Manuskrypt Voynicha.pdf

Manuskrypt Voynicha - najbardziej

tajemnicza księga na świecie

Ludzie od zawsze szyfrowali teksty zawierające tajemnice wojskowe, naukowe, czy miłosne.

Wcześniej czy później większość z nich została odszyfrowana, ale jeden z historycznych tekstów jest

wyjątkiem. Podejmowane przez stulecia próby jego odczytania zakończyły się porażką. To

Manuskrypt Voynicha, najbardziej tajemnicza księga na świecie. Zapisana nieznanym alfabetem przez

anonimowego autora i pełna zagadkowych ilustracji. Jaki sekret skrywa?

Obecna nazwa manuskryptu wywodzi się od nazwiska Wilfrieda Michaela Voynicha (właśc. Michała

Habdanka Wojnicza, ur. w 1865 r. w Grodnie), antykwariusza, który w 1912 r. kupił rękopis od ojców

jezuitów we Frascati pod Rzymem. Wcześniejsze losy rękopisu nie są dokładnie znane; jego

powstanie datuje się na XIV-XVII w. Wiadomo, że pierwszym udokumentowanym posiadaczem tekstu

był alchemik Georg Baresch, który mieszkał w Pradze na początku XVII w. Po jego śmierci rękopis

trafił do rąk Johannesa Marcusa Marciego i Athanasiusa Kirchera, dwóch naukowców; przez

następnych dwieście lat nie odnotowano żadnych wzmianek na temat dzieła, które prawdopodobnie

było przechowywane w bibliotece Collegio Romano i stamtąd trafiło do prywatnych zbiorów Petera

Beckxa, przełożonego Towarzystwa Jezusowego. Wreszcie, na początku XX w., nabył je Wilfried

Voynich - niezwykła postać, której losy zasługują na szczegółowy opis w osobnej książce.

Rękopis składa się ze 120 (pierwotnie - 136) obustronnie zapisanych welinowych kart, pokrytych 170

tys. glifów ("liter"), które razem tworzą ok. 35 tys. "słów". Przyjęto jego podział na sześć głównych

sekcji:

Zielarska - na każdej stronie znajduje się jedna lub dwie ilustracje danej rośliny oraz

tekst. Jest to typowy format europejskich zielników z tamtego okresu. Niektóre rysunki stanowią

większe i wyraźniejsze kopie szkiców znajdujących się w sekcji farmaceutycznej (opisanej w dalszej

części tekstu). Spośród przedstawionych roślin zidentyfikowano jak dotąd tylko dwie - pozostałe nie

przypominają żadnych znanych nam gatunków.

Astronomiczna - sekcja ta zawiera diagramy kołowe, niektóre z nich przedstawiają słońca,

księżyce lub gwiazdy będące elementami astronomii i astrologii; występują też typowe symbole

konstelacji zodiakalnych (np. gwiazdozbiór Ryb, Byka, myśliwego z kuszą oznaczającego znak Strzelca

itp.). Postaci kobiet przedstawione na ilustracjach są w większości przypadków częściowo nagie.

Każda z nich trzyma w ręku coś, co przypomina oznaczoną gwiazdę. Dwie ostatnie strony tej sekcji

(gwiazdozbiór Wodnika i Koziorożca, czyli okolice stycznia i lutego) zaginęły, a gwiazdozbiór Barana i

Byka jest podzielony na cztery pary diagramów, po piętnaście gwiazd w każdym. Niektóre z tych

diagramów znajdują się na rozkładanych kartkach.

Biologiczna - zawiera zwarty, ciągły tekst przeplatany ilustracjami przedstawiającymi głównie

małe, nagie kobiety kąpiące się w kałużach lub pojemnikach połączonych zawiłą siecią rur w kształcie

organów ludzkich. Niektóre kobiety mają na głowach korony; większość z nich ma wypukłe brzuchy,

co sugerowałoby, że tekst dotyczy zagadnień związanych z płodnością.

Kosmologiczna - zawiera więcej diagramów kołowych, które są jednak niewyraźne i

niezrozumiałe. W tej sekcji znajdują się również rozkładane kartki. Jedna z nich składa się aż z sześciu

stron i zawiera pewnego rodzaju mapy lub diagramy z dziewięcioma "wyspami" połączonymi

groblami, zamkami oraz prawdopodobnie wulkanem.

Farmaceutyczna - znajduje się w niej wiele podpisanych rysunków przedstawiających oddzielne

części roślin (korzenie, liście, itp.), przedmioty podobne do aptecznych słoików narysowane wzdłuż

brzegu strony, a także tekst.

Przepisy - zawierają one wiele krótkich fragmentów tekstu. Każdy tekst oznaczony jest punktorem

w kształcie kwiatu lub gwiazdy.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: