uzdrowienie_w_mocy_jezusa.pdf

KS. RYSZARD NOWAK

UZDROWIENIE W MOCY JEZUSA

1. Obraz Boga a Uzdrowienie

“Bóg nieskończenie doskonały i szczęśliwy zamysłem czystej dobroci, w sposób całkowicie wolny,

stworzył człowieka, by uczynić go uczestnikiem swego szczęśliwego życia” (KKK 1).

Konsekwencją grzechu pierworodnego jest słabość ludzkiej natury, zarówno w wymiarze ducha,

psychiki, jak i ciała. Bóg, wierny obietnicy swojej miłości, niweczy skutki ludzkich grzechów i w miejsce

bólu, cierpienia, choroby, beznadziei wlewa swoją leczącą łaskę. Posłał On swojego Syna, aby objawił Bożą

miłość i przez doskonałe posłuszeństwo złożył ofiarę za nasze grzechy. Jezus przyszedł na świat, by

zbawić, uzdrowić człowieka (przykłady uzdrowień zajmują 20% tekstu Ewangelii; w wersji św. Łukasza

aż 1/3). Przyjęcie Bożego zamysłu uzdrawia nasz sposób pojmowania rzeczywistości i uzdalnia nas do

pełniejszego uczestnictwa w Nowym Życiu (por. Iz 53, 4-5; 1 P 5, 7).

Jezus wzywa nas do ufności. Mamy przyjść do Niego utrudzeni i obciążeni, a On nas pokrzepi (por.

Mt 11, 28). Uzdrowienie, które Bóg pragnie nam ofiarować, dotyczy naszej sfery fizycznej, psychicznej i

duchowej. Człowiek jest niepodzielny, jest jednością ciała, duszy i ducha (por. 1 Tes 5, 23). Jezus chce

uzdrowić całego człowieka . Niektórzy przychodzą do Niego prosząc, aby zlikwidował zewnętrzne oznaki

cierpienia (ból, chorobę), a zapominają o tym, że Bóg chce uzdrawiać przyczynę choroby , chce dać nam

Nowe Życie, a nie środek przeciwbólowy, który tylko złagodzi objawy. Każde uzdrowione zranienie jest

elementem wzrostu poprzez zwiększenie naszej wrażliwości w danej dziedzinie.

2. Uzdrowienie a wyleczenie

To pierwsze dotyczy zgody na Bożą wolę w określonej sytuacji życia. Jest związane z wewnętrzną

akceptacją tego, co nas dotyka lub jawi się nam jako trudne, bolesne. Odkrycie faktu, że dana sytuacja jest

związana z Bożym planem miłości dla nas, jest źródłem uzdrowienia i często znajduje swoje

uzewnętrznienie w wyleczeniu, które wyraża się w korzystnej zmianie sytuacji czy zdrowiu fizycznym

(trudne dla nas doświadczenie, w kontekście uzdrowienia, trzeba poddać rozeznaniu: czy jego źródłem jest

Boży zamysł). Uzdrowienie to zgoda na Bożą wolę, nawet na to, że nie będę wyleczony.

Modlitwa o uzdrowienie nie może być traktowana w sposób magiczny. Nie zwalnia ona nikogo

od odpowiedzialności za własne życie i pracy nad sobą!

Całkowite uzdrowienie, które ofiaruje nam Jezus, zawiera się w przejściu od życia w niewoli do

prawdziwej wolności (por. Rz 6, 12-20); od potępienia do uwolnienia od winy; od ciemności do życia w

świetle (por. Kol 1, 13); od życia w grzechu do życia w radości i świętości (por. Tt 3, 3-5); od bycia dziećmi

diabła do bycia dziećmi samego Boga (por. 1 J 3, 1-3). To jest uzdrowienie.

Uzdrowienie jest znakiem Bożej mocy . Po wstąpieniu Jezusa do nieba wielu ludzi przyjęło wiarę

dlatego, że apostołowie w imię Boże uzdrawiali chorych, wskrzeszali umarłych, wyrzucali złe duchy.

Uzdrowienie było i jest znakiem tego, że Jezus żyje, że jest wyczekiwanym przez Żydów Mesjaszem i

Panem, że Bóg nas kocha i pragnie naszego zbawienia (por. Łk 7, 18-23). Bóg zlecił posługę uzdrawiania

Kościołowi , ustanowił znaki sakramentalne, które są źródłem uzdrowienia i pokoju serca, oraz wskazał na

post, modlitwę i jałmużnę jako narzędzia leczącej łaski (por. Łk 10, 9; Mk 16, 15-18).

Uzdrowienie, które daje Jezus, sięga dalej, niż może nas doprowadzić psychologia czy jakakolwiek

inna nauka. O ile przebaczenie jest możliwe w samej psychoterapii, to uzdrowienie jest doświadczeniem

wiary, wynikającym z łaski miłującego Boga.

3. Sfery uzdrowienia

uzdrowienie

duszy

psychiki

ciała

choroba duszy

powodem jest

grzech

choroba serca

spowodowana

zranieniem uczuć

choroba

ciała

wiara i nawrócenie

sakrament

modlitwa o

uzdrowienie

wewnętrzne

modlitwa o

uzdrowienie

fizyczne

4. Uzdrowienie duszy – Uzdrowienie a nawrócenie

Choroba duszy jest wywołana przez grzech . To on jest źródłem zła i największą niewolą

człowieka. Gdy odwracamy się od Boga, zanika wewnętrzny pokój i radość (rodzi się niepokój

niespełnienia, poczucie zagrożenia… niepokój zbawienia). Zrywając więź z Ojcem, stajemy się dziećmi

ciemności i nie możemy korzystać z życia w obfitości. Jezus został posłany, by zgładzić grzechy świata (por.

J 1, 29), by nas zbawić (por. Mt 1, 21). Uzdrowienie duszy dokonuje się w sakramencie pokuty i

pojednania , gdy z żalem wyznajemy nasze przewinienia i prosimy Boga o przebaczenie ( duchowe

oddychanie !!!). Niesłychanie ważne są tu wiara i głębokie pragnienie nawrócenia się, przebywania blisko

Boga. Tu na pewno nie wystarczą nasze ludzkie wysiłki!!!

KKK: 1431 Pokuta wewnętrzna jest radykalną przemianą całego życia, powrotem,

nawróceniem się do Boga całym sercem, zerwaniem z grzechem, odwróceniem się od zła z odrazą do

popełnionych przez nas z ych czynów. Pokuta wewnętrzna zawiera równocześnie pragnienie i

postanowienie zmiany życia oraz nadzieję na miłosierdzie Boże i ufność w pomoc Jego łaski. Temu

nawróceniu serca towarzyszy zbawienny ból i smutek, który Ojcowie Kościoła nazywali smutkiem duszy i

skruchą serca.

KKK: 1432 Serce człowieka jest ociężałe i zatwardziałe. Trzeba, by Bóg dał człowiekowi

serce nowe. Nawrócenie jest najpierw dziełem łaski Boga, który sprawia, że nasze serca wracają do Niego:

“Nawróć nas, Panie, do Ciebie wrócimy” (Lm 5, 21). Bóg daje nam siłę zaczynania od nowa. Odkrywając

wielkość miłości Boga, nasze serce zostaje wstrząśnięte grozą i ciężarem grzechu; zaczyna obawiać się, by

nie obrazić Boga grzechem i nie oddalić się od Niego. Serce ludzkie nawraca się, patrząc na Tego, którego

zraniły nasze grzechy.

5. Uzdrowienie a przebaczenie

Nie ma takiej sytuacji ludzkiej, która nie mogłaby być poddana Chrystusowi. Problem jest w tym,

aby człowiek zgodził się na przyniesienie chorej sytuacji do Jezusa, aby zgodził się by w sferę uczuć, myśli

czy pragnień wszedł Pan; by Chrystus stał się Panem duszy ludzkiej i ludzkiego ducha oraz ciała.

Wyznaczamy sobie często jakąś określoną drogę świętości, gdzie nie ma miejsca na słabość

czy upadek , a gdy on jednak następuje, zniechęcamy się, mamy pretensje do siebie, oskarżamy się i trudno

nam wybaczyć sobie naszą słabość czy grzech.

Przebaczenie świadczy o tym, że w świecie jest obecna miłość potężniejsza niż grzech . Brak

przebaczenia w sercu ludzkim bardzo często uzewnętrznia się w chorobie ciała, nie tylko w depresji czy

różnego rodzaju nerwicach. Uzdrowienie wewnętrzne harmonizuje z przyjęciem łaski uzdrowienia

fizycznego. Uzdrowienie fizyczne może być zablokowane brakiem zgody na całkowite przyjęcie łaski

nawrócenia, w tym zgody na pojednanie, którego oczekuje Bóg. Uzdrowienie, które miało być znakiem

Królestwa Bożego, zwycięstwa Jezusa, jest zablokowane przez zacietrzewienie się w swoich bólach

i zranieniach.

6. Uzdrowienie psychiki

Nasza przeszłość historia życia ) warunkuje naszą teraźniejszość . Różnego rodzaju

nieuzdrowione wspomnienia mogą wywierać na tyle negatywny wpływ na nasze życie, iż nie pozwalają nam

dojść do emocjonalnej dojrzałości i świętości, których tak bardzo pragniemy. Korzenie ludzkich lęków.

Trudne przeżycia w łonie matki, w okresie niemowlęcym, dziecięcym itd. (zagrożenie życia, odrzucenie,

negacja, poczucie samotności, brak miłości, nienawiść…) powodują, że nie potrafimy patrzeć na siebie z

miłością, mamy mnóstwo kompleksów, nie wierzymy w bezinteresowną miłość Boga, uciekamy od ludzi

itp. Nasze uczucia są poranione , gdyż w różnych sytuacjach życia nie doświadczyliśmy miłości (zewnętrzne

środowisko pełne niepokoju, niechęci, zawiści, przekleństw, pijaństwa, pogardy dla życia…). Wynika to ze

słabości ludzkiej natury, gdyż nikt z nas nie potrafi kochać miłością doskonałą. Jesteśmy ranieni (przez

tych, którzy nas kochają) i sami ranimy (tych, których kochamy) . Ranimy też sami siebie przez brak

akceptacji! !! Tu dotykamy całej sfery kompleksów, obsesji, nałogów, strachu, psychicznych gwałtów,

przeakcentowanej sfery “Ja-idealnego”, seksualności…

Bóg nie chce, aby bolące wspomnienia (tkwiące często w naszej podświadomości ) “zamykały nas”

na korzystanie z przywilejów dziecka Bożego i dlatego wzywa Kościół do modlitwy wstawienniczej (“jedni

drugich brzemiona noście”), modlitwy o uzdrowienie wewnętrzne. Nie tylko wydarzenia z przeszłości, ale

także teraźniejsze mogą być źródłem zranienia naszych uczuć i zamykać nas na pełnię darów Bożych .

uzdrowienie

pamięć

teraźniejszość

Bóg jest Panem czasu i niezależnie od tego, czy bolesne wydarzenie miało miejsce u początku naszego

życia, czy np. trzy tygodnie temu, chce je uzdrowić. Bóg chce leczyć przyczyny choroby serca , dlatego

przed modlitwą ważne jest uświadomienie sobie źródła zranienia , aby móc “wystawić” je na Bożą Miłość.

Nie zawsze jest to możliwe. Nieraz trzeba dłuższego czasu, by sobie uświadomić jaki jest rzeczywisty

korzeń naszych problemów. Należy tu pamiętać o roli przebaczenia (zarówno Panu Bogu, bliźniemu jak

i sobie!!!). Samo odkrycie źródła choroby serca nie jest jednoznaczne z usunięciem jej objawów.

Uzdrowienie psychiki to często proces wymagający czasu, cierpliwości i własnego wysiłku .

Poprzez modlitwę o uzdrowienie wewnętrzne Pan daje nam łaskę, z którą mamy podjąć współpracę (praca

nad sobą, sakramenty, modlitwa, stały spowiednik, kierownictwo duchowe, czasem pomoc psychologiczna).

Zdarza się tak, że ta współpraca nie zostaje podjęta, i wtedy następuje krótkotrwała poprawa, po czym dana

osoba wraca do poprzedniego stanu.

W procesie uzdrowienia Pan pozwala nam dostrzegać różne aspekty problemu, z którym się

borykamy (dotyczy to szczególnie głębokich zranień, często z okresu dzieciństwa). W związku z tym może

pojawić się potrzeba podjęcia tego samego tematu w kilku modlitwach wstawienniczych . Oczywiście

Bóg może dokonać uzdrowienia bez naszego dochodzenia do źródeł zranienia, może także uzdrowić daną

osobę w jednym momencie ze wszystkiego, co niosło ze sobą jej zranienie.

7. Uzdrowienie ciała

Wiele dolegliwości naszego ciała ma źródło w bolesnych przeżyciach i doznaniach , zarówno

psychicznych jak i fizycznych. Zanim jednak przedstawimy Panu naszą prośbę, powinniśmy zwrócić się do

lekarza , gdyż może środki medyczne są w stanie w pełni zaradzić naszej chorobie. Prosząc Boga o

uzdrowienie, a także wyleczenie, trzeba rozeznać, czy choroba ciała nie jest spowodowana przez

nieprzebaczenie lub trudne zdarzenia z przeszłości (pamięć, relacje). Dotyczy to około 60% chorób psycho-

somatycznych. Bardzo często takie choroby, jak nerwice, wrzody żołądka, zaburzenia układu trawienia,

paraliż, bezsenność zaburzenia wzroku, ustępują po modlitwie o uzdrowienie wewnętrzne. Jezus chce

uzdrowić zarówno nasze serce, duszę jak i ciało. Musimy z ufnością i wiarą polecać Mu swoje prośby,

zarówno w modlitwie, jak i sakramencie – zwłaszcza Namaszczenia Chorych i Eucharystii.

8. Etapy procesu uzdrowienia

Bracia D. i M. Linn w swojej książce “Uzdrowienie poprzez pięć etapów przebaczenia” wymieniają

następujące etapy uzdrowienia wspomnień:

• Etap wypierania się

Jest to czas, kiedy człowiek nie dopuszcza myśli, że został zraniony. Mówi: “mnie nic nie dolega. Jestem

zdrowy”.

• Etap gniewu

W czasie tego etapu osoba zaczyna winić innych za to, że ją zranili. Uznaje, że jest “chora” i winą za swoje

nieszczęście obarcza innych.

• Etap targowania się

Jest to czas, kiedy człowiek ustala warunki, które muszą być spełnione, aby mógł przebaczyć. Mówi:

“przebaczę, jeśli mnie przeproszą”, albo: “jeśli przyznają się do błędu”.

• Etap depresji

W czasie depresji osoba obwinia samą siebie za doznane zranienia.

• Etap akceptacji

Jest to czas, kiedy akceptuje się prawdę o swoich zranieniach, dokonuje się przebaczenie (Bogu, ludziom,

sobie), a zranienia stają się źródłem wzrostu.

Z etapu wypierania się nie zawsze bezpośrednio przechodzimy do etapu gniewu, ale czasem wprost

do etapu depresji (jest to zależne od osoby, jej osobowości). Ponadto, w trakcie procesu uzdrowienia, dana

osoba może kilkakrotnie przechodzić od gniewu do depresji i od depresji znów do gniewu, zanim osiągnie

etap akceptacji. Jak zostało powiedziane wyżej, uzdrowienie jest procesem, a więc może być tak, że w

obrębie tego samego zranienia osoba będzie wielokrotnie przechodzić przez wszystkie etapy uzdrowienia.

9. Warunki uzdrowienia

Uzdrowienie jest darem Boga. Od Niego zależy, kiedy i w jaki sposób ono się

dokona. Jednak człowiek ze swojej strony powinien okazać chęć współpracy z łaską Bożą.

Skoro uzdrowienie jest procesem wewnętrznym, w którym godzimy się na Bożą wolę, to

jest ono związane z pewnym trudem zaakceptowania warunków:

• uznać, że Jezus jest Panem i tylko On może mnie uzdrowić (On jest źródłem uzdrowienia!!!)

• zgodzić się na sposób, w jaki chce to uczynić (wolność wewnętrzna)

• zgodzić się na miejsce i czas uzdrowienia (potrzebna ufność)

• przebaczyć (Bogu, sobie, ludziom)

• wzbudzić szczerą chęć nawrócenia, kroczenia za Panem (nawrócenie)

• pragnąć Jezusa (modlitwa, sakramenty)

10. Modlitwa o uzdrowienie wewnętrzne

Jedną z często dziś spotykanych form modlitwy, zwłaszcza w czasie wielkich spotkań

modlitewnych, jest modlitwa o uzdrowienie wewnętrzne. Jest ona próbą ogarnięcia całej przeszłości życia

zgromadzonych. Jej główną część stanowi prośba o uzdrowienie wspomnień związanych z wydarzeniami,

relacjami, które miały miejsce w kolejnych etapach życia. Obejmuje ona całe życie, od chwili poczęcia, aż

do chwili obecnej. Barbara Shlemon w książce “Uzdrowienie wewnętrzne człowieka”, proponuje modlitwę

w następujących etapach:

• poczęcie;

• przed narodzeniem;

• narodzenie;

• okres niemowlęcy;

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: