Christ is Comming.pdf

NORMAN GULLEY

CHRYSTUS PRZYCHODZI

CHRIST IS COMING

Chrystocentryczne podejście do wydarzeń końca

Tłumaczył Marian Knapiuk

W P R O W A D Z E N I E

Planeta nasza zmierza ku swemu przeznaczeniu.

Czas ucieka. Co stanie się w trzecim milenium? Jedno

jest pewne. Ludzie na całym świecie odczuwają, że

coś stanie się. Nigdy przedtem nie mieliśmy tylu

spotkań z aniołami, nie było tyle objawień maryjnych i

powszechnie akceptowanych ponadnaturalnych

zjawisk. Nigdy przedtem spiritualizm nie wywierał tak

widocznego wpływu przez ruch Nowego Wieku (New

Age) i ruchy charyzmatyczne. Nigdy przedtem Kościół

Katolicki nie miał tak widcznego globalnego wpływu,

ani chrześcijanie z tzw. Koalicji Chrześcijańskiej

(Christian Coalition) nie dominowali w polityce

amerykańskiej. Coś dzieje się poza sceną.

Planeta nasza posuwa się jak samolot w locie

transoceanicznym. Minęło dużo czasu od jego odlotu,

lot częstokroć zakłócały wstrząsy. Kiedy patrzymy do

przodu, ciemne chmury widoczne są na horyzoncie i

zaczynają trząść samolotem. Nie ma odwrotu przed

burzą, planeta nasza musi iść do przodu. Największy

kryzys wszystkich czasów jest przed nami. Już teraz

widoczne są wstrząsy poprzedzające nadchodzącą

burzę.

pomocny. Wielu patrzy na wydarzenia przyszłości,

jakby mieli je przechodzić samotnie. Nic dziwnego, że

są przerażeni. Jednak Chrystus pragnie, aby lud Jego

spoglądał na Niego. On też zadał pytanie, czy znajdzie

wiarę na ziemi? (p.Łuk.18,8). Być może tu jest

problem. Być może niewielu będzie miało potrzebną

wiarę. Wiara w Niego będzie tym koniecznym

czynnikiem w czasie końcowego kryzysu.

W niniejszej książce będzie mowa o

nadchodzącym kryzysie, jednak będzie on

podkreślany przez obecność i przyjście Chrystusa.

Kiedy jesteśmy w trzecim milenium, niech Jezus

uwolni nas od kajdan bojaźni. Czy chcemy mieć nową

nadzieję? Być może będziemy ją mieli po raz

pierwszy.

Od 1960 roku prowadziłem wykłady o

wydarzeniach końca. Wielką radością dla mnie było

również prowadzenie seminarów i wykładów o tych

wydarzeniach w różnych częściach świata.

Stwierdziłem, że wielu wierzących boi się wydarzeń

końca. Kiedy jednak usłyszą o nich w zrozumieniu

chrystocentrycznym, obawy znikają. „I poznacie

prawdę, a prawda was wyswobodzi”(Jan 8,32). Od 40

lat odczuwam radość, gdy widzę tysiące wierzących z

nową nadzieją. Napisałem niniejszą książkę, aby

usunąć wszelkie obawy związane z przyszłymi

wydarzeniami. Szatan chce zwrócić uwagę wierzących

na wydarzenia a nie na Chrystusa.

Pod koniec semestru przeprowadziłem ponownie

ankietę. 96% studentów porzuciło obawy związane z

wydarzeniami końca. Jak wielką zmianę może dać

Chrystus! Zdobyli radość w Chrystusie i teraz

oczekują zbliżających się wydarzeń końca, jako

przywileju przeznaczenia. Każdy z nas może mięć tę

radość.

Niedawno, na początku semestru,

przeprowadziłem ankietę między studentami Southern

Adventist University na temat wydarzeń dni

ostatecznych. Wyniki wykazały, że 49% obawia się

odbywającego sądu przedadwentowego, 56% obawia

się wydarzeń ostatecznych, (41% wolałoby umrzeć

przed tymi wydarzeniami), 37% wierzy, że osiągną

wejście do nieba dzięki ofierze Chrystusa, plus wysiłki

człowieka, 50% nie było pewnych, że będą zbawieni,

gdyby umarli dziś. Jednak 88% uważało, że znają

Chrystusa jako osobistego przyjaciela.

Są to wypowiedzi młodzieży ze Stanów

Zjednoczonych i wielu krajów świata, która odbywa

studia na różnych kierunkach. Młodzież ta jest

końcową generacją, choć nie chce nią być. Ktoś

może zapytać, czy wyniki ankiety wśród dorosłych

byłyby lepsze?

Obawy związane z wydarzeniami dni ostatecznych

są czymś ludzkim. Kto chce zamienić normalne życie

na to, co czeka nas w przyszłości? Jednak będzie to

nasz najlepszy czas, gdyż związany jest z

wiecznością. Szatan wie, że zbliża się jego koniec.

Dlatego chce mieć ze sobą nie tylko cały świat ale i

wierzących.

Jak nigdy przedtem wierzący potrzebują wiary, która

stale zwraca uwagę na przyjście Chrystusa a nie na

Norman R.Gulley, Ph.D.

Profesor Systematycznej Teologii

Southern Adventist University

zbliżający się kryzys. Mają myśleć o Chrystusie, a nie

o kryzysie. Bowiem najważniejsze jest nie co ale kto

nadchodzi. W czasie końcowych wydarzeń szatan

stworzy spustoszenie, jednak ostatnie słowo będzie

miał Chrystus. Będzie ze Swoim ludem w czasie tych

wydarzeń. Obiecał: „Nie porzucę cię, ani cię nie

opuszczę”(Żyd.13,5). Jego obecność jest czymś

najważniejszym dla wierzących, gdyż będzie im

W S T Ę P

Półki uginają się od książek, które starają się

przepowiedzieć przyszłość. Mówią o nowym porządku

świata, porządku Nowego Wieku (New Age),

tajemniczym uniesieniu (rapture), roli Izraela w czasie

końca, Armagedonie i tysiącleciu. Inne książki starają

się mówić o życiu po śmierci, przytaczają wypowiedzi

ludzi przywróconych do życia. Wiele książek podaje

myśl o ogólnoświatowym rządzie, tysiącletnim

królestwie i roli Ameryki w czasie końcowych

wydarzeń. Rekonstrukcjoniści, dispensacjonaliści i

historiciści mają własne pojęcia.

Potrzebujemy dokładnie znać przyszłe wydarzenia

i należycie je ocenić. Niniejsza książka dokona tegoż

częściowo. Ponad wszystko musimy znać strategię

szatana w czasie tych wydarzeń. Używa on ruch

Nowego Wieku (New Age), charyzmatyzm,

spiritualizm, Koalicję Chrześcijańską i dominionistów

dla opanowania naszej ziemi. Jako naśladowcy

Chrystusa musimy wiedzieć jaką rolę odgrywają

sprawy teologiczne w procesie wydarzeń końca.

Niniejsza książka zwraca również uwagę na inne

myśli związane z wydarzeniami końca. Szatan użyje

świętość niedzieli i stan umarłych jako swoich

głównych atutów. Rozważymy te sprawy. Dziś wielu

kwestionuje koncepcję piekła w powiązaniu z żyjącą

duszą po śmierci i ewolucją darwinowską. Jako

wierzący musimy znać te sprawy i ich biblijną

odpowiedź. Wszystko ma związek z wydarzeniami

końca. Dla wielu wierzących sprawa śmierci i piekła

będzie częścią wydarzeń końca. Katolicy do tej

kontrowersji dodają jeszcze czyściec. Zwolennicy tych

trzech koncepcji przedstawią je w czasie wydarzeń

końca w taki sposób, żeby zwrócić uwagę na globalne

lub kosmiczne wydarzenia końca. Co o tych sprawach

mamy podane w Biblii? Musimy znać wszystko,

abyśmy dali odpowiedź naszym chrześcijańskim

przyjaciołom i sami mieli ochronę. Szatan, w czasie

końca, w niespotykany dotąd sposób, przedstawi

chrześcijanom jakoby ich zmarłych bliskich.

Ewolucja sprzeciwia się pierwszemu poselstwu

anielskiemu z księgi Objawienia. Niedziela

bezpośrednio atakuje trzecie poselstwo anielskie. Oba

poselstwa mają główną rolę w wydarzeniach końca.

Będziemy rozważać ich znaczenie i wskażemy na

zwrócone przeciwko nim podrobienia. Rozważymy też

sprawę przyszłych praw niedzielnych i poważne

znaczenie soboty w powiązaniu z przeżyciami

wydarzeń czasu końca. Książka niniejsza bierze pod

uwagę znaczenie sądu przedadwentowego. Wszystkie

te sprawy są bardzo ważne dla przygotowania się na

wydarzenia końca, abyśmy mogli spotkać się z nimi

bez jakiegokolwiek strachu.

Po interpretacji wydarzeń końca, ich ocenie,

rozważymy dokładnie same wydarzenia. Możemy

przeskoczyć do samych wydarzeń. Jednakowoż

będzie lepiej, gdy rozważymy wszystko po kolei.

ROZDZIAŁ 1

NADZIEJA POSTMODERNISTÓW

Dziś żyjemy w okresie przejściowym, który

naukowcy określają od współczesności do nowego

okresu - postmodernizmu. Ludzkość znalazła się w

nowej erze, która przynosi nowe wyzwania i

sposobności, o tym będziemy rozważać w naszym

studium o wydarzeniach końca.

Wielu starało się opisać postmodernizm. Diogenes

Allen stwierdza: „Istnieje masowa rewolucja

intelektualna, która jest być może tak samo wielka jak

ta, która odzieliła świat współczesny od

Średniowiecza. Zawalają się fundamenty

współczesnego świata, wchodzimy w świat

postmodernizmu. Kruszeją uformowane zasady

Oświecenia (1600-1780), które tworzyły fundamenty

współczesnej mentalności”. 1

Leith Anderson stwierdza: "Przeżywamy wielkie

strukturalne zmiany w naszym kraju i na świecie.

Zmiany te są większe niż wynalezienie druku, czy

Rewolucja Przemysłowa, większe od powstania i

upadku komunizmu. Świat zmienia się tak szybko, że

trudno wszystko zauważyć, jeszcze trudniej jest na to

wszystko odpowiedzieć”. 2

i banalizowana” 5 i „postmoderniści naprawdę

porzucili myśl o absolutnej prawdzie”. 6 Co za

paradoks. Uważają, że mają absolutną misję lub

prawo (wyzwalać), nie posiadają zaś absolutnego

mandatu lub prawdy, co pozostawia niejednego w

zdumieniu, czy wyzwolenie może być dla nich

absolutną prawdą.

Modernistyczna filozofia usunęła Boga z naszej

części Jego wszechświata. Odrzuciła jakiekolwiek

istnienie spraw nadnaturalnych w normalnym działaniu

przyczyny i skutku. Huston Smith sugeruje, że

współczesny umysł uważa, że „widzenie w kierunku

poziomym wynagradza stratę kierunku pionowego”.

Modernistyczna filozofia nie dostrzegała, że wizja

człowiecza na płaszczyznie poziomej jest nadal w

zamkniętym wszechświecie i dlatego jest w pułapce

własnej subiektywności. Smith przedstawia tę wizję w

postaci sylwetki Himalajów. Modernizm wziął oba

końce i roziągnął je w prostą linię”. 7

Modernizm pysznił się rozumem człowieka, który

miał rozwiązać wszystkie problemy. Tego rodzaju

skrajny racjonalizm nie był oświecony, choć był

produktem Oświecenia. Postmoderniści słusznie

kwestionują tego rodzaju intelektualną arogancję,

jednak odrzucając rozum, posuwają się zbyt daleko. 8

Rozwiązanie można znaleźć między tymi dwoma

skrajnościami, gdy użyje się odpowiednio rozumu pod

kierownictwem Pisma Świętego. Dlatego Bóg

wszelkiej prawdy zaprasza ludzkość: „Chodźcie więc,

a będziemy się prawować”(Iz. 1:18, tłumaczenie

angielskie mówi o rozumowaniu).

OKREŚLENIE

Zacznijmy od prostego faktu: Postmodernizm

nastaje po współczesności. Oświecenie XVII wieku,

które przez dwieście lat dominowało w dążeniach

ludzkości do poznania i zrozumienia wszystkiego,

stworzyło okres zwany współczesnością. Metody

naukowe przyniosły wiele korzyści technologicznych,

ale też przyniosły straty w globalnej ekologii i widmo

nuklearnego holokaustu. Na skutek tego wczesne

wierzenie, że wiedza jest czymś dobrym, rozwiało się.

Już w początkach XX wieku myśliciele zaczęli

podważać współczesne światopoglądy i nadal je

kwestionują.

Postmodernizm jest też przeciwny modernizmowi.

Współczesny pogląd zawiera akceptację

nieuniknionego postępu ludzkości, częstokroć

opartego na teorii ewolucji. Teraz znaleźliśmy się w

świecie, który po raz pierwszy nie widzi koniecznego

nastania lepszych czasów. Optymizm Oświecenia, z

jego wiarą w rozum ludzki, przerodził się w pesymizm i

bezsens. Jest to tak, jakby świat nagle się przebudził i

zauważył rzeczywisość. Podczas gdy metody

naukowe, rozum i powszechna obiektywność miały

wpływ we współczesnym świecie, postmodernizm je

odrzuca. Upadek zjednoczonego, racjonalnego,

celowego światopoglądu wprowadził ludzkość do

stanu, gdzie każdy człowiek widzi świat według

własnego zrozumienia. Pojedyńczy pogląd nie daje

właściwego pojęcia o istniejącym stanie. Gary

Philips pisze: „Określenie myśli postmodernizmu

można podać jako przybicie Jell-O”. 3

TRUDNOŚCI POSTMODERNIZMU W ROZWAŻANIU

WYDARZEŃ KOŃCA

Postmodernizm stwarza duże trudności, gdy

przedstawia się mu wydarzenia końca. Kiedy chcemy

być zrozumiani przez naszą generację, musimy

zwracać pełną uwagę na wyzwania postmodernizmu.

Pierwszą sprawą, o której musimy wiedzieć jest, że

musimy myśleć o wydarzeniach końca w świetle

obecnej generacji, nie tej, która już odeszła. Musimy

przedstawiać końcowe wydarzenia na nowo każdej

generacji. To nie zmienia treści, zmienia jednak

sposób przekazywania.

RÓŻNICE MIĘDZY MODERNIZMEM A

POSTMODERNIZMEM

Kiedy chcemy porównać modernizm z

postmodernizmem, radykalny brak ciągłości zaciemnia

ciągłość, którą chcemy znaleźć. Najsampierw

zwróćmy uwagę na przykład ciągłości. Współczesna

1. Opozycja do systemu

Jak można przedstawiać systematycznie

wydarzenia czasów końca, gdy postmoderniści

odrzucają samą myśl o tego rodzaju systemach?

Musimy zrozumieć, że odrzucenie systemu jest jedną

sprawą, drugą zaś jest zamącone życie. Często ten,

co odrzuca tego rodzaju systemy, nadal organizuje

swój dzień, planuje wakacje, pracuje normalnie i na

wszystko ma czas. Współczesne życie wymaga

planowania. Dotyczy to podróży, pracy, nawet

słuchania wieczornych wiadomości. Znajdujemy

porządek (czasami) w rozkładzie odlotu samolotów, w

programach telewizyjnych i np. w takich publikacjach

jak Reader‘s Digest, National Geographic, U.S.News

and World Report.

Postmoderniści są w opozycji do systemów jedynie

teoretycznie. Jednak nie jest celowym odrzucać coś

dla samego odrzucenia, kiedy praktykuje się to w

codziennym życiu. Rozumiemy dlaczego

postmoderniści chcą porzucić struktury

modernistyczne, bowiem wiedza prowadzi do szkód

antypatia do metafizyki i spraw transcendentalnych

trwa w postmodernizmie. William E.Brown stwierdza:

"Modernizm kategorycznie zaprzecza istnienia spraw

nadzmysłowych (transcendentalnych) i zużywa wiele

czasu i wysiłków na udowodnianie, że one nie istnieją.

Posmodernizm podchodzi do spraw

transcendentalnych z obojętnością”. 4

Postmodernizm popiera szczególnie sprawy

wyzwolenia. Gdyby nie istniał transcendentalny Bóg,

ludzie staliby się rewolucjonistami i sprawę zmiany

wzięliby w swoje ręce i na swój sposób. Współczesny

światopogląd przeciwny jest upraszczaniu Jednak

Carl F.H.Henry stwierdza, że „religia jest upraszczana

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: