Wegetarianizm i rozwój potencjału.pdf

WEGETARIANIZM A ZDROWIE

I ROZWÓJ POTENCJAŁU

PSYCHOENERGETYCZNEGO.

RZECZ O ODKWASZANIU ŚWIATA

Na temat wegetarianizmu napisano, za i przeciw

niemu, wiele tomów. Jako człowiek, który w przeszło-

ści doświadczył wielu sposobów odżywiania, a obecnie

zajmujący się szeroko pojętą naturoterapią, chciałbym

dorzucić swoje „trzy grosze” do tego wciąż kontrower-

syjnego tematu. Tym bardziej ciśnie mnie, aby podzie-

lić się swoimi doświadczeniami, przemyśleniami i wia-

domościami, bowiem nie godzę się zarówno z ludźmi

potępiającymi wegetarianizm, np. z szerzącymi wiedzę

o tzw. ”żywieniu optymalnym” (najczęściej są to leka-

rze), jak i ze skrajnymi wegetarianami, wyśmiewają-

cymi „padlinożerców”.

Moje dzieciństwo, czyli przełom lat 50 – 60. XX w.,

upłynęło pod znakiem diety na wskroś kalorycznej. Moi

kochający rodzice, jak wiadomo z prostych obliczeń

obciążeni ciężarem wojennych przeżyć, robili wszyst-

ko, abyśmy, ja i moi bracia, nie doświadczyli biedy i

głodu. Ich podświadoma troska o to, przejawiająca się

niekiedy wręcz w zmuszaniu do spożywania produktów

tłustych, mięsnych i słodkich‚ spowodowała, że od 6.

do 13. roku życia byłem małym grubaskiem, cierpią-

cym w dodatku z powodu częstych zaparć i dolegli-

wości wątroby. Częściowe wyzwolenie przyniósł okres

dojrzewania, w którym to‚ pod wpływem wiadomych

przezwisk pod moim adresem i niesprawności rucho-

wej‚ podjąłem decyzję o uprawianiu ćwiczeń podno-

szących zdrowie i sprawność i zyczną. Zacząłem od

biegania, jazdy na rowerze oraz ćwiczeń siłowo-spraw-

nościowych‚ propagowanych przez pierwsze tego typu

czasopismo w Polsce, Sport dla wszystkich. Po 2 latach

uprawiania ćwiczeń ruchowych osiągnąłem wcale nie-

złą sylwetkę i sprawność i zyczną. Mimo podniesienia

swojego zdrowia na wyższy poziom, wiele z moich

wcześniejszych dolegliwości nie ustąpiło. Obecnie

wiem, że to ze względu na nieprawidłowe odżywia-

nie pozostały one jeszcze na długi czasu. Mój, liczący

obecnie 24 lata syn, nie może się nadziwić, że niezłą

sprawność i zyczną i zgrabną sylwetkę uzyskałem na

chlebie ze smalcem i kiełbasą. Wszelkie zupy gotowa-

ne były, jak nakazywała tradycja i lęk moich rodziców

o me siły i rozwój, na mięsie, a dodatki jarzynowe

mocno okraszane dostępnym wówczas tłuszczem. Do

dzisiaj przypominają mi się kolacje złożone ze smażo-

nej cebuli i tłustego boczku (Ten rodzaj pokarmu był

dobry w czasie wojny, gdy jedzono raz na dzień lub

nawet raz na kilka dni. Pokolenie ludzi obciążonych

tragedią wojny przeniosło‚ wraz z lękiem o przyszłość‚

ten sposób odżywiania na lata powojenne, a pokutuje

on, zwłaszcza w Polsce, do dzisiaj).

W 18. roku życia, będąc i zycznie nieźle przygoto-

wanym, podjąłem treningi w wyczynowej sekcji judo

Akademickiego Związku Sportowego w Poznaniu.

Wówczas to, po niejednym treningu, traciłem od 2

do 3 kg wagi swojego ciała. Należy w tym miejscu

przypomnieć, że na początku lat 70.‚ woda źródlana

w butelkach, zwłaszcza niegazowana, była luksusem.

Piłem więc wszystko to, co mogło ugasić olbrzymie

pragnienie‚ łącznie z zimnym, zmieszanym z kom-

potem mlekiem. Jadłem też, w celu budowania siły

i masy mięśniowej, wiele mięsa i nabiału. Dopiero w

czasie studiów na poznańskiej Akademii Wychowania

Fizycznego po raz pierwszy dowiedziałem się o bardzo

ważnym, dietetycznym czynniku, nawet w obecnych

czasach mało znanym lub wręcz ignorowanym. Tym

czynnikiem jest równowaga kwasowo-zasadowa w

spożywanych produktach, utrzymująca się w proporcji

3:1 na rzecz produktów zasadowych, do których zalicza

się pożywienie roślinne. Wówczas, gdy byłem młody,

nie wziąłem sobie tej wiadomości do serca i zupełnie

nie stosowałem się do mądrych zaleceń dietetycznych.

Nadal w moim umyśle tkwiło silne przeświadczenie o

potrzebie jedzenia „dużo i kalorycznie” i wciąż miałem

kłopoty gastryczne. Czas mojego opamiętania zaczął

się w wieku około 28 lat, gdy nasiliły się moje dolegli-

wości, w związku z sytuacją z początku lat 80. w Polsce

(trudności w zaopatrzeniu we wszelką wartościową

żywność). Jako mąż i ojciec, w trosce o zdrowie swoje

i rodziny‚ zacząłem uważniej czytać na temat natural-

nych metod przywracania zdrowia i, co najważniejsze,

stosować się do nich. Stopniowo odrzucałem z diety te

artykuły, po których długo i nieprzyjemnie „odbijało”

mi się. W pierwszym rzędzie zatem wyeliminowałem

wszelkie wędliny, produkty wędzone oraz wszelkie

sery pleśniowe i tłuste. Stopniowo też ograniczałem

spożycie cukru (zacząłem pić niesłodzone herbaty i

napoje) oraz wprowadziłem do swojej diety herbatki

ziołowe. Jeszcze większych zmian w diecie zacząłem

dokonywać pod wpływem osobistych traumatycznych

przeżyć, jakie miały miejsce w 31. roku mojego życia.

Od tego też momentu datuje się moja nauka radie-

stezyjna, bioterapeutyczna i zielarska. Po 2 latach

ćwiczeń i przygotowań stałem się osobą bardziej ener-

getyczną, dzięki czemu mogłem pomagać subtelnymi

energiami umysłu innym istotom żywym. W dalszym

ciągu jednakże brakowało mi pełnego komfortu zdro-

wotnego ze strony układu pokarmowego. Osiągnąłem

go dopiero pod koniec lat 90., po kilku latach diety

wegetariańskiej. W trakcie jej stosowania odrzuciłem

te produkty, po których nieprzyjemny zapach miały

wszelkie wydaliny, czyli kał, mocz i pot. Pod wpływem

roślinnego odżywiania następowało u mnie stopniowe

oczyszczanie organizmu z wieloletnich kwaśnych tok-

„Zielone Brygady. Pismo ekologów.” Nr 7 – 8 (209 – 210) 2005

syn i zanieczyszczeń powstałych pod wpływem „nor-

malnego” odżywiania. Obecnie, odżywiając się głównie

na bazie pokarmu roślinnego, mogę śmiało stwierdzić,

że jestem szczęśliwym człowiekiem. Szczęście owo

wynika z różnych aspektów, ale podłożem ich wszyst-

kich jest wolność od wszelkiego umysłowego zniewo-

lenia, w tym zniewolenia przeświadczeniem o tym, że

aby żyć w zdrowiu, należy spożywać pokarm zawiera-

jący optymalną ilość białka zwierzęcego, tłuszczów i

cukrów, a także kalorii, witamin i minerałów.

Po tym przydługim nieco wstępie‚ przechodzę do

meritum sprawy, jakim jest bez wątpienia rozwojowy

i zdrowotny aspekt wegetarianizmu. Otóż, jak ogólnie

wiadomo, wegetarianizm jest sposobem odżywiania

opartym o produkty roślinne. W jego łagodnej postaci

dopuszcza się spożywanie nabiału i ryb, natomiast w

skrajnej odmianie, zwanej weganizmem, spożywane

są tylko produkty pochodzenia roślinnego, przy czym

istnieją osoby, które w swojej diecie przeszły na jesz-

cze większą skrajność i spożywają tylko rośliny pozba-

wione w zasadzie białka, jak np. owoce. Przeciętnym

ludziom, o umysłach zniewolonych współczesnymi

doktrynami naukowymi, taka skrajna dieta wydaje się

wręcz niemożliwością, a nawet budzi pewne podejrze-

nia, począwszy od zarzutów o dążenie do rozgłosu, a

kończąc na sugestiach o kontakty z siłami nieczystymi.

Nikt z tych ludzi, nieraz szczycących się naukowymi

tytułami, nie zdaje sobie sprawy z drogi, jaką nale-

ży przejść, aby osiągnąć taki stan umysłu i ducha,

by spożywać tylko pokarm roślinny (dlatego też nie

polecam natychmiastowego przejścia na odżywianie

produktami roślinnymi). Krytycy wegetarianizmu nie

dostrzegają i nie rozumieją najważniejszego, podsta-

wowego faktu, jakim jest dobrowolne, a zatem zwią-

zane z ludzką wolą, bez jakiegokolwiek przymuszania,

wejście na ścieżkę wegetarianizmu.

Wegetarianie zatem to ludzie, którzy odczuli po-

trzebę przejścia na ten sposób odżywiania, w pełni go

zaakceptowali i, co najważniejsze, czują się z nim bar-

dzo dobrze. Dodatkowo zdają sobie oni sprawę, że nie

powiększają szeregów ludzi, którzy spożywając mięso,

przyczyniają się do cierpienia zwierząt, a także do

zanieczyszczenia środowiska naturalnego odpadami

związanymi z masową hodowlą. Dzięki tej świadomo-

ści wegetarianie, będący najczęściej związani z rucha-

mi ekologicznymi, odczuwają większą aniżeli prze-

ciętni zjadacze mięsa jedność z Ziemią, Naturą i całą

otaczającą nas rzeczywistością energetyczną. Dzięki

zaś temu odczuwaniu są bardziej otwarci, a przez to

zasilani subtelnymi energiami Wszechświata i życzliwie

ustosunkowani do wszelkiego życia. Wegetarianom,

zwłaszcza połączonym w ruchach ekologicznych, przy-

świeca wspaniały cel, aby Ziemia była czystym domem

pokojowo usposobionych ludzi. To nie tylko zatem we-

getariańskie odżywianie, ale również bardziej ducho-

wy styl życia‚ oparty o otwartość na piękne ideały‚ a

wyższa, naturalna świadomość powodują, że połączeni

na tej ścieżce ludzie nie łakną, wręcz nie potrzebują,

zwierzęcego pożywienia zaspokajającego emocjonalny

głód. „Rasowi” wegetarianie bowiem to ludzie, którzy

odrzucając atawistyczne negatywy (negatywne emo-

cje, myśli, działania oraz związane z nimi odżywianie)

podnieśli wysiłkiem woli swój psychoenergetyczny

potencjał na wyższy poziom i żywiąc się pokarmem

roślinnym, składnikami powietrza oraz subtelnymi

energiami Natury, czerpią z nich elementy potrzebne

do życia na Ziemi (w tym miejscu polecam literaturę

amerykańskiego lekarza, dr. Normana W. Walkera,

który przeżył, w dobrej psychoi zycznej kondycji‚ 116

lat, w tym przez 40. ostatnich lat na diecie wegań-

skiej). Należy w tym miejscu przypomnieć, że wiele

istot, charakteryzujących się wysokim, duchowym po-

tencjałem, np. nauczyciele ludzkości, prorocy, święci,

jogini i niektórzy mnisi, będący w jedności z wysokimi

energiami Absolutu, odżywiało się w ten sam sposób,

jak współcześni wegetarianie.

Również trzeba zwrócić uwagę na jeszcze jeden

fakt historyczny, który wskazuje, że można żyć, bę-

dąc nawet w głębokim stresie, bez tzw. normalnego

odżywiania. Przypominam historię z lat drugiej wojny

światowej, kiedy to w obozach koncentracyjnych przez

wiele lat głodowali ludzie, a przeżywali dzięki siłom

ducha: nadziei, wierze i woli życia. I co znamienne,

ludzie ci po wyzwoleniu potrai li żyć jeszcze długie

lata w życzliwości do innych osób (przykładem takiej

postawy jest prof. Bartoszewski). Czy zatem odżywia-

nie propagowane przez naukowców i lekarzy, a oparte

na optymalnym dostarczeniu „niezbędnych do życia”,

w tym głównie pochodzenia zwierzęcego, składników

pokarmowych, jest tym najbardziej odpowiednim dla

wszystkich ludzi? Dlaczego ponad 60% populacji lu-

dzi z państw wysokorozwiniętych, odżywiających się

„normalnie” cierpi na otyłość, a pozostała część w

większości ma nadwagę? Odpowiedź jest prosta: za

dużo w tejże diecie „martwego” pokarmu pochodzenia

zwierzęcego. Wśród długoletnich wegetarian, spoży-

wających „żywy” (mało lub w ogóle nie przetworzone

artykuły spożywcze) pokarm roślinny‚ trudno znaleźć

osoby otyłe lub nawet z nadwagą.

Z kolei‚ najnowsze badania naukowe wykazały,

że najdłużej i w większym zdrowiu żyły te zwierzę-

tach, które nie dojadały, a nawet‚ od czasu do czasu‚

zmuszone były głodować (informuje o tym artykuł z

„Newsweeka” z 22.2.2004 pt. „Przez głód do wiecz-

ności”). A przecież człowiek wyposażony jest w do-

skonalszy od zwierząt, bo wzbogacony o duchowość,

psychoenergetyczny potencjał, który rozwinięty w

akcie woli, umożliwia odżywianie subtelnymi ener-

giami otaczającego nas bytu. (Słowem, gdy człowiek

jest zharmonizowany i „otwarty” na wysokie, subtelne

energie Natury, zwłaszcza ziemskiego eteru, wówczas

poprzez rozwinięte struktury biopola, głównie czakry i

akupunkty, pobiera z otoczenia pierwiastki w skwan-

towanej postaci, z których organizm potrai syntety-

zować potrzebne do życia składniki). Aby rozwinąć

ten potencjał, należy podjąć decyzję, najczęściej

umotywowaną troską o własne zdrowie i stopniowo,

sukcesywnie‚ odrzucając z pożywienia ciężkostrawny

pokarm oparty głównie o produkty pochodzące ze

zwierząt hodowlanych, przechodzić na ścieżkę wege-

tarianizmu (trudność wychodzenia z „normalnego” od-

żywiania związana jest z zakodowanym od dzieciństwa

w podświadomości poczuciem bezpieczeństwa, jakie

tworzy się przy spożywaniu pokarmu lansowanego

przez rodziców). Nie należy się przy tym obawiać o

brak białka, bowiem na początku tej ścieżki mięso

zwierząt rzeźnych można zastąpić lekkostrawnym

i zasobnym w minerały mięsem dziko żyjących ryb

oraz nabiałem, najlepiej czystym jogurtem, kei rem

lub maślanką, względnie mlekiem pochodzącym od

„Zielone Brygady. Pismo ekologów.” Nr 7 – 8 (209 – 210) 2005

kóz i owiec. Poza tym przypominam, że istnieje wiele

bogatych w białko roślin, np. soja, rośliny strączkowe,

orzechy i kasze (osobiście znam sportowców, którzy

prowadząc intensywny trening zbudowali siłę, a nawet

masę mięśniową‚ będąc wegetarianami). Pokarm ro-

ślinny dostarcza dodatkowo wielu cennych i rzadkich

mikroelementów, niespotykanych w pokarmie‚ opar-

tym o produkty zwierzęce, w najbardziej przystępnej

postaci, a odpowiednio przyrządzony – nie ma sobie

równych wśród potraw mięsnych. Dodatkowymi argu-

mentami za wegetarianizmem, najczęściej ukrywany-

mi przez naukowy i medyczny establishment, są:

− silnie zakwaszający ludzki organizm charak-

ter pokarmu zwierzęcego, co – jak zostało

udokumentowane licznymi doświadczeniami i

wieloletnią obserwacją – przyczynia się do za-

chorowalności na nowotwory, cukrzycę, miaż-

dżycę, choroby serca, artretyzm (uważam, że

wysoce zakwaszający pokarm wpływa na ludzki

umysł, powodując powstawanie większej ilości

negatywnych emocji i zbudowanych na ich bazie

myśli, słów i czynów; to z kolei przyczyniło się

do zanieczyszczenia i zakwaszenia środowiska

naturalnego, co znamy pod postacią kwaśnych

deszczów i zakwaszonej gleby)

− uzależnienie od spożywania mięsa, pobudza-

jącego zakończenia nerwowe, co daje uczucie

przypływu energii i siły

− pokarm pochodzenia zwierzęcego rozkłada się w

ludzkim organizmie bardzo długo i nie do końca,

czego dowodem są, ujawnione w wyniku sekcji

zwłok starszych ludzi, zalegające w jelitach po-

kłady niestrawionych resztek mięsa

− argumenty za tym, że należy dostarczać białko

zwierzęce w postaci mięsa, gdyż zawiera ono

niezbędne do życia wszystkie aminokwasy, są

chybione i niedorzeczne, bowiem organizm

ludzki, niezależnie od źródła białka, musi je roz-

bić na aminokwasy, a następnie z nich tworzyć

swoiste, czyli specyi czne dla ludzkiego organi-

zmu własne białka

− wszystkie zwierzęta jedzące mięso są dra-

pieżnikami i żyją, w przeciwieństwie do wielu

roślinożernych, raczej krótko, a jak wykazały

obserwacje ludzkich populacji, tam‚ gdzie do-

minuje dieta oparta o pokarm roślinny‚ jest

mniej agresji i ludzie żyją znacznie dłużej (np.

społeczność Hunzów‚ zamieszkująca pogranicze

Chin i Nepalu)

− brak jakiegokolwiek zmartwienia tym, czy mię-

sne produkty spożywcze są świeże, czy też nie-

legalnie „odświeżone”.

W tym miejscu chciałbym przekazać parę uwag na

temat białka pochodzenia zwierzęcego. Otóż nadmiar

tego białka, podobnie jak i nadmiar cukru, zostaje

zamieniony w gromadzony przez organizm tłuszcz.

Ponieważ zdecydowana większość współczesnych ludzi

nie wykonuje ciężkiej pracy i zycznej, nie ma też ta-

kiej potrzeby, aby spożywać w dużych ilościach białko

pochodzące od zwierząt hodowlanych. Jak już pisałem

powyżej, białko pochodzące od tych zwierząt jest cięż-

kostrawne i nie zawsze do końca trawione przez ludzki

system pokarmowy (w dodatku jest silnie zakwasza-

jące). Dotyczy to w szczególności‚ tak bardzo rozpo-

wszechnionego w wysoko rozwiniętych krajach białka

pochodzącego z mleka krów. Jak wykazały współcze-

sne badania naukowe, w skład tego mleka wchodzą

trudno przyswajalne przez ludzki organizm, zwłaszcza

ludzi dojrzałych, białka kazeinowe. Nowo narodzone

ciele, buduje na nich kopyta i rogi oraz przybiera w

szybkim tempie na wadze i osiąga rozmiary dorosłego

osobnika. Inaczej jest w przypadku ludzkiego niemow-

lęcia: mleko ludzkie oparte jest głównie na białkach

albuminowych i swoim składem najbliższe jest mleku

koziemu.

Zatem od dzieciństwa zatruwamy się mlekiem

krowim oraz jego przetworami, z których najgorsze,

najbardziej kwasotwórcze, a tym samym toksyczne

są wszelkie jogurty, kei ry i maślanki ze słodkim wsa-

dem owocowym. W tym miejscu przypominam, iż ludy

Wschodu, od których wywodzą się te ukwaszone prze-

twory (jogurt z Indii, a kei r z krajów bałkańskich),

nigdy nie mieszały ich ze słodkimi produktami, wprost

przeciwnie – w celu podniesienia ich wartości odżyw-

czych i przyswajalności, od wieków dodają do nich

rozgrzewające przyprawy np. imbir, cynamon, pieprz,

curry. Natomiast mleko krowie używa się w krajach

Dalekiego Wschodu tradycyjnie tylko w rozcieńczeniu,

jako dodatek do zup, podobnie jak u nas dodaje się do

nich najczęściej tłustą śmietanę. Jogurt, którego oj-

czyzną są Indie, w czystej postaci, bez dodatku mleka

w proszku, jeszcze na początku XX w. sprzedawany

był w aptekach jako lekarstwo. Taki jogurt, podobnie

jak kei r, maślanka czy ukwaszone mleko w najczyst-

szej postaci, jest mniej kwasotwórcze i ma naturalne

właściwości zdrowotne. Niestety, ze względów komer-

cyjnych, ponieważ nie wszystkim osobom „podchodzi”

naturalny smak ukwaszonych produktów mlecznych,

dodaje się do nich owocowe, silnie zakwaszające

słodkości. Nie dość, że neutralizują one tak bardzo

potrzebny organizmowi, posiadający zasadowy cha-

rakter wapń, to w dodatku sprzyjają rozwojowi wszel-

kich bakterii, czego dowodem jest próchnica zębów i

gnilne (zamiast fermentacyjnych) procesy w jelitach

(na marginesie przypominam, że ilość próchnicy u

dzieci w Polsce niestety rośnie, mimo prowadzenia od

dobrych 50 lat kampanii przeciwko niej oraz rozwoju

medycyny, bowiem nagminnie spożywa się zbyt duże

ilości pokarmów słodzonych).

Uważam, że jeżeli ktoś jest na takim etapie rozwo-

ju, iż chce spożywać białko zwierzęce, powinien jeść

tylko dziko żyjące ryby, w dodatku nie smażone na

jakimkolwiek oleju. Wszelkie bowiem pasze, jakimi

karmione są zwierzęta hodowlane, zawierają wiele

toksycznych dodatków, o czym osobiście przekona-

łem się, gdy będąc u znajomych na fermie kurcząt,

badałem metodami radiestezyjnymi źródła i przyczyny

często wybuchających wśród drobiu chorób. Okazało

się, gdy wziąłem „pod wahadełko” worek z podstawo-

wą dla kurcząt karmą, że ponad 50% zawartych w niej

składników jest toksyczna. Czy przeciętni zjadacze

mięsa zdają sobie sprawę, że spożywając przesiąk-

nięte tymi toksynami mięso zwierząt hodowlanych

rujnują swoje zdrowie i skracają tym samym sobie

życie (polecam przy tym temacie artykuł z 26. nume-

ru „Wprost” z 3.7.2005 r. pt. „Mięso zabija”)? Z kolei

proces smażenia na olejach jest najgorszą obróbką

cieplną, jaką znam. Nie dość, że najczęściej smaży

„Zielone Brygady. Pismo ekologów.” Nr 7 – 8 (209 – 210) 2005

się właśnie toksyczne mięso zwierząt hodowlanych,

to na dodatek sam proces jest, jak wykazały badania

naukowe, kancerogenny, czyli sprzyjający powstawa-

niu komórek nowotworowych. Przyczyniają się do tego

substancje powstałe w wyniku spalania w wysokiej

temperaturze wszelkich tłuszczów. Przechodzą one w

tym procesie do mięsa. Na marginesie nadmieniam,

że najlepszą obróbka cieplną jest gotowanie, w tym na

parze, natomiast zdrowsze od smażenia jest duszenie

lub beztłuszczowe pieczenie.

Jak wykazały współczesne badania naukowe, tkan-

ki człowieka „zaprojektowane” są na co najmniej 120

lat, a wątroba nawet na 500 lat życia. Dlaczego zatem

ludzie nie żyją tak długo, jak np. społeczność Hunzów,

której średnia życia wynosi właśnie ok. 120 lat?

Uważam, że przyczyną tego jest nadmiar kwasowo-

ści w ludzkim organizmie. Głównie powstaje ona pod

wpływem zakwaszającego pokarmu, a także, posiada-

jących kwaśny charakter negatywnych emocji i myśli

oraz, będącego ich rezultatem, zakwaszonego środo-

wiska naturalnego (w wyniku zakwaszenia środowiska

naturalnego chorują już od kilku dobrych lat‚ m.in.

kasztany, jedne z nielicznych drzew mających zasa-

dowy charakter). Również, jak już pisałem wcześniej,

wszelkie choroby cywilizacyjne u ludzi i zwierząt, jak

dowiodły tego liczne badania niezależnych naukow-

ców, mają swoje podłoże w nadmiarze kwasowości

(patrz artykuł dr. D.C. Loefl era pt. „Ph i wewnętrzna

harmonia”‚ zawarty w „Zielonych Brygadach” nr 4/

22 z kwietnia 1991 r., przedrukowany z „A New Age

Magazine from the Midwest” z czerwca 1989 r.; dieta

wegetariańska jest zatem, jako bardziej zasadowa,

czyli odkwaszająca, wskazana przy likwidacji więk-

szości chorób oraz dla zachowania długowieczności we

względnej kondycji psychoi zycznej).

Istnieje zatem obecnie wielka potrzeba oczysz-

czania naszej i zycznej, zewnętrznej i wewnętrznej

rzeczywistości z narosłej przez dziesiątki lat kwaso-

wości. Egoistyczna, często wręcz agresywna postawa

wielu ludzi, w tym głównie reprezentantów elit rzą-

dzących, jest również efektem nadmiaru kwasowości

w organizmie. Wystarczy przeprowadzić mały sondaż

wśród polityków i biznesmenów na temat sposobu ich

odżywiania, żeby przekonać się, że jedną z przyczyn

występującego u nich braku dobrej woli, empatii i

altruizmu jest zakwaszająca dieta mięsna. Jedną z

nielicznych grup społecznych‚ przyczyniających się do

odkwaszania naszego środowiska są właśnie wegeta-

rianie. Poprzez spożywanie produktów roślinnych od-

kwaszają swoje organizmy, a także, upowszechniając

ten sposób odżywiania, a nawet styl życia, przyczy-

niają się do zmniejszenia rzeszy osób spożywających

mięso zwierząt, których hodowla również w bardzo

dużym stopniu przyczynia się do zakwaszenia gleby i

atmosfery (w postaci metanu) ziemskiej.

Krytycy wegetarianizmu, najczęściej zakwaszeni

naukowcy, nie zdają sobie sprawy i nie wiedzą o tym,

że odkwaszony człowiek, „człowiek z zasadami”, ema-

nuje silnym biopolem o zasadowym charakterze, dzię-

ki któremu giną wszelkie „kwasolubne” drobnoustroje.

Takie biopole powstaje w wyniku odrzucenia całego,

pobudzającego podniebienie świństwa, którego je-

dzenie zakodowali większości ludzi pazerni materialni

intelektualiści, zwłaszcza powiązani z korporacjami

spożywczymi i farmaceutycznymi‚ naukowcy oraz le-

karze. Pod wpływem odrzucenia „normalnego” jedze-

nia i przejścia na ścieżkę wegetarianizmu, następuje u

człowieka otwarcie i rozwój poziomu woli, silnie ener-

goidalnego, dziewiątego poziomu świadomości (spo-

śród 14 poziomów). Dzięki niemu zaś, następuje silne

otwarcie biopola na subtelne energie Wszechświata i

uaktywnienie jego mocy. Z jednej strony zatem nastę-

puje zasilenie ludzkiego organizmu subtelnymi ener-

giami, o wysokim potencjale, z drugiej zaś – wzrost

siły obronnej naturalnego energetycznego pancerza,

jakim jest biopole. Rozwinięte, silnie otwarte biopole,

połączone czakrami i akupunktami z ciałem i zycznym,

sprzyja odżywianiu tegoż ciała subtelnymi energiami

Natury, z których ludzki organizm potrai syntetyzo-

wać potrzebne do życia składniki. Oto cała tajemnica

zdrowej egzystencji bez „normalnego” odżywiania.

„Niewegetarianie” nie zdają sobie sprawy, bowiem

czują się bezpiecznie z tym‚ co jedzą, ze stanów du-

chowych‚ towarzyszących odżywianiu energetyczne-

mu: spokoju, większej życzliwości oraz otwartości na

istoty i świat, pokojowego stosunku do innych istot,

ekologicznego myślenia, współodczuwania, a nieraz

odczuć mistycznych. Dzięki takim, bardziej duchowym

istotom, świat znajduje się w większej równowadze,

która zapewnia względny pokój na naszym świecie.

Pokój totalny z kolei zapanuje na Ziemi wówczas, gdy

zdecydowana większość ludzi przekroczy zakwaszają-

ce umysł niższe poziomy ego i przejdzie na wyższe, o

zasadowym charakterze poziomy świadomości, takie

jak przyjaźń, miłość, dobra wola, empatia i altruizm.

Zakwaszeni przeciwnicy wegetarianizmu często po-

wołują się w swoich wypowiedziach na argument gło-

szący, że przed milionami lat nastąpiło przyspieszenie

rozwoju mózgu u przodków człowieka pod wpływem

przejścia na dietę mięsną. Rozwój ten, jak uważam,

nastąpił po części pod tym wpływem, jak również pod

wpływem innych czynników np. umiejętności zdoby-

wania tego mięsa, czyli sztuki polowania. Poza tym,

mięso to pochodziło od zwierząt dzikich, wyrosłych

z czystego środowiska naturalnego. Ale nie to jest w

tym momencie najważniejsze. Otóż najważniejszym

jest fakt, że współczesny człowiek nie jest już wyma-

gającym mięsa małpoludem, jak tego dowodzą m.in.

wegetarianie. I tylko od samego człowieka zależy, czy

spożywanie pokarmu uzna za jedną ze ścieżek ducho-

wego rozwoju, czy też pozostanie, zakwaszając siebie

i środowisko, na niższych poziomach świadomości.

Jeżeli przed milionami lat jedzenie mięsa spowodowa-

ło u naczelnych rozwój mózgu, to obecnie taki rozwój,

znacznie bardziej subtelny i potrzebny, dokonać się

może tylko pod wpływem duchowej diety wegetariań-

skiej.

Artykuł jest częścią mojej książki pt. „Pochwała

harmonijnego rozwoju i umysłowej transformacji.

Rzecz o materialnej inteligencji, poszerzonej świado-

mości i zjawiskach paranormalnych”. Praca ta ukaże

się w listopadzie br.

„Zielone Brygady. Pismo ekologów.” Nr 7 – 8 (209 – 210) 2005

sierpień 2005

Bogdan Trawkowski

– poznański terapeuta

e-mail: bogtraw@wp.pl

http://trawkowski.com

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: