków technicznych (Dz. U. z 2002 r. Nr 75, poz. 690)

1.2. Ocena jakości energetycznej budynków w Polsce w latach 1955 -2002

1.3. Termomodernizacja budynków, audyt energetyczny, kredyty i premie

termomodernizacyjne z Banku Gospodarstwa Krajowego,

1.4. Projekt (z 2007 r.) ustawy o wspieraniu remontów i termomodernizacji,

2. Wymagania Unii Europejskiej w zakresie ograniczenia zużycia energii w

budynkach mieszkalnych i użyteczności publicznej

2.1. Dyrektywa 89/106/EWG dojąca wyrobów budowlanych

2.2. Dyrektywa 2006/32/WE z dnia 5 kwietnia 2006 r. w sprawie

efektywności końcowego wykorzystania energii i usług energetycznych

oraz uchylająca dyrektywę Rady 93/76/EWG

2.3. Dyrektywa 2002/91/WE Parlamentu Europejskiego z dnia 16 grudnia

2002 r. w sprawie charakterystyki energetycznej budynków ,

3. Wdrożenie ustaleń Dyrektywy 2002/91/WE w Polsce

3.1. Zamiany w ustawie Prawa budowlanego, wdrażającej

postanowienia dyrektywy 2009/91/WE w sprawie

3.2. Nowe przepisy wykonawcze

3.3. Zmiany w przepisach obowiązujących

3.4. Nowe normy wspomagające Dyrektywę 2002/91/WE

3.5. Charakterystyka energetyczna budynków (metodologia)

3.6. Świadectwa charakterystyki energetycznej

3.7. Kontrola kotłów i instalacji grzewczych

3.8. Kontrola systemu klimatyzacji

3.9. Kwalifikacje osób sporządzających świadectwa energetyczne

3.10 Kwalifikacje prowadzących kontrolę kotłów i klimatyzacji

3.11 Terminy wdrożenia Dyrektywy 2002/91/WE w Polsce

3.12 Odpowiedzialność karana osób sporządzających świadectwa

energetyczne i prowadzących kontrole

4. Załączniki: Wzory świadectw charakterystyki energetycznej

1) budynku – określają załączniki nr 1 i 2

2) lokalu mieszkalnego – określa załącznik nr 3 ,

3) części budynku stanowiącej samodzielna całość

techniczno-użytkowa – określa załącznik nr 4

Charakterystyka energetyczna budynków

Świadectwa energetyczne budynków

po zmianie ustawy – Prawo budowlane w 2007 r. projektowanych w 2008 r.

wdrażającej postanowienia dyrektywy 2002/91/WE

Wprowadzenie

Wzrost cen nośników energii i kurczenie się zasobów surowców naturalnych oraz

konieczność ochrony środowiska przez zmniejszenie emisji CO 2 do atmosfery

(protokół w Kioto) to główne powody, dla których oszczędność energii na ogrzewanie

obiektów w sektorze komunalno – bytowym staje się aktualnie poważnym zagadnie-

niem technicznym i gospodarczym.

Ochrona cieplna obiektów budowlanych to w szerokim zakresie zastosowanie

w praktyce „fizyki budowli” (w tym zagadnień cieplno – wilgotnościowych), która

oparta na właściwościach materiałów budowlanych ma wpływ na oszczędność

energii i ochronę środowiska.

Spełnienie aktualnych wymagań ochrony cieplnej budynków można osiągnąć za

pomocą bardziej złożonych technik i metod projektowania (rozwiązań technicznych

ograniczających zużycie energii) oraz przez zastosowanie nowoczesnych materiałów

termoizolacyjnych i technologii wykonawstwa przy zwiększonych nakładach

finansowych.

Najskuteczniejszym aktualnie w Polsce sposobem na ograniczenie zapotrzebowania

na energię, jest termomodernizacja istniejącej substancji mieszkaniowej.

Termomodernizacja to przedsięwzięcie kompleksowe obejmujące ocieplenie

przegród zewnętrznych budynku oraz modernizację systemu grzewczego w

eksploatowanych budynkach. Zmiany w systemie ogrzewania i strukturze budowlanej

budynków umożliwiają zmniejszenie zużycia energii cieplnej oraz mają wpływ na

obniżenie kosztów i opłat eksploatacyjnych.

Kraje Unii Europejskiej systematycznie dążą do ograniczenia zużycia energii w

sektorze budynków mieszkalnych i użyteczności publicznej poprzez ustalenie

wymagań dotyczących warunków ochrony cieplnej i oceny jakości energetycznej

budynków wprowadzając Dyrektywy Rady Nr 89/106/EWG[10], Nr 2006/32/We[11]

oraz Nr 2002/91/WE [12] w sprawie charakterystyki energetycznej budynków.

1. Ochrona cieplna budynków – stan aktualny w Polsce

1.1. Podstawy prawne ochrony cieplnej budynków

Ustawa Prawo budowlane w art. 5 ust. 1 pkt f) określa wymagania podstawowe dla

projektowaniach oraz użytkowanych obiektów budowlanych dot. „ oszczędności

energii i odpowiedniej izolacyjności cieplnej przegród” , w sposób określony w

przepisach techniczno – budowlanych (warunkach technicznych) oraz zgodnie z

zasadami wiedzy technicznej (normami PN, EN-PN). oraz Warunki techniczne jakim

powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie §328 i § 329.

a) Wymagania podstawowe zgodnie z ustawa z dnia 7 lipca 1994 r.

Prawo budowlane art. 5 (DZ.U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118)

a) bezpieczeństwa konstrukcji,

b) bezpieczeństwa pożarowego,

c) bezpieczeństwa użytkowania,

d) odpowiednich warunków higienicznych i zdrowia

oraz ochrony środowiska,

e) ochrony przed hałasem i drganiami,

f) oszczędności energii i odpowiedniej izolacyjności

cieplnej przegród,

Obiekty budowlane należy użytkować w sposób zgodny z jego przeznaczeniem

i wymaganiami ochrony środowiska oraz utrzymać w należytym stanie

technicznym i estetycznym, nie dopuszczając do nadmiernego pogorszenia

jego właściwości użytkowych i sprawności technicznej.

b) Warunki techniczne jakim powinny odpowiadać budynki

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 7 kwietnia 2002 r.

(Dz. U. z 2002 r. Nr 75, poz. 690)

Warunki techniczne jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie [2]

określają w § 328 dla budynków i ich instalacji grzewczych, wentylacji i klimatyzacji

wymagania, w taki sposób aby ilość energii cieplnej, potrzebnej do ich użytkowania

można było utrzymać na racjonalnie niskim poziomie.

W § 329 ust. 1 dla budownictwa wielorodzinnego wprowadzony został wskaźnik

E sezonowego zapotrzebowanie na energię do ogrzewania budynków, który

powinien być mniejszy od wartości granicznej E 0, wyrażanej ilością energii w kWh

przypadającą w ciągu roku na 1 m 2 powierzchni lub 1 m 3 kubatury ogrzewanej części

budynku.

Natomiast § 329 ust. 2 dla budynków jednorodzinnych zostały ustalone wymagania

izolacyjności cieplnej dla przegród zewnętrznych, współczynnikami przenikania

ciepła o wartościach U max wg załącznika do rozporządzenia [2].

Celem ochrony cieplnej budynków jest zapewnienie właściwego dla człowieka

komfortu cieplnego (mikroklimatu) w pomieszczeniach budynku, przy możliwie

najniższym zużyciu energii i najniższych kosztach ponoszonych na eksploatację.

Zgodnie z warunkami technicznymi § 147 [2] „komfort cieplny ” jest zapewniony gdy:

v temperatura w pomieszczeniach utrzymuje się w granicach 18 o –22 o C zimą i

poniżej 26 o C latem,

v temperatura wewnętrznej powierzchni przegród różni się od temperatury

pomieszczeń nie więcej niż o 3 o C (nie wystąpiło zjawisko skraplania pary wodnej

na powierzchni wewnętrznej jeżeli temperatura na tej powierzchni powinna być

co najmniej o 1 o C wyższa od punktu rosy t s zgodnie z PN-EN ISO 6946),

v wilgotność względna pomieszczeń jest w granicach 35–55%,

v prędkość ruchu powietrza nie przekracza 0,15 m/s zimą oraz 0,25 m/s latem

( powyżej tej wartości ruch powietrza odczuwalny jest jako przeciąg),

Obiekt budowlany wraz ze związanymi z nami urządzeniami należy, biorąc pod

uwagę przewidywany okres użytkowania , projektować i budować w sposób

określony w przepisach, w tym techniczno-budowlanych, oraz zgodnie z

zasadami wiedzy technicznej, zapewniając spełnienie wymagań podstawowych

dotyczących :

1.2. Ocena jakości energetycznej budynków w Polsce

Jakość energetyczną budynku w Polsce można w dużym przybliżeniu ustalić na

podstawie znajomości rozwiązań konstrukcyjno – materiałowych obudowy ( cechy

materiałowe i opór termiczny) i technologii realizacji ( system ) budowlanej oraz daty

( roku ) oddania do użytkowania obiektu w którym obowiązywały ustalone normami

PN, współczynniki przenikania ciepła K [W/m 2 K] oraz określone wielkości

wskaźnika E [kWh/m 2 a] przeciętnego sezonowego zapotrzebowania ciepła na

ogrzewanie budynku, zgodnie z poniższą tablicą:

Okres budowy

Podstawa prawna,

Polskie Normy

Wymagane

współ. „K”

[W/m 2 K]

Roczne zużycie

energii „E”

[kWh/m 2 a]

do 1966

Prawo budowlane

mur 2 cegieł

mur 1 ½ cegły

1,16

1,40

240 - 280

300 - 350

1967- 1985

PN-64/B-03204

PN-74/B-03404

1,16

240 - 280

1986- 1992

PN-82/B-02020

0,75

160 - 200

1993- 1997

PN-91/B-02020

0,55

120 - 160

od 1998

Warunki

techniczne

0,30 - 0,50

90 - 120

Sposób ustalania wymagań dla przegród zewnętrznych budynków do 1954 r. polegał

na określeniu oporu cieplnego dotyczącego cech materiałów obudowy budynku,

cobyło spełniane przez stosowanie tradycyjnej ( zwyczajowej z okresu

przedwojennego ), zasady w sztuce budowlanej że ściana zewnętrzna z cegły pełnej

powinna mieć grubość 1,5 lub 2 cegły.

Wymagania ochrony cieplne dla budynków, które wynikały z przesłanek

technicznych, określono po raz pierwszy w Polsce w normie PN-64/B-03404

(obowiązującej od 1. 01. 1968 r.) w postaci ograniczonej wartości współczynnika

przenikania ciepła przegród pełnych, dla ścian zewnętrznych K max = 1,163 W/m 2 K i

stropodachów K max = 0,87 W/m 2 .K. Wymagania powyższe z niewielkimi zmianami

przetrwały do początku lat osiemdziesiątych.

W normie PB-82/B-02020 obniżono wartości współczynnika przenikania ciepła

przegród zewnętrznych dla ścian zewnętrznych K max = 0,75 W/m 2. K i dla stropo-

dachów K max = 0,45 W/m 2. K bez uwzględnienia mostków ciepła.

W znowelizowanej normie PN-91/B-02020 zaostrzono jeszcze bardziej wartości

współczynników przenikania ciepła przegród zewnętrznych pełnych, dla ścian K max –

0,55 W/m 2. K a dla stropodachów K max = 0,30 W/m 2. K z uwzględnieniem mostków

cieplnych punktowych i liniowych oraz z ograniczeniem pola powierzchni okien

z ustaleniem wielkości granicznej współczynnika infiltracji powietrza przez okna

a<0,5 m3/(m . h . daPa 2/3 ).

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: