Pojęcie "sekta" ma wielorakie znaczenie. Dotyczy jednak zawsze określonej wspólnoty, związku, grupy ludzi, która wyodrębniła się z jakiejś wielkiej religii, ruchu społecznego czy światopoglądowego. Pojęcie sekty trzeba więc rozpatrywać na różnych płaszczyznach. Pojęcie "sekta" pochodzi z języka łacińskiego. SECTA wywodzi się z czasownika "sequor" - iść, podążać za kimś. Stąd wyjaśnienie dotyczące sekty: droga którą się podąża, sposób postępowania.
1 - grupa religijna, która oderwała się od któregoś z wielkich kościołów panujących i przyjęła własne zasady organizacyjne.
2 - grupa społeczna izolująca się od reszty społeczeństwa, mająca własną hierarchię wartości, zespół norm zachowania się, silnie akcentująca przywódcy.
3 - to ugrupowanie lub ruch, wyróżniający się przesadnym oddaniem jakiejś idei i posługujące się nieetyczną perswazją i manipulacją w celu uzyskania poparcia dla zamierzeń przywódców.
Sekta (CULT) - jest to grupa ludzi, która posiada strukturę typu piramidowego i autorytarne kierownictwo. Charakterystyczne dla niej jest nauczanie i przewodnictwo pochodzące od osoby lub osób znajdujących się na szczycie tej hierarchii. Grupa tego typu zazwyczaj uzurpuje sobie prawo do posiadania wiedzy na temat jedynej drogi do Boga, Nirwany, Raju, Ostatecznej Rzeczywistości, Pełnego potencjału, Drogi do szczęścia itd. Celem takiego oddziaływania jest uzyskanie pełnego panowania nad swoimi członkami i zatrzymanie ich na stałe wewnątrz grupy.
Definicja ta obejmuje sekty istniejące w obrębie wielkich religii świata, łącznie z sektami nie mającymi podłoża religijnego - sekty ekonomiczne, edukacyjne i psychologiczne.
cechy
Misjonarska gorliwość
tylko oni
Najbardziej rzucającą się w oczy cechą sekt jest gorliwość, z jaką członkowie prowadzą działalność rozpowszechniającą swe koncepcje. Wierząc, że to oni znają wyłącznie prawdę o Bogu, i o jedynym posłaniu, które świat pragnie usłyszeć i bez którego jest skazany na zagładę i potępienie.
Przywództwo charyzmatyczne
wódz
Zwolennicy przywódcy, wierzą w jego inność w stosunku do zwyczajnych śmiertelników i w jego wyjątkową moc.
Prawda wyłączna
zbawienie tylko u nich
Ma ona niemal wyłączne prawo do prawdy. Wysuwają one twierdzenia, że prawdziwe zbawienie można znaleźć jedynie zostając ich członkiem i w ten sposób akceptując ich wierzenia, przyjmując praktyki, lub zaczynając używać zalecanych technik.
Nadrzędność grupy
rodzinę zastępuje sekta
Stanowisko wyłączności sekty prowadzi z kolei do wiary, że owa sekta stanowi grupę elitarną. Ponieważ jej członkowie doświadczają wiedzy, znają prawdę lub stosują określone techniki, dochodzą do przekonania, że różnią się lub górują nad tymi, którzy nie należą do ich grona.
Ścisła dyscyplina
ścisły rygor i pranie mózgu
Ścisła dyscyplina przyjmuje formę kontroli nad niemal wszystkimi aspektami życia członków, tak, że mają oni mało czasu na cokolwiek innego niż działalność w sekcie.
Dławienie indywidualności
nie ma swobody myśli
Ponieważ w sektach nie ma miejsca dla buntowników, większa część procesu kształcenia, szczególnie nowicjuszy, skierowana jest na dławienie indywidualności. Członkowie wyrzekają się odpowiedzialności osobistej i oddają się bez reszty w ręce swych przełożonych. Nie ma miejsca dla swobody myśli, różnic interpretacyjnych lub niezależności postępowania.
Odchylenia doktrynalne
dziedziny odchyleń wiary
Autorytet. Sekty dodają do Biblii ludzkie źródło autorytetu utrzymując, że jedynie słuszna interpretacja Biblii proponowana jest przez ich przywódcę lub w łonie ich organizacji.Bóg. Obraz Boga różny od Biblii, który ukazany jest na Osobie Chrystusa.Chrystus, staje się szczególną istotą ludzką, która bardziej niż inne istoty ludzkie pokazuje nam, jaki jest Bóg.Zbawienie. Sekty wymagają od ludzi, aby sami swoje zbawienie przygotowali.
Techniki zniewalania
manipulacja psychiką
To przede wszystkim kompletna izolacja zwerbowanych do sekty od rodziny i dotychczasowego towarzystwa; to także oddziaływanie za pomocą rytuałów (tańce, stroje, kadzidełka, monotonne śpiewy), które wprowadzają w trans, wzmacniają poczucie bezpieczeństwa i przekonanie o przynależności do grupy: ponadto posługiwanie się hermetycznym językiem (żyjesz we wspólnocie, w rodzinie, wśród braci i sióstr, a przywódca grupy jest twoim ojcem, mesjaszem, prorokiem); kolejnym elementem techniki zniewalania jest systematyczne odmawianie "modlitewek" z jednoczesnym potępianiem "błędów" dotychczasowego życia i skłądaniem obietnic o porzuceniu go; wreszcie propagowanie bezgranicznej wiary w zasady nowej nauki, których nie można podważyć.
Tekst ten jest fragmentem książki ks. Władysława Nowaka "Sekty w Polsce a młodzież".
1. EKSKLUZYWIZM - (wyłączność), polegająca na przekonaniu, że tylko ktoś, kto należy do sekty czy ruchu, zna prawdę i może się zbawić. Wszyscy inni są w błędzie a tym samym są skazani na potępienie. Potępieni będą także ci, którzy porzucili sektę czy ruch i odeszli.
2. IZOLACJA - oddzielenie się od świata, sięgające aż zupełnego zerwania z rodziną. Cały czas i dochody poświęca się wyłącznie sekcie lub ruchowi. Sekta lub ruch organizują członkom ich czas, zajmując ich najrozmaitszymi czynnościami i nigdy nie pozostawiając ich samotnie. Wyznawca sekty czy ruchu jest przekonany, iż całe jego otoczenie zewnętrzne jest zepsute i złe.
3. WOLUNTARYZM - psychiczny nacisk na wolę członka sekty czy ruchu, by postępował zgodnie z obyczajami sekty czy ruchu. Musi on wystąpić ze swojej macierzystej religii, jest indoktrynowany prawdami "nowej wiary", powinien wyrzec się wszystkich przyjemności, zobowiązany jest płacić sekcie lub ruchowi znaczną część swych dochodów, jest nieustannie zajmowany, kontrolowany i popędzany.
4. ŚLEPE PODPORZĄDKOWANIE PRZYWÓDCY - którego decyzje nie mogą być dyskutowane, ponieważ uważa się je za natchnione przez Boga i stąd nieomylne. Słowa przywódców sekt czy ruchów bywają stawiane na równi albo i wyżej od słów Pisma Świętego i uznawane za Trzeci Testament czy Nowe Objawienie.
5. FANATYZM - przekonanie o posiadaniu wyłącznej, absolutnej prawdy i racji pozbawia jakichkolwiek wątpliwości i uniemożliwia prawdziwy dialog. Dyskusja z członkiem sekty sprowadza się wyłącznie do tego, by zostać przez niego "nawróconym", nigdy zaś do tego, by zostać przez niego zrozumianym. Członkowie sekt są zresztą prze4konani, że zbawienia dostąpią tylko ci, którzy pozwolą się im "nawrócić".
1. Reżyserowana spontaniczność - spotykający się z członkami sekty ma wrażenie swobodnego kontaktu, poznawania nowych przyjaciół, tymczasem druga strona świadomie prowadzi werbunek.
2. Manipulacja prawdą - grupa kultowa nie dopuszcza werbowanego do pełnej informacji o sobie, a nawet potrafi podsuwać fałszywe informacje np. jeden z odłamów krysznaitów "zapomina" powiedzieć, że Kryszna to posiadacz 16 108 żon i 160 000 synów, uwodziciel zamężnych kobiet, jego imię w sanskrycie znaczy czarny - tu nawet pada dezinformacja, że znaczy ... wszechatrakcyjny. Mooniści potrafią natomiast posługiwać się innym szyldem, byleby tylko werbowany nie zorientował się od razu z kim ma do czynienia.
3. Bombardowanie miłością - wszyscy jesteśmy powołani do istnienia we wspólnocie miłości, a sekty potrafią imitować takie warunki, by uzależnić i skłonić do uznania doktryny grupy.
4. Imitowanie doświadczenia mistycznego - np. stosując techniki transowe (mantrowanie, hipnoza, kontrola oddechu), narkotyki (LSD) lub oszustwo można wywołać w człowieku silne przekonanie o rzeczywistym kontakcie z bogiem danej grupy. Dodatkowym uzależnieniem może być otwartość sekty na moce okultystyczne. LULEK CZARNY - zioło z rodziny psiankowych, powoduje halucynacje wzrokowe, nudności, biegunki, utratę przytomności, może spowodować śmierć RITALIN - pigułka pobudzająca, stosowana podczas akcji "ewangelizacyjnej" np. zbieranie datków. BROMEK PROBANTHELINU - lekarstwo na wrzody żołądka, zmniejsza popęd płciowy
5. Indoktrynacja - zmasowane i przekraczające zdolności kontrolne ofiary, przekazywanie doktryny sekty, w atmosferze absolutnej pewności racji grupy i totalnego błędu jej przeciwników.
6. Niszczenie dotychczasowych wartości i relacji - łączących werbowanych z nie kultowym światem, przez oczernianie, nieuczciwą krytykę, doktrynalne obrzydzanie normalnych ludzkich spraw. Np. Świadkowie Jehowy potrafią przedstawiać piękną tradycję świąt Bożego Narodzenia jako ... pogańską i demoniczną! Krysznaiści zaś uczucia przyjaźni i miłości przekazywane w rodzinie kwalifikują jako materialne czyli niskie, których koniecznie trzeba się pozbyć, by osiągnąć "transcendentalny" świat.
Psychomanipulacje stosowane przez sektę prowadzą w końcu do radykalnej zmiany osobowości ofiary, co przeraża rodzinę i daje początek ostremu konfliktowi.
CECHY SEKTY
CECHY RELIGII
1. Obecność wpływowego, charyzmatycznego i dominującego lidera, który uważa się za Boga lub inkarnację Boga.
1. Prawdziwy przewodnik duchowy zawsze uważający się w głębi serca za sługę Boga i w taki sposób przedstawiający siebie światu i swoim zwolennikom. Cechują go: pokora - nie wywyższa się ponad innych, tolerancja, szacunek dla wszystkich bliźnich.
2. Przywódca stawiający siebie samego ponad prawem oraz powszechnie akceptowanymi zasadami z Pism Świętych. Wybiera z nich niektóre fragmenty, tworzy swoją własną naukę lub całkiem odwróconą interpretację Pism Świętych.
2. Nauczyciel, który nie tylko w pełni akceptuje treści Pism Świętych, ale sam na co dzień żyje zgodnie z Nimi. Nie interpretuje Pism na swój własny użytek, innymi słowy nic nie dodaje i nic nie ujmuje z treści świętego przekazu.
3. Przywódca, który wymaga od swoich zwolenników przestrzegania zasad moralnych, których sam nie przestrzega. Jego celem nie jest dbanie i troska o wyznawców, ale raczej wykorzystanie ich do swoich własnych celów.
3. Nauczyciel, który jest wzorem do naśladowania w przestrzeganiu zasad moralnych. Będąc przepełnionym współczuciem dla innych nie chce od nich niczego, dając im wiedzę, która pozwala osiągnąć prawdziwe szczęście w miłości do Boga.
4. Motywy, którymi kierują się przywódcy sekt to: żądza władzy i pieniędzy; chęć posiadania dużej liczby zwolenników; zdobycie sławy i prestiżu. Kosztem ubóstwa swoich wyznawców, którzy zwykle oddają na rzecz sekty wszystko co posiadają, prowadzą wystawne życie, mają luksusowe apartamenty ubrania i samochody, lubią wystawne jedzenie, alkohol i egzotyczne podróże.
4. Przewodnik nie dbający o materialne zyski, koncentrujący się głównie na wartościach duchowych. Kieruje się zasadą: "proste życie wzniosłe myślenie".
5. Samozwańczy przywódca, nie opierający się na wcześniejszych autorytetach świętych osób, odrzucający wszelkie religijne tradycje.
5. Nauczyciel wywodzący się z długiej linii sukcesji duchowych uczniów i nauczycieli opierających się na wielowiekowych tradycjach religijnych (np. Chrześcijaństwo - 2000 lat; Waisznawizm - 5000 lat; Buddyzm - 2600 lat; Islam - 1300 lat tradycji).
6. Niebezpieczne skoncentrowanie się na potępieniu, nadejściu dnia sądu ostatecznego, końcu świata. Zapowiedź katastrofalnego wydarzenia, które przyniesie koniec świata, skłania ich do zbierania broni, gromadzenia jedzenia, budowania schronów. Wierzą, że kiedy nadejdzie koniec wszyscy razem pójdą do nieba, lub że właśnie ich sekta przejmie władzę i będzie rządziła światem.
6. Prawdziwy system religijny, podkreślający wagę zbliżenia się do Boga w życiu codziennym, kładący nacisk na stopniowe i systematyczne doskonalenie swojego wnętrza w relacji do Boga.
7. Położenie nacisku na rzekome znaczenie śmierci jako drogi do zbawienia. Ciało traktowane jest jako przeszkoda w osiągnięciu wyzwolenia czego efektem są często zbiorowe samobójstwa.
7. Prawdziwa religia kładzie nacisk na życie gdyż właśnie teraz, w ciągu naszego życia możemy rozwijać relację z Bogiem aby zbliżyć się do Niego. Naucza, że możesz być z Bogiem już teraz - służąc Mu a ciało jest cennym "instrumentem", który można wykorzystać w tym celu.
8. Wymóg przymusowego pozostawania i życia w instytucji centralnej danej sekty, gromadzenie się wszystkich wyznawców w jednym miejscu.
8. Nie porzucając codziennych obowiązków (praca, szkoła, rodzina) każdy może uczestniczyć w życiu religijnym. Osoby, które poświęciły swoje życie Bogu i służbie dla niego mają możliwość dobrowolnego zamieszkania w klasztorze lub świątyni.
9. Tajny charakter związku, brak zaufania i niechęć w stosunku do obcych, nie ujawnianie informacji dotyczących działalności sekty. Rekrutacja nowych członków także odbywa się w tajemnicy. Wyznawcy uważają wszystkich wokół siebie za swoich potencjalnych wrogów.
9. Otwieranie się na całe społeczeństwo, działanie wśród całej ludności. Członkowie powodowani miłością w swoich sercach, wychodzą do innych ludzi chcąc dzielić się tą miłością z innymi.
10. Wykorzystywanie różnych technik manipulacyjnych w celu pozyskania i zniewolenia członków.
10. Prezentowanie prawdziwej wiedzy, która zmienia serca i motywy ludzkie, tak aby każdy mógł sam podejmować dobrowolne decyzje w służbie dla Boga.
Stale pojawiają się nowe grupy religijne. Niektóre z nich są niebezpieczne, ponieważ stosują wobec swoich członków niedozwolone techniki...
tygrysekjola