Księżyc Zdrajcy 01-21.pdf

Lynn Flewelling

Ksi ęŜ yc zdrajcy

tytuł oryginalny: Traitor's Moon

tłumaczyła amatorsko ciri134*

korekta maharette

Dedykacja

Moim ludkom, Thelmie** i Win White oraz Frances Flewelling, za ich nieustaj ą c ą miło ść

i wsparcie.

Podzi ę kowania

Najserdeczniejsze dzięki wszystkim tym, którzy pilnują, bym nie zwariowała, nie umarła z głodu

i nie utonęła w śmieciach. Wierzcie mi, to praca na pełen etat!

Po pierwsze i najwaŜniejsze, mojemu męŜowi i najlepszemu kumplowi, Dr. Dougowi, dzięki

któremu Ŝaden rozdział nie skończył niedopracowany. I do tego potrafi gotować! Dynamicznemu

Duetowi - edytorce Anne Lesley Groell i agentce Lucienne Diver - oraz tym dobrym ludziom w

Bantam Spectra*** i Spectrum Literary Agency, którzy utrzymywali ich przy zdrowych

zmysłach, karmili i ratowali od powodzi śmieci.

Usual Suspects**** - Darby Crouss, Laurie Hallman, Julie Friez i Scottowi Burgessowi oraz

mojej rodzinie. Wszystkim nowym czytelnikom, Michele De France oraz NextWavers Devon

Monk, Jamesowi Hartley'owi, Charlene Brusso i Jasonowi Tannerowi. Nareszcie, dziękuję

swojemu lokalnemu płatnerzowi (Kto z was moŜe powiedzieć coś takiego?), Adamowi

Willisowi, za jego porady techniczne i ogólnie wsparcie. Gary'emu Ruddellowi za nadanie

mojemu wyobraŜeniu konkretnej formy.

Dziękuję wam wszystkim za wsparcie, znawstwo i napływające komentarze.

Dodatkowo chciałam podziękować zespołowi The Eagels, który powrócił akurat na tyle długo,

by nagrać Hell Freezes Over.

*Mój angielski nie jest perfect, ale postaram się najlepiej jak mogę :) Proszę o wyrozumiałość.

** Tłumaczenie imion, nazwisk i nazw własnych to kwestia, którą wolałam wyjaśnić na

początku. Wszystko odmieniam według polskiego wzoru deklinacji i wszystko mi jedno czy to

poprawne czy nie :)

*** Bantam Spectra - nazwa amerykańskiego wydawcy ksiąŜki, a przynajmniej tego konkretnie

egzemplarza, z którego tłumaczę.

****W tekście nie tłumaczyłam tego na polski, szczerze mówiąc nie wiem co to jest, moŜe jakieś

imię grupki przyjaciół? Albo nazwa organizacji? Tak czy inaczej tłumaczyłabym to jako Pierwsi

Podejrzani :)

Uwag kilka od Autorki

Od kiedy w 1996 roku wydana została pierwsza część cyklu Nightrunner ludzie pytali, czy mam

zamiar napisać trylogię. Łatwo to zrozumieć, zwaŜywszy na gatunek, dlatego teŜ postanowiłam

wykorzystać okazję i w części trzeciej raz na zawsze wyjaśnić tę kwestię.

To nie jest trylogia.

Zaś pierwsza osoba, która spyta, czy to będzie pentalogia, dostanie cudownym, srebrnym piórem

wiecznym prosto w serce.

No dobrze, moŜe i bym tego nie zrobiła. Kocham swoje pióro.

Nie mam nic przeciwko trylogiom, to po prostu nie to, co chcę zrobić z tą serią. Cykl

Nightrunner ma wyglądać dokładnie według tego opisu: seria nienastępujących po sobie

wzajemnie opowiadań o Ŝyciu i przygodach bohaterów, z którymi mam duŜo zabawy. Jak

natchnienie pozwoli, będzie więcej ksiąŜek.

Tak więc czy musisz przeczytać dwa poprzednie tomy, Szcz ęś cie w mrokach i Na tropach

ciemno ś ci, Ŝeby zrozumieć tę ksiąŜkę?

Prawdopodobnie nie.

Jeszcze raz więc. Mam dwójkę dzieciaków w liceum.

Tak, koniecznie musisz przeczytać dwie pierwsze części. Tak samo wszyscy twoi przyjaciele

i krewni.

01. PRÓ ś NE NADZIEJE

Wiatr przesycony deszczem i śniegiem miotał Magyaną, chłoszcząc mokre szaty

pozbawione charakterystycznych dla czarodziejów szerokich, białych lamówek, gdy ta z trudem

brnęła przez wywołujące mdłości pole bitwy. W oddali widać było rozpostarte namioty

obozowiska jej królowej, kłębiące się wzdłuŜ brzegu rzeki niczym czarne widmo na szaroburej

równinie. W prowizorycznych zagrodach konie tłoczyły się razem, tyłem do wiatru. Pechowi

Ŝołnierze, którym przyszło stanąć na warcie, robili to samo, a ich zielone tuniki stanowiły jedyny

kolorowy akcent w tej ponurej palecie barw.

Magyana

mocniej

otuliła

się

przemoczoną

peleryną.

Nigdy

jeszcze

swoim

trzystutrzyletnim Ŝyciu nie odczuwała tak dotkliwego zimna. Ze smutkiem pomyślała, Ŝe być

moŜe to wiara pozwoliła jej dotychczas cieszyć się ciepłem. Wiara w wygodną rutynę

codziennego Ŝycia i wiara pokładana w Nysandrze, czarodzieju, który był częścią jej Ŝycia przez

dwa ostatnie wieki. Ta przeklęta wojna odebrała jej obie te rzeczy, a nawet więcej. Prawie jedna

trzecia czarodziejów Orёski była martwa - brutalnie odebrane stulecia Ŝycia i nauki. Drugi król-

małŜonek i dwóch młodszych synów królowej Idrilain poległo na polu bitwy, pospołu z kilkoma

dziesiątkami szlachciców i niezliczoną liczbą zwykłych Ŝołnierzy - za sprawą miecza lub

choroby zostali odesłani ku Wrotom Bilairy'ego.

Rozpacz Magyany pomieszana była z Ŝalem za swoim utraconym uporządkowanym

Ŝyciem. Była wędrowcem, mistrzynią wiedzy, skarbnicą cudów i baśni. Niedawno niechętnie

zajęła miejsce Nysandra u boku starzejącej się juŜ królowej.

- Mój biedny Nysander - wytarła łzę, która rozpłynęła się po policzku pod podmuchami wiatru. -

Ty byś się tym wszystkim cieszył jak jakąś grą, którą trzeba wygrać.

A ona znalazła się tu, uwięziona przez zimę w dziczy południowej Myceny, krainy po raz kolejny

skąpanej we krwi przez swoich wojowniczych sąsiadów. Plenimar wyciągał chciwe szpony na

zachód ku granicom Skali i na północ ku Ŝyznym polom połoŜonym wzdłuŜ Złotej Drogi. Sroga

zima w drugim roku wojny spowolniła działania wojenne, ale w miarę zbliŜania się wiosny dni

stawały się coraz dłuŜsze. Królewscy szpiedzy w swoich dziennych sprawozdaniach przynosili

nowiny, których nikt się nie spodziewał: Myceńczycy, ich sprzymierzeńcy, rozwaŜali kapitulację.

I nie mog ę im si ę dziwi ć - pomyślała Magyana, docierając wreszcie do obrzeŜy obozu.

Od ostatniej bitwy minęło zaledwie 5 dni. Pola, na których niegdyś rolnicy ścinali łany zbóŜ,

teraz obsiane były zboŜem wojny - strzępami chorągwi, połamanymi sprzączkami, grotami strzał,

które przegapiły cmentarne hieny podąŜające za oddziałami, a takŜe Ŝałosnymi fragmentami

ludzkich zwłok, tak zlodowaciałych, Ŝe nawet kruki nie mogły ich tknąć. Wiosenne roztopy

zaowocują gorzkim plonem, chociaŜ Magyana nie sądziła, by któryś z farmerów pozostał

wystarczająco długo, by być świadkiem tego, jak zły obrót przybrały sprawy.

Plenimaranie zaskoczyli ich tuŜ przed świtem. Zarzuciwszy zbroję, królowa Idrilain

pospieszyła do swoich Ŝołnierzy, zanim Magyana zdąŜyła do niej dołączyć. Część napierśnika

królowej została niezapięta. W czasie bitwy plenimarański łucznik wykorzystał otwarcie

i przestrzelił lewe płuco władczyni. PrzeŜyła operację usuwania strzały, ale rana szybko zaczęła

się jątrzyć. Łucznicy przeciwników przed bitwą mazali groty strzał własnymi odchodami. Od

tamtej chwili chmara drysiańskich uzdrowicieli wspólnymi siłami robiła wszystko, by ją ocalić,

podczas gdy rana gniła, a ciało odpadało od kości z powodu gorączki. Obserwowanie Idrilain

podczas tej cichej bitwy było jak agonia, jednak królowa nie pozwoliła ulŜyć sobie w

cierpieniach.

- Jeszcze nie teraz. Nie, dopóki mamy taką sytuację - wyjęczała, ściskając dłoń Magyany, dysząc

cięŜko, drŜąc i wciąŜ obmyślając plan.

ZbliŜając się do wielkiego namiotu królowej, Magyana zmówiła w myślach cichą

modlitwę: O Illiorze, Sakorze, Asthellusie i Dalno, nadeszła ta godzina! Obdarzcie nasz ą

królow ą sił ą , by mogła przejrze ć podst ę py naszych wrogów.

StraŜnik uniósł dla niej klapę namiotu i kobieta weszła do dławiącego gorącem wnętrza.

Ogromne gobeliny zawieszone dookoła na masztach wyznaczały prywatną komnatę, juŜ

zatłoczoną wezwanymi przez królową oficerami i czarodziejami. Magyana zajęła swoje miejsce

po lewej stronie tronu i skinieniem przywitała się ze stojącym niedaleko Thero, swoim uczniem

i współspiskowcem. Odkłonił się jej, a jego spokojna, ascetyczna niemal twarz nic nie zdradzała.

Gobeliny wiszące za tronem rozchyliły się i wsparta na ramieniu najstarszego syna, księcia

Korathana, pojawiła się Idrilain. Za nią weszły jej trzy córki. Wszystkie poza pulchną Aralain

nosiły mundury.

Kiedy królowa usiadła na swoim miejscu, jej dziedziczka, Phoria, połoŜyła w poprzek

kolan matki obnaŜony Miecz Gherilain. Śmiała w czasach wojny, rozwaŜna w pokoju, Idrilain

dzierŜyła staroŜytne ostrze przez ponad cztery dekady. Teraz, ukrywając to przed wszystkimi

prócz swoich doradców, nie była w stanie unieść go bez pomocy.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: