Cholesterol, trójglicerydy i śmiercionośny syndrom X.pdf

Metaboliczny syndrom X

Publikacja pobrana ze strony http://www.niskicholesterol.pl

Metaboliczny syndrom X

Powszechny, śmiercionośny, uleczalny i słabo poznany

Metaboliczny syndrom X to zespół zaburzeń metabolicznych, które są skutkiem pierwotnego

schorzenia, jakim jest oporność na insulinę. Wszystkie nieprawidłowości metaboliczne związane z

syndromem X mogą doprowadzić do chorób układu krążenia – jeśli występuje kilka z nich,

wówczas ryzyko chorób układu krążenia oraz przedwczesnej śmierci jest bardzo wysokie .

Charakterystyczne zaburzenia wchodzące w skład metabolicznego syndromu X:

insulinooporność,

nadciśnienie,

nieprawidłowości w krzepnięciu krwi,

niski poziom cholesterolu HDL i wysoki LDL,

wysoki poziom trójglicerydów.

Głównym zaburzeniem występującym w syndromie X jest insulinooporność. Ma ona miejsce, gdy

tkanki nie reagują normalnie na insulinę. W rezultacie organizm wytwarza więcej insuliny, próbując

przezwyciężyć oporność na nią. Podwyższony poziom insuliny pośrednio i bezpośrednio prowadzi

do innych zaburzeń metabolicznych obserwowanych u pacjentów.

Bardzo często oporność na insulinę jest tak poważna, że bezpośrednio przekształca się w cukrzycę

typu drugiego. Jeśli pojawia się cukrzyca, wzrasta i tak wysokie ryzyko komplikacji chorób układu

krążenia.

Kto choruje na metaboliczny syndrom X?

Uważa się, że występuje on w całych rodzinach . Rodziny, w których występują przypadki

cukrzycy typu II w wysokim stopniu są zagrożone metabolicznym syndromem X. Członkowie

zagrożonych rodzin, u których wystąpił syndrom X, prowadzą siedzący tryb życia i są otyli. Prawda

jest taka, że dzięki ćwiczeniom fizycznym oraz utracie wagi najczęściej można zapobiec

syndromowi X (podobnie jak cukrzycy typu drugiego).

Strona: 2 z 28

Metaboliczny syndrom X

Każda osoba z nadwagą, która wykonuje mało ćwiczeń fizycznych, powinna zbadać poziom

glukozy, lipidów i zmierzyć ciśnienie krwi, co ujawni możliwość wystąpienia syndromu X. Jest to

istotne szczególnie wtedy, gdy w rodzinie tej osoby byli już chorzy na cukrzycę typu II.

Leczenie syndromu X

Leczenie insulinooporności. Chociaż nie ma leków, które bezpośrednio znoszą insulinooporność

wywołującą syndrom X, jest na to inny sposób – dieta i ćwiczenia. Pacjenci powinni dołożyć

wszelkich starań, aby obniżyć wagę ciała do poziomu nieprzekraczającego masy idealnej o więcej

niż 20% (uwzględniając wiek i wzrost). Najlepsza jest niskokaloryczna dieta zawierająca mało

cholesterolu oraz duże ilości owoców, warzyw i błonnika. Jeśli jesz mało błonnika koniecznie

kliknij tutaj Pacjenci powinni również wykonywać ćwiczenia przez minimum 20 minut dziennie.

Jeśli jednocześnie zastosują odpowiednią dietę i będą ćwiczyć, ustąpi większość nieprawidłowości

związanych z syndromem X.

Natura i metabolizm osób z syndromem X znacznie utrudniają osiągnięcie powyższych celów. W

takich przypadkach każde zaburzenie metabolizmu należy leczyć indywidualnie.

Leczenie nieprawidłowości związanych z lipidami. Nieprawidłowe poziomy lipidów związane z

syndromem X (niski HDL, wysoki LDL i wysoki poziom trójglicerydów) ulegają znaczącej

poprawie, jeśli wprowadzi się ćwiczenia i zgubi zbędne kilogramy. Terapia powinna koncentrować

się na obniżeniu poziomu LDL. Kiedy LDL zostanie odpowiednio obniżony, wówczas należy

skoncentrować się na redukcji trójglicerydów oraz podwyższeniu HDL. Skuteczna terapia często

wymaga użycia statyn albo jednego z fibratów lub też kombinacji statyn i niacyny lub fibratów.

[aby skorzystać z preparatów ziołowych kliknij tutaj ]

Leczenie zaburzeń krzepnięcia krwi. Pacjenci z syndromem X mają kilka zaburzeń koagulacji, przez

co ich krew łatwiej krzepnie wewnątrz naczyń krwionośnych. Skrzepy te są często czynnikiem

sprzyjającym rozwojowi ataków serca. Pacjenci, u których występuje metaboliczny syndrom X

powinni zażywać aspirynę, aby zapobiegać powstawaniu skrzepów.

Metaboliczny syndrom X

Leczenie nadciśnienia. Wysokie ciśnienie krwi występuje u więcej niż połowy osób z

metabolicznym syndromem X. Jeśli wysokie ciśnienie krwi występuje wraz z insulinoopornością,

staje się bardzo ważnym czynnikiem ryzyka. Najnowsze badania sugerują, że skuteczne leczenie

nadciśnienia u pacjentów chorych na cukrzycę może znacząco obniżyć ryzyko śmierci i chorób

serca.

Czy cholesterol jest niezbędny do życia?

Co to jest cholesterol? Czym są trójglicerydy?

Cholesterol i trójglicerydy to dwie formy lipidów, czyli tłuszczu. Zarówno cholesterol, jak i

trójglicerydy są niezbędne do życia. Cholesterol jest potrzebny m.in. do budowy błon

komórkowych. Bierze również udział w tworzeniu kilku istotnych hormonów. Trójglicerydy to

wysokoenergetyczne, łańcuchowe kwasy tłuszczowe. Dostarczają one dużych ilości energii

potrzebnej do funkcjonowania komórek.

Skąd pochodzi cholesterol i trójglicerydy?

Istnieją dwa źródła tych lipidów: pożywienie oraz źródło endogenne (cholesterol wytwarzany przez

organizm).

Źródłem cholesterolu i trójglicerydów pochodzących z diety są głównie produkty pochodzenia

zwierzęcego oraz tłuszcze nasycone. Lipidy z pożywienia wchłaniają się w jelitach, skąd wraz z

krwią przenoszone są do wątroby, gdzie następuje ich obróbka.

Jednym z głównych zadań wątroby jest zapewnianie wszystkim błonom komórkowym cholesterolu

i trójglicerydów, które są niezbędne do ich funkcjonowania.

Gdy jest to możliwe (np. około 8 godzin po posiłku), wątroba pobiera z krwi cholesterol i

trójglicerydy. Natomiast gdy lipidy pochodzące z pożywienia są niedostępne, wątroba sama

wytwarza cholesterol i trójglicerydy .

Strona: 4 z 28

Metaboliczny syndrom X

Wątroba pakuje cholesterol i trójglicerydy razem ze specjalnymi proteinami i gromadzi je w postaci

małych kulek zwanych lipoproteinami. Lipoproteiny są uwalniane do krwiobiegu i dostarczane do

wszystkich komórek. Komórki w miarę zapotrzebowania pobierają z lipoprotein cholesterol i

trójglicerydy.

Co to jest LDL i HDL?

LDL oznacza lipoproteiny o małej gęstości a HDL lipoproteiny o wysokiej gęstości. We krwi „zły”

cholesterol wędruje w LDL, a „dobry” cholesterol jest przenoszony w HDL. Większość

cholesterolu we krwi pochodzi z LDL. Tylko mała część pochodzi z HDL. Dlatego całkowita

zawartość cholesterolu we krwi zazwyczaj jest odzwierciedleniem ilości cholesterolu LDL.

Dlaczego wysoka zawartość cholesterolu jest niekorzystna?

Kiedy zawartość cholesterolu LDL jest zbyt wysoka, LDL przykleja się do ścian naczyń

krwionośnych, wywołując arteriosklerozę lub twardnienie tętnic . Blaszki miażdżycowe

wywołują zwężanie tętnic, co prowadzi do ataków serca i wylewów krwi . Dlatego podwyższony

poziom cholesterolu LDL jest głównym czynnikiem ryzyka chorób serca i wylewów .

Dlaczego część cholesterolu jest nazywana „dobrym” cholesterolem?

Zgromadzono dużo dowodów na to, że wzrost poziomu cholesterolu HDL ma związek z niższym

ryzykiem chorób serca oraz że niski poziom HDL jest związany ze wzrostem ryzyka chorób serca.

Dlatego cholesterol HDL wydaje się być „dobry”.

Dlaczego cholesterol HDL działa ochronnie? Nikt nie wie na pewno, ale wygląda na to, że nie

cholesterol sam w sobie jest dobry, ale jego przenośnik. Istnieją dowody, że cząsteczki HDL

oczyszczają ściany naczyń krwionośnych z nadmiaru cholesterolu. W takim przypadku cholesterol

przenoszony przez HDL (czyli tzw. „dobry” cholesterol HDL) w rzeczywistości jest „złym”

cholesterolem, który został usunięty z naczyń krwionośnych i jest transportowany do wątroby w

celu dalszej obróbki. Widocznie w odróżnieniu od niektórych złych ludzi, „zły” cholesterol może

zostać zrehabilitowany.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: